Pomysł budowy kanału łączącego dwa Oceany pojawił się już w XVI wieku i był marzeniem Karola V, króla Hiszpanii, aby tym sposobem usprawnić i przyśpieszyć transport zrabowanego złota przez konkwistadorów. W 1882 roku prace nad budową kanału zostały rozpoczęte pod nadzorem księcia Ferdynanda de Lesseps, który miał już za sobą zrealizowany projekt Kanału Sueskiego. Niestety po ośmiu latach z braku środków finansowych, masowych epidemii i innych przeszkód, prace nad budową kanału zostały wstrzymane.

Z tego, tak zwanego okresu francuskiego, pozostał w Panamie Cmentarz Francuski jako symboliczny pomnik zmarłych przy budowie kanału. Jest to niewielkie wzgórze, na którym stoi 220 białych krzyży, każdy z nich reprezentuje stu zmarłych ludzi. Zatem rachunek jest prosty – w okresie francuskim oddało życie przy budowie kanału ok 22 000 ludzi!

W 1903 roku Panama proklamuje, przy pomocy Stanów Zjednoczonych, swoją niepodległość od Kolumbii. Stany Zjednoczone za udzielenie pomocy w uzyskaniu niepodległości uzyskują zgodę od nowego rządu panamskiego, na budowę kanału i jego wieczyste zarządzanie, płacąc Panamie 250 00 $ rocznie, oraz zapewniając ochronę militarną nowo powstałemu państwu. Kanał Panamski ostatecznie zostaje ukończony w 1913 roku, a inauguracyjny rejs przez kanał odbywa się 15 sierpnia 1914 roku. Jednak od 1999 roku kontrola Kanału Panamskiego została całkowicie zwrócona rządowi Panamy.

Aby ustawić się w kolejce do przepłynięcia kanału, która czasami może potrwać ok. 24 godzin, należy 2 dni wcześniej dokonać opłatę, karty kredytowe ani czeki nie są brane pod uwagę. Dlatego obecnie, od 2006 roku, trwają prace nad powiększeniem kanału, które mają być zakończone do 2015. Prace te mają na celu podwojenie ilości przepływających przez kanał statków. Przeciętny koszt przepływu przez kanał statku klasy panamax szer 32.3 m, dł 294 m i o zanurzeniu 12 m, wynosi ok 100 000 $. Długość kanału to ok. 80 kilometrów i przeprawa nim trwa ok. 16 godzin. Rocznie przez kanał ten, przepływa ok. 14 000 statków, i dlatego dając on zatrudnienie ok. 10 000 Panamczykom, jest jednym z najważniejszych źródeł dochodu Panamy.

Najniższa w historii opłata za przepłynięcie kanału, została uiszczona przez Richarda Halliburtona i wynosiła  36 centów. Halliburton przepłynął kanał wpław w ciągu 10-ciu dni, między 14 i 23 sierpnia 1928 roku, w towarzystwie snajpera na łódce, gotowego do strzału w kierunku czających się licznie krokodyli. Najwyższą z kolei zanotowaną opłatę za przepłynięcie kanału, uiścił norweski statek pasażerski Norvegian Pearl – 300 000 $ w 2006 roku.
fot. Z. P. Wasilewski Panama

Zobacz również:
- Kanał Panamski – historia