Montrealska artystka malarka Irena Stawińska ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie u prof. Michała Byliny na wydziale malarstwa sztalugowego w 1965 r. Zaczęła malować i odnosić sukcesy jeszcze podczas studiów zwłaszcza na wyjazdach zagranicznych do Włoch i Francji. We Włoszech w Magione  koło Perugii w 1963 roku wystawiała po raz pierwszy indywidualnie pastele i rysunki. Ważnym wydarzeniem była jej ekspozycja „Paryż – 66” z okazji przyjazdu gen. de Gaulle’a do Polski w warszawskim Klubie Książki i Prasy – wrzesień 67, na której attache kulturalny ambasady francuskiej przyznał naszej Artystce stypendium rządu francuskiego.

Przez szereg lat uczestniczyła w Festiwalach Sztuk Pięknych oraz we wszystkich wystawach sztuki sakralnej organizowanych w warszawskim kościele Św. Anny, gdzie znalazła życzliwe zainteresowanie u Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego. Życzliwość Prymasa – w zbiorach którego znajduje się 5 olejnych obrazów – była nie tylko okazana jako artystce, ale była bezcenna w wielu trudnych momentach życiowych.

Irena Stawińska

Nie jest absolutnie możliwe sklasyfikowanie malarstwa p.Ireny ponieważ jej styl jest całkowicie indywidualny,pozaczasowy z dala od wielkich nurtów i trendów w malarstwie. Jest jakby jej biografią malowaną intuicyjnie i uwolnioną całkowicie od jakichkolwiek kanonów sztuki malarskiej. Można by się jedynie doszukiwać podobieństwa z impresjonistami,kubistami,z indywidualnymi malarzami jak Soutine,Modigliani inni ze Szkoły Paryskiej (École de Paris):

Chaim Soutine (École de Paris)

Michel Kikoine (École de Paris)

Marc Chagal (École de Paris)

Można by się pokusić o stwierdzenie,że w malarstwie Stawińskiej ,podobnie jak w przypadku Szkoły Paryskiej dominuje indywidualizm. Sama artystka stwierdza,że do kreacji jakiegokolwiek dzieła potrzebne jest wiele elementów,takich jak stan ducha,dany dzień,ilość światła wpadającego do studia ,nawet sąsiedzi,mieszkający w pobliżu mają wpływ na proces tworzenia.

Irena Stawińska;Dyrygent

Irena Stawińska poświęciła wiele prac scenom z muzykami,przewija się bardzo często e jej pracach motyw wiolonczelisty. Dlaczego? Dlatego,że uwielbia ten instrument.

Irena Stawińska

Irena Stawińska; Arlekiny

Na spotkaniu z artystką u niej w  mieszkaniu dowiedziałem się,że za każdym razem gdy sprzeda jednego Arlekina musi natychmiast namalować nowego. Arlekin dla pani Ireny jest alegorią jej życia;ponieważ jest również artystą który daje ludziom radość,śmiech,zabawę lecz nikt nie dba o jego stan ducha,który bardzo często jest smutny a czasami nawet tragiczny .

Irena Stawińska;Ikona

W malarstwie p. Ireny bardzo ważne miejsce zajmuje sztuka sakralna w postaci ikon,które według artystki wymagają szczególnego skupienia,wyciszenia, niemalże kontemplacji aby dzieło końcowe uzyskało właściwą formę.

Kilka zdjęć z mieszkania artystki:

Wiadomo ogólnie,że artystom nie wiedzie się w Kanadzie. W społeczeństwie konsumpcyjnym gdzie wszystko nastawione jest na marketing nie ma zbyt wiele miejsca dla poetów,malarzy,muzyków,pisarzy,rzeźbiarzy. Artyści w takim społeczeństwie są tą kategorią,która jest skazana na zatracenie. Pani Irena Stawińska jest artystką,która żyje swoją sztuką,dla swojej sztuki i poprzez swoją sztukę. Niestety sztuka nie pozwala jej godnie żyć i tak jak wielu artystów w Kanadzie,z wielkim trudem łączy koniec z końcem,żeby nie powiedzieć,że żyje po prostu w wielkiej biedzie. Boryka się z problemami do których artysta z reguły nie przykłada wagi takimi jak; płacenie rachunków za czynsz,ogrzewanie,telefon i inne. Ma inne ważniejsze sprawy wiążące się z tworzeniem.

Irena Stawińska;Mikołaj Kopernik

Po spotkaniu się z Ireną Stawińską wpadłem na pewien pomysł. Artystka potrzebuje natychmiastowej pomocy materialnej. Posiada w swoich archiwach dzieło poświęcone Kopernikowi. W marcu tego roku nowe Planetarium w Montrealu otwiera uroczyście podwoje wraz z przenosinami pomnika Mikołaja Kopernika. Wysyłam zatem apel aby upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Jeżeli jakakolwiek z osób prywatnych lub instytucji społeczno-kulturalnych w Montrealu byłaby zainteresowana zakupić obraz Kopernika od pani Stawińskiej i podarować go nowemu Planetarium,wówczas  artystka znalazłaby mecenasa a dzieło artystki godne i należne mu miejsce. Czekam na propozycje.

“Dziewczyna czuje, – odpowiadam skromnie -

A gawiedź wierzy głęboko;

Czucie i wiara silniej mówi do mnie

Niż mędrca szkiełko i oko.”     –    Adam Mickiewicz:Romantyczność

Autor:Zbigniew Wasilewski