Dobra restauracja w Montrealu, to niekoniecznie dobra kuchnia i kucharz, który ukończył paryskie szkoły gastronomiczne. Gwarancją sukcesu jest również oryginalność i nie mam zamiaru tutaj się skupiać nad zawiłościami sekretnych przepisów kulinarnych ani nazewnictwem tych kreacji kulinarnych. Zwłaszcza nazwy potraw świadczą o niebywałej wprost wyobraźni oraz subtelnej poetyce kulinarnej, które pozwalają na tworzenie  tasiemcowych nazw doprowadzając klienta-konsumenta do czarnej rozpaczy i frustracji.  Wpędzając go również w kompleksy, no bo na przykład  wszyscy z całą pewnością wiedzą od wieków (o czym z pewnością jest wzmianka również w Mahabharacie),  że potrawa o nazwie “Książę Stawu na indyjską modłę” (fr:Prince de l’étang à la mode des Indes) jest po prostu pieczoną kaczką z Hinduskimi przyprawami  i tak dalej… Przykładów są setki, tysiące lecz zabawa wynikająca z analizy tych nazw jest wprost proporcjonalna do ich ilości. Ja po prostu skupię się tylko na witrynach tych kilku montrealskich restauracji, które wywarły na mnie większe wrażenie niż cała masa innych.

Bistro  La Vache qui Pete (Pierdząca Krowa)

I gdybym bardzo się wysilał, aby przetłumaczyć ten napis z witryny na przykład jako “Brykająca Mućka” albo “Galopująca Krasula” lub nawet gdybym próbował zastąpić, zamaskować, zakamuflować ten francuski czasownik mówiąc niejako do moich polskojęzycznych znajomych – wiecie, dzisiaj was zapraszam do bistro, które się nazywa “Krowa puszczająca Wiatry”. Niestety takie tłumaczenie może wprowadzić zamieszanie i nieporozumienie, ponieważ może sugerować jakąś tawernę marynarską. Zatem zapraszam na kanapki i przepyszną kawę do “Pierdzącej Krowy”. Adres – 1101 rue Rachel Est.

Restauracja O.Noir (W Ciemności)

O.Noir wyróżnia się ponad inne restauracje tym, że proponuje jedyne w swoim rodzaju doświadczenie kulinarne. Gdy spożywamy posiłek w kompletnych ciemnościach nasze inne zmysły wzmagają się, aby lepiej docenić smak i aromat spożywanej potrawy. Koncepcja takiej restauracji zaangażowanej społecznie powstała dzięki oryginalnemu pomysłowi pewnego niewidomego pastora z Zurichu  – Jorge Spielmana, który miał zwyczaj zawiązywać oczy opaską swoim gościom aby w ten sposób mogli w pełni korzystać z walorów kuchni a także pomóc im zrozumieć kalectwo bliźnich. W 1999 roku, pan Spielman otworzył Blindekuh (niem: Ślepa Krowa). Jest to projekt, który ma na celu przybliżyć specyfikę życia niewidomych dla osób widzących oraz zapewnić nowe miejsca pracy niewidomym. W restauracji O.Noir panuje totalny mrok, żadne latarki, świeczki, zapałki, zapalniczki ani świecące telefony komórkowe nie są tolerowane. Po spędzeniu kilku godzin w takiej atmosferze klienci lepiej pojmują co oznacza życie w totalnych ciemnościach, na które są skazani niewidomi. Adres – O.Noir 1631  Ste-Catherine Ouest

Restauracja Św. Huberta

Zdawać by się mogło, że ta najsłynniejsza smażalnia kurczaków w Montrealu, która na przestrzeni swojej historii urosła do rangi renomowanej restauracji, obrała sobie za patrona Św. Huberta, który jest również patronem myśliwych. Skojarzenie może być jak najbardziej uzasadnione skoro wiadomo, że sylwetka Huberta z Gaskonii jest ogromnie barwną postacią z Żywota Świętych, jak najbardziej pasującą, aby czuwać nad biznesem związanym ze zwierzyną łowną lub hodowlaną.  Św. Hubert żył na przestrzeni VII-VIII wieku, spędzając czas na hulankach i polowaniach aż do 40-tego roku życia, kiedy to na jednym z jego licznych polowań według legendy miał mu się objawić biały jeleń z promieniejącym krzyżem w porożu. Od tego czasu Hubert się nawraca poświęcając całe swoje życie w pracy nad zjednywaniem  pogańskich ludów do wiary w Chrystusa. W przypadku montrealskiej restauracji Św. Huberta, zbieżność z tym świętym jest całkowicie przypadkowa, prozaiczna i banalna. Otóż okazuje się, że pierwsza smażalnia tego typu została otwarta przez montrealską rodzinę w 1951 roku przy ul. St. Hubert, od której przyjęła swą nazwę. Restauracje St. Hubert były pierwszymi, które oferowały darmową dostawę do domu, oraz pierwszymi z których wyproszono palaczy na długo przed wprowadzeniem ustawy rządowej zakazującej palenia papierosów w przybytkach użyteczności publicznej. Na dzień dzisiejszy sieć tych restauracji działa czynnie na obszarze prowincji Quebec, Ontario i Nowego Brunszwiku, posiada 1400 punktów sprzedaży i zatrudnia 9500 osób. Restauracja ta znajduje się w zasięgu telefonu, wystarczy do niej wykręcić numer, złożyć zamówienie aby po 45 minutach móc się delektować złocistym pieczonym kurczakiem z obowiązkowymi francuskimi frytkami.

Restauracja L’Assommoir  (Mordownia)

Hmm… stojąc przed wejściem do tego przybytku można się tylko zastanawiać czy naprawdę ma się ochotę tam wejść i dać się dorżnąć do reszty, ponieważ jak sama nazwa może sugerować-słowo l’assomoir oznacza po polsku mordownię- żywy z niej nie wyjdzie nikt . Nazwa restauracji; “L’Assomoir” jest aluzją do powieści Emila Zoli z 1877 roku (pol: W Matni), opisującej życie najniższych warstw społecznych Paryża w epoce II Cesarstwa. Zapraszam do niej aby sprawdzić czy nie pałęta się po niej duch Gerwazyny Macquart, głównej bohaterki tej powieści. Adres – 112 rue Bernard Ouest oraz 211 rue Notre-Dame Ouest.

Restauracja  Les Cons Servent  (Konserwy lub Serwujący Idioci)

Nazwa tej restauracji jest typowym i często używanym kalamburem w nazewnictwie biznesowym – jeżeli tłumaczy się dwa słowa oddzielnie, wychodzi “Serwujący Idioci”, gdy zaś popatrzy się na ten dziwoląg jak na jedno słowo wychodzi nam: “Konserwy”. Nazwa tej restauracji jest bardzo odważna i z dużą dozą humoru. Taka nazwa może rzeczywiście przyciągać klientelę chociażby z tego względu, że jest intrygująca – zawsze znajdzie się jakiś chętny aby sprawdzić czy dania serwowane w tej restauracji są równie idiotyczne i czy solidnie zakonserwowane. Adres – 5064 Av. Papineau.

Restauracja  Chez Ma Grosse Truie Cherie (U Mojej Drogiej Tłustej Maciory)

Nazwa tej restauracji nie pozostawia cienia wątpliwości co jest jeszcze dodatkowo zobrazowane gigantyczną sylwetką tłustej maciory przykręconej do fasady restauracji. Można jedynie przypuszczać, że właściciel oprócz zamiłowania do krojenia boczków, baleronów szynek, golonek i kiełbasek chciał w ten sposób oddać hołd i wyrazić swoje bezwarunkowe uczucie wybrance jego serca. Adres – 1801 rue Ontario Est.

Restauracja  Zitto e Mangia (Milcz i Jedz)

Tutaj podaję przykład nie istniejącej już niestety dzisiaj włoskiej restauracji w Montrealu. Włosi w Montrealu również mogą się popisać wielką dozą poczucia humoru, na pierwszy rzut oka można mieć wrażenie że to dwoje włoskich maestro della cuccina – pan Zitto i pani Mangia zapraszają do siebie na smaczną michę makaronu. Otóż nie ! Mangia e zitto po włosku może oznaczać: “milcz i jedz”, ale również w zależności od ekspresji z jaką się wymawia tą frazę może także oznaczać: “stul mordę i żryj!”  Restauracja przez wiele lat prosperowała przy: 6660 rue Clark w dzielnicy Mała Italia.

Restauracja Le Lapin Sauté (Pod Stukniętym Królikiem)

Bardzo zręcznym i udanym przykładem w nazewnictwie restauracyjnym może być: “Le Lapin Sauté”. Przymiotnik “sauté” oznacza we francuskim “pieczony” lecz w slangu może oznaczać: “stuknięty”. Zatem, pomimo, że restauracja znajduje się w mieście Quebec może rzeczywiście warto się tam wybrać na pasztet z zająca ?

Autor: Zbigniew Wasilewski
Fot: materiały prasowe