DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Category Archives: Historia

Parszywa dwunastka – więzienie Nad Nurtem Rzeki

DSC_4667

Jest takie muzeum w Montrealu niepozorne, troszkę zapomniane i na uboczu, u stóp monumentalnego mostu Jacques Cartier. Budynek ten został wybudowany w latach 1830-1835 według modelu istniejącego więzienia w Filadelfii. Wokół centralnego bloku znajdują się trzy skrzydła w formie odwróconej litery T. Cele więzienne są rozłożone symetrycznie na każdym piętrze i klasyfikowane zgodnie z popełnionym przestępstwem. Na parterze znajdują się cele dla skazańców o niskim wymiarze kary, na piętrze przewidziano cele dla zatrzymanych do chwili orzeczenia wyroku, na drugim piętrze zaś przetrzymywano oszustów, wreszcie na trzecim piętrze znajdowała się kaplica oraz pokoje więźniów, którzy kierowani byli do prac związanych z utrzymaniem samego więzienia.

Most im. Jacques Cartier

Dzisiaj z całego tego przedsięwzięcia, pozostała tylko jedna część budowli, kawałek murów więziennych, brama wejściowa z napisem nad łukiem informującym o powołaniu tej budowli – Au Pied-du-Courant (pol: Nad Brzegiem Nurtu ) w domyśle rzeki Św.Wawrzyńca. Ponieważ więzienie to znajduje się nad samą rzeką i jego pensjonariusze rzeczywiście mogli eschatologicznie kontemplować mijający czas wpatrując się w nurt rzeki Świętego Wawrzyńca.

Jest też pomnik w tym miejscu i flaga powiewająca na słabym wietrze. Flaga, której kolorów nie sposób zidentyfikować, można jedynie domyślać się o związkach i podobieństwie z Włochami lub może Irlandią.

Flaga quebeckich patriotów

Samo muzeum jest bardzo trudno dostępne ponieważ znajduje się u zbiegu dwóch przelotowych arterii montrealskich i jest zakaz zatrzymywania się w pobliżu tego miejsca – parkingu również nie ma w pobliżu. Wszystko czyni to miejsce bardzo enigmatycznym lub zgoła nie wartym zainteresowania ze względu na utrudnienia.

Rok 2015 jest 178 rocznicą wielkiego i bardzo ważnego wydarzenia w historii Quebecu. Na miejscu aktualnego pomnika poświęconego 12-tu straconym patriotom quebeckim była w latach 1838-1839 zbudowana szubienica na której dokonano egzekucji

Rebelia patriotyczna w Dolnej Kanadzie – ruch społeczny, który w swej konsekwencji doprowadził do wybuchu rebelii.

Rebelia w Dolnej Kanadzie ( tak określano dzisiejszą prowincję Quebec) miała szerokie podłoże społeczne, gospodarcze, narodowe i religijne. Prowincja Quebec była rządzona przez gubernatora generalnego, który realizował interesy wąskiej grupy – konserwatywnie nastawionej elity lojalistycznej skupionej w nieformalnej grupie Chateau Clique (tzw. klika pałacowa). W istocie niewielka grupa faworyzowana przez gubernatora generalnego George Ramseya sprawowała kontrolę nad prowincją. Wybieralne ciała doradcze, w których większość mieli frankofoni, pozbawione były należnych im wpływów. Frankofoni i liberałowie brytyjscy skupieni w Parti Canadien – Partii Kanadyjskiej i posiadający większość w parlamencie w 1834 przegłosowali rezolucję składającą się 92 postulatów (Les Quatre-vingt-douze Résolutions), których realizacja była konieczna w celu uzdrowienia sytuacji i rozładowania napięcia. Do tego jednak nie doszło.

Liberałowie z Parti Canadien nie byli zgodni co do metod działania. W partii istniały zdecydowanie antagonistyczne frakcje. Umiarkowany reformator John Neilson ostatecznie opuścił partię zakładając Constitutional Association, podejmując plan ewolucyjnych zmian. Biskup Jean-Jacques Lartigue stał na stanowisku przeczekania i biernej lojalności, czym pociągnął za sobą wielu katolików. Na zdecydowanie antyrządowym stanowisku stał radykał i antyklerykał Louis-Joseph Papineau. Na czele swej Parti Patriote zdobył większość w parlamencie prowincjonalnym w 1834 i rozpoczął konstytucyjne naciski w stronę reform. Żądania zostały odrzucone przez generalnego gubernatora. W odpowiedzi na to Papineau rozpoczął organizowanie siły zbrojnej. 23 listopada 1837  rebelianci pokonali oddziały brytyjskie w potyczce pod Saint-Denis. Na tym jednak skończyły się sukcesy militarne rebeliantów. 4 grudnia 1837 po niespodziewanym ataku rebelianci zostali przez wojska brytyjskie rozproszeni. Papineau schronił się w USA. W kilku innych potyczkach na terenie Quebecu, rebelianci zostali pokonani i zmuszeni do kapitulacji. Nastąpiły liczne aresztowania i prześladowania patriotów. W kolejnym roku rebelia odżyła. Przywódcy kierujący nią z terenu USA zdołali zmobilizować pewne siły, które ponownie zostały spacyfikowane przez Brytyjczyków.

Dom gubernatora (fr: Maison du Gouverneur )

Rewolta z tamtych czasów została przypłacona życiem 12 parszywych Quebeków, w oczach ówczesnych rządów:

Egzekucje wykonano na:

  • 21 grudzień 1838
    • Joseph-Narcise Cardinal – adwokat i deputowany
    • Joseph Duquette – notariusz
  • 18 styczeń 1839
    • Pierre Decoigne – notariusz
    • Francois Hamelin – rolnik
    • Joseph Jacques Hebert- rolnik
    • Ambroise Sanguinet – rolnik
    • Charles Sanguinet – rolnik
  • 15 luty 1839
    • Amable Daunais – rolnik
    • Francois-Marie-Thomas Chevalier de Lorimier – notariusz
    • Chrles Hindelang - oficer wojskowy
    • Pierre-Remy Narbonne - malarz i komornik
    • Francois Nicolas – nauczyciel

Dłoń z obrazu w galerii muzealnej wystawiona przez patriotę…, który zdaje się wołać : O wolny Quebec od tylu lat  walczę…

Trzeci poniedziałek maja corocznie jest świętem separatystów quebeckich ( sami Quebecy preferują nazwę Suwerenność) i należy im się szacunek, tak jak oni są zdolni uszanować historię wszystkich tych, którzy nieustannie przybywają do tej prowincji.

Suwerenność ludu lub suwerenność narodu jest doktryną, zgodnie z którą lud, rozumiany jako polityczna wspólnota obywateli, jest suwerenem w państwie i od niego wywodzi się legitymizacja władzy. Zasada suwerenności ludu jest jedną z podstawowych zasad ustroju demokratycznego. Doktryna suwerenności ludu ukształtowała się w opozycji do idei legitymistycznych wywodzących władzę od Boga. Spór o uzasadnienie i pochodzenie władzy był jedną z zasadniczych kwestii europejskiej, nowożytnej filozofii politycznej.

Oficjalnie w Kanadzie to święto jest znane pod nazwą Victoria Day (Dzień królowej Wiktorii) i jest wolne od pracy, co najbardziej chyba interesuje zmęczonych separatystów i federalistów.

Quebeccy patrioci mówią dzisiaj, że ich bohaterowie przegrali w tamtym czasie, lecz mimo wszystko wygrali z historią…

Fot:  Zbigniew Wasilewski

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Komunikat Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec

KPK_logo

Dnia 5 maja 2015 roku odbyło się nadzwyczajne zebranie KPK okręg Quebec  podczas którego omawiano problem finansowania polskojęzycznej audycji w radio CFMB 1280 AM w Montrealu. Zaproszony gość pan Walter Centa, dyrektor multietnicznej stacji radiowej CFMB 1280 poinformował o zmianach dotyczących finansowania rozgłośni w związku ze zmianą jej właściciela. Nowe władze nakładają obowiązek opłaty za czas antenowy na producentów audycji etnicznych.

Nowy właściciel ma zamiar zainwestować  million dolarów w modernizację sprzętu aby poprawić jakość nadawanych programów oraz zwiększyć zasięg terytorialny w celu dotarcia do jak największej liczby słuchaczy.

W związku z nowymi zasadami finansowymi funkcjonowania rozgłośni CFMB 1280 AM, redaktor Bożena Szara jest zmuszona zakończyć po 15 latach swoją radiową działalność. Ostatnia audycja « Jedynki » odbędzie się w niedzielę 31 maja 2015 w godzinach 18:00 – 20:00.

radio

Podczas wtorkowego zebrania kongresu, wszyscy obecni członkowie jednomyślnie zagłosowali za potrzebą istnienia polskojęzycznej audycji w montrealskim środowisku. Zapadła propozycja o wykupieniu  przez KPK okręg Quebec 1-godzinnego  bloku raz w tygodniu. Prezesi organizacji zrzeszonych w Kongresie poddadzą do konsultacji wniosek o finansowanie polskojęzycznej audycji w poszczególnych Radach Administracyjnych. W chwili obecnej do kongresu należy 27 organizacji i są to  aktywnie działające organizacje polonijne w Montrealu.

punto iterrog

W związku z nowo zaistniałą sytuacją rada Kongresu Polonii Kanadyjskiej poszukuje osób  chętnych do podjęcia się prowadzenia audycji radiowej już pod egidą KPKQ. Kandydaci proszeni są o kontakt w celu omówienia współpracy do 20 maja br. z prezesem KPKQ, Edwardem Ślizem pod tel : 514 594 3686, adres e-mail : esliz@rogers.com

redakcja: kronikamontrealska.com

Bernard Kmita, laureat tytułu Mężczyzna Roku 2014

bkmita

17 stycznia 2015 roku, na tradycyjnym Opłatku Kongresowym zorganizowanym przez Kongres Polonii Kanadyjskiej-Oddzial Quebec,zostal ogłoszony wynik konkursu:Kobieta i Mężczyzna roku 2014. W tym celu została powołana specjalna komisja w składzie:

Ojciec Dariusz Szurko-Proboszcz Parafii Świętego Antonina,

Pani Teresa Brylewicz-Prezes Polskiego Towarzystwa Bratniej Pomocy i jednocześnie Prezes Polsko Kanadyjskiej Federacji Dobroczynności oraz

Pan Henryk Wojcik-Prezes PKTWP-Grupa X i jednocześnie Prezes Centrali PKTWP.

Komisja zapoznała się z nadesłaną przez wszystkich chętnych do brania udziału w typowaniu kandydatów,korespondencją. Został ogłoszony następujący wynik: Kobieta Roku 2014 została długoletnia działaczka Polonii Kanadyjskiej-Pani Maria Krystyna Palczak a Mężczyzną Roku 2014-wybitny działacz polonijny-Pan Bernard Kmita.

DSC_0553Fot: Z. Wasilewski. Od lewej: Edward Śliz, prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej, Bernard Kmita, Maria Palczak, moment wręczenia trofeum podczas tegorocznej Akademii 3 Maja.

Dzisiaj, czytelnikom Kroniki Montrealskiej,chcielibyśmy bliżej przedstawić postać Pana Bernarda  Kmity. Rodzice pana Bernarda Kmity,wraz z dziecmi,przyjechali do Kanady w 1929 roku i osiedlili sie w miescie Ituna w Saskatchewan.Pan Bernard Kmita majac lat 12 bardzo mocno sobie postanowił,ze w przyszłości zostanie kupcem.No i zaczął realizować swoje marzenia. W wieku lat 17 przybywa do Montrealu i zostaje w nim na stałe. W 1947 roku, po utworzeniu wspólnie z panem Edwardem Marszałkiem Klubu “Tęcza” i stworzenia czasopisma “Jutrzenka” z trzema zarządami klubów młodzieżowych, wstępuje na kursy handlowe na Uniwersytecie Mc Gill i do Klubu Młodych Handlowców przy Montreal Board of Trade. W 1950 roku wraz ze wspólnikiem otwiera w Domu Polskich Weteranów im. Józefa Piłsudskiego sklep meblowy. I tu, w swoim prężnym przedsiębiorstwie, poznaje wielu nowo przybyłych z Polski rodaków, szukających pracy i organizujących swoje życie od podstaw.Pomaga im w tym.Były to bardzo trudne czasy Polskiej Emigracji. Rok 1951 jest przełomowym okresem w działalności pana Bernarda Kmity. Razem z Pawłem Chewickim, Czesławem Ochmanem i Michałem Kozickim organizuje Związek Polskich Kupców,Przemysłowców I Profesjonalistów, kreuje czasopisma”Montrealski Przegląd Handlowy” i “Głos Polski”,organizuje bazary polonijne. Wstępuje też do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy-Grupa I. Jako firma, o pężnej nazwie Domino Furniture Company Limited, uczestniczy w dwóch poważnych wydarzeniach montrealskich: Expo w 1967 i Olimpiadzie w 1976 roku. Podczas Olimpiady poznaje polskich sportowców, ułatwia im kontakty z tutejszą Polonią i udziela im informacji turystycznych. W roku 1972 Związek Polskich Kupców,Przemysłowców i Profesjonalistów zmienia nazwę na: Polska Izba Handlowa. Pan Bernard Kmita staje na jej czele. Organizuje pierwszy z siedmiu ,organizowanych  bali Miss Polonia. Organizuje tez Bal Kongresu w 500-lecie urodzin Mikołaja Kopernika. Współpracuje cały czas, aż do dzisiaj, z wieloma organizacjami polonijnymi takimi jak:Towarzystwo Wzajemnej Pomocy, Towarzystwo Białego Orła,Instytut Dobroczynności, Komitet Pomocy Polskim Dzieciom  i  inne. Jest aktywnym członkiem American Institute of Polish Culture w Miami na Florydzie,gdzie uczestniczy w przepięknych Polonijnych Balach. Też w 1972 roku organizuje Polską Paradę w Salle de Maisoneuve, na którą przybywa ponad 1000 osób. W latach 80-90 piastuje funkcje Przewodniczącego Związku Vilage de Boulevard Saint Laurent,do którego to związku należą wszystkie sklepy znajdujące się na tej ulicy. Zdobywa fundusze na pomoc powstającej Solidarności i jej działalność podziemną.

DSC_0510Fot: Z. Wasilewski. Od lewej: Bernard Kmita, założyciel Polskiej Izby Handlowej w Quebecu oraz jej honorowy prezes, Zbigniew Wasilewski-aktualny prezes PIHwQ

Za swoją długoletnią działalność społeczną pan Bernard Kmita został wielokrotnie odznaczony. Najważniejszymi odznaczeniami otrzymane w latach 1990-2010 są: Srebrna Odznaka nadana przez Kongres Polonii Kanadyjskiej w Toronto, Złoty Medal KPK-nadany przez Prezesa Kongresu Polonii Kanadyjskiej-Pana Władysława Lizonia, Dyplom Zasługi- nadany przez Prezesa P.K.T.W.P. Centrala- Pana Henryka Wojcika, gdzie pan Bernard Kmita jest najstarszym członkiem. Dyplom Honorowy Komitetu Pomocy Dzieciom Polskim. Jest również Honorowym Członkiem Polskiej Kasy Kredytowej i Honorowym Prezesem Polskiej Izby Handlowej. Warto też nadmienić, że w 50-lecie swojego małżeństwa z panią Czesławą Jagiełło, w 2001 roku otrzymał błogosławieństwo od Jana Pawła II. Pan Bernard Kmita od ponad czterdziestu lat miał ogromne marzenie – zbudować Dom Polonijny. Obecnie to marzenie się spełnia. Pan Bernard bierze bardzo aktywny udział w powstawaniu Domu Seniora obok Instytutu Dobroczynności. Ostatnio, wraz z małżonką ,wykupił akcje na 100 000 $ aby przyśpieszyć realizację tego wspaniałego projektu. Serdecznie dziękujemy. Cala Polonia ogromnie Panu dziękuje. A my,jako Zarząd Kongresu Polonii Kanadyjskiej-Quebec,życzymy Panu dużo zdrowia,szczęścia oraz dalszych sukcesów w pracy z nami i w życiu osobistym.

W imieniu Zarządu KPK-Quebec : Krystyna Betley-Sekretarz KPK-Quebec.

Fotografia pana Bernarda Kmity w ikonie artykułu : Maria Jakóbiec, fotograf oficjalny portalu: Są Wśród Nas

Najstarszy Festiwal Pianistyczny

re

Festiwal Chopinowski w Dusznikach uchodzi za najstarszy festiwal pianistyczny na świecie. Jego  70-ta  edycja przypada na obecny 2015 rok. W ciągu minionych 70  lat, tj. od roku 1946 festiwal dusznicki przeszedł  widoczną  ewolucje, szczególnie co się tyczy formuły repertuarowej.  Początkowo  tj. w pierwszych latach  po wojnie  te ,,chopinowskie święta muzyczne” spełniały rolę propagatora muzyki wyłącznie chopinowskiej i promowania  polskich pianistów. Wśród nich odnajdujemy   tak znakomite nazwiska jak Halina Czerny-Stefańska, Lidia Grychtołówna, Barbara Hesse-Bukowska, Regina Smendzianka czy Adam Harasiewicz. Dopiero w 1954 roku pojawił się na festiwalu pierwszy zagraniczny pianista,  którym był   Fou Ts’ong z Chin. Zdobył on rok pózniej III miejsce  na V Konkursie Chopinowskim w Warszawie. Wkrótce  zaczęli wystepować  inni zagraniczni wirtuozi,  ale  pochodzili oni z państw tzw. bloku socjalistycznego ( m.in. Imre Ungar, Wladymir Aszkenazy). Natomiast  pierwszym pianistą  z poza ,,żelaznej kurtyny”, którego grę melomani mogli  podziwiać był  Francuz – Bernard Ringeissen, laureat IV nagrody V Konkursu Chopinowskiego w 1955 roku. Wystąpił on trzykrotnie  (1962) w Dusznikach, Polanicy i Kudowie.

rePomnik Chopina w Dusznikach-Zdroju

W 1961 roku na dusznickim festiwalu  przełamano kolejną barierę, mianowicie umożliwiono wykonywanie muzyki innych kompozytorów, oczywiście obok chopinowskiej. W tymże roku Orkiestra Filharmonii Wrocławskiej wykonała uwerturę do opery ,,Leszek Biały” Józefa Elsnera.  W 1968 r. pojawiły się na estradzie po raz pierwszy solowe skrzypce a także duet fortepianowy. W 1976 Chór Kameralny ,,Cantores Minores Vratislavienses” pod dyr. E.Kajdasza śpiewał  na koncercie wyłącznie pieśni Stanisława Moniuszki. Stanowiło to pogwałcenie  dotychczasowej praktyki repertuarowej-koncert bez kompozycji Chopina.. W roku następnym na recitalu wokalnym Zofii Janukowicz- Pobłockiej można było usłyszeć pieśni wyłącznie  Karola Szymanowskiego. A pierwszym recitalem  fortepianowym bez ani jednego dzieła Chopina  był wieczór Joaquina Achucarro (1981) złożony z kompozycji  Bacha, Beethovena, Debussy’go, Granadosa i Albeniza. W taki to sposób linia repertuarowa festiwalu poszerzała się systematycznie i pozostaje taką do dziś.

dworek-chopina-w-dusznikach-zdroju-204551Dworek Chopina w Dusznikach-Zdroju

Począwszy od I Festiwalu w roku 1946 koncertom towarzyszyły prelekcje, odczyty i wykłady wybitnych znawców życia i twórczości Chopina. Już  do  programu IV Festiwalu wprowadzono wieczór slowno-muzyczny prowadzony przez muzykologa Tadeusza Marka z udziałem pianistów Marii Wilkomirskiej i Pawła Lewieckiego oraz śpiewaczki Walerii Jędrzejewskiej. Po 22 latach ten typ koncertu przerodzil się w tak zwany ,,Nokturn”. ,,Nokturn”  to nazwa koncertu nocnego o niepowtarzalnej atmosferze przy świecach i  lampce wina. Melomani słuchają  gry wszystkich pianistów, a gospodarz wieczoru (muzykolog, prelegent, aktor) snuje opowieść na wybrany temat z życia Chopina. Organizatorom  przyswiecała  od początku idea urozmaicenia programowej oferty festiwalu. Stąd też festiwalowi towarzyszyły wystawy obrazów, rzeźb, plakatów, spektakle operowe, projekcje filmów muzycznych, sesje naukowe o tematyce chopinowskiej, prezentacje młodych wykonawców, koncerty plenerowe zespołów folklorystycznych, koncerty jazzowe oraz koncerty z płyt.

69Festiwal-plakat-A4-druk-723x1024Plakat festiwalu z 2014

Na przestrzeni 70 lat festiwale dusznickie były we władaniu różnych instytucji administracyjnych i kulturalnych. W latach 1946-72 opiekę nad festiwalem sprawował Instytut Fryderyka Chopina. W 1973 r. funkcję tę przejęło Dolnośląskie Towarzystwo Muzyczne Wrocławiu, a w 1975 r.-Wydział Kultury i Sztuki w Wałbrzychu oraz Urząd Miasta Duszniki Zdrój. W latach 1975-85 dyrektorem festiwali dusznickich był znakomity dyrygent Tadeusz Strugała. Dzięki jego ambicji i pomysłowości  Międzynarodowy Festiwal Chopinowski w Dusznikach stał się ważnym punktem na mapie kulturalnej Polski coraz silniej przyciągając uwagę środowisk zagranicznych. Z krajowej imprezy muzycznej festiwal przekształcił się w uznane na świecie wydarzenie artystyczne. Po przemianach ustrojowych na przełomie lat 1989/90 gwarantem przetrwania festiwalu stała się Fundacja Międzynarodowych Festiwali Chopinowskich w Dusznikach-Zdroju. Jest ona jedynym organizatorem festiwalu walcząc o pozyskanie środków na funkcjonowanie tej imprezy. Od kilku lat dyrektorem artystycznym jest znakomity pianista Piotr Paleczny.

Autor: Radosław Rzepkowski

Grafika: materiały prasowe, kulturaonline.pl

Laureaci konkursu recytatorskiego Montreal 2015

DSC_0574

Konkurs recytatorski dla dzieci i młodzieży polskich szkół w Montrealu może się poszczycić bardzo bogatą historią. Pierwsza edycja konkursu miała miejsce w marcu 2001 z inicjatywy Magdy Chylewskiej- polonistki ze Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy konsulacie RP im. Mikołaja Kopernika. Konsulem generalnym RP w Montrealu był wówczas pan Witold Spirydowicz,który podchwycił pomysł i pomógł go zrealizować. Ideą było stworzenie takiej  imprezy, aby dzieci były bohaterami, żeby wyszły z konsulatu z przekonaniem, iż państwo polskie się nimi interesuje, że warto pięknie mówić po polsku, i że to może być źródłem satysfakcji.

W historii konkursu członkami jury byli m.in konsulowie: Witold Spirydowicz, Włodzimierz Zdunowski oraz Tadeusz Zyliński, aktorzy i ludzie sceny : Liliana Komorowska, Alexander Bisping, Teo Spychalski, Jan Porowski, Justyna Gabzdyl oraz działacze polonijni: Weronika Schab, Maria Brzozowska, śp. Wanda De Roussan, Kazimierz Chrapka (prezes Fundacji im. Reymonta w Toronto) naukowiec Marek Bałaziński  – prof. Politechniki Montrealskiej, dziekan Wydziału Mechaniki,z zamiłowania-humanista oraz znany w montrealskim środowisku polonijnym, Zbigniew Wasilewski-założyciel Kroniki Montrealskiej takoż jej redaktor naczelny oraz adwokat  o polskich korzeniach, Juliusz Grey.

Tegoroczna, montrealska edycja konkursu recytatorskiego odbyła się w Wydziale Promocji Handlu i Inwestycji w sobotę 28 marca .W tym roku jurorami były następujące osoby: Liliana Komorowska-aktorka, producentka filmowa, Bożena Szara- dziennikarka, Jolanta Mamoń- polonistka w Szkole im. Jana Pawła II, vice przewodnicząca Polskiej Rady Szkolnej w Montrealu, Julius Grey-renomowany adwokat o polskim rodowodzie, Stanisław Chylewski- kierownik Szkolnego Punktu Konsultacyjnego im. M. Kopernika w Montrealu.

DSC_0556 DSC_0574 Budynek Wydziału promocji Handlu i Inwestycji w Montrealu

DSC_0576 DSC_0585 DSC_0587 Alexandre Hristov ( zdjęcia pamiątkowe laureatów w towarzystwie jurorki; Liliany Komorowskiej oraz jurora a także dyrektora w jednej osobie, Szkolnego Punktu Konsultacyjnego. pana Stanisława Chylewskiego

DSC_0588 Alicja Kuźmik

DSC_0589 Emilia Szydło

DSC_0592 DSC_0593 DSC_0594 DSC_0595 DSC_0596 DSC_0597 DSC_0598 Julia Kowalczyk

DSC_0599 Patryk Ludera

DSC_0600 Dominika Kowalówka

DSC_0601 Daniel Sikorski

DSC_0602 DSC_0603

Łukasz Przybyła

Tegoroczni laureaci, oprócz dyplomów, nagród pieniężnych i książkowych zostali zaproszeni przez jurorkę Lilianę Komorowską do udziału w najbliższym Salonie Poezji w Montrealu, który jest przewidziany pod koniec maja o czym na bieżąco czytelnicy Kroniki Montrealskiej będą informowani.

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

GWIAZDY POLSKIEJ MUZYKI (10)

klucz

ANDRZEJ DOBBER-  wielki polski śpiewak operowy- baryton bohaterski, wyróżniony srebrnym medalem ,,Zasłużony Kulturze Gloria Artis.” Jest od ponad 20 lat  znany na scenach operowych świata. Dysponuje rzadko spotykanym miękkim, a zarazem mocnym i pojemnym głosem. Wspaniała technika i nieskazitelna dykcja, naturalność oraz szeroka wyrównana skala dopełniają  walorów jego wykonawstwa. Urodził się w 1961 r. w Więcborku. Ukończył Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie fortepianu, ogranów i wokalistyki, którą studiował u prof.Heleny Łazarskiej. Ukończył też Meistersinger Konserwatorium w Norymberdze. Jest jedynym polskim barytonem śpiewającym głównie verdiowskie i wagnerowskie partie na największych i najbardziej prestiżowych scenach świata.

Aida_ZurychAida Verdiego, Zurych

Role te wymagają-jak wiadomo- nie tylko kunsztu wokalnego, ale i wysiłku fizycznego oraz psychicznego. Andrzej Dobber jest laureatem konkursów wokalnych, m.in. w Gutersloh (Neue Stimmen) w 1987 r., ,,Belveder” w Wiedniu w 1989 r., na którym zdobył 3 nagrody (m.in. dziennikarzy i publiczności) oraz ARD w Monachium w 1990 r., gdzie otrzymał I nagrodę. Zaowocowało to podjęciem współpracy z Operą we Frankfurcie nad Menem. Występował tam m.in na premierach oper ,,Carmen” Bizeta (Escamilio),  ,,Cyrulik Sewilski” Rossiniego (Figaro), ,,Eugeniusz Oniegin” –Czajkowskiego (rola tytułowa). W latach dziewięćdziesiątych regularnie śpiewał w Kolonii oraz Komische Oper w Berlinie, w Monachium, Lipsku i Montpellier. Występował tam jako  Tonio w ,,Pajacach” Leoncavalla, Alfio w ,,Rycerskości wieśniaczej” Mascagniego, Eurico z ,,Łucjii z Lammermooru” Donizettiego, Daniło z ,,Wesołej Wdówki” Lehara, Don Giovanni (rola tytułowa) i Figaro z ,,Wesela Figara”  Mozarta. Spośród wielu osiągnięć artysty warto wspomnieć o debiucie w mediolańskiej La Scali (Rigoletto, Trubadur –Verdiego), tournee po Japonii w 2000 roku  i o licznych występach na festiwalu Maggio Musicale Fiorentino z Zubinem Mehtą (Trubadur, Attilla, Tosca, Makbet). Śpiewał też na festiwalach w Glyndebourne,Weronie, Zurichu, Hamburgu , w Royal Albert Hall z London Philharmonic Orchestra pod batutą D.Barenboima w Londynie w 2007 r. oraz na koncertach z mediolańską La Scalą pod batutą Barenboima (9 Symfonia Beethovena i Aida Verdiego) na 100-lecie Teatro Colon w Buenos Aires i 60-lecie pracy artystycznej Barenboima w 2010 r.

Monachium-2013-rigoletto2

Rigoletto Verdiego, Monachium

W 2007 roku  artysta zadebiutowal w nowojorskiej Metropolitain Opera i w Avery Fischer Hall podczas Richard-Tucker-Gala m.in. z Renee Fleming i Marią Guleginą. Kolejny sezon to występy w londyńskiej Covent Garden (,,Traviata” z Anną Netrebko i Jonasem Kaufmannem) w paryskiej Opera Bastille i w Valencii. W 2008 r. wystąpił na spektaklach ,,Balu Maskowego” Verdiego w Amsterdamie, ,,Makbeta” w Hamburgu, ,,Króla Rogera” w Petersburgu i Edynburgu pod dyr.Giergijewa, ,,Traviaty” w Hamburgu, w Nowym Yorku (MET) oraz w Los Angeles oraz ,,Stiffelio” w MET pod batutą Placido Domingo. Kolejne verdiowskie role tytułowe kreował w Tuluzie,  a także we Wiedniu w Staatsoper (2009-2011), w Mediolanie i Berlinie. Obok partii verdiowskich Dobber czuje się świetnie w barytonowych partiach wagnerowskich jak Amfortas (Parsifal), Wolfram (Tannhauser), Gurnewal (Tristan i Izolda), Holender (Holender tułacz) oraz w dramatach R.Strauusa jako Jochanaan (Salome) czy Orest (Elektra).

dobber_andrzej_20090312_0l8grzegorz_michalowskiAndrzej Dobber, 2014

Na otwarcie polskiej prezydencji Unii Europejskiej w 2011 r Andrzej Dobber wystąpił w roli tytułowej ,,Króla Rogera” Szymanowskiego w Theatre de la Monnaie w Brukseli w  obecności prezydenta R.P., pezydenta Unii Europejskiej oraz pary książecej Belgii. W sezonie 2012/13 obchodził 30-lecie swojej pracy artystycznej. Wówczas wraz z orkiestrą Filharmonii Narodowej pod dyr. Antoniego Wita nagrał swą pierwszą płytę. Płyta firmy Dux otrzymała nagrodę ,,Fryderyka” 2014 w kategorii muzyki poważnej. Są na niej arie z  10 oper, w tym Borodina, Mussorgskiego, Wagnera, Moniuszki, Czajkowskiego.

Autor: Radosław Rzepkowski

Piąta rocznica tragedii smoleńskiej

DSC_0479

W niedzielę 12 kwietnia, Polonia montrealska uczciła pamięć ofiar tragedii smoleńskiej w kościele pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej. Uroczysta msza święta odbyła się z inicjatywy niedawno zawiązanego Klubu Gazety Polskiej w Montrealu im. prof. Józefa Lityńskiego. Montrealski Klub Gazety Polskiej jest również fundatorem pamiątkowej tablicy na cześć poległym w katastrofie smoleńskiej 10 kwietnia 2010 roku. Na mszy obecni byli wszyscy reprezentanci montrealskich organizacji polonijnych,młodzież,harcerze oraz polonijni artyści. Niezwykle uroczysta msza w duchu polskiego patriotyzmu została uświetniona występami polskich artystów w atmosferze powagi i głębokiego skupienia. Pamiątkowa tablica poświęcona ofiarom tragedii smoleńskiej została wmurowana w niszy kościoła pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej na wieczną pamięć . Ojciec Wacław Sokołowski w swojej wyważonej homilii zwrócił uwagę na filozoficzny aspekt moralności chrześcijańskiej przebaczenia,lecz podkreślił bardzo wyraźnie, że pomimo przebaczenia nie należy zapominać a wręcz nie powinno się zapominać.

DSC_046396 lampionów na pamiątkę 96 ofiar katastrofy smoleńskiej

DSC_0471 Pani Lityńska, wdowa po śp, profesorze Józefie Lityńskim, niezłomnym patriocie, kanadyjskim  ambasadorem rządu polskiego na emigracji, którego za patrona obrał Klub Gazety Polskiej w Montrealu, dokonała uroczystego odkrycia pamiątkowej tablicy.

DSC_0479 DSC_0489 DSC_0490 Jerzy Peter, polski kompozytor, muzyk, wykonał własną kompozycję pod tytułem Katyń

DSC_0495 Pan Wojciech Wesołowski, z Klubu Gazety Polskiej w Montrealu w trakcie przekazywania darów ofiarnych ojcu Józefowi Sokołowskiemu

DSC_0500Janusz Wolny,baryton wraz z Martyną Bańczyk, soprano. Martyna Bańczyk, młodziutka artystka udzieliła swojego talentu, iskry Boga, rozpoczynając mszę niezwykle trudnym utworem Wojciecha Kilara: Dziewiąte Wrota. Wokaliza w wykonaniu Martyny była perfekcyna, krystaliczna i wzruszająca.

DSC_0501“Bliscy i oddaleni”, poemat polskiego poety i filozofa Jana Twardowskiego we wzruszającej interpretacji przedstawiciela polonijnej młodzieży

Bliscy i oddaleni

Bo widzisz tu są tacy, którzy się kochają
i muszą się spotkać aby się ominąć
bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze
piszą do siebie listy gorące i zimne
rozchodzą się jak w śmiechu porzucone kwiaty
by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało
są inni, co się nawet po ciemku odnajdą
lecz przejdą obok siebie bo nie śmią się spotkać
tak czyści i spokojni jakby śnieg się zaczął
byliby doskonali lecz wad im zabrakło

Bliscy boją się być blisko żeby nie być dalej
niektórzy umierają – to znaczy już wiedzą
miłości się nie szuka – jest albo jej nie ma
nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
są i tacy co się na zawsze kochają
i dopiero dlatego nie moga byc razem
jak bażanty, co nigdy nie chodzą parami

Można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
Nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem

ks Jan Twardowski

DSC_0504 DSC_0506 Edward Sliz, prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej na okręg Quebec podzielił się swoimi osobistymi wspomnieniami związanymi z tragedią smoleńską

DSC_0516

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Zaproszenie Klubu Gazety Polskiej

Capture d’écran 2015-04-08 à 22.30.41

Uroczysta msza święta z okazji 5 rocznicy Tragedii Smoleńskiej

 Parafia Matki Boskiej Częstochowskiej oraz Klub Gazety Polskiej w Montrealu im. prof. Józefa Lityńskiego, zapraszają na uroczystą mszę świętą, celebrowaną przez ks. kustosza Wacława Sokołowskiego w 5-tą rocznicę tragicznego wojskowego lotu delegacji polskiej do Smoleńska na obchody 70 rocznicy zbrodni katyńskiej.

W trakcie mszy nastąpi odsłonięcie i poświecenie tablicy pamiątkowej ku czci Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej prof. Lecha Kaczyńskiego oraz 95 towarzyszących mu osób, które zginęły 10 kwietnia 2010 roku.

Tablica KGP Montreal 2015

We mszy świętej będą uczestniczyły poczty sztandarowe, a także artyści:

Martyna Bańczyk- sopran, Krystyna Rzepkowska- sopran,

Janusz Wolny- baryton, Jerzy Peter-kompozytor

Uroczystość odbędzie się 12 kwietnia 2015 o godzinie 11:30

w kościele Matki Boskiej Częstochowskiej

2250 Gascon Ave, Montreal

Tablica o wymiarach 18 x 22 cale wykonana jest z czarnego granitu. Pomysł i realizacja: grupa założycielska Klubu Gazety Polskiej im. prof. Józefa Lityńskiego

Projekt graficzny tablicy: Joanna Pieńkowska i Jan Delikat, www.jandelikat.com

Wykonanie:Premières Impressions

 Uprzejmie prosimy o sponsorowanie tej tablicy.

Telefon: 438-934-0860, 514-620-1255 montrealklubgp@gmail.com

Żródło: z materiałów nadesłanych do redakcji.