DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Category Archives: Kanada

Tanya Tagaq z Nunavut

800px-Flag_of_Nunavut.svg

Nunavut jest terytorium Kanady, które zostało utworzone w 1999 z terenów Terytoriów Północno-Zachodnich. Nunavut w inuktitut oznacza „nasz kraj”. Nunavut graniczy od zachodu z Terytoriami Północno-Zachodnimi od południa z Manitobą. Posiada też południową granicę morską z Quebekiem i Ontario (przez Zatokę Hudsona i na wschodzie poprzez Cieśninę Davisa,Naresa i Morze Buffina z Grenlandią. Terytorium zawiera wody i lody dochodzące do bieguna północnego.  Ustawa o Nunavut, została uchwalona przez Parlament Kanady. Ustawa została przygotowana na podstawie roszczenia Nunavut z 1993. Około 85% ludności terytorium stanowią Inuici. Językiem urzędowym terytorium obok angielskiego i francuskiego są języki inuktitut i inuinnaktun. Całkowita powierzchnia Nunavut to 2 093 000 km. kwadratowych. Stan ludności według spisu z 2000 r. to 31 000 osób.

tlobf-tagaq

Obecnie ma miejsce odrodzenie tradycji śpiewu katajjaq wśród Innuitów w Kanadzie. Ten rodzaj śpiewau przypomina bardziej grę niż styl muzyczny. Kobiety inuickie stoją twarzą w twarz i śpiewają wykorzystując wzajemnie swoje usta jako rezonatory. Pierwsze kontakty z białym człowiekiem Inuici doświadczyli już w drugiej połowie XVIII wieku a na ile przybrały one w wieku XX. Głównym motorem kontaktów zachodniej cywilizacji była chrystianizacja i kolonizacja tych terenów. Niestety kontakty te, poprzez narzucenie innego systemu wartości spowodowały niemalże całkowitą zagładę Inuitów. Dziś już nikt nie mieszka w igloo, a wszelkie przedmioty związane z tradycją inuicką można spotkać praktycznie w muzeach. W kwietniu 2000 roku, po latach pertraktacji, utworzono terytorium Nunavut. Nie jest on obszarem zupełnie niezależnym od Kanady, ale jego mieszkańcy cieszą się względną autonomią, posiadają swój samorząd. Obszar Nunavut pokrywa prawie połowę Terytorium Północno-Zachodniego.
Inuit w języku Indian Algonquin znaczy Eskimos, co można przetłumaczyć jako “jedzący surowe mięso”. We współczesnej Kanadzie, mając na myśli Inuitów używa się raczej formy inuk, a ich językiem jest inuktituk, co również niesie ze sobą inne dodatkowe znaczenia. Inuk oznacza również człowieka wolnego, wyróżniającego się poprzez przynależność do kultury Inuitów, żyjącego w zgodzie z naturą, zajmującego się polowaniem i rybołóstwem.
Inuici stworzyli szczególny typ śpiewu gardłowego, różniący się od odpowiednika z Mongolii czy obszarów Tuwy. Ciekawostką jest to, że sposób śpiewu gardłowego u ludów Wschodniej Syberii jest bliższy inuickiemu niż typ mongolski. Można się o tym przekonać porównując na przykład śpiew gardłowy ludu Ainu z Północnej Japonii ze śpiewem Inuitów.

TanyaTagaqGillis2007-crop

Pomimo obowiązującego przez dziesięciolecia zakazu śpiewu gardłowego, wprowadzonego przez chrześcijańskich księży, jego tradycja przetrwała w wielu regionach Kanady. Dopiero zniesienie zakazu spowodowało w ciągu ostatnich 20-30 lat wielką ekspansję tego typu śpiewu na cały obszar zamieszkały przez Eskimosów. Główne regiony jego występowania w Kanadzie znajdują się na północ od prowincji Quebec (gdzie zwany jest katajjaq), na Wyspie Baffina (pirkusirtuk) i w Obszarze Nunavut (nipaquhiit). Niestety na Alasce tradycja śpiewu gardłowego zupełnie zanikła a na Grenlandii nigdy się nie rozwinęła w takiej formie jak w Kanadzie.

tumblr_ldi05ggB7Z1qc9y8qo1_500

Rosnące zainteresowanie śpiewem gardłowym w społecznościach lokalnych zaowocowało zwołaniem we wrześniu 2001 roku pierwszej w historii konferencji poświęconej temu tematowi, która miała miejsce w Puvernituk na obszarze Nunavut. Na konferencji przedstawiono różne typy śpiewu występujące w Kanadzie.
Czym wyróżnia się inuicki śpiew gardłowy? W tradycji eskimoskiej istnieje forma gry wokalnej, które poprzez swoje brzmienie, modulację, lekkie chropowate dźwięki i sposób oddychania upodabnia je do śpiewu gardłowego znanego z Mongolii i Tuwy. W trakcie gier wokalnych oprócz śpiewu gardłowego wykorzystuje się zwykły głos regularny. Tradycyjnie grami wokalnymi zajmowały się kobiety, które były zatrudniane do zabawiania dzieci, podczas gdy mężczyźni byli na polowaniach (czasami do miesiąca lub dłużej). Jak już wcześniej wspomniałem, śpiew gardłowy był wykonywany przez dwie osoby lub więcej, które śpiewały razem. Wyglądało to mniej więcej tak: naprzeciwko siebie stawały lub przykucały dwie kobiety. Jedna z nich z odpowiednim wyprzedzeniem wyśpiewywała powtarzający się krótki rytmiczny motyw, podczas gdy druga, swoim innym rytmem szybko wypełniała powstałe w ten sposób luki.

up-tagaq

W dzisiejszych konkursach wokalnych uczestnicy trzymając się za ramiona stoją naprzeciw siebie i wykonują coś w rodzaju tańca polegającego na balansowaniu z prawej na lewą stronę ciała. Uczestnicy próbują pokazać swoje zdolności wokalne poprzez wyśpiewywanie swoich motywów. Użyty dźwięk obejmuje głoski składające się na całe wyrazy, jak i również sylaby nie mające żadnego znaczenia, budujące jakby tło. Powszechnie przedstawiają one dźwięki natury: płacz zwierząt, śpiew ptaków lub odgłosy życia codziennego. Pieśni te nie mają swoich tytułów i tak naprawdę identyfikuje się je poprzez pierwsze użyte słowo lub dźwięk. Choć zdarza się, że w niektórych regionach Kanady mają one swój tytuł i opisują jakąś konkretną historię. Dźwięki dobywane są zarówno poprzez wdech jak i wydech. Z tego powodu śpiewak ma doskonale opanowaną metodę oddechową, porównywalną z oddechem permanentnym wykorzystanym przez muzyków grających na instrumentach dętych. W ten sposób śpiew gardłowy może trwać bardzo długo, lecz dla potrzeb konkursu cały występ trwa około trzech minut. Zwycięzcą zostaje osoba, która zaśpiewa z największą liczbą osób.

6185999758_c2dd28b41f_z

Tanya Tagaq uchodzi za najsłynniejszą i najbardziej znaną kanadyjską śpiewaczką, która wykonuje tradycyjny śpiew inuickich kobiet, polegający na wydobywaniu rytmicznych dźwięków z krtani (w ang: Throat singing) czyli gardłowy śpiew. Zaczęła śpiewać w wieku 15 lat i wkrótce stała się popularną uczestniczką festiwali folkowych w Kanadzie, jednak najbardziej znana jest ze swojej współpracy z Bjork (wspólne trasy koncertowe oraz gościnny występ na albumie Medulla). Występowała także z Kronos Quartet i Shooglenifty.

Opracował:Zbigniew Wasilewski

zdjęcia:materiały prasowe

Mister Polonia Montreal 2013

527049_350955568349560_1300517101_n

W sobotę 13 kwietnia roku odbyła się w Montrealu gala Mister Polonia Montreal 2013 w sali Towarzystwa Białego Orła. Jest to już szósta z kolei gala. Organizatorem tego wydarzenia jest zespół folklorystyczny Podhale,którego dyrektorką jest pani Mary Śmigielski. W konkursie brało udział 4 kandydatów;Michał Szymański,Wojciech Nowak,Karol Usakowski,Dominik Ludera. Wieczór był wypełniony bogatym programem artystycznym oraz programem konkursowym poszczególnych kandytatów ,który również był formą doskonałej rozrywki samej w sobie. Kandydaci byli doskonale przygotowani o bardzo zbliżonym poziomie artystycznym. Poniżej foto-relacja z wydarzenia…

DSC_0104 Popis tańca towarzyskiego,niezwykła lekkość,wdzięk i gracja

DSC_0156

Taniec folklorystyczny wymagający zdolności akrobatycznych

DSC_0168

Członkini jury;Aneta Woloszyn, urodzona we Wrocławiu, dzieciństwo spędziła z rodziną w Stanach Zjednoczonych. Po ukończeniu szkoły średniej przeniosła się do Montrealu. Aneta jest artystką-fotografem, ale zaczęła swoją karierę przed kamerą, jako aktorka i modelka. Jako miłośniczka kultury i sztuki założyła grupe VIPolonia organizującą wydarzenia socjo-kulturalne.Dwukrotna mistrzyni Miss Fitness Montreal doskonale wie co to znaczy być w skórze kandytatów na Mr. Polonia. www.awFoto.ca

DSC_0178

Członkini jury;pianistka Katarzyna Musiał przebywająca w Kanadzie koncertuje jako solistka, kameralistka i z orkiestrami w Ameryce Północnej i Europie. New York Concert Review określił jej grę jako “czystą rozkosz… cudownie przedstawioną… przejrzyście precyzyjną…interpretacją, która sięgała emocjonalnej głębi przy harmonijnej kolorystyce…”.http://pianist.pl/

DSC_0226 Wystąpienie Michała Szymańskiego

DSC_0237 Wojciech Nowak z wodewilowymi tancerkami

DSC_0260 Karol Usakowski,Mister Cigar à la Al Capone :)

DSC_0273 Dominik Ludera z partnerką

DSC_0208

Od lewej;prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej Edward Śliz,konsul Generalny RP w Montrealu Andrzej Szydło,przedstawiciel Ukraińskiego Festiwalu w Montrealu oraz szef Polskiego Festiwalu w Montrealu Leszek Kaczor

DSC_0297

Od lewej;Edward Śliz,Miss Polonia Montreal 2013 Isabelle Sokolnicka,Mister Polonia Montreal 2012David Winnicki oraz autor

DSC_0304 Kandydaci przed ogłoszenioem wyników

DSC_0311

Jurorzy do końca dbający o prawidłowy przebieg konkursu;Isabelle Sokolnicki,David Winnicki,Aneta Woloszyn,Wilhelm Płodzień,Katarzyna Musiał

DSC_0308Ogłoszenie wyników przez organizatorów

DSC_0334 And the winner is…. Dominik Ludera !!!! Gratulacje przekazane przez ubiegłorocznego Mistera Polonia Davida Winnickiego

DSC_0344 Wręczenie pucharu dla zwycięzcy przez Miss Polonia Montreal 2013 Isabelle Sokolnicką

DSC_0366 Po chwilach ogromnego napięcia wszyscy kandydaci w dobrych i przyjacielskich nastojach

DSC_0393 Triumfalna parada dookoła sali balowej

DSC_0417 Vice Mister Polonia Montreal 2013 Karol Usakowski w towarzystwie grupy swoich przyjaciół

DSC_0427 Mister Polonia Montreal 2013 w otoczeniu swoich znajomych i przyjaciół

DSC_0441 DSC_0459 Aneta Woloszyn,konferansjer Tomasz pogorzelski,Katarzyna MusiałDSC_0472

Pamiątkowe zdjęcie kandytatów,zwycięzców,organizatorów wraz z jurorami

Autor:Zbigniew Wasilewski

Foto:Zbigniew Wasilewski

Nowe Planetarium w Montrealu

L_Planetarium_Verti_rgb

Nowe montrealskie Planetarium Rio Tinto Alcan,jest obecnie usytuowane w Parku Olimpijskim. Całkowity koszt budowy wyniósł 48 milionów dolarów. Od 06 kwietnia Planetarium jest dostępne dla publiczności pomimo,że pozostały jeszcze prace wykończeniowe na zewnątrz przy architekturze krajobrazu. Nowe Planetarium jest usytuowane w pobliżu Insektarium,Biodome oraz Ogrodu Botanicznego tworząc w ten sposób największy w Kanadzie kompleks nauk przyrodniczych. W Planetarium znajdują się dwie sale kinowe oraz jedna stała wystawa EXO o śladach życia w kosmosie. Można również zwiedzać w nowym Planetarium laboratorium geologiczne a także największą w Quebecu kolekcję publiczną meteorytów,gdzie m.in. znajdują się okazy pochodzące z Księżyca i Marsa.

DSC_0077 DSC_0078 DSC_0079 DSC_0082 DSC_0083 DSC_0085 DSC_0087 DSC_0089 DSC_0096

Na zewnątrz twają jeszcze końcowe prace,oraz ,po prawej stronie widnieje gotowy cokół na zamontowanie pomnika Mikołaja Kopernika. Z tego co wiadomo redakcji Kroniki Montrealskiej ceremonia przenosin pomnika wybitnego astronoma została przesunięta na późniejszy termin.

Autor:Zbigniew Wasilewski

Zdjęcia:Zbigniew Wasilewski

40-LECIE ZESPOŁU « TATRY

22244_271767892113_3459582_n

Montrealski zespół taneczny ,,Tatry” jest jednym z najbardziej znanych polonijnych zespołów folklorystycznych w kanadyjskiej prowincji Quebec.  Powstał w roku 1973 z inicjatywy Albina Morzajewa, który był jego pierwszym prezesem. Pierwszym natomiast choreografem zespołu został znany tancerz i choreograf  Jerzy Różycki. Liczba członków  wzrastała błyskawicznie : od 8 osob w roku 1973 do 54 w roku 1975. Katolickie stowarzyszenie ,,Zgoda” mające  siedzibę przy parafii św. Michała stało się pierwszym sponsorem zespołu. W sezonie 1976/77 funkcje prezesa przejęła Halina Pagacz. Wówczas to ,,Tatry” wystąpiły dwukrotnie w programie telewizyjnym ,,L’Ecole de musique Hall”, a najstarsza grupa wzięła udział w festiwalu ,,Polonia jutra” w Toronto. Na początku lat 80-tych prezesem zespołu został Jerzy Jędrzejowski, który podjął trudne zadanie odbudowy zespołu po odejściu najstarszych tancerzy.

p2120008_amend

W roku 1982  na stanowisko choreografa i kierownika artystycznego przyjął Andrzeja Koczorowskiego, byłego  tancerza-solistę zespołów pieśni i tańca ,,Śląsk” i ,,Mazowsze”. W roku 1984 zespół wystąpił na balu Polonii kanadyjskiej okręgu Quebec, a na akademii 3-maja zaprezentował po raz pierwszy tańce góralskie.  W roku 1986 zainaugurował swoje występy na międzynarodowym festiwalu folklorystycznym w Drummondville (Quebec). W tymże roku  prezesem  został Bogdan Wilecki, który kierował zespołem przez następnych 9 lat. Za jego prezesury ,,Tatry” wystąpiły na festiwalach w Cornwall (Ontario), Quebec City,  Brossard, Lachine i ponownie w Drummondville. Zespół brał udział nie tylko w występach estradowych, ale również w paradach ulicznych.  Pojawiał się na obchodach św.Patryka, 24 czerwca brał udział w uroczystościach z okazji św.Jana  oraz  z okazji Dnia Kanady. Dość regularnie uczestniczył w balach Kongresu Polonii Kanadyjskiej. I tak w roku 1988 wystąpił na balu w obecności byłego premiera Kanady Briana Mulroney, a w roku 1989 w obecności gościa honorowego – ówczesnego premiera prowincji Quebec Jacques’a Parizeau. Za kadencji B.Wileckiego  ,,Tatry” uczestniczyły z wielkim sukcesem w Festiwalu Zespołów Polonijnych z całego świata  w Rzeszowie (1993). W roku 1994  wystąpiły w telewizyjnym montrealskim programie Tele-Polonica, a także na koncercie z udziałem zespołu węgierskiego ,,Bokreta” i portugalskiego ,,Azores”.

15328_353164657113_1296030_n 26003_344301132113_1097484_n26003_344303697113_4075941_n

W roku 1995 prezesem zespołu został Edward Śliz. W  kolejnym roku 1996 młodzież ponownie wyjechała do Polski na Festiwal Polonijnych Zespołów Folklorystycznych w Rzeszowie, a następnie w 2000 roku zespół wystąpił na polonijnym festiwalu w Milwaukee zorganizowanym przez Polish Folk Dance Association of the Americans (PFDAA). Uczestniczył również w różnych uroczystościach w Montrealu oraz w festiwalach w Mansonville (Quebec) i w Ottawie (Ontario), a w roku 2002 ponownie występował w Rzeszowie na Festiwalu Zespołów Polonijnych. W roku 2003 stanowisko prezesa zespołu przejął Kazimierz Filas, a kierownikiem artystycznym została Krystyna Jędrzejowska, która przez wiele już lat prowadziła zajęcia z grupami dziecięcymi . ,,Tatry’’ nawiązały kontakty z zespołami Śwarni i Lechowia w Toronto, organizowały koncerty z udziałem zaproszonych zespołów i uczestniczyły w festiwalach polonijnych w Syracuse (N.Y.), w Toronto i Ottawie. Współpracowały z zespołem ,,Podhale” i 3-krotnie zorganizowały wspólne bale w sali Town of Mount Royal

15328_353164517113_1468217_n 15328_353164667113_3305204_n 15328_353164797113_7869833_n

W pamiątkowej księdze wydanej z okazji 25-lecia zespołu w roku 1998 można przeczytać  jakie wrażenia wyniosła młodzież z podróży do Polski. Jedna z uczestniczek napisała:  ,,To że nie mieszkam w Polsce – to wcale nie znaczy że nie czuje się Polką…” Na festiwalach w Rzeszowie występują zespoły z różnych krajów, ale łączy je  polskie słowo i polska muzyka. Młodzież podkreśla, że wyjazdy do kraju przodków wzmagają  poczucie dumy  narodowej i zacieśniają  więzi z naszymi rodakami. Te patriotyczne odczucia  są efektem wieloletnich wysiłków wychowawczych rodziców i kierownictwa zespołu. Od wielu lat związana z zespołem Krystyna Jędrzejowska jest prezesem zespołu. Jej czas poświęcony na pracę z dziećmi  przynosi nie tylko radość, ale i przybliża piękno polskiego folkloru. Przez 40 lat istnienia zespół taneczny ,,Tatry” przyczynił się znacznie do podtrzymywania polskości i dopomógł w kształtowaniu braterskich więzi wśród społeczności polonijnej.

Autor:Radosław Rzepkowski

Łapacz snów

dream-catcher-vector-493038

Łapacz snów – zwany również siecią snów, był pierwotnie znany tylko przez kanadyjskie i północnoamerykańskie plemiona Siuksów i Odżibwejów. Łapacza snów zawieszano nad miejscem przeznaczonym do spania, aby w nocy mógł wyłapywać złe sny i myśli, które musiały zniknąć następnego ranka. Dobre sny znajdowały jednak drogę poprzez oczka sieci i poprzez wahadło wędrowały w dół. Tradycja łapacza snów ma swoje źródło w legendzie o pewnej kobiecie z plemienia Siuksów, której dziecko było męczone przez senne koszmary. Ponieważ nie widziała już innego ratunku, udała się do starej przędzarki z prośbą o pomoc i radę. Otrzymała od niej wskazówkę, aby przygotować sieć życia z gałązek wierzbowych wiecznego kręgu i włókien bawełny.

followyourdreamsdfd-13

Od tego czasu łapacz snów służył radości zarówno podczas snu, jak i jawy. Sieć łapacza snów mogła przyjmować różne formy. Łapacz snów – co to takiego?  To obręcz w kształcie regularnego okręgu albo też w postaci łzy czy kropli, wewnątrz której rozpostarta jest siatka, do złudzenia przypominająca pajęczą sieć. Sieć pierwotnie robiono z dostępnych Indianom surowców naturalnych: włosia, włókien roślinnych, czy cieniutkich ścięgien. Obecnie stosuje się nowoczesne przędze, włóczki, a nawet żyłki wędkarskie.

rh9kbivs

Na nici nawleka się barwne koraliki, wplata się w sieć muszelki, piórka, czy kawałki kolorowych tasiemek. Zadaniem każdego łapacza snów jest zapewnienie śpiącemu ochrony przed koszmarami nocnymi i ucieczką dobrych wizji w otchłań niebytu i niepamięci. Łapacze pomagają zapamiętywać sny. Marzenia senne są przez wielu Indian postrzegane jako bardzo ważne informacje o tym, co nas czeka lub stany, w których nawiązujemy kontakty z przodkami i światem pozazmysłowym. Dlatego też nie powinny nam umykać zaraz po przebudzeniu się, ale mają stanowić cenne wskazówki, co do dalszego postępowania w życiu.

4500939af20db4

Łapacze snów są najbardziej sprzedającym się artykułem indiańskiego rękodzielnictwa. Jak sami Indianie twierdzą;aby łapacz snów mógł funkcjonować zgodnie ze swoim zadaniem musi być oryginalnym wyrobem wykonanym przez Indianina. Można kupić te talizmany podczas wystaw oraz festiwali indiańskich a także w sklepach z pamiątkami na montrealskiej Starówce.

Autor:Z.Wasilewski

grafika:internet

Milczenie fok

576934_483504468369939_559630080_n

Polowanie na foki, tradycyjne lub handlowe, jest praktykowana w wielu krajach, głównie w Kanadzie, Grenlandii i Namibii w celu uzyskania głównie futer, ale także mięsa, tłuszczu (lub oleju) i kości.Foki poluje się głównie na lodzie,  przy użyciu broni palnej, lub za pomocą hakapika, który przypomina czekan z młotkiem.
Tradycyjne polowanie na foki jest praktykowane od tysięcy lat przez Inuitów w celu zapewnienia żywności i odzieży. Przemysłowe polowania nabrało rozmachu w XIX wieku,kiedy to popyt w Europie na produkty z foki był praktycznie nieograniczony.  W latach 60-tych ubiegłego wieku, popularność foczych futer w europejskim przemyśle mody sprawiła,że nastąpił gwałtowny wzrost ilości zabijanych fok bez względu na ich wiek i sposób polowania. Przeciwnicy tych polowań,wskazywali na ich niezwykłe okrucieństwo graniczące z bestialstwem . W 1988 Kanada wprowadziła zakaz zabijania fok ,które nie ukończyły 3 miesięcy ,to znaczy do chwili kiedy młoda foka nie straci puszysto-białego futerka.

402px-Iglulik_Clothing_1999-07-18

Inuici w tradycyjnych strojach wykonanych ze skór foki.

bebes-phoques-242078-1

Foki od wieków stanowiły źródło cennego tłuszczu, mięsa i skór dla mieszkańców rejonów arktycznych. Jednak od 1750 roku foki grenlandzkie zaczęto masowo zabijać w celach komercyjnych. Nowo narodzone foki ginęły z powodu cennego, pięknego, białego futra. W XIX w. zabijano rocznie 600 000 fok, w latach 70. XX w. w ciągu roku ginęło około 3 000 000 osobników. Aby powstrzymać tę rzeź, rząd Kanady wprowadził ograniczenia. Dzięki wysiłkom dużych organizacji międzynarodowych zajmujących się ochroną przyrody i presji opinii publicznej w 1987 roku zamknięto wiele rynków zbytu na futra małych fok. W 1988 roku w Kanadzie wprowadzono zakaz polowania na młode zwierzęta. Dla wielu innych gatunków fok ustalono okresy ochronne.

576934_483504468369939_559630080_n

Polowania na foki to jeden z drażliwych tematów w Kanadzie. Z jednej bowiem strony kolejne rządy chcą, by Kanadę postrzegano jako kraj dbający o środowisko. Z drugiej strony – polowania na foki stanowiły przez lata część kanadyjskiej gospodarki. Jak informuje na swoich stronach internetowych rząd, coroczne polowania dają pracę ok. 6 tys. osób, a zyski z polowań to ok. 35 do 40 mln dolarów.

z7732148Q,Unia-Europejska-uwaza-polowania-na-foki-za-zbyt-brutalne

Jeszcze w 1972 r. zakaz importu skór i produktów z fok wprowadziły USA, w 2009 – Unia Europejska, a potem także Rosja, Białoruś, Kazachstan. UE zakazała importu ze względu na okrucieństwo przemysłowych polowań na foki. Wyjątek dotyczy importu produktów z fok zabitych w “tradycyjnych” polowaniach Inuitów oraz produktów z fok pochodzących z polowań w celu zachowania równowagi w przyrodzie i nie przynoszących zysku. Kanada protestowała przeciwko zakazowi, a w 2009 r. wniosła sprawę do Międzynarodowej Organizacji Handlu (WTO), razem z Norwegią.

seal6polowanie-na-fokiPolowanie_foki_UWAGA_2436860massacre-phoqe-790x524fokifoto20110323-HumaneSociety_800

Pierwsza runda rozmów w WTO w sprawie fok odbyła się w ostatnich dniach w Genewie. Jak relacjonowali w internecie przedstawiciele International Fund for Animal Welfare (IFAW), Kanada przyjęła zaskakujące stanowisko, ponieważ przedstawiciele rządu argumentowali, że to właśnie tradycyjne polowania Inuitów są związane z niehumanitarnymi sposobami zabijania fok. Organizacje ochrony zwierząt od lat podkreślają, że to podczas przemysłowych polowań prawie 80 proc. myśliwych nie sprawdza, czy foka na pewno jest martwa, a 95 proc. zabijanych podczas komercyjnych polowań fok nie ma nawet trzech miesięcy.

bebe-phoque

Rok temu, kiedy trudno już było znaleźć kupców na foki, Kanada podpisała z Chinami umowę handlową w sprawie eksportu mięsa z fok, foczego tłuszczu i skór. W tym roku Taiwan wprowadził całkowity zakaz importu produktów z foki grenlandzkiej.

menace_sur_la_survie_des_phoques2

Miesiąc temu studenci weterynarii znaleźli na jednej z plaż wyspy Księcia Edwarda ok. 50 zabitych fok. Część z nich zmarła w wyniku pobicia i następnie zamarznięcia. Kilka dni później aresztowano trzech nastolatków, którzy zabawiali się zabijaniem, a w kwietniu br. staną przed sądem za spowodowanie nieuzasadnionego cierpienia zwierząt. W tym przypadku internauci jednoznacznie potępili “myśliwych”, a niektórzy z nich zwracali uwagę na hipokryzję prawa, które różnicuje legalnych myśliwych i młodocianych przestępców – choć metody zabijania fok mogą być takie same w obu przypadkach.

bebe_phoque_tout_blanc_tete_trop_mignon_couleur_blanc_bleu_clair_resize

Kanadyjskie Ministerstwo Rybołówstwa i Oceanów ustaliło ilość zabitych fok na rok 2013 na 400 000 osobników ( czterysta tysięcy). Polowania na foki odbywa się w ostatniej dekadzie marca i kończy w połowie kwietnia.

Opracował:Zbigniew Wasilewski

Foto:materiały prasowe

30-LECIE ,,I MUSICI DE MONTREAL’’

Turovsky-Yuli-03

W pejzażu muzycznym Montrealu ważne miejsce zajmuje kameralny zespół smyczkowy ,,I Musici de Montreal”. Jego założycielem i szefem artystycznym był zmarły w roku ubiegłym znakomity wiolonczelista i dyrygent pochodzenia rosyjskiego July Turowski- absolwent Konserwatorium Moskiewskiego i  solista sławnego moskiewskiego zespołu kameralnego Rudolfa Barszaja. W 1976 roku Turowski wyemigrował do Kanady i osiadł w Montrealu gdzie wraz ze swoją żoną Eleonorą podjął pracę na Uniwersytecie Montrealskim.

Capture d’écran 2013-03-21 à 06.48.48

W roku 1983, a więc równo przed 30 laty, postanowił stworzyć zespół smyczkowy złożony ze studentów fakultetu muzycznego. Jego skompletowanie  nie było rzeczą trudną. Więcej czasu pochłaniała praca nad zgraniem orkiestry którą nazwano ,,I Musici de Montreal”.  Wkrótce zespół zaprezentował się na pierwszym koncercie w sali Redpath na Uniwersytecie McGill, a w 1986 r.występował już po całym Montrealu. Niebawem nagrał 3 pierwsze CD pod etykietą brytyjskiej kompanii Chandos, a w roku 1990 odbył pierwsze tournee koncertowe po Azji.

I Musici de Montreal1.LgGrpCR

 Trzon zespołu stanowi do dziś 15 muzyków-smyczkowców (skrzypce, altówki, wiolonczele), w tym solistka- I skrzypaczka Julie Triquet. W zależności od repertuaru ,,wypożycza” się muzyków innych specjalności. W repertuarze  dominowały przez wiele lat utwory barokowe, ale można było też  znaleźć  utwory z innych epok. W tym preferowanym gatunku muzyki barokowej Juli Turowski   poszukiwał pełnego, soczystego brzmienia zwracając jednocześnie uwagę na wydobycie ekspresji. Takie  emocjonalne podejście do muzyki barokowej, nie ujmując przy tym niczego, odbiegało  od dzisiejszych   zdyscyplinowanych interpretacji  tej muzyki. Ale i opracowania   utworów  współczesnych uwypuklały  całe bogactwo ekspresji zawarte w  partyturach.

AN29954

Dla Turowskiego jednym z elementów odbioru muzyki była tzw. wizualizacja, czyli zdolność do plastycznego postrzegania muzyki w formie  obrazów. Sam  dyrygent przyznawał że jest to  ,,specjalizacja” rosyjska. Według niego muzykę powinno się nie tylko słyszeć ale i widzieć. Krytyka i publiczność dostrzegały  emocjonalizm  Turowskiego wraz z umiejętnościami  komunikowania się z audytorium. Obecnie  dyrekcję artystyczną ,,I Musici de Montreal” przejął Jean-Marie Zeitouni.

3565256308_410f2d823b_z

 W okresie wieloletniej działalności  orkiestra otrzymała szereg  wyróżnień, m.in. w 1988 roku « Diapason d’Or » za nagranie XIV Symfonii Szostakowicza i « Rosette » du Pinquin Guide w 1992 roku za Concerti grossi op.6 Haendla. W grudniu 1998 roku Rada Quebecu d/s muzyki przyznała orkiestrze ,,Prix Opus” w kategorii « Wydarzenia dyskograficzne roku » i w kategorii « Najlepsze nagrania muzyki współczesnej » za utwory Góreckiego, Parta i Schnittke. W marcu 1999 r. ,,I Musici” otrzymali Grand Prix od Rady Sztuki CUM  za wyjątkowy wkład w popularyzowaniu muzyki  na terenie Montrealu. Orkiestra występowala w największych salach koncertowych świata: w Lincoln Centre w Nowym Yorku, Palais des Beaux-Arts w Brukseli, w lipskim Gewandhausie, Kioi Hall w Tokio, Victoria Hall w Genewie. Na terenie Montrealu można ją usłyszeć w La maison symphonique, w sali Tudor Ogilvy a także w kościołach, domach kultury, parkach, w Theatre Mirelle, Chapelle Historique du Bon Pasteur. Dawniej występowała w corocznej serii koncertów w Teatrze Maisonneuve i w Pollack  Hall. Dotychczas ,,I Musici” nagrali 34 CD pod etykietą Analekty i Chandos. W obecnym sezonie 2012-13 orkiestra przygotowała 3 serie koncertów: w La maison symphonique, w Tudor Hall Ogilvy i w innych miejscach.

141_la_violoncelliste

W maju koncertem muzyki czeskiej dyrygować będzie Jean Michel Malonte (chef de residence zespołu).  Zespół wystąpi też z koncertem muzyki francuskiej w którym jako soliści wystąpią Julianne Bouliane (mezzosopran) i Phillipe Addis (baryton).

Autor: Radosław Rzepkowski

1 Moment przy Czarnej Kawie Pod Złotym Lwem

focus aout05

Czwartek,14 marca 2013 w kabarecie Złoty Lew o godz. 20:00 nie czuło się ostatnich mroźnych podmuchów wiatru w Montrealu,wręcz przeciwnie atmosfera była bardzo tropikalna. Paul Kunigis w ramach promocji swojego nowego albumu ,zatytułowanego “1 Moment ” wraz z zaproszonymi gośćmi  wprowadził publiczność w atmosferę ponadczasową,międzynarodową i uniwersalną. Geniusz Paula Kunigisa polega na tym,że potrafi z całym swoim urokiem doskonałego animatora udowodnić,że istnieje inna muzyka funkcjonująca poza kategoriami krytyków muzycznych,muzyka łącząca,dająca radość życia ( Joie de Vivre),muzyka konstruktywna,przyjacielska i miła dla ucha. Muzyka jako medium łącząca najbardziej odległe strony dialogu w naszym skomplikowany świecie jest możliwa i Paul Kunigis udowodnił to w sposób właściwy swojej osobowości oraz za pomocą jego muzyki promującej przyjaźń,zgodę i łączenie elementów wydawało by się na wskroś sprzecznych. Podejrzewam,że Paul na ten wieczór promocyjny jego własnej płyty wybrał elementy muzyczne z bardzo szerokiego wachlarza artystycznego nie przez zwykły przypadek. Wierzę,że sukces tego wieczoru-niezapomnianego-tkwi w dobrym guście  Paula Kunigisa,lecz nie tylko…Zobaczmy sami do czego jest zdolny Kunigis…

DSC_0081

Kabaret Pod Złotym Lwem wypełniony na 120 %

DSC_0093

Wystąpienie Konsula Generalnego R.P. w Montrealu,który m.in. sponsorował ten koncert

DSC_0086 Przygotowanie muzyków do koncertu

DSC_0088 Mamselle : zaproszona artystka,meksykański urok,temperament oraz przede wszystkim głos wokalistki….odziedziczony od przodków…nie Majów,nie Inków,lecz Azteków. Ciarki po plecach przechodzą jedynie słuchając modulacji głosu tej filigranowej nimfy.DSC_0090

Christine Tassan,wirtuoz niekwestionowany w swojej kategorii;Manouche-gitara+christnine=doskonała para.

DSC_0103 Voulez vous dancer avec moi ? Paul Kunigis zaskakuje swoją niespożytą energią

DSC_0106
DSC_0107 Christine Tassan wraz z jej zaczarowaną cygańską gitarą

DSC_0108 Aztecka radość i krzyk i złość i śpiew…1Moment unikalny

DSC_0110Wszyscy muzycy zasługują na uwagę,lecz ten klarnecista-multi-instrumentalista jest poza wszelkim konkursem. Jestem przekonany,że ten artysta potrafi zagrać Arię na strunie G  J.S.Bacha na zwykłym grzebieniu :)


DSC_0125 Merci Christine !DSC_0130 Jeżeli Paul Kunigis bije brawa dla swoich gości,brawa bije podbita publiczność

DSC_0132 Paul Kunigis potwierdził,że jest w wielkiej formie artystycznej;

DSC_0134 DSC_0138Wśród widowni, Kronika Montrealska zauważyła filozoficzne rozmyślania szefa Polskiego Festiwalu w Montrealu,otoczonego przez rodzinę i przyjaciół,którzy pokrzepiają Leszka mówiąć: Nie pękaj Tatuchna,Tatuśku;w tym roku nie będzie deszczu na festiwalu -pogoda będzie murowana !!!
DSC_0139 DSC_0142 Carmen Piculeata…nie znacie ? Najwyższy czas aby się zapoznać z najlepszymi skrzypkami  z Bałkanów !!!

DSC_0149 Od lewej:Katarzyna Kochan-Szydło,Andrzej Szydło-Konsul Generalny R.P. w Montrealu,Mariola Czech-Wasilewska. Można bez cienia wątpliwości stwierdzić,że wieczór był wyjątkowy i sprawił wiele radości.DSC_0150 DSC_0153 Kontrabasista…DSC_0165 Muzyka? ognista; meksykański temperament.DSC_0170 DSC_0175

koledzy-przyjaciele;twórcy niezapomnianego 1 Momentu-Chwili,która powinna trwać wiecznie…

Autor:Zbigniew Wasilewski

fot:Zbigniew Wasilewski