DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Category Archives: Reportaż

Kutia i Choinka w Kawiarni Literackiej

DSC_0106

W ubiegły piątek, 04 grudnia 2015 odbyło się drugie spotkanie w Kawiarni Literackiej. Tym razem impreza odbyła się w sali Związku Weteranów Polskich przy 63 rue Prince Arthur w Montrealu. Wieczór prowadzony przez Bożenę Szarą wyczarował klimat przedświąteczny, na który można było wysłuchac wspomnień zaproszonych gości, fragmentów Chłopów Reymonta z wybranymi tekstami opisującymi staropolskie zwyczaje bożonarodzeniowe. Wszystko było przeplatane muzyką i śpiewem zespołu Cantores Dei przy akompaniamencie Jerzego Petera.

DSC_0089 Jola Duniewicz, prezes Fundacji Dziedzictwa Polsko Żydowskiego w Montrealu, współorganizatorka Kawiarni Literackiej

DSC_0099 Kwartet Cantores Dei z akompaniatorem Jerzym Peterem

DSC_0101 DSC_0105 DSC_0106 DSC_0107Od lewej; Bożena Szara, Beata Gołembiowska- pisarka, Andrzej Ronikier

DSC_0111 DSC_0119 Od lewj; prof. Adam Skorek, Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec,  Andrzej Okoniewski, były Prezes KPKQ

DSC_0122 DSC_0125 Pia Libicka, Konsul RP w Montrealu

DSC_0128 DSC_0129

Prezes Związku Weteranów w Montrealu, Józef Foltyn w towarzystwie Bożeny Szarej i Beaty Gołembiowskiej.

Wieczór poświęcony tradycjom wigilijnym i świętom Bożego Narodzenia był niezwykle czarujący, bogaty w szeroki wachlarz uczuć ekstremalnych ; poprzez zadumę, melancholię, radość, śmiech, smutek, dramat związany ze wspomnieniami wigilijnymi a także troska o nas samych , obecnych tu i teraz, w Montrealu. Moje szczere gratulacje dla inicjatorów i wykonawców tych bezcennych spotkań. Życzę powodzenia na przyszłość. Wieść o narodzinach Wielkiego Rybaka została dobrze podana i doskonale przyjęta przez przybyłą publiczność. Bonsoir… c’est parti ;)

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Ostatnia kwatera generała Sosnkowskiego

Sosnkowski_Kazimierz

Kazimierz Sosnkowski - Naczelny Wódz i Generalny Inspektor Sił Zbrojnych (od 8 lipca 1943 do 30 września 1944), generał broni (od 10 listopada 1936), zwolniony ze stanowiska Naczelnego Wodza przez Prezydenta RP pod presją rządu brytyjskiego za krytykę Wielkiej Brytanii w kwestii braku pomocy dla powstania warszawskiego zawartą w przemówieniu radiowym z 1 września 1944, w piątą rocznicę agresji niemieckiej na Polskę; W kampanii polskiej w 1939 r. – dowódca Frontu Południowego; członek rządu Rzeczpospolitej na uchodźstwie, Komendant Główny Związku Walki Zbrojnej (1939-1940) i Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych(1943-1944).

Generał Sosnkowski zmarł w wieku 84 lat, 11 października 1969 roku w podmontrealskiej miejscowości Arundel. Miejscowość Arundel znajduje się na północ od Montrealu w odległości ok. 120 km. w górach Laurentydach. Osada została założona przez szkockich i irlandzkich  kolonizatorów w 1857 roku. Ludność tej osady zajmowała się do końca I Wojny Światowej głównie hodowlą krów mlecznych,owiec,świń i drobiu. W latach 20-tych ubiegłego wieku działalność gospodarcza tej miejscowości zmalała i z czasem Arundel zamieniło się w miejscowość wczasową oraz miejscem  gdzie mieszkańcy  posiadają domki letniskowe. W roku 2006 populacja Arundel liczyła 600 osób.

fot: okolice Arundel

images2images1images5 W listopadzie 1944 r. Sosnkowski opuścił Anglię, udając się na urlop do Kanady. Urlop prolongowano mu do półtora roku, aż wreszcie zrozumiał, że w Anglii jest źle widziany. Generał osiedlił się w Kanadzie, ciężko pracował na farmie, ukończył nawet kurs stolarski, aby móc podjąć pracę. Nie otrzymywał od Anglików żadnej emerytury, mimo że wielu wyższych polskich dowódców otrzymywało. Jeździł z odczytami po Kanadzie, USA i do Anglii. W Londynie udało mu się nawet pogodzić zwaśnione strony w polskich sferach rządowych.

DSC_0956

fot:autor,Portet gen. Sosnkowskiego w montrealskiej siedzibie Związku Weteranów Polskich im. Marszałka J.Piłsudskiego z dedykacją i autografem noszący datę 25 kwietnia 1945

Kazimierz Sosnkowski urodził się 19 listopada 1885 r. w Warszawie. Tu ukończył V gimnazjum, w którym był członkiem tajnych kółek samokształceniowych. Po uzyskaniu matury w Petersburgu, zdał w 1905 r. na Politechnikę Warszawską. Studiów jednak nie podjął z powodu zamknięcia uczelni w związku z wybuchem strajku szkolnego. W tym samym 1905 r. wstąpił do PPS, a rok później do Organizacji Bojowej PPS, gdzie pełnił funkcję komendanta w okręgu warszawskim, radomskim i Zagłębiu Dąbrowskim. W 1907 r. rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej, angażując się jednocześnie w działalność niepodległościową. W 1908 r. utworzył Związek Walki Czynnej. Dwa lata później był współzałożycielem Związku Strzeleckiego, w którym po objęciu w 1912 r. funkcji komendanta głównego przez Józefa Piłsudskiego, działał jako jego zastępca i szef sztabu.

448px-Sosnkowski4

Kazimierz Sosnkowski w 1926 r.żródło;wikimedia

W 1914 r. otrzymał stopień podpułkownika, a w 1916 r. pułkownika.W Legionach Polskich od sierpnia 1914 r. pełnił obowiązki szefa sztabu najpierw 1. pułku piechoty, a następnie I Brygady. Uczestniczył we wszystkich walkach Brygady, niejednokrotnie dowodząc nią w czasie działań bojowych pod nieobecność Piłsudskiego, m.in. pod Kielcami (12-13 sierpnia 1914), Łowczówkiem (25 grudnia 1914) czy w walkach pozycyjnych pod Czartoryskiem (1915). Po dymisji Piłsudskiego od sierpnia do września 1916 r. dowodził I Brygadą. W kwietniu 1917 r. został zastępcą Piłsudskiego w Komisji Wojskowej Tymczasowej Rady Stanu. Ustąpił z niej na początku lipca 1917 .

Od listopada 1918 r. do marca 1919 r. Sosnkowski pełnił funkcję dowódcy Okręgu Generalnego Warszawa, następnie do maja 1920 r. był wiceministrem spraw wojskowych. W 1920 r. uzyskał awans na stopień generała dywizji. Od końca maja 1920 r. dowodził Armią Rezerwową walczącą z wojskami sowieckimi na froncie litewsko-białoruskim. 10 sierpnia 1920 r. został mianowany ministrem spraw wojskowych i członkiem Rady Obrony Państwa. Funkcję ministra sprawował do maja 1923 r. Powrócił na to stanowisko w grudniu tego roku, jednak już w lutym 1924 r. podał się do dymisji.

portret-generala-broni-kazimierza-sosnkowskiego,159,duzy

Portret gen.Sosnkowskiego namalowany przez Stefana Norblina w 1938 r.

W opinii wystawionej w grudniu 1922 r. marszałek Józef Piłsudski tak charakteryzował gen. Sosnkowskiego: “Pod względem charakteru dowodzenia, umysł bardzo rozległy, zdolności duże, trochę skłonny do schematyzowania zjawisk i do spekulacji konstruktywnych, małe przygotowanie pod względem operacyjnym. (…) Charakter niezbyt silny. Łatwo mu stracić wiarę w siebie przy niepowodzeniach i nieszczęściach. Wtedy prędko by zrzucał z siebie odpowiedzielność na wszelkiego rodzaju rady wojskowe. Olbrzymia umiejętność obcowania z ludźmi; nawet ulegając wpływom, nie zatraca siebie. Dla podwładnych zbyt względny. Dla podtrzymania braków charakteru wymaga otoczenia, z którym by żył osobiście dobrze i które by wytwarzało atmosferę ciepłą i pociechę w niepowodzeniu. (…) Kandydat mój na komendanta armii. Braki pod względem operacyjnym opanuje szybko przy jego zdolnościach i przy daniu mu szefa sztabu, przepracowanego już pod względem operacyjnym. Dotychczasowa jego praca (…) przyzwyczaiła go do mierzenia sił państwa w najrozmaitszych wysiłkach i do oceniania zjawisk o charakterze nie ściśle militarnym; pod tym względem rzadki wyjątek wśród generałów polskich. Wobec ważności tego czynnika dla Naczelnego Wodza, przy innym Naczelnym Wodzu jak niżej podpisany, jedyny jak dotąd kandydat na stanowisko szefa sztabu Naczelnego Wodza. Przy bardzo wielkiej poprzedniej pracy pod względem operacyjnym jeden z moich kanydatów na Naczelnego Wodza”.

Gen._Sosnkowski

fot:wikipedia,Marian Kukiel,gen.Sosnkowski,Stanisław Kopański,1944 r

W czasie zamachu majowego, stojąc przed dramtycznym wyborem pomiędzy wiernością Piłsudskiemu a złożoną przysięgą, próbował popełnić samobójstwo. Odratowany, pół roku spędził w szpitalu. W marcu 1927 r. mianowany Inspektorem Armii “Podole”, a następnie Armii “Wołyń”.

Od 1928 r. do sierpnia 1939 r. był Inspektorem Armii “Polesie”. Jednocześnie przewodniczył Komitetowi do Spraw Uzbrojenia i Sprzętu, a także Komitetowi Wyższej Szkoły Wojennej. W 1936 r. awansowany do stopnia generała broni.

W czasie kampanii polskiej w 1939 r. dowodził Frontem Południowym (10-20 września). Po nieudanych próbach przebicia się z pomocą do oblężonego Lwowa, rozwiązał resztki oddziałów z zadaniem samodzielnego przedzierania się na Węgry. Po dotarciu w październiku 1939 r. do Paryża wyznaczony został przez prezydenta RP Władysława Raczkiewicza jego następcą. Funkcję tę pełnił do sierpnia 1944 r.

W rządzie emigracyjnym gen. Władysława Sikorskiego w listopadzie 1939 r. objął stanowisko wicepremiera i ministra stanu, przewodniczącego Komitetu Rady Ministrów do Spraw Kraju. Od 13 listopada 1939 r. do 30 czerwca 1940 r. był także Komendantem Głównym Związku Walki Zbrojnej.W lipcu 1941 r., po podpisaniu układu Sikorski-Majski, ustąpił z rządu protestując wobec ustępstw poczynionych na rzecz Sowietów. W dyspozycji Naczelnego Wodza pozostawał do lipca 1943 r.

Po tragicznej śmierci gen. Sikorskiego 8 lipca 1943 r. objął funkcję Naczelnego Wodza, którą sprawował do 30 września 1944 r., kiedy to, m.in. pod wpływem nacisków brytyjskich, został z niej zwolniony przez prezydenta Raczkiewicza.

Ważniejsze odznaczenia polskie i obce:

Virtuti Militari II, IV i V klasy,

Polonia Restituta I klasy,

Krzyż Niepodległości z Mieczami,

Krzyż Walecznych (x4),

Złoty Krzyż Zasługi (x2),

Medal Dziesięciolecia, Brązowy i Srebrny Medal za Długoletnią Służbę.
Order Narodowy Francuskiej Legii Honorowej I kl.,

austriacki Order Korony Żelaznej,

Order Korony Rumuńskiej I kl.,

Order Gwiazdy Rumuńskiej I kl.,

czechosłowacki Krzyż Walecznych,

czechosłowacki Order Lwa Białego,

estoński Krzyż Wolności I kl.,

estoński Order Kaitseliid I kl.,

fiński Order Białej Róży I kl.,

japoński Order Skarbu Świętego I kl.,

Order Rycerski Korony Włoch I kl.,

jugosł. Order Św. Sawy I kl.,

węgierski Krzyż Zasługi I kl.,

afgański Order Elmer-Ali I kl.,

Order Imperium Brytyjskiego II kl. i inne.

450px-Kurtka_i_czapka_gen._K._Sosnkowskiego

Muzeum Wojska Polskiego,czapka i kurtka gen. Sosnkowskiego

Premier Mikołajczyk, podobnie jak Sikorski był w swojej polityce zagranicznej prorosyjski. Przed wyjazdem do Moskwy na rozmowy ze Stalinem (30.07) Mikołajczyk (zwany później kawalerem jałtańskim) upoważnił władze krajowe AK do rozpoczęcia powstania. Sosnkowski pojechał w tym czasie do Włoch, wiedząc o mającym nastąpić wybuchu Powstania Warszawskiego, ale i tak będąc wobec decyzji o wybuchu bezradnym bo należała ona do premiera. Rozkaz nr 19 był dla „rusofilów” zaskoczeniem, dla wojska polskiego wielką otuchą. Po jego wydaniu oburzony Churchill domagał się natychmiastowej dymisji Generała. Oto jak Sosnkowski relacjonuje wręczaniu mu dymisji przez prez. Raczkiewicza w dniu 30 września 1944, gdy w Warszawie padł Żoliborz, ostatni bastion walczącej w Powstaniu stolicy:

- „Raczkiewicz podczas całej rozmowy zdradzał oznaki silnego i, jak sądzę, szczerego wzruszenia. Swoją decyzję ostateczną zakomunikował mi ze łzami w oczach i używając zwrotu, którego każde słowo utkwiło silnie w mej pamięci:
– Mam pełną świadomość, że popełniam czyn niegodny, ale niech Bóg Najwyższy będzie świadkiem, że innego wyjścia nie mam”.

Generał Sosnkowski jest jednym z największych polityków XX wiecznej Polski,niezłomny patriota,który w swojej ostatniej woli wyraził chęć pochowania swoich prochów jak najbliżej ukochanej ojczyzny by z chwilą odzyskania niepodległości móc się tam udać na ostatni spoczynek. Jego prochy w 1969 r. złożone zostały w kościele św. Stanisława w Paryżu,następnie przeniesione do grobowca Polskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego na cmentarzu w Montmorency pod Paryżem. W 1992 r. sprowadzono je do Warszawy i pochowano w podziemiach archikatedry św. Jana Chrzciciela obok takich postaci jak; król Stanisław August Poniatowski,prezydent Gabriel Narutowicz,prezydent Ignacy Mościcki,kompozytor,premier Ignacy Jan Paderewski,prymas Stefan Wyszyński, pisarz Henryk Sienkiewicz.

354px-Sosnkowski_grave

Miejsce pochówku gen.Sosnkowskiegp w Katedrze Św Jana Chrzciciela w Warszawie.

Sosnkowski był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Stefania z Sobańskich, która wraz z nim mieszkała po r. 1906 we Lwowie, gdzie pracowała w księgarni Altenbergów; małżeństwo to zostało anulowane, gdy Stefania z powodu depresji psychicznej wywołanej śmiercią córki znalazła się w szpitalu w Tworkach pod Warszawą. Drugą żoną Sosnkowskiego (na ich ślubie 30 IV 1921 w warszawskiej katedrze św. Jana świadkował Piłsudski) była Jadwiga z Żukowskich (26 II 1901 – 11 I 1993), córka Władysława Żukowskiego (1868-1916), ziemianina, ekonomisty, członka II i III Dumy rosyjskiej, oraz Jadwigi z Jałowieckich,  siostry ciotecznej Stanisława Ignacego Witkiewicza i kuzynki Piłsudskiego.

Z pierwszego małżeństwa miał Sosnkowski córkę, Zofię (1908 – 18 XII 1918), z drugiego zaś synów: Aleksandra (ur. 6 III 1922 w Poznaniu), chrześniaka Piłsudskiego, ucznia Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie, uczestnika kampanii wrześniowej 1939 r., który uciekł z internowania na Litwie i jako marynarz ORP “Błyskawica” walczył pod Narwikiem i Dunkierką, po wojnie był inżynierem lotnictwa w USA, Jana (ur. 20 III 1924), także wychowanka lwowskiego Korpusu Kadetów, w czasie drugiej wojny światowej żołnierza Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, potem pracownika linii lotniczych “Air Canada”, Zygmunta Antoniego (ur. 20 IV 1929), pułkownika armii kanadyjskiej, Mieczysława Józefa (ur. 5 II 1932), pilota-oblatywacza, i Piotra (ur. 6 IV 1934).

Sosnkowski zajmował się po amatorsku grą na fortepianie i malarstwem; biegle władał językami: francuskim, angielskim, niemieckim, włoskim i rosyjskim, znał łacinę i grekę, posiadał szeroką znajomość literatury polskiej i światowej, tłumaczył poezje.

Przemówienia, rozkazy, wspomnienia Sosnkowskiego zebrał i wydał Józef Matecki w tomie Materiały historyczne (Londyn 1966); kilka przekładów poetyckich (J. W. Goethego, Ch. P. Baudelaire’a, M. Lermontowa, W. Shakespeare’a) ogłosiły pośmiertnie londyńskie “Wiadomości” (1970 nr 41).

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Grafika: wikipedia,materiały prasowe,fot autora.

Żródła;Polski Słownik biograficzny,Gazeta Wyborcza.pl, PAP,Nauka w Polsce.

Akademia Listopadowa w Kongresie Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec.

DSC_0094

Kongres Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec zgodnie z wieloletnią tradycją zorganizował Akademię Listopadową. W tym roku Akademia została zorganizowana w parafii Św, Trójcy w Montrealu przy ul Centre 1660 w niedzielę 15 listopada 2015. Uroczysta msza św. poprzedziła część oficjalną i artystyczną tego patriotycznego wydarzenia. Na Akademię przybyli prezesi wszystkich organizacji zrzeszonych w KPKQ, młodzież szkolna harcerze i zaproszeni goście. Program Akademii Listopadowej z okazji obchodów Święta Niepodległości opracowała oraz prowadziła pani Krystyna Betley- Vice Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec. Pani Konsul RP Pia Libicka zaszczyciła swoją obecnością licznie zebraną Polonię montrealską. Program artystyczny składał się z pieśni, tańców polonijnych zespołów folklorystycznych oraz recytacji uczniów polskiej szkoły w Montrealu.

DSC_0089 Kościół parafialny pod wezwaniem Św. Trójcy

DSC_0093 Józef Foltyn, prezes Związku Weteranów Polskich przewodniczy pocztom sztandarowym

DSC_0100 DSC_0102 DSC_0104 DSC_0109 OFM Dariusz Szurko, celebrant uroczystej mszy. Ojciec Dariusz Szurko jest kapelanem KPKQ

DSC_0110 DSC_0111 DSC_0114 DSC_0116 DSC_0119 Ojciec Dariusz Szurko, Vice Prezes Krystyna Betley

DSC_0128 Siedzą od lewej; OFM. Dariusz Szurko, Prezes Józef Foltyn, Pia Libicka Konsul RP w Montrealu, Prezes KPKQ prof. Adam Skorek, Anna Dziewiszek Dyrektor biura KPKQ

DSC_0137 Chór przy parafii Św. Trójcy pod dyrekcją Wilhelma Płodzienia

DSC_0139 Pia Libicka Konsul RP w Montrealu

DSC_0144 Najlepsi widzowie spektaklu podziwiający wyczyny młodych tancerzy :)

DSC_0147 Zespół Podhale

DSC_0148 DSC_0156 Prezes KPKQ prof. Adam Skorek

DSC_0167 Zespół Akademia Białego Orła

DSC_0169 DSC_0188 DSC_0196 DSC_0199 DSC_0203 DSC_0204 DSC_0220 Zdjęcie pamiątkowe: Akademia Listopadowa 2015

DSC_0226

Zakończenie uroczystości Polonezem w wykonaniu zespołu Podhale

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Dotacje i stypendia 2015 przyznane

1390574_660872073931851_139671951_n

W czwartek 22 października 2015 w Związku Weteranów Polskich im. Marszałka Piłsudskiego odbyło się doroczne wręczanie dotacji dla organizacji polonijnych a także stypendiów studenckich. Polska Fundacja Społeczno-Kulturalna w Montrealu, która jest mecenasem życia społeczno-kulturalnego przekazała uroczyście rozdysponowane fundusze obecnym prezesom organizacji i studentom podczas kameralnego wieczoru.

W tym roku następujące organizacje uzyskały dotacje na  swoją działalność społeczną;

DSC_0091 DSC_0095 DSC_0099 DSC_0107 DSC_0109
Polska Rada Szkolna
Polski Instytut Naukowy w Kanadzie & Biblioteka Polska
Koło Przyjaciół Harcerstwa
Kongres Polonii Kanadyjskiej okręg Quebek
Zespół Pieśni i Tańca „Podhale
Chór Parafii św. Trójcy
Chór Parafii Matki Boskiej Częstochowskiej
Grupa Taneczna „Tęcza”
Fundusz Kształcenia Kleryków
Polish – Jewish Heritage Foundation

DSC_0114 DSC_0117 DSC_0120 DSC_0122 DSC_0128 DSC_0133 DSC_0135

Stypendia studenckie ufundowane przez;

Związek Weteranów Polskich im. Marszałka Piłsudskiego, Janine i Władysława Kędzierskich, Franciszka Moskala, Rodzinę Ofrechtów, Michała i Zofię Deschaine Michniewicz, Jadwigę i Michała Markiewicz, Stowarzyszenie Polskich Kombatantów, Marię Budrick Czarnojanczyk, Ed Danowski Scholarship, Wojciecha Oczechowskiego, Stowarzyszenie Inżynierów Polskich, Ludwika Wielgosza, Aleksandre i Mariana Wojdan, Jana Zaśćińskiego, Polskie Towarzystwo Patriotyczne Bratniej Pomocy , Wandę de Roussan

DSC_0140 DSC_0142 DSC_0144 DSC_0148 DSC_0152

Otrzymali studenci;
BOBROWSKI Aleksandra, BURKAT Daniel, CICHY Katarzyna Agnieszka, CZYZYKIEWICZ Marta, DERŁUKIEWICZ Pavel, DOMAŃSKI Agnes, DRABEK Jessica, JAKUBOWSKA Weronika, KARPINSKI Kristian, KOWALCZYK Adrian, LACHUT Jessica, NAKONIECZNA Joanna, NODZYŃSKI Tomasz, POTOCKA Monika, PRUSZYNSKA Aleksandra, SIEMASZKO Elisabeth, SKALAK Michael, ŚWIDERSKI Veronica, SZCZUROWSKI Robert, TOMASZEWSKI Anna, TOMASZEWSKI Sara, WALASZCZYK Karol, WŁADYSIUK Michał, ZAPALOWICZ Szymon, ŻMUDA Sandra

DSC_0159 DSC_0162 DSC_0164 DSC_0166

Polska Fundacja Społeczno-Kulturalna życzy wszystkim organizacjom  dalszej owocnej działalności, a studentom zapału do nauki i następnych zaliczonych egzaminów.

Tekst: PFSK

Fot: Zbigniew Wasilewski

Apel Poległych

Capture d’écran 2015-10-20 à 23.20.24

Obchody Święta Zmarłych na cmentarzu Last Post w Pointe Claire organizowane są co roku przez Szkołę Polską im. Jana Pawla II, w ktόrych uczestniczą uczniowie szkoly im. Jana Pawła II, Harcerze, Związek Weteranów Polskich, oraz przedstawiciele Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebek  i Konsulatu Rzeczypospolitej Polskiej.  W tym roku Apel Poległych w Montrealu  był szczególnie podniosły ze względu na obchody 85 rocznicy istnienia Związku Weteranów Polskich im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Symboliczne oddano hołd wszystkim członkom ZWP, którzy odeszli na Wieczną Wartę i są pochowani na montrealskich cmentarzach. Ceremonia odbyła się na Cmentarzu Wojskowym Fields of Honour w Pointe Claire w sobotę 17 października 2015. W uroczystości wzięli udział weterani, poczty sztandarowe,rodzice, uczniowie, harcerze oraz zaproszeni goście honorowi.

DSC_0001 DSC_0005 DSC_0006 DSC_0012 DSC_0015 DSC_0019 DSC_0022 DSC_0029 DSC_0034 DSC_0037 DSC_0042 DSC_0044 DSC_0049 DSC_0053 DSC_0057 DSC_0070 DSC_0074 DSC_0076 DSC_0079 DSC_0083

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Dożynki. Montreal 2015

DSC_0076 2

Tegoroczne dożynki, zgodnie z wieloletnią tradycją zostały zorganizowane przez Towarzystwo Białego Orła w Montrealu. W ubiegłą niedzielę, 27 września uroczysta zabawa dożynkowa została poprzedzona mszą dożynkową w parafii Matki Boskiej Częstochowskiej. Starostami dożynek byli członkowie rady administracyjnej TBO, Irena Krenz oraz Stanisław Szpak. Na uroczystości dożynkowe zostali zaproszeni honorowi goście, przedstawiciele korpusu dyplomatycznego w Montrealu oraz zaprzyjaźniony z Polonią montrealską meksykański zespół folklorystyczny. Niezwykle kolorystycznie prezentował się polonijny zespół folklorystyczny Białe Orły, który swoją obecnością uświetnił uroczystości oraz nadał charakter ludowy całemu wydarzeniu. Mszę dożynkową celebrował kustosz OFM Józef Błaszak. Po uroczystej mszy dożynkowej orszak dożynkowy przemaszerował do pobliskiej siedziby Towarzystwa Białego Orła, gdzie w sali bankietowej tej organizacji nastąpiła dalsza część obchodów dożynkowych przy występach zespołów folklorystycznych, uroczystym przyjęciu i wspólnej zabawie.

DSC_0001 Starostowie dożynek montrealskich

DSC_0004 Przemówienie prezes TBO, pani Marii Palczak

DSC_0005 Wniesienie darów do świątyni

DSC_0017 Reprezentanci zespołu folklorystyczneg Białe Orły

DSC_0018 DSC_0020 DSC_0022 DSC_0028 DSC_0032 DSC_0036 Dary dożynkowe

DSC_0040 Krótkie wystąpienie nowego prezesa Kongresu Polonii Montrealskiej okręg Quebec, prof. Adama Skorka, oraz przekazanie życzeń zarządowi TBO

DSC_0045 Prezes Towarzystwa Białego Orła pan Edward Śliz

DSC_0047 DSC_0056 Poświęcenie darów przez kustosza Ojca Józefa Błaszaka

DSC_0058 DSC_0062 DSC_0070 DSC_0076 DSC_0079

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Rozpoczęcie roku harcerskiego, Montreal 2015-2016

cdnLeaf

Związek Harcerstwa Polskiego w Kanadzie należy do światowej organizacji Związku Harcerstwa Polskiego poza granicami kraju, która kontynuuje ideały przedwojennego ZHP i działa od ponad 60 lat. Przed II Wojną Światową istniało polskie harcerstwo w Kanadzie, które pracowało w ramach skautingu kanadyjskiego Kolebką harcerstwa był Winnipeg.  Z końcem 1939 roku było 31 zorganizowanych gromad i drużyn harcerskich.  Wybuch II Wojny Światowej przerwał rozwój harcerstwa polskiego w Kanadzie. Z napływem Polaków do Kanady po zakończeniu II Wojny Światowej przybyła duża ilość młodzieży, mająca zaprawę i przeżycia harcerskie, z Indii, Afryki, Środkowego Wschodu i Europy.  W latach 1948 – 1951 powstały pierwsze zastępy, gromady i drużyny oraz krąg starszoharcerski w miastach: Montrealu, Ottawie i Toronto. We wrześniu 1952 roku powstała Komenda Chorągwi Harcerek a w sierpniu 1953 Komenda Chorągwi Harcerzy. W maju 1955 roku odbył się Zjazd Okręgu, na którym wybrany został Zarząd Okręgu.  Prace obu Chorągwi dają dobre wyniki: tworzą się gromady zuchowe, drużyny harcerskie i Koła Przyjaciół Harcerstwa w Montrealu, Ottawie, Oshawie, Toronto, Burlington, St. Catharines,  Welland, Niagara Falls, Galt, Hamilton, London, Windsor, Sudbury, Fort Williams, Elliot Lake, Kingston, Chatham, Winnipeg, Calgary, Edmonton i Vancouver. W chwili obecnej harcerstwo w Montrealu składa się z dwóch hufców; “Ogniwo” zrzeszające harcerki oraz ” Orlęta” zrzeszające harcerzy. Corocznie, zgodnie z wieloletnią tradycją montrealscy harcerze rozpoczynają uroczyście rok harcerski mszą świętą oraz uroczystym apelem.W tym roku Uroczystość rozpoczęcia roku harcerskiego miała miejsce w Misji Św. Wojciecha i Św. Maksymiliana w montrealskiej dzielnicy Lachine. Poniżej fotoreportaż z w/w wydarzenia.

DSC_0003 DSC_0005 Msza koncelebrowana przez o. Andrzeja Tredera oraz o. Dariusza Dembkowskiego

DSC_0008 DSC_0014 Homilię wygłosił  ojciec Darek Dembkowski

DSC_0019 DSC_0025 DSC_0029 DSC_0030 DSC_0032 DSC_0037 DSC_0038 DSC_0039 Uroczysty apel, na pierwszym planie harcmistrz Tomasz Pogorzelski

DSC_0041
DSC_0045 Hufiec “Orlęta”

DSC_0046Hufiec “Ogniwo”

DSC_0053 DSC_0057

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Źródło: ZHP okręg Kanada

Kraina Tysiąca Wysp

Domek-drzewko

Jak wielką jest rzeka Św. Wawrzyńca można sobie zdać sprawę robiąc przegląd kilku cyfr ją określających. Jest to jedna z największych rzek na świecie. Pomimo, że plasuje się dopiero na 24 miejscu najdłuższych rzek na świecie to jej ogrom może potwierdzić terytorium dorzeczy, które ją zasilają, otóż to terytorium obejmuje 1 610 000 km kwadratowych. Jej długość wynosi od początku u jeziora Ontario do jej ujścia w Atlantyku: 1 140 kilometrów. Sama delta rzeki Św. Wawrzyńca u jej ujścia do oceanu Atlantyckiego może przyprawiać o zawrót głowy swoim rozmiarem; jest długa na 370 kilometrów oraz szeroka przy samym ujściu na 48 kilometrów. Nie należy zatem się dziwić, że na tak potężnej rzece znajdują się również wyspy oraz archipelagi wysp. Dla przykładu można wymienić wyspę Montreal,która ma długość ok. 50 km a szerokość 16 km i ma kształt bumeranga (jeden jej kraniec skierowany jest na zachód, a drugi na północ). Długość linii brzegowej wynosi 266,6 km. Najwyższym punktem wyspy jest położony na wysokości 233 m szczyt wzgórza Mont Royal. Wyspa Montreal jest zamieszkiwana przez 1 850 000 osób.

Kraina Tysiąca Wysp jest jednym z kilku archipelagów  na Rzece Św. Wawrzyńca, na pograniczu USA i Kanady, pomiędzy stanem Nowy Jork (USA) i prowincją Ontario. Archipelag ten ciągnie się przez ok. 80 km w dół od Kingston, gdzie rzeka wypływa z jeziora Ontario. Obecnie szacuje się, że region ten obejmuje 1,864 wysp, które różnią się miedzy sobą wielkością, od największej Wolfe Island mającej 100 km kwadratowych, leżącej w sąsiedztwie Howe Island (31 km²), do mniejszych wysepek będących domem dla wędrownych ptaków wodnych. Liczbę wysp ustala się według następującego kryterium: każda wyspa musi znajdować się powyżej poziomu wody przez cały rok, mieć powierzchnię większą niż 2 metry kwadratowe oraz posiadać przynajmniej dwa drzewa lub krzewy :)

DSC_0004 DSC_0016 DSC_0019 DSC_0020 DSC_0025 DSC_0030 DSC_0033 DSC_0036 DSC_0038 DSC_0041

1280px-Thousand_Islands_single_house

DSC_0043 DSC_0046 DSC_0048 DSC_0052 DSC_0053 DSC_0054 DSC_0056

Na eksplorację Krainy Tysiąca Wysp polecam miasteczko Brockville w Ontario.

DSC_0971 DSC_0973 DSC_0974 DSC_0979 DSC_0980 DSC_0982 Luksusowy apartamentowiec nad brzegiem rzeki, obok mariny i centrum turystycznego

DSC_0989 Pomnik generała Isaaca Brock, brytyjskiego generała oraz gubernatora Górnej Kanady, który poległ w wojnie brytyjsko-amerykańskiej w 1812 roku. Miasteczko Brockville jest dumne z tego bohatera narodowego Kanady.

DSC_0994 Wieża ratusza w Brockville

DSC_0995Pomnik pamięci poległym Kanadyjczykom na frontach wszystkich wojen, w tle gmach sądu.

DSC_0996 DSC_0997

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski