Jest taki samotny dzień… Na północ od Montrealu, jakieś 45 min jazdy samochodem, zaczyna się masyw Gór Laurentyńskich. Są to raczej olbrzymie pagórki mające od 800 do 1200-tu metrów n.p.m. (najwyższy szczyt Mont Raoul-Blanchard 1181 m.n.p.). Nazwa gór jest hagiotoponimem odsyłającym do Św. Wawrzyńca z Rzymu, męczennika, który zginął śmiercią męczeńską na rozżarzonym do czerwoności ruszcie. Wawrzyniec był czczony jako patron ubogich, piekarzy, kucharzy, bibliotekarzy. Uważano, że chroni od pożarów, pomaga w chorobach reumatycznych i w poparzeniach. Według legendy miał schodzić co tydzień do czyśćca, aby wybawić choćby jedną duszę. Św. Wawrzyniec jest także patronem przewodników sudeckich oraz ratowników GOPR-u. W Montrealu jest jeszcze rzeka, która zainspirowana jest tym samym świętym – rzeka Św. Wawrzyńca.

Wracajmy tymczasem do Gór Laurentyńskich… Był wczesny październik, niedzielny poranek, łyk kawy, wczesna msza w kościółku, modlitwa do Św.Wawrzyńca o zdrowie i pogodę, śniadanie w pośpiechu, kilka jabłek na drogę, kanapka z salcesonem, po butelce wody, buciory do łażenia po górach, aparat i w drogę! Przemknęliśmy bardzo szybko przez uśpiony rankiem, niedzielny Montreal i dotarliśmy w miarę szybko do miejscowości Saint-Sauveur (Święty Zbawiciel).

fot. Mariola Czech-Wasilewska Kanada

Pogoda wymarzona, wymodlona? Kilka chmurek przelotnych i błękit. Jest wtedy jeszcze zieleń na trawnikach i czyste, górskie powietrze. Dlaczego wybraliśmy to miejsce ? Ze względu na unikalne jesienne kolory, bo naprawdę trzeba mieć szczęście, aby te wszystkie elementy się zgrały. Ponieważ czas, pogoda, światło sprzyjają kontemplacji tego naturalnego i ulotnego piękna, po prostu jest na co popatrzeć, odetchnąć, nabrać tej energii, nałykać się powietrza i marzyć, aby ulecieć w te doliny… kolorowe, pastelowe, bajeczne i… przede wszystkim: kolorowe!

Zjednoczone Kolory Kanady.

Są to kolory drzewa klonu, ich liście, których barwa zmienia się w zawrotnym tempie. Ten liść, który umieszczono na fladze kanadyjskiej, a który z bardzo bliska wygląda tak :

- Przepraszam, ktoś na sali powiedział, że jesień jest nostalgiczna, melancholijna i smutna? Owszem, zgadzam się lecz wczesna jesień jest radosna, kolorowa, wesoła, dynamiczna, artystyczna, impresjonistyczna, bajeczna!
fot.Z. P. Wasilewski Kanada