Laureat I nagrody XV-go Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie w 2005 roku RAFAŁ BLECHACZ należy dziś do światowej czołówki pianistów młodszej generacji. Zaledwie 20-letni wówczas pianista zdeklasował swoich konkurentów, zdobywając oprócz głównej nagrody szereg specjalnych nagród za najlepsze wykonanie mazurków, poloneza, sonaty i koncertu.  Jego sukces miał miejsce po 30 latach od zwycięstwa innego słynnego Polaka-Krystiana Zimermana.

Rafał urodził się w 1985 r. w Nakle. W wieku 5 lat rozpoczął naukę muzyki w Szkole Muzycznej im. A.Rubinsteina w Bydgoszczy, a następnie studiował w Akademii Muzycznej im. F.Nowowiejskiego w tym mieście, gdzie w 2007 roku otrzymał dyplom w klasie prof. Katarzyny Popowej-Zydroń.  W latach dziecięcych fascynowała go gra  na organach  i pragnął zostać organistą, ale wyróżnienia i nagrody na różnych konkursach pianistycznych (m.in 1996-Gorzów Wlkp, 2002-Bydgoszcz, 2003-Hamamatsu, 2004-Maroko) zaważyły na wyborze fortepianu, któremu   poświęcił  życie. Po zwycięstwie w Konkursie Chopinowskim  otworzyły się przed nim drzwi na estrady koncertowe całego świata. Ale z zaproszeń korzystał powściągliwie kończąc w międzyczasie studia muzyczne i wstępując na filozoficzne studia uniwersyteckie. Mimo to koncertował w najbardziej ekskluzywnych salach koncertowych świata: Concertgebouw w Amsterdamie, Musicverein we Wiedniu, Alte Oper we Frankfurcie, Salle Pleyel w Paryżu, Herkulessalle w Monachium, Wigmore Hall w Londynie, Sala Santa Cecilia w Rzymie i w wielu innych większych miastach Europy. Występował też na festiwalach w Salzburgu, Verbier, La Roque-d’Antheron, na Klavier Festival Ruhr w Niemczech  czy Gilmore Festival w USA. Miał zaszczyt koncertować z najwspanialszymi dyrygentami jak Charles Dutoit, Walery Gergiew, Kent Nagano, Jerzy Semkow, Jerzy Maksymiuk, Antoni Wit,  David Zinman, Daniel Harding, Trevor Pinnock. W rok po zwycięskim konkursie Rafał Blechacz podpisał  kontrakt z firmą Deutsche Grammophon i stał się drugim polskim pianistą –po K. Zimermanie-związanym z tą firmą.  Jego nagrania są bardzo wysoko oceniane.

Dotychczas wydano: Preludia F.Chopina (2007), Sonaty J. Haydna, W.A. Mozarta i L.van Beethovena (2008), 2 Koncerty fortepianowe F.Chopina (2010),  Utwory C. Debussy’ego (2012) i Polonezy F.Chopina (2013).   Interpretacje Rafała emanują szczerością wypowiedzi i naturalnością,  a więc tym co  ,,dyktuje” mu serce.  Na tej płaszczyźnie  wypada korzystniej od wielu  pianistów.  Jego dewizą jest   naturalność w sposobie życia, która przeniesiona na pole wykonawstwa  daje wrażenie autentyczności,   ułatwiając  komunikacje z audytorium. Wydobywając z fortepianu głębokie treści muzyczne,  Rafał Blechacz jest w stanie pobudzić  u publiczności najbardziej skrywane emocje. Odnosi się to m.in. do uwielbianej muzyki Chopina która jest pełna  liryzmu i dramatyzmu, a także radości i smutku. Artysta potrafi przekazać  te uczucia w sposób szczery i bezpretensjonalny, zjednujący mu słuchaczy. W jego chopinowskich interpretacjach, szczególnie w polonezach i mazurkach, słychać  też wyraźnie  polskiego ,,ducha” chociażby przez wyeksponowanie zamaszystych rytmów narodowych. Krytyka muzyczna docenia jego intuicje muzyczną i talent. Zwraca też uwagę  na elegancje gry, młodzieńczą energię, pełną odcieni dynamikę i bogatą kolorystykę. Dlatego nie mogła nikogo zaskoczyć przyznana mu w bieżącym 2014 roku najbardziej prestiżowa  Nagroda Gilmore przeznaczona dla najbardziej utalentowanych pianistów.

Dyrektor Gilmore Artist Award  Daniel Gustin uzasadnił przyznanie nagrody w ten sposób: ,,Rafał Blechacz został przez nas wybrany jako artysta o naprawde wybitnej osobowości, którego muzykalność i oddanie się bez reszty sztuce wróżą mu długą i świetlaną karierę”. Po wręczeniu nagrody w Nowym Yorku Rafał Blechacz miał recital z muzyką Chopina, Mozarta, Beethovena i Debussy’ego. Nagroda Gilmore przyznawana jest co 4 lata, a został nią wyróżniony wcześniej (w 2002 roku) inny polski pianista Piotr Anderszewski.

Autor:Radosław Rzepkowski

Pomysł i poszukiwania: Krystyna Rzepkowska