Bliscy i oddaleni

KONSTANTY ANDRZEJ KULKA-światowej sławy wiolinista urodził się w 1947 roku w Gdańsku. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 8 lat u  prof. Stefana Hermana i kontynuował ją u tego samego pedagoga aż do uzyskania dyplomu w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku (1971).  Już jako student zdobył międzynarodową sławę.  Mając lat 17 otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im.Paganiniego w Genui. Ale jego wielka  światowa kariera rozpoczęła się od zdobycia I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Radiowym w Monachium (1964). Począwszy od 1966 roku Kulka koncertował na obu półkulach-we wszystkich krajach Europy, w Ameryce Północnej i Południowej, Japonii oraz Australii.

fot: chopin.edu.pl

Od roku 1967 dał ponad 2000 recitali i koncertów z orkiestrami symfonicznymi. Jako solista był gościem renomowanych orkiestr (m.in.Berliner Philharmoniker, Chicago Symphony Orchestra, London Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, Concertgebouw Amsterdam, Minneapolis Symphony Orchestra, Leningradzka Filharmonia). Uczestniczył w prestiżowych festiwalach muzycznych, m.in. w Lucernie, Bordeaux, Flandrii, Berlinie, Pradze, Barcelonie, Brighton, Warszawie. W 1971 roku odbył swą najdłuższą podróż koncertową z  Filharmonią Narodową w Warszawie po krajach Afryki, Azji i Australii. Od roku 1968 koncertował też w duecie z wybitnym akompaniatorem Jerzym Marchwińskim. Uprawiał  kameralistykę  jako członek Kwartetu Fortepianowego Polskiego Radia i Telewizji (ze Stefanem Kamasą, Romanem Jabłońskim i Jerzym Marchwińskim).  Konstanty Andrzej Kulka ma na koncie wiele nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji oraz wytwórni Polskie Nagrania. W jego dorobku fonograficznym znajdują się koncerty m.in. Antoniego Vivaldiego, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Felixa Mendelssohna, Aleksandra Głazunowa, Edwarda Lalo, Beli Bartoka, Sergiusza Prokofiewa, Ludwiga van Beethovena, Jana Brahmsa, Mieczysława Karłowicza, Paula Hindemitha, Karola Szymanowskiego. Zarejestrował też wiele sonat i utworów wirtuozowskich. Szczególne uznanie zyskały nagrania ,,Pór Roku’’ Vivaldiego z Orkiestrą Kameralną Karola Teutscha, Koncerty Mendelssohna i Głazunowa z Orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyr.J.Katlewicza i Koncert Brahmsa z tą samą orkiestrą pod batutą W.Rowickiego. Od 1984 r Kulka był etatowym solistą Filharmonii Narodowej. Dużym powodzeniem cieszyły się też nagrane Sonaty na skrzypce solo J.S.Bacha. Kulka nagrywał  też dla zagranicznych radiofonii i firm płytowych. Jego nagranie II Koncertu skrzypcowego K.Szymanowskiego dla EMI zostało nagrodzone w 1981 r. Grand Prix du Disque. Otrzymał również specjalną nagrodę  P.R. za nagrania wszystkich dzieł  K.Szymanowskiego.

Ale epokowe znaczenie posiadają ostatnie nagrania dzieł polskiego ,,Chopina skrzypiec”- Karola Lipińskiego (1790-1861). Mieszczą się one na 6 CD wydanych w 2012 roku i zawierają kilkadziesiąt wspaniałych, często nieznanych  dotąd, a genialnych  utworów na skrzypce. Są to ronda, fantazje, wariacje na znane tematy operowe, polonezy. Akompaniamet fortepianowy bądź orkiestrowy został w aranżacji Andrzeja Wróbla powierzony instrumentom smyczkowym. Całość to 6 godzin doskonale nagranej, wspaniałej muzyki w mistrzowskim wykonaniu Kulki i współwykonawców. Lipiński –co warto wiedzieć-był nie tylko kompozytorem, ale i cenionym w Europie wirtuozem  porównywanym do Paganiniego.

Ważne miejsce w repertuarze Konstantego Andrzeja Kulki zajmuje muzyka współczesna. Jest on znakomitym interpretatorem utworów W.Lutosławskiego, K.Pendereckiego (I Koncert skrzypcowy), H.H.Jabłońskiego, A.Blocha, E.Knapika. Koncert skrzypcowy Pendereckiego wykonywał wielokrotnie pod batutą samego kompozytora. Od roku 1994 Kulka jest profesorem Akademii Muzycznej w Warszawie. Otrzymał wiele wyróżnień, nagród i odznaczeń, m.in.Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. Pod jego adresem ukazywały się w prasie zagranicznej takie superlatywne określenia  jak: urodzony wiolinista, perfekcyjny i fenomenalny skrzypek, następca Paganiniego itd. Istotnie, grę Kulki cechuje głęboki dźwięk, pewność  wykonawcza  i  niebywała łatwość techniczna,  szczerość wypowiedzi  i osobiste zaangażowanie w  w interpretacje utworów.

Autor: Radosław Rzepkowski

Fot: chopin.edu.pl, materia y prasowe