DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Tag Archives: Z. P. Wasilewski

Cienfuegos – anachronizm kubańskiej rewolucji cz. 1

DSC_4715

Cienfuegos jest miastem portowym na środkowo-południowej Kubie, leżącym nad jedną z najpiękniejszych zatok na Morzu Karaibskim. Bardzo wcześnie, bo już począwszy od epoki kolonizacyjnej miasto zasłużyło sobie na miano Perły Południa.

Gdy Krzysztof Kolumb w czasie swojej drugiej podróży do wybrzeży Ameryki (1493-1496) w 1494 roku przybył nad dzisiejszą Zatokę Cienfuegos, zastał tam mieszkających Indian Jagua. Dopiero w 1745 roku, Hiszpanie  nad zatoką zbudowali fortecę, w celach obronnych przed atakami piratów. Z kolei samo miasto, zostało założone dopiero w 1819 roku przez imigrantów francuskich z Bordeaux oraz z Luizjany pod przewodnictwem Don Louis D’Clouet i nazwane Fernandina de Jagua. Dopiero później zostało przemianowane na Cienfuegos oddając w ten sposób cześć Gubernatorowi wyspy z tamtych czasów Jose Cienfuegos.

W swojej niezbyt długiej historii  ucierpiało ono najbardziej podczas działań zbrojnych w latach 50-tych ubiegłego stulecia. W 1957 roku w Cienfuegos wybuchło powstanie przeciwko reżimowi Batisty i  5 września tego samego roku, zostało zbombardowane przez siły rządowe.

Dzisiejsze Cienfuegos to ok. 200-tysięczna metropolia, tętniąca życiem ekonomicznym i kulturalnym, posiadająca trzy uniwersytety kształcące przyszłych lekarzy, artystów i wojskowych. Z faktu, że jest to miasto portowe, usytuowane są tutaj instalacje przemysłu petrochemicznego przerabiające wenezuelską ropę naftową. Układ między Kubą i Wenezuelą jest taki, że Kubańczycy rafinują wenezuelską ropę zwracając przerobiony produkt, a zatrzymują sobie część produktów takich jak benzyna, ropa, asfalt i oleje, jako formę zapłaty.



Dojeżdżając do Cienfuegos z usytuowanego na południu Trinidad, można dostrzec rozległe plantacje trzciny cukrowej, bananowca, oraz tytoniu. Do dzisiaj funkcjonują na Kubie manufaktury gdzie cygara są robione ręcznie i znawcy tematu wiedzą doskonale, że cygara pochodzące z Cienfuegos należą do najbardziej cenionych i poszukiwanych na świecie. Na przedmieściach usytuowana jest wielka cementownia,wywalająca setki ton zanieczyszczeń z kominów. Przechadzając się po mieście, wdycha się spaliny wydalane przez stare samochody i sowieckie ciężarówki. Powietrze jest tu tak mocno skażone spalinami, że aż czasami szczypie w oczy i nikt na to nie zwraca uwagi.






Komunikacja miejska, to przerobione sowieckie ZIŁy, UAZy i KAMAZy oraz nieodłączne bryczki spełniające rolę taxi a także coś w rodzaju rikszy – trójkołowego roweru do przewozu ludzi i niezbyt wielkiego bagażu. Pomysłowość i zaradność Kubańczyków pod tym względem jest zdumiewająca. Przypominam sobie, że kilka lat temu jadąc po drogach kubańskich byłem świadkiem groteskowego obrazka. Zauważyłem pewnego Kubańczyka jadącego rowerem z przywiązanym w poprzek do bagażnika sporych rozmiarów tucznikiem. Prosiak kwiczał wniebogłosy. Moja pierwsza reakcja to kompletne osłupienie, potem hamowany głupkowaty śmiech a na końcu zgroza, ponieważ zdałem sobie sprawę z tragikomizmu całej sytuacji. Przez długi jeszcze czas zastanawiałem się ilu mężczyzn potrzeba, aby przywiązać to zwierze do bagażnika i jakiej wprawy kolarskiej, aby dowieźć  kwiczący i bardzo ruchliwy żywiec do celu.


Kuba da się lubić, ale o tym, w następnym odcinku.

fot. Z. P. Wasilewski Kuba

Zobacz również:
- Cienfuegos – anachronizm kubańskiej rewolucji cz. 2

Santa Clara – miasto dwóch rewolucjonistów

6

Miasto Santa Clara jest kubańskim miastem i zarazem stolicą centralnej prowincji  Kuby o nazwie Villa Clara. Jest to ok. 250-cio tysięczne miasto,  założone już w 1689 roku przez kilka rodzin. W wyniku ciągłych napaści ze strony piratów, przeniosły się one z miasteczka Remedios na północnym wybrzeżu wyspy w głąb lądu, w poszukiwaniu spokojnego życia. W dniu 15 lipca 1689 roku została odprawiona msza na wzgórzu pod drzewem tamaryndowca indyjskiego i od tego momentu miasto zostało oficjalnie założone. Dzisiaj to miejsce jest znane pod nazwą Wzgórza Carmen i znajduje się na nim pomnik upamiętniający to wydarzenie.

Na planie socjo-ekonomicznym  Santa Clara nie wyróżnia się niczym szczególnym ponad inne przeciętne kubańskie miasta. Jest tutaj jeden Uniwersytet, maleńkie lotnisko międzynarodowe – gdzie przylatują czarterowe loty przeważnie z turystami.  Podczas oczekiwania przez ok. 3,5 godziny na odlot do Kanady, samolotów na płycie lotniska było dokładnie sztuk  1 – samolot, którym mieliśmy powrócić do domu. I nic poza tym ani nawet jednej awionetki, co wydaje się mniej dziwne skoro wiadomo, że kubańskie linie lotnicze  Cubana, posiadają 10 rosyjskich Jaków, Iłów, Tupolewów oraz dwa Boeingi  leasingowane od Kanadyjczyków. Oprócz turystyki, region słynie  również z produkcji trzciny cukrowej oraz plantacji i obróbki tytoniu.

Tymczasem w obecnej historii Kuby,  miasto Santa Clara, jest niezwykle ważnym miejscem  dla każdego Kubańczyka z dwóch podstawowych względów. Po pierwsze to właśnie w tym miejscu pod koniec grudnia 1958 roku odbyła się ostatnia i decydująca walka kubańskich rewolucjonistów z rządowymi siłami  Fulgencio Batisty. W czasie bitwy w Santa Clara w wybitny sposób przyczynił się do zwycięstwa rewolucjonistów, narodowy bohater Kuby, argentyńsko-kubański rewolucjonista Ernesto Guevara zwany – Che – wykolejając  kolejowy transport wojska i amunicji wysłany w sukurs wojskom rządowym.  Po drugie na przedmieściach Santa Clary znajduje się Mauzoleum-muzeum, nad którym góruje potężny pomnik wielkiego Che ze strzelbą w dłoni, gdzie od 1997 roku złożone są prochy Che Guevary zamordowanego w 1967 roku w Boliwii. Od momentu złożenia prochów Che Guevary wraz ze swoimi 16-toma towarzyszami broni w mauzoleum, miejsce to jest celem nieustannych pielgrzymek Kubańczyków, oraz znaczącą atrakcją turystyczną.

Jest jeszcze jeden pomnik wielkiego rewolucjonisty w tym mieście, skromniejszy i na uboczu  – w pobliżu stadionu baseballowego. Został on postawiony w 2008 roku w pobliżu miejsca, gdzie w styczniu 1998 roku Papież Jan Paweł II odprawił mszę przed 150-cio tysięcznym tłumem Kubańczyków. Pomnik jest darem Watykanu dla rządu kubańskiego i przedstawia uśmiechniętego Jana Pawła II, który pozdrawia ich przyjacielskim gestem. Nie udało mi się zobaczyć osobiście tego miejsca, mimo iż jest oddalone od pomnika Che Guevary o jakieś 1,5 kilometra.

Pozostaje tylko refleksja: wybór miejsca na postawienie Pomnika Jana Pawła II jest przypadkowy, czy też watykańscy stratedzy zrobili to rozmyślnie, aby milczący pomnik błogosławionego papieża mówił głośno i wyraźnie: Możemy zmienić świat miłością do bliźniego.
fot.  Z.P. Wasilewski Santa Clara, Cuba

Miss Polonia Montreal 2012. And the winner is….

DSC_4792

Tegoroczne wybory do Miss Polonia Montreal, zostały bardzo starannie przygotowane. Cała impreza odbyła się na wysokim poziomie profesjonalnym. Edycja Miss Polonia Montreal 2012 była jubileuszową, bo 10-tą z kolei uroczystością tego typu. Jest to wydarzenie, które weszło na trwałe do kalendarza ważniejszych wydarzeń polonijnych w Montrealu. Z okazji jubileuszu wyborów do Miss Polonia Montreal, konferansjerzy, oraz główni organizatorzy tego wydarzenia, p. Edward Śliz, prezes Towarzystwa Orła Białego oraz p. Maria Palczak, 1-szy Vice-Prezes T.B.O. wystosowali list do publiczności:

Szanowni Państwo,

Po raz dziesiąty mamy zaszczyt i przyjemność prowadzić wybory Miss Polonii w Montrealu. Mieliśmy podczas tych lat możliwość poznać i przedstawić Polonii Montrealskiej ponad 80 kandydatek, które zrobiły na nas wielkie wrażenie. Jest istotne aby kontynuować tą tradycję, bo nasza młodzież jest zdolna, utalentowana, oraz jest godnym ambasadorem kraju swoich przodków.

Gorąco dziękujemy za wieloletnie poparcie tej inicjatywy a sponsorom za ich hojność i współpracę.

Jury Miss Polonia Montreal 2012:

Od lewej:

  • Michał Korczak – Vice-Konsul W.P.H.I.
  • Urszula Żylińska – przedstawiciel Konsulatu R.P.
  • Andrzej Stec – tenor
  • Magdalena Cyga – Miss Polonia Montreal 2011
  • Sebastian Wróbel – Mister Polonia 2011

Cały wieczór przeplatany był zabawą, oraz  konkursowymi konkurencjami przygotowanymi dla kandydatek na tytuł Miss Polonia. Uroczysta Gala została otwarta tańcem w wykonaniu pary profesjonalnych tancerzy: Krystyny i Kazimierza Smolińskich. Następnie poproszono kandydatki o krótką prezentację osobistą.

Monika Matuszewicz:

Sara Kulenty:

Adrianna Cwynar:

Karolina Cieniuch:

Elizabeth Skalak:

Suzanna Kraciuk:

Wspaniałym elementem wczorajszego wieczoru, był Polonez rozpoczęty przez parę ubiegłorocznych laureatów, Miss oraz Mister Polonia.  Kandydatkom na Miss w wykonaniu Poloneza towarzyszyli tancerze z folklorystycznego zespołu Akademia Białego Orła:

Od lewej: Edward Śliz, Urszula Żylińska, Konsul R.P. Tadeusz Żyliński, Andrzej Stec:

Punktowane konkurencje dla kandydatek to:

  • Walc wiedeński w towarzystwie Kazimierza Smolińskiego
  • Odpowiedź na wylosowane pytanie
  • Talent

Jurorzy po części konkursowej, opuścili salę w celu podjęcia decyzji o przyznaniu tytułów, a w tym czasie publiczność głosowała na tytuł Miss Publiczności 2012.

W pierwszej kolejności ogłoszono tytuł Miss Publiczności, który został przyznany dla Elizabeth Skalak, bardzo utalentowane pełnej wdzięku i uroku młodej Polce, która jest trzecim pokoleniem polskich emigrantów w Kanadzie. Elizabeth ujęła publiczność wykonaniem piosenki, którą sama skomponowała akompaniując sobie na pianinie. Marzeniem Elizabeth jest kariera piosenkarki.

Następnie jury przekazało listę z przyznanymi tytułami na ten rok organizatorom, a zaszczyt ogłaszania wyników przypadł ubiegłorocznej Miss Montreal, Magdalenie Cyga:

Rozpoczęto od II-giej Vice-Miss, który otrzymała Karolina Cieniuch, następnie przy rosnących emocjach ogłoszono I-szą Vice-Miss – Monika Matuszewicz.

Monika Matuszewicz, I Vice-Miss:

And the Winner is… po nerwowym odczekaniu kilkudziesięciu sekund gry na werblach… Elizabeth Skalak!!! Emocje, łzy, radość, gratulacje, kwiaty, fotoreporterzy, moment jakby zastygł w czasie:

Magdalena Cyga,ukoronowała nową Miss Polonia 2012 oraz założyła szarfę z tytułem dla Elizabeth Skalak, która może dumnie reprezentować polonijną wspólnotę z Montrealu:

Należy pochwalić wszystkie uczestniczki tego konkursu, za odwagę przede wszystkim. Należy pogratulować za znajomość języka ich rodziców, który czasami nieporadny i niezręczny dodaje tylko uroku tym młodym pannom. Wielkie brawa również rodzicom za podtrzymywanie polskich tradycji oraz wpajanie dumy nowemu pokoleniu Polaków z korzeni, o bardzo bogatej historii, kulturze i tradycjach.

Nagrody:

  • Miss Polonia Montreal 2012 – Elizabeth Skalak
  • I-sza Vice-Miss – Monika Matuszewicz
  • II-ga Vice – Miss-Karolina Cieniuch
  • Nagroda Publiczności – Elizabeth Skalak
  • Najlepszy Talent – Sara Kulenty

Wieczór zakończył się wspólną zabawą.
fot. Z. P. Wasilewski Montreal

Alexandra Tomczak Miss Polonia 2010 – wywiad

Ola Tomczak 2010

Jak co roku od wielu lat w miesiącu lutym, na sali Towarzystwa Orła Białego, odbywają się wybory Miss Polonia Montreal. Tegoroczne wybory odbędą się dziś, w sobotę 11 lutego.

Dzisiaj wieczorem dowiemy się kto będzie następczynią Magdaleny Cygi, z którą jest również przewidziany wywiad na Kronice Montrealskiej.

Zanim jednak poznamy tegoroczną laureatkę proponuję wywiad z p. Alexandrą Tomczak, która zdobyła tytuł Miss Polonia Montreal w 2010-tym roku.

Alexandra Tomczak:

  • Wiek – 22 lata
  • Miasto zamieszkania – Montreal
  • Wykształcenie – Uniwersytet McGill, BAC international development & Geography
  • Znajomość języków – Polski, Angielski, Francuski
  • Zainteresowania/hobby – Muzyka (granie na saksofonie), fotografia, podróżowanie, czytanie, harcerstwo, taniec

KM: Dlaczego zdecydowałaś się brać udział w konkursie Miss Polonia Montreal?
Alexandra T: I am always up to new challenges, and Miss Polonia seemed like an incredible opportunity that I didn’t want to miss.

KM: Co zmieniło w twoim życiu nadanie ci tytułu Miss Polonia Montreal ?
Alexandra T:  Poznałam dużo bardzo interesujących ludzi, Polaków, których nigdy bym nie  poznała gdybym nie zdobyła tytułu Miss Polonii Montrealskiej, i za to jestem wdzięczna. Ten konkurs udowodnił mi, że wszystko jest możliwe i że trzeba spełniać nasze marzenia.

KM: Jak w skrócie możesz opisać rok w którym nosiłaś koronę Miss Polonia?
Alexandra T: Udzieliłam kilka wywiadów oraz byłam zapraszana na wiele uroczystości np. Paradę Kanady.  Miałam też okazję poznać Pana Konsula, i ubiegałam się o praktykę letnią w Konsulacie polskim w Montrealu. Podczas Miss Polonii 2011, byłam też w jury i poznałam drugą stronę tego konkursu.

KM: W jaki sposób mogłabyś zachęcić polskie dziewczyny z Montrealu, do brania udziału w tym corocznym konkursie?
Alexandra T: “Dziewczyny co macie do stracenia?”. Nie będziecie żałować jeżeli zdecydujecie się brać udział w tym konkursie. To są bardzo miłe wspomnienia, które pozostaną w waszej pamięci na zawsze.  Najważniejsze w tym konkursie nie jest zdobycie tytułu Miss,  ale wspaniała zabawa, mile spędzony czas. Zachęcam wszystkie montrealskie dziewczyny aby skorzystały z możliwości zdobycia tego tytułu..

Dzisiaj wieczorem dowiemy się kto będzie następczynią Magdaleny Cygi, z którą jest również przewidziany wywiad na Kronice Montrealskiej.

Marta Jabłońska, Miss 2009, spróbowała swoich możliwości w wyborach do Miss Universe Canada i znalazła się pośród 12 finalistek. Finał tego konkursu jest przewidziany na czerwiec 2012 r.  Finalistka Miss Universe Canada będzie brać udział w międzynarodowym konkursie Miss Universe 2012.

Aleksandra Tomczak po przekazaniu tytułu Miss Polonia Montreal 2011 dla Magdaleny Cyga:

Alexandra w komisji w czasie wyborów Miss w 2011:

Miss Polonia Montreal 2010 Alexandra Tomczak:

Miss Polonia Montreal 2009 Marta Jabłońska, która przekazała tytuł Alexandrze w 2010-tym roku:

Alexandra i saksofon:

Zdjęcie pamiątkowe z wyborów 2011:

2010,  rok w którym Alexandra Tomczak zdobyła tytuł Miss Polonia Montreal:

fot:
Ola Tomczak
Z. P. Wasilewski

Kuba i Cyganie z Sarajewa – koncert

DSC_4536

Oddlot & Cyganie z Sarajewa – 09 lutego,  w kabarecie Mile-End, odbył  się koncert zespołu jazzowego Oddlot, wraz z zaproszoną grupą Les Gitans de Sarajevo. Liderem i kompozytorem zespołu Oddlot jest Jacques Kuba Seguin, trębacz jazzowy polskiego pochodzenia na stałe mieszkający w Montrealu. Koncert rozpoczął się wspólnym wykonaniem kilku utworów, w doskonałej harmonii cygańskiej muzyki z Bałkanów, wraz z elementami kompozycji Kuby Seguin. Następnie Jacques Kuba Seguin ze swoją grupą wprowadził publiczność w klimat europejskich pejzaży, dzieląc się swoimi impresjami po odbytej podróży po Europie. Końcowa część koncertu to przede wszystkim Cyganie z Sarajewa, którzy zdominowali całą salę wprowadzając nastrój bałkańskiej zabawy ludowej. Koncert zakończył się około północy, pozostawiając niedosyt spragnionej i rozbawionej publiczności.

Skład zespołu Oddlot:

Jacques Kuba Seguin – trąbka
Al McLean – saksofon tenorowy
Marc Villiard – saksofon altowy i barytonowy
Jonathan Cayer – klawisze
Fred Grenier – kontrabas
Kevin Warren – perkusja
Kompozycje – Jacques Kuba Seguin

Skład zespołu Les Gitans de Sarajevo:

Brigitte Dajczer – skrzypce
Julie Houle – tuba
Boris Bartula – akordeon

fot. Z. P. Wasilewski Montreal

Quebec – prowincja kanadyjska wszystkich świętych, czyli łyk przejrzystego powietrza

2

Quebec, wraz z Ontario jest jedną z dwóch prowincji, które są zaczątkiem federacji kanadyjskiej. Dwie odrębne kultury, dwa odrębne języki angielski i francuski, dwie odrębne religie protestantyzm i katolicyzm oraz animozje historyczne przeniesione ze starego kontynentu Anglików i Francuzów. Quebec ma swoją historię nierozłącznie związaną z religią katolicką. Do lat 70-tych ubiegłego wieku wiele instytucji, jak szpitale, sierocińce, szkoły, były pod zwierzchnictwem kościoła katolickiego. Od roku 1970 wprowadzono całkowitą laicyzację tej prowincji lecz nazwy ulic, parków, gór i miejscowości zostały nietknięte. Dlatego dzisiaj wiele małych osad posiada takie nazwy jak: Saint-Tite, Saint-Zotique, Sainte-Eulalie (Święta-Eulalia), Sainte-Justine, Sainte-Anne i tak dalej aż do kompletnego wyczerpania całej listy świętych. Dlatego ja tę prowincję nazywam prowincją wszystkich świętych.

W Montrealu istnieje ogromna ilość parków, gdzie zimą można spotkać całą masę wiewiórek, pomimo tego montrealczycy bardzo chętnie opuszczają to miasto chociaż na kilka chwil w czasie weekendu, aby poobcować z naturą, z dala od miejskiego smrodu, zgiełku i brudu.

Pierwszym napotkanym zwiastunem, baaardzo powoli zbliżającej się wiosny, jest właśnie ta niemiłosiernie wygłodzona wiewiórka, której głód pokonał strach i kazał jej podejść do fotoreportera z nadzieją, że dostanie coś do jedzenia. Niestety nie byłem przygotowany na tak niezręczną sytuację. Następnym razem, zabiorę ze sobą worek orzeszków ziemnych.

W Parku Narodowym Saint-Bruno, jest kilka posiadłości znaczących lub debilnie bogatych ludzi. Między nimi Guy Laliberté, twórca Cirque du Soleil, człowiek, którego fortunę ocenia się na miliardy dolarów. Idąc dalej wypielęgnowaną dróżką, mijamy stary młyn wodny; dzisiaj zamieniony na muzeum przyrody.

Mijamy zamarznięty o tej porze roku Żurawinowy Strumyk i ten pejzaż, taki typowy dla kanadyjskiej zimy – późna zima lub bardzo wczesna wiosna – czas kiedy klony budzą się do życia…

A klony te, tą bardzo wczesną wiosną, puszczają tak szybko soki, które są tak bardzo bardzo bogate w cukier, że Kanadyjczykom pozostaje tylko wyrabiać z nich syrop klonowy o konsystencji miodu – naleśniki zatopione w tym syropie są tutaj prawdziwym rarytasem. Wreszcie dotarliśmy do posiadłości właściciela Cirque du Soleil, brama była otwarta, lecz nie pytałem się przez domofon zamontowany w obumierającym drzewie, czy Guy ma świeżo zaparzoną kawę.

Po kilku minutach spaceru, ciągle w pobliżu posiadłości tego oligarchy, następna brama tym razem otwarta, lecz doszedłem do wniosku, że to była tylko służba w służbowych BMW, która przyjechała, aby posprzątać i doglądnąć posesję. Później minęliśmy amatorów zimowych sportów, których było bardzo wielu…

A poprzez murowany mostek, wobec zamarzniętego Książęcego Jeziora, bardzo szybkim truchtem udaliśmy się na parking. Dotlenieni i wygłodniali spojrzeliśmy sobie w oczy z rozpaczą w oczach – co jemy? Oczywiście pierogi!!!

fot.  Z. P. Wasilewski Canada

Pierwszy zwiastun wiosny w Montrealu – Targi Budowlane 2012

DSC_4578

Nasi sąsiedzi z południa – Amerykanie, mają słynnego Świstaka Phila, który rokrocznie od  1887 roku przepowiada prawie bezbłędnie nadejście wiosny. Dzień Świstaka świętuje się co roku 02 lutego w maleńkiej miejscowości  Punxutawney w Pensylwanii. Tego roku świstak Phil  zaświstał na ucho prezydentowi Klubu Świstaka, że do końca zimy pozostało jeszcze sześć tygodni. Tego samego dnia, 02 lutego w Montrealu,  na Stadionie Olimpijskim pod nazwą Salon Habitat, Ville et Banlieu, zostały rozpoczęte Targi Budowlane 2012.

Jest to bardzo ważne wydarzenie ekonomiczne w regionie montrealskim, które przepowiada nadejście wiosny. Co roku na te targi przybywa ok. 350 wystawców z każdej branży związanej z budownictwem. Czuje się atmosferę przebudzenia z letargu zimowego. Ludzie coraz bardziej zaczynają myśleć o projektach renowacyjnych, budowlanych lub o zakupie nowego lokum dla powiększającej się rodziny.

 

Targi Budowlane w Montrealu służą również  jako barometr przepowiadający prognozy ekonomiczne na nadchodzącą wiosnę specjalistom od ekonomi. Jest utarte powiedzenie w Kanadzie, że jeżeli budownictwo ma się dobrze to reszta gospodarki również ma się niezgorzej.

Tego roku Targi Budowlane trwały od 02 do 05 lutego. W ciągu tych czterech dni zarejestrowano ponad 70 000 osób, co jest absolutnym rekordem, dla przykładu podam, że w ubiegłym roku było ok. 50 000 odwiedzających. Pomimo bardzo słonecznej pogody frekwencja była bardziej niż zadowalająca, ponieważ Montrealczycy nie wybrali się w tych dniach na narty lecz na Targi właśnie,  co napawa szczególnym optymizmem.

Jedno jest pewne, jeżeli oprócz ćwierkania ptaków za kilka tygodni usłyszymy stukanie młotków, wycie pił, pisk wiertarek, terkot koparek, warczenie kompresorów a od czasu do czasu siarczyste przekleństwo w sąsiedztwie – znak to będzie niechybny, że wiosna zainstalowała się na stałe.

fot. Z. P. Wasilewski

TRZY DARMOWE WEJŚCIÓWKI (DLA DWÓCH OSÓB), NA FILM A. HOLLAND “W CIEMNOŚCI”, DLA CZYTELNIKÓW KRONIKI MONTREALSKIEJ!

0InDarkness

“W Ciemności” – film Agnieszki Holland w kinach montrealskich.

17 lutego 2012 roku, wchodzi na ekrany kin montrealskich produkcja A. Holland pod tytułem “In Darkness” (fr. “Sous Terre”). Film od momentu premiery, która miała miejsce 05 stycznia tego roku, cieszy się w Polsce niesłabnącą popularnością, i szacuje się, że obejrzało go w ciągu trzech pierwszych tygodni, ponad pół miliona polskich widzów. Scenariusz filmu oparty jest na motywach książki “W kanałach Lwowa” Roberta Marshalla.  Jest to historia rozgrywająca się w czasie drugiej wojny światowej w Polsce. Jej bohaterem jest Leopold Socha, zatwardziały złodziej, który zmienia się z drobnego, dbającego o własne interesy przestępcy, w odważnego bohatera ryzykującego życie własne, oraz swojej rodziny ukrywając grupę Żydów w kanałach kanalizacyjnych.

25 stycznia tego roku, Amerykańska Akademia Sztuki i Wiedzy Filmowej, ogłosiła listę 5 filmów nominowanych do Oscara w kategorii najlepszy film obcojęzyczny. Wśród nich znajduje się film Agnieszki Holland.

Konkurentami A. Holland w tej kategorii będą:

  • Belgia: Bullhead
  • Kanada: Monsieur Lazhar
  • Iran: A Separation
  • Izrael: Footnote

Należy nadmienić, że Agnieszka Holland była już nominowana w przeszłości do Oscara w 1992 roku, w kategorii najlepszy scenariusz adaptowany, za film Europa Europa.

Innym Polakiem, który otrzymał nominację do Oscara, jest właściciel tych dwóch pozłacanych statuetek – Janusz Kamiński, w kategorii najlepszy operator, za zdjęcia do filmu Stevena Spielberga “Czas Wojny” (War Horse).

Polscy zdobywcy Oscara:

  • 1953 – Bronisław Kaper – najlepsza muzyka: Lili
  • 1982 – Zbigniew Rybczyński – najlepszy krótkometrażowy film animowany: Tango
  • 1993 – Ewa Braun I Allan Starski – najlepsza scenografia: Lista Shindlera
  • 1993 – Janusz Kamiński – najlepsze zdjęcia: Lista Shindlera
  • 1998 – Janusz Kamiński – najlepsze zdjęcia: Szeregowiec Ryan
  • 2000 – Andrzej Wajda – za całokształt twórczości
  • 2002 – Roman Polański – najlepszy reżyser: Pianista
  • 2005 – Jan A. P. Kaczmarek – najlepsza muzyka: Marzyciel

Ciekawostka – jedynym Oscarem, którego wyróżniono statuetką, był Oscar Hammerstein nagrodzony za najlepszą piosenkę w 1941 i 1945 roku.

Ważne – Agencja promująca film; Métropole Films Distribution, w reżyserii A. Holland, zaoferowała trzy bezpłatne wejściówki dla dwóch osób każda dla Czytelników Kroniki Montrealskiej. Wejściówki są ważne w kinach montrealskich podczas projekcji tego filmu w dowolnym czasie. Pierwsza wejściówka zostanie przyznana pierwszej osobie, która wyrazi na to ochotę pod poniższym wpisem. Dwie następne, zostaną ogłoszone w odstępie czasowym na Facebooku przed premierą montrealską.

Powodzenia!
Redakcja.