Ksiądz Fernand Lindsay (1929-2009) był znaną postacią w życiu muzycznym Quebecu, a jego największym osiągnięciem było powołanie Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego Lanaudiere w Joliette. Festiwal ten o światowym rozgłosie przyciąga od 35 lat najwspanialszych muzyków z całego swiata. Odbywa się w okresie letnim każdego roku w niedaleko położonym od Montrealu miasteczku Joliette i jego okolicach.
Lindsay urodził się w Trois-Pistoles w regionie Bas-Saint-Laurent. Wielki wpływ na rozwój jego osobowości wywarł wujek George Lindsay-organista w katedrze montrealskiej i dyrektor konserwatorium w Chicoutimi. W wieku lat 15 wstapił do seminarium duchownego włączając się w działalność środowiska muzycznego. Pobierał tam lekcje gry na fortepianie oraz na organach, klarnecie i fagocie. Pracę pedagogiczną rozpoczął w 1953 r., a równoczesnie zajmował się organizacją koncertów JMC w Joliette. W latach 1954-55 studiował filozofię na Uniwersytecie Montrealskim, a w 1962 roku zorganizował muzyczny festiwal-konkurs dla młodzieży powyżej 17 lat. Jego laureatom przyznawano stypendia artystyczne Centrum Sztuki w Orford. Z myślą o uczniach w wieku 9-16 lat stworzył obóz muzyczny w domenie Clercs de Saint-Viateur nad jeziorem Priscault w Saint-Come. Uczestniczenie w obozie bylo przez wiele lat ogromną radością dla tysięcy dzieci. Każdego poranka słychać było śpiew chóru którym kierował ksiądz Lindsay. W 1965 stanął on na czele założonego przez siebie chóru ,, Des Chanteurs de la place Bouget.’’ Troskliwość i dar pedagogiczny pozwalały nazywać go ,,ojcem duchowym’’ młodych muzyków. W 1963 roku Lindsay wyjechał do Paryża by kontynuować na Sorbonie studia filozoficzne, a w przerwach wakacyjnych bywał na licznych europejskich festiwalach muzycznych. Wówczas w jego umyśle zakiełkowała myśl stworzenia w Quebecu międzynarodowego festiwalu muzycznego. Wybór padł na 70 tysięczne miasteczko Joliette, które posiadało kilka szkół muzycznych, 3 orkiestry młodzieżowe i odbywały się tam letnie obozy muzyczne. ,,Muzykalność” tego miasta mogła stanowić podatny grunt dla powołania festiwalu. Realizacja tych marzeń dokonała się w 1978 r. Dużą rolę w dopięciu spraw organizacyjnych odegrała cierpliwość, siła przekonywania i charyzmat O.Lindsaya. Na ten rok zaplanowano 8 koncertów upamiętniających 150 rocznicę śmierci Franciszka Schuberta. Wystąpiła wówczas 16-letnia ,,gwiazda’’ skrzypiec, sławna dziś Angela Dubeau.
Tak narodzil się pierwszy, choć jeszcze skromny festiwal. Cenny wkład w organizację wnieśli bliscy wpółpracownicy Lindsaya: Rene Charette i Marcel Masse. Koncerty odbywały się w amfiteatrze Cegepu i pobliskich kościołach. W roku 1979 liczba koncertów wzrosła do 35, a festiwal został oficjalnie uznany przez władze, wybrano też pierwszą Radę Administracyjną. Stopniowo zaczęły napływać subwencje rządowe, które ułatwiały przygotowanie następnych festiwali. Obecność wielu renomowanych solistów i zespołów podnosiła prestiż imprezy. Coraz liczniejsza publiczność przemieszczała się wgłąb regionu Launadiere. W 1987 r.
Fernand Lindsay został uznany za ,,osobowość roku’’na polu muzyki, a Festiwal Lanaudiere stał się prawdziwym motorem rozwoju turystycznego i ekonomicznego dla całego regionu. W roku 1989 wraz z otwarciem nowego amfiteatru na 8 tysięcy miejsc, festiwal nabrał nowych rumienców. Ukończenie tej budowli było ukoronowaniem marzeń F.Lindsaya.
Był on posiadaczem najwyższych odznaczeń cywilnych w Kanadzie i w Quebecu : l’Ordre du Canada i l’Ordre National du Quebec. Otrzymał też medal JMC. W 2002 wręczono mu nagrodę Gubernatora Generalnego Kanady . Całe jego życie było nacechowane poświęceniem się dla muzyki. Można powiedzieć że muzyka była jego życiem. Poszukiwał bez przerwy nowych dróg jej rozpowszechniania i w ten sposób przyczyniał się do uszlachetnienia postaw ludzkich przez sztukę.
Autor: Radosław Rzepkowski