Poemat “Mój kraj” został skomponowany w 1964 roku przez Gilles Vigneault (muzyka i teksty), utwór został zamówiony przez National Film Board of Canada. “Mój kraj nie jest krajem, to jest zima,” to pierwsze zdanie przedstawia metaforyczny klimat utworu, który mówi głównie o powiewie zimna, śniegu i lodu,temperatura Quebecu służy jako metafora kulturowej izolacji. Pomimo,że “w tym kraju wieje”, autor nadal będzie wiernie i w przyjazny sposób kroczyć śladami jego ojca, który wybudował dom.Wspomniał także, w drugim wersecie o samotności,otwartych przestrzeniach oraz o ideale braterstwa.
“Mój kraj” m.in. zdobył nagrodę Prix Félix-Leclerc przyznawaną przez Festival du Disque (1965). Za interpretację tej piosenki, Monique Leyrac zdobyła Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie (1965). Patsy Gallant nagrał francuską wersję, pod tytułem “Z Nowego Jorku do Los Angeles (1976). Wielu innych artystów nagrało tą piosenkę, szczególnie Salome Bey, Neil Chotem (wersja instrumentalna), Roger Doucet, Ensemble Claude-Gervaise, Judy Lander (“Mój kraj”), Danielle Licari, Monique Leyrac, Ginette Reno, Gaston Rochon, Katarzyna Sauvage, Michel Louvain, Michèle Richard i René Simard. Znany kebecki kompozytor André Gagnon wuykorzystał ją jako temat pierwszej części czwartego Koncertu Moje cztery pory roku
MON PAYS
Mon jardin ce n’est pas un jardin, c’est la plaine
Mon chemin ce n’est pas un chemin, c’est la neige
Mon pays ce n’est pas un pays, c’est l’hiver
Où la neige au vent se marie
Dans ce pays de poudrerie
Mon père a fait bâtir maison
Et je m’en vais être fidèle
A sa manière, à son modèle
La chambre d’amis sera telle
Qu’on viendra des autres saisons
Pour se bâtir à côté d’elle
Mon pays ce n’est pas un pays, c’est l’hiver
Mon refrain ce n’est pas un refrain, c’est rafale
Ma maison ce n’est pas ma maison, c’est froidure
Mon pays ce n’est pas un pays, c’est l’hiver
De mon grand pays solitaire
Je crie avant que de me taire
A tous les hommes de la terre
Ma maison c’est votre maison
Entre mes quatre murs de glace
Je mets mon temps et mon espace
A préparer le feu, la place
Pour les humains de l’horizon
Et les humains sont de ma race
Mon pays ce n’est pas un pays, c’est l’hiver
Mon jardin ce n’est pas un jardin, c’est la plaine
Mon chemin ce n’est pas un chemin, c’est la neige
Mon pays ce n’est pas un pays, c’est l’hiver
Mon pays ce n’est pas un pays, c’est l’envers
D’un pays qui n’était ni pays ni patrie
Ma chanson ce n’est pas une chanson, c’est ma vie
C’est pour toi que je veux posséder mes hivers
Autor: Gilles Vigneault
MÓJ KRAJ
Mój kraj nie jest krajem, to jest zima
Mój ogród nie jest ogrodem, to są równiny
Moja droga nie jest drogą lecz jest śniegiem
Mój kraj nie jest krajem lecz jest zimą
W białej śnieżnej ceremonii
Gdzie śnieg poślubia zamieć…
Na tej ziemi gdzie wieje zadymka
Mój ojciec wybudował dom
I będę szedł tą drogą wytyczoną i chłodną
Za ojca śladem,dumny,za jego przykładem
Pokój w tym domu będzie ogromny,gościnny
Że nadejdą doń goście z innych pór roku
Aby wybudować swój dom po sąsiedzku
Mój kraj nie jest krajem, to jest zima
Mój refren nie jest refrenem lecz podmuchem wiatru
Mój dom nie jest moim domem lecz jest chłodem
Mój kraj nie jest krajem, to jest zima
Z mojego kraju rozległego i samotnego
Wołam i krzyczę zanim się nie wyciszę
Do wszystkich ludzi na ziemi:
Mój dom jest twoim domem !
W moich czterech ścianach z lodu
Wyłożyłem mój czas i moją przestrzeń
Aby przygotować ognisko i wspólne miejsce
Dla ludzi na horyzoncie
Którzy są tylko jednej rasy
Mój kraj nie jest krajem, to jest zima
Mój ogród to nie ogród, to równiny
Moja droga nie jest drogą, to jest śnieg
Mój kraj nie jest krajem, to jest zima
Mój kraj nie jest krajem, jest odwrotnie
To jest kraj,który nie był moją ziemią ni ojczyzną
Moja pieśń nie jest pieśnią; jest moim życiem…
To dla ciebie, pragnę posiąść i poskromić moje zimy
Tłumaczenie: Monsieur LaPadite
Gilles Vigneault
Gilles Vigneault,urodzony w Natashquan (prowincja Quebec) 27 pażdziernika 1928 r.pozostaje do dzisiaj najsłynniejszym kompozytorem i interpretatorem poezji nie tylko w Kebeku lecz w całym frankofońskim świecie. Począwszy od 1960 roku,kiedy to zaczął śpiewać w Quebecu,nie poprzestaje na popularności w Szwajcarii,Francji oraz Belgii. Dostąpił bardzo wielu tytułów honorowych,aby nadmienić jedynie pół tuzina tytułów honorowych nadanych przez uniwersytety:Honoris Causa. Został mianowany Kawalerem Literatury i Sztuki Kanady,Kawalerem Legii Honorowej,Oficerem Zgromadzenia Narodowego Kebeku i wiele wiele innych bardzo ważnych wyróżnień.
Poemat Mon Pays (Mój Kraj) jest postrzegany przez separatystów kebeckich, jako hymn narodowy przyszłej republiki wyzwolonego Quebeku z jarzma kanadyjskiego uciemiężenia.
Opracował: Zbigniew Wasilewski
Zdjęcia: Zbigniew Wasilewski
