DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Tag Archives: Henryk Wójcik

Henryk Wójcik (1947-2018)

24pazdziernika2016Wojcik1

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele Matki Boskiej Częstochowskiej. Wieloletni działacz społeczny, bardzo znany i ceniony w montrealskiej społeczności polonijnej odszedł do domu Pana po ciężkiej chorobie w niedzielę 02-12-2018 roku. Na mszy pogrzebowej licznie pojawili się członkowie organizacji polonijnych, przyjaciele oraz był obecny konsul RP w Montrealu pan Dariusz Wiśniewski.

DSC_3865Mszę celebrował OFM , Józef Błaszak, Kustosz kustodii kanadyjskiej zakonu franciszkanów.

DSC_3880

DSC_3868 Pożegnalną mowę wygłosiła Janete Adamowski, Pełniąca Obowiązki Prezesa Polsko Kanadyjskiego Towarzystwa Wzajemnej Pomocy w grupie II-X.

DSC_3877 Konsul Generalny Rzeczpospolitej Polskiej w Montrealu, pan Dariusz Wiśniewski

DSC_3899 DSC_3894 Sztandary PKTWP , jednej z najstarszych i najliczniejszych polonijnych organizacji w Kanadzie.

DSC_3887 Capture d’écran 2018-12-07 à 15.15.29 DSC_3871 Prezes Kongresu Polonii Kanayjskiej okręg Quebek, pani Maria Palczak.

DSC_3898 DSC_3864 DSC_3873 Edward Śliz, bliski przyjaciel śp. Henryka Wójcika, oraz wieloletni prezes  Kongresu Poloniii Kanadyjskiej okręg Quebek oraz Towarzystwa Białego Orła.

24pazdziernika2016Wojcik1                                                                                            HENRYK WÓJCIK 1947-2018.                                fot. J. Adamowski

Mowa pożegnalna:

Henryk Wójcik Urodził się w 1947 w Boguszowie koło Wałbrzycha. Do Montrealu przybył w 1977 roku w wieku 30-tu lat i jeszcze tego samego roku na jesieni we wrześniu za zachętą brata Jana przystąpił jako członek do pracy społecznej w Grupie X Polsko-Kanadyjskiego Towarzystwa Wzajemnej Pomocy przy ul. Belair.

W drugiej połowie lat 90-ych został prezesem grupy X tego towarzystwa, które to stanowisko piastował do końca. W  2008 roku  został wybrany na stanowisko Prezesa Zarządu Centralnego Polsko Kanadyjskiego Towarzystwa Wzajemnej Pomocy skupiającego najliczniejszą polonijną organizację w prowincji Quebek. Wiosną tego roku podczas wyborów  do zarządu Centralnego PKTWP  Henryk z powodu choroby wycofał swoją kandydaturę. Podczas wyborów tegorocznych Henryk Wójcik  otrzymał tytuł Honorowego Prezesa PKTWP. Nasz Prezes Honorowy nie poprzestał nigdy swojej działalności społecznej, której pozostał wierny i oddany do końca swoich dni.

Francuski pisarz, noblista, Albert Camus uważany za najwybitniejszego intelektualistę XX wieku  zauważył, że : Cytuję { Wielkość człowieka polega na jego postanowieniu by być silniejszym niż warunki czasu i życia}  Ten cytat w sposób doskonały definiuje wielkość Henryka Wójcika. Henryk intuicyjnie wyczuwał potrzebę skupiania i spotykania  się w polskim gronie na obczyżnie, intuicyjnie wyczuwał potrzebę  manifestacji polskiego patriotyzmu bez względu na miejsce zamieszkania. Prezes Wójcik był niezwykle czuły na krzewienie polskości, na wszystko co polskie; na tradycję, dumę narodową, historię Polski, na młode pokolenie polonijne, harcerstwo, polonijne szkolnictwo. Poza tym był osobowością niezwykle przyjaźnie nastawioną do wszystkich, o wielkim poczuciu humoru i doskonałym mediatorem w sprawach konfliktowych. Był człowiekiem honoru, wiernym przyjacielem , społecznikiem oddanym bez końca sprawie najwyższej , czyli ukochanej Rzeczpospolitej.

Szanowny Prezesie Henryku, drogi bracie, przyjacielu, kolego,  żegnamy ciebie dzisiaj z wielkim żalem, z wielkim bólem i pragniemy okazać Ci naszą wdzięczność, nasze przywiązanie do Polonii kanadyjskiej i przywiązanie do naszej polonijnej wrażliwości. Jeszcze Polska nie zginęła kiedy my żyjemy. Odpoczywaj w pokoju wiekuistym

Fot:Zbigniew Wasilewski

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo zostało założone w dzielnicy Ville Emard, gdzie zamieszkiwało najwięcej wówczas emigrantów z Polski. Byli to przede wszystkim przedstawiciele z terenów Pińczowa. Po pierwszym wiecu organizacyjnym postanowiono założyć polską organizację,która przybrała nazwę: Polskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy. Spotkania początkowo odbywały się w wynajętych salach, lub prywatnych mieszkaniach. W okresie II Wojny Światowej nastąpił ogromny zryw patriotyczny i zaczęły powstawać kolejne grupy i organizacje. Szyto mundury dla wojska,organizowano zbiórki pomocy dla potrzebującej ojczyzny, Paczki żywnościowe i leki wysyłane były ze zbiórki pieniędzy naszej , montrealskiej Polonii. Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy zostało zarejestrowane w rządzie kanadyjskim w dniu 26 czerwca 1939 roku jako jedna z najstarszych polonijnych organizacji w naszym mieście.. Struktura organizacji była podzielona na kilkanaście grup rozsianych po całym Montrealu. Do dziś przetrwało jedynie trzy grupy. Grupa I z obecnym prezesem p. Tadeuszem Nowakiem, grupa V z prezesem p. Eugeniuszem Łobodą oraz łączona grupa II/X ,której prezesem jest Henryk Wójcik. Profilem działalności, aktualnym po dzień dzisiejszy jest szerzenie polskiej kultury,wspieranie wydarzeń polonijnych oraz wzajemna pomoc a także organizacja okolicznościowych wydarzeń kulturalnych. PKTWP podlega Kongresowi Polonii Kanadyjskiej. W każdej chwili członkowie mogą się zmobilizować aby przeprowadzić akcję charytatywną zgodną z ich statutem, zależnie od potrzeb Polonii Montrealskiej czy też potrzeb rodaków w Polsce.

Sala-Paderewskiego-PKTWP-gr.-XSiedziba PKTWP gr. II-X ,sala im. Ignacego Jana Paderewskiego

Chopin-HallSiedziba PKTWP gr. V, Chopin Hall

PKTWP-centrala-gr.IJolicoeurSiedziba PKTWP gr.I

Podczas  lutowego zebrania w PKTWP gr.II-X został postawiony wniosek o zmianę logo organizacji. Logo oraz materiały graficzne takie jak wizytówki, koperty firmowe, listy z nagłówkiem firmowym i inne materiały promocyjne są niezwykle ważnym elementem we współczesnych czasach służące promocji oraz podniesieniu prestiżu każdej organizacji. Logo PKTWP powstało w wyniku inspiracji orłem sanacyjnym, który sam w sobie jest nośnikiem polskich,uniwersalnych idei takich jak : Bóg Honor i Ojczyzna. Polonia kanadyjska a przede wszystkim najstarsze kanadyjskie organizacje skupione w Montrealu jako emblemat i odnośnik uniwersalny wybierały chętnie wizerunek Orła Białego. Prezentowane logo jest w miarę proste, czytelne, z ograniczoną liczbą kolorów do bieli i czerwieni, które są barwami narodowymi Rzeczypospolitej Polskiej.

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Koncepcja logo : Zbigniew Wasilewski, sekretarz PKTWP gr.II-X

Realizacja graficzna : Andrzej Krysztofowicz, grafik profesjonalista, absolwent Concordia University . Pan Andrzej Krysztofowicz emigrował do Kanady dzięki sponsorstwu swojego wujka śp. Piotra Gruchota, który był członkiem PKTWP. Pomoc oraz wkład pracy w kwestii oprawy oraz materiałów graficznych została zaoferowana przez pana Krysztofowicza bezpłatnie dla PKTWP  jako swoista forma sponsorstwa organizacji.

Link do strony internetowej prowadzącej działalność biznesową pana Krysztofowicza : http://www.idinet.ca

Orzeł Biały 1919-1927;

Najważniejszym symbolem narodowym jest godło państwowe. Godło państwa polskiego kształtowało się na przestrzeni wieków bytności naszego narodu, stającego nieustannie w obronie ojczyzny wolnej, suwerennej i katolickiej. Na mocy ustawy z 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej Godło Polskie uzyskało symbolikę najpełniej wyrażającą tradycje narodową i dziedzictwo przodków.
Każdy symbol w tym godle jest niezwykle ważny. Orzeł, ptak królewski- symbol Królestwa Polskiego, kolor biały – symbol uczciwości i dobra, tło czerwone – kolor królewski symbol męstwa, złote szpony i dziób orła – również symbol królewski, korona zamknięta ośmioma pałąkami – symbol pełnej suwerenności władzy i wolności Polski, Krzyż na szczycie korony – symbol państwa chrześcijańskiego. Godło z 1919 roku w swej symbolice najpełniej wyraża chlubną historię Polski i wskazuje na jej ostateczny cel.

Podczas zebrania z dnia 25 lutego 2018, został wyłoniony nowy Zarząd PKTWP gr. II-X.

DSC_9624 16.39.04Od lewej; Vice Prezes i Sekretarz: Zbigniew Wasilewski. Skarbnik: Krystyna Kulig Desrosiers. Komisja Finansów: Bagrowski Ewa. I Vice Prezes: Janete Adamowski. Prezes: Henryk Wójcik

DSC_9608Nowy Zarząd PKTWP przy pracy.

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot,materiały graficzne: Zbigniew Wasilewski

Człowiek dobry jak chleb-Tadeusz Isakowicz-Zaleski

JRKRUK_20130603_KS_TADEUSZ_ISAKOWICZ-ZALESKI_IMG_9191
W niedzielę, 16 listopada Polonia montrealska gościła wybitnego gościa na polskiej scenie społeczno-politycznej. Ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski po raz kolejny , bodajże po raz czwarty odwiedził Montreal.  Po odprawieniu uroczystej mszy św. w Misji św. Wojciecha i św. Maksymiliana prowadzonej przez polskich franciszkanów konwentualnych z Gdańska,późnym popołudniem odbyło się spotkanie autorskie księdza Isakowicza-Zaleskiego w sali Polsko-Kanadyjskiego Towarzystwa Wzajemnej Pomocy. Podczas wieczoru w niewielkiej grupie  , ksiądz Isakowicz-Zaleski promował swoją ostatnią książkę : Personalnik Subiektywny, przypomniał o polskim ludobójstwie  na Wołyniu z okresu II Wojny Światowej zwanym Rzezią Wołyńską. Na koniec spotkania z Polonią Montrealską, ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski przekazał Medal Wdzięczności “Dobroczyńcom za serce i miłość” od Zarządu Krajowego Fundacji im. Brata Alberta w ręce prezesa Polsko-Kanadyjskiego Towarzystwa Wzajemnej Pomocy, panu Henrykowi Wójcikowi.
medal_wdz_pmt_d1
Medal Wdzięczności “Dobroczyńcom za serce i miłość” przekazywany przez Zarząd Krajowy Fundacji im. Brata Alberta dobroczyńcom i sponsorom tej organizacji.
10682308_1491282444485547_2254444412712185063_o DSC_0001 DSC_0002 DSC_0005 DSC_0007 Prezes PKTWP w Montrealu, pan Henryk Wójcik przyjmuje honorowy medal Fundacji im. św. brata Alberta z rąk jej prezesa, księdza Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego
DSC_0010 DSC_0011
Tadeusz Bohdan Isakowicz-Zaleski, ps. Jacek PartykaJan KresowiakKsiądz Robak (ur. 7 września 1956 r. w Krakowie)– polski Ormianin, duchowny katolicki obrządków ormiańskiegoi łacińskiego, działacz społeczny, historyk Kościoła, wieloletni uczestnik opozycji antykomunistycznej w PRL, poeta. Urodził się w 1956 w Krakowie. Jego rodzicami byli filolog Jan Zaleski(1926-1981) i polska Ormianka, polonistka Teresa Zaleska, z domu Isakowicz (1933-2011). W 1975 jako kleryk został powołany do odbycia służby wojskowej. Pod koniec lat 70., będąc w seminarium, współredagował podziemne pismo „Krzyż Nowohucki” oraz działał w Studenckim Komitecie Solidarności. W 1977 debiutował jako poeta na łamach Tygodnika Powszechnego. Od 1980 zaangażował się w działalność NSZZ Solidarność.Przez całe lata 80. był represjonowany przez Służbę Bezpieczeństwa. W 1985 został dwukrotnie ciężko pobity przez funkcjonariuszy SB. Pierwszy raz, w Wielką Sobotę w rodzinnej kamienicy przy ul. Zybl;ikiewicza. Po raz drugi został napadnięty 04 grudnia w klasztorze Sióstr Miłosierdzia Bożego przez funkcjonariuszy SB przebranych za sanitariuszy pogotowia ratunkowego. Jego prześladowania przez SB stały się kanwą filmu Macieja Gawlikowskiego; Zastraszyć Księdza, 2006.W 1988 brał udział jako duszpasterz robotników w strajku w Hucie im. Lenina. Jednocześnie zaangażował się w działalność dobroczynną i pomoc niepełnosprawnym. W 1987 współzakładał Fundację im. św. Brata Alberta zajmującą się pomocą osobom upośledzonym, prowadzącą schronisko w podkrakowskich Radwanowicach. Obecnie jest prezesem Fundacji. W 2008 wystąpił z apelem o potępienie przez władze polskie ludobójstwa Polaków dokonanego przez OUN-UPA na Wołyniu  i w Małopolsce Wschodniej. Od wielu lat zabiega o należyte upamiętnienie ofiar tej zbrodni. 01 lipca 2009 zorganizował protest w Lublinie przeciwko nadaniu doktora honoris causa przez Katolicki Uniwersytet Lubelski Wiktorowi Juszczence  który wielokrotnie gloryfikował Banderę. Przyczynił się do protestów przeciwko przejazdowi przez Polskę „Rajdu Bandery”, w związku z czym ukraińscy nacjonaliści grozili mu śmiercią. 05 lutego 2010 współorganizował protesty w związku z uznaniem Bandery bohaterem narodowym Ukrainy przez ustępującego wówczas prezydenta Juszczenkę oraz bierności władz polskich w tej sprawie.
.

Św. Brat Albert Adam Chmielowski urodził się 20 sierpnia 1845 r. w Igołomi k. Krakowa. Był najstarszym dzieckiem Wojciecha i Józefy, miał trójkę rodzeństwa. W 1853 r. zmarł mu ojciec, a w czternastym roku życia osierociła go matka. Jako osiemnastoletni student Szkoły Rolniczo-Leśnej w Puławach brał udział w powstaniu styczniowym. W przegranej bitwie pod Mełchowem został ranny, w wyniku czego amputowano mu nogę. Wydostawszy się z niewoli, uciekł do Paryża. Po amnestii w 1865 r. przyjechał do Warszawy, gdzie rozpoczął studia malarskie, które kontynuował w Monachium. Wróciwszy do kraju w 1874 r. tworzył dzieła, w których coraz częściej pojawiała się tematyka religijna. W latach 80-tych powstał jego słynny obraz Ecce Homo, znamionujący zachodzące w nim przemiany. Adam Chmielowski postanowił oddać swe życie na wyłączną służbę Bogu. Wstąpił do Zakonu Jezuitów, jednak po pół roku opuścił nowicjat i wyjechał na Podole do swego brata Stanisława. Tam związał się z tercjarstwem św. Franciszka z Asyżu i prowadził pracę apostolską wśród ludności wiejskiej. W 1884 r. wrócił do Krakowa. Powodowany heroiczną miłością Boga i bliźnich poświęcił swe życie służbie bezdomnym i opuszczonym. Otwierał dla nich przytuliska, aby przez stworzenie godziwych warunków życia ratować w nich ludzką godność i kierować ku Bogu.

W 1887 r. za zgodą kard. Albina Dunajewskiego przywdział habit, a w rok potem złożył na jego ręce śluby, dając początek nowej rodzinie zakonnej. Założone przez siebie Zgromadzenia: Braci Albertynów (1888 r.) i Sióstr Albertynek (1891 r.) oparł na pierwotnej regule św. Franciszka z Asyżu. Centrum jego działalności stanowiły ogrzewalnie miejskie dla bezdomnych, które pracą apostolską przemieniał w przytuliska. Nie dysponując środkami materialnymi kwestował na utrzymanie ubogich, czasem sprzedawał namalowane przez siebie obrazy. Oddając się z biegiem czasu coraz pełniej posłudze ubogim rezygnował stopniowo z malowania obrazów, ale przestając być artystą w ścisłym tego słowa znaczeniu stawał się artystą jeszcze pełniej, odnawiając piękno znieważonego oblicza Chrystusa w człowieku z marginesu społecznego i dna moralnego. Zakładał również domy dla sierot, kalek, starców i nieuleczalnie chorych. Pomagał bezrobotnym, wyszukując dla nich pracę. Słynne są słowa Brata Alberta, że trzeba każdemu dać jeść, bezdomnemu miejsce, a nagiemu odzież; bez dachu i kawałka chleba może on już tylko kraść albo żebrać dla utrzymania życia.
Adam Chmielowski odznaczał się wybitnie franciszkańską duchowością. Heroicznie kochał Boga i bliźniego. Służbę na rzecz bezdomnych i nędzarzy uważał za formę kultu Męki Pańskiej. Umarł 25 grudnia 1916 r. w Krakowie w opinii świętości. W 1938 r. prezydent Polski Ignacy Mościcki nadał mu pośmiertnie Wielką Wstęgę Orderu Polonia Restituta za wybitne zasługi w działalności niepodległościowej i na polu pracy społecznej.W dniu 22 czerwca 1983 roku, podczas mszy św. na krakowskich Błoniach papież Jan Paweł II ogłosił Brata Alberta Chmielowskiego błogosławionym, a następnie 12 listopada 1989 roku, podczas kanonizacji w Rzymie – świętym. Jego doczesne szczątki znajdują się obecnie pod ołtarzem w kościele Ecce Homo (od 1997 r. – sanktuarium) na Prądniku Czerwonym w Krakowie.
Opracował: Zbigniew Wasilewski
Fot: Zbigniew Wasilewski, materiały prasowe

Jubileusz 75-cio lecia PKTWP w Montrealu

_DSC0037

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo zostało założone w dzielnicy Ville Emard, gdzie zamieszkiwało najwięcej wówczas emigrantów z Polski. Byli to przede wszystkim przedstawiciele z terenów Pińczowa. Po pierwszym wiecu organizacyjnym postanowiono załżzyć polską organizację,która przybrała nazwę: Polskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy. Spotkania początkowo odbywały się w wynajętych salach, lub prywatnych mieszkaniach. W okresie II Wojny Światowej nastąpił ogromny zryw patriotyczny i zaczęły powstawać kolejne grupy i organizacje. Szyto mundury dla wojska,organizowano zbiórki pomocy dla potrzebującej ojczyzny, Paczki żywnościowe i leki wysyłane były ze zbiórki pieniędzy naszej , montrealskiej Polonii. Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy zostało zarejestrowane w rządzie kanadyjskim w dniu 26 czerwca 1939 roku jako jedna z najstarszych polonijnych organizacji w naszym mieście. W tym roku przypada 75 rocznica PKTWP. Struktura organizacji była podzielona na kilkanaście grup rozsianych po całym Montrealu. Do dziś przetrwało jedynie trzy grupy. Grupa I z obecnym prezesem p. Tadeuszem Nowakiem, grupa V z prezesem p. Edwardem Kozyrą oraz łączona grupa II/X ,której prezesem jest Henryk Wójcik. Profilem działalności, aktualnym po dzień dzisiejszy jest szerzenie polskiej kultury, wzajemna pomoc oraz organizacja okolicznościowych wydarzeń kulturalnych. PKTWP podlega Kongresowi Polonii Kanadyjskiej. W każdej chwili członkowie mogą sie zmobilizować aby przeprowadzić akcję charytatywną zgodną z ich statutem, zależnie od potrzeb Polonii Montrealskiej czy też potrzeb rodaków w Polsce. 75 lat to piękny jubileusz wypracowany społeczną i ofiarną pracą członków PKTWP. Niechaj pozostanie w pamięci każdego i kwitnie nowymi pomysłami przekazując swoje idee oraz inicjatywę młodemu pokoleniu naszej wspólnoty polonijnej.

Poniżej reportaż z uroczystego bankietu, który miał miejsce w sali PKTWP przy ulicy Jolicoeur w Montrealu, w dniu 20 września tego roku.

_DSC0009Po prawej, Państwo Zyskowscy

_DSC0014Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec, Edward Sliz składający gratulacje wraz z okolicznościowym dyplomem prezesowi PKTWP Henrykowi Wójcikowi

Zbigniew Wasilewski przypomina historie utworzenia PKTWP Zarys historyczny PKTWP w pigułce, przedstawiony przez redaktora Kroniki Montrealskiej

_DSC0028Podziękowania dla P. Tadeusza Zyskowskiego, wieloletniego  działacza społecznego na łonie PKTWP oraz wielokrotnego jej prezesa

_DSC0033Ojciec franciszkanin Adam Zawacki
_DSC0037Motto PKTWP

_DSC0052 Vice Prezes Towarzystwa Białego Orła, Maria Palczak z małżonkiem

_DSC0058 _DSC0062 Gdzie są chłopcy z tamtych lat ? Z całą pewnością kilku znajduje się w Montrealu :)

_DSC0064 _DSC0066 Oficjalne powitanie JUBILEUSZOWE 75 lecia PKTWPKonferansjerka, Janete Adamowski

Pan Tadeusz Nowak z małżonką.........prezes grupy I PKTWPPan Tadeusz Nowak z małżonką………prezes grupy I PKTWP

Podziekowanie dla p.Aleksandry Kuryłowicz długoletniej przewodniczacej Komisji Rewizyjnej Centrali.Podziękowanie dla p.Aleksandry Kuryłowicz długoletniej przewodniczącej Komisji Rewizyjnej Centrali PKTWP.

Prezes Henryk Wójcik Przemówienie prezesa PKTWP Henryka Wójcika

Tadeusz Zyskowski Państwo Zyskowscy

zabawa

10682454_540708509409358_2865214195050099817_o

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Fot: Janete Adamowski, Zbigniew Wasilewski

Tekst: Janete Adamowski

Polsko – Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy, Montreal

_DSC0016

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu powstało jeszcze przed II Wojną Światową i należy do najstarszych polonijnych organizacji społecznych w naszym mieście. W tym roku przypada 75 rocznica powstania tej organizacji założonej 26 czerwca 1939 roku. Na przestrzeni lat od chwili swojego założenia PKTWP służyła pomocą polskim emigrantom przybywającym do Montrealu w pierwszych miesiącach po przybyciu. PKTWP organizowało również wiele akcji pomocy dla Polski w czasach komunizmu. Struktura PKTWP  jest podzielona na grupy i w okresie swojej świetności było ich około kilkunastu rozsianych po Montrealu. PKTWP podlega Kongresowi Polonii Kanadyjskiej. W chwili obecnej pozostało jedynie 3 grupy PKTWP, z których Grupa X jest najliczniejszą, skupiająca około stu czynnych członków. Profil działalności tego Towarzystwa uległ zmianie i w obecnych czasach jest nastawiony przede wszystkim na wydarzenia kulturalne co nie znaczy, że w każdej chwili członkowie mogą się zmobilizować aby przeprowadzić akcję zgodną z ich statutem, zależnie od potrzeb Polonii montrealskiej czy też potrzeb rodaków w Polsce.PKTWP  centrala, gr.IJolicoeurSiedziba Centrali PKTWP oraz I Grupy,2721 Rue Jolicoeur,prezes Tadeusz Nowak

Sala Paderewskiego PKTWP gr. XSiedziba X Grupy PKTWP, Sala im. Ignacego Jana Paderewskiego,3563 rue Belair,Prezes Henryk Wójcik

Chopin HallSiedziba V Grupy PKTWP,Sala im.Fryderyka Chopina,8E Avenue #685, Prezes Edward Kozyra

Styczeń w Montrealu jest miesiącem spotkań towarzyskich w prawie wszystkich organizacjach społecznych, polskich szkołach i parafiach na tradycyjnym opłatku. Poniżej fotoreportaż ze Spotkania Opłatkowego w siedzibie najbardziej dynamicznej grupy X PKTWP w Montrealu;_DSC0009Powitalne przemówienie prezesa PKTWP Gr.X, pana Henryka Wójcika

_DSC0010Błogosławieństwa udzielił Ojciec franciszkanin z parafii Matki Boskiej Częstochowskiej OFM Conv. Józef Brzozowski

_DSC0015Na spotkaniu zebrało sie około 80-ciu członków PKTWP i zaproszonych gości

_DSC0040

_DSC0019 _DSC0022Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej wręcza złotą odznakę Kongresu, zasłużonemu działaczowi społecznemu,byłemu prezesowi PKTWP Gr. X panu Edwardowi Drążykowi

_DSC0025Od lewej: Henryk Wójcik, Edward Drążyk, Edward Śliz

_DSC0026 Spotkanie zakończyło się loterią fantową i wspólną zabawą

Autor:Zbigniew Wasilewski

Fot:Zbigniew Wasilewski