DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Category Archives: Kanada

Fort na Wyspie Św. Heleny w Montrealu

_DSC0044

Fort na Wyspie Św. Heleny w Montrealu (fr: Île Sainte-Helene) jest historycznym zabytkiem architektury militarnej. Obiekt został zbudowany na przestrzeni 1820/24 w celu ochrony kraju przed ewentualnym najazdem ze strony Stanów Zjednoczonych. Obecnie w zabudowaniach dawnego fortu,  mieści się Muzeum Stewart.

Fortyfikacja powstała ze  względu na konflikt między USA i Wielkiej Brytanii w Ameryce Północnej w latach 1812 – 1814. Władze brytyjskie postanowiły wzmocnić punkty obronne wzdłuż Rzeki Świętego Wawrzyńca od miasta Quebec aż do Wielkich Jezior. Plan systemu obronnego jest pomysłem gubernatora brytyjskiego w Ameryce Północnej z 1818 roku, księcia Richmond, który pragnął stworzyć infrastrukturę militarną w celu lepszej ochrony komunikacji pomiędzy Górną i Dolną Kanadą.

_DSC0015 _DSC0016 _DSC0020 _DSC0023 _DSC0024 _DSC0028 _DSC0030 _DSC0032 _DSC0033 _DSC0036 _DSC0039 _DSC0040 _DSC0041 _DSC0042 _DSC0044 _DSC0045

Chronologia
1818: Wyspa Świętej Heleny zostaje przejęta przez rząd Jej Królewskiej Mości do realizacji projektu opracowanego przez księcia Wellington, Sir Arthura Wellesleya, wielkiego mistrza brytyjskiej artylerii w czasie wojen napoleońskich.
1820-1824: Budowa zostaje powierzona ppłk  Durnfordowi. Wszystkie materiały do realizacji tego projektu są przytransportowane za wyjątkiem kamienia łatwo dostępnego  na wyspie. Ze względów militarno-strategicznych nawet wyrąb drzew jest zakazany.
1832-1834: fort przekształca się w szpital w czasie epidemii cholery, której ofiarą padło ok 3,000 osób w Quebeku.
1848: koszary wojskowe są przekształcone w więzienie wojskowe. W tym samym roku, pożar zdewastował główny budynek.
1870: wojska brytyjskie ostatecznie opuściły koszary i Anglia przekazuje wyspę rządowi kanadyjskiemu.
1874: Po raz pierwszy, Montrealczycy mogą odwiedzać wyspę. Montreal uzyskał pozwolenie na budowę parku. Strefa wojskowa pozostała zarezerwowana wokół fortu.
1875: pożar zniszczył znaczną część koszar.
1914-1918:Koszary ponownie służą jako magazyn amunicji podczas I Wojny Światowej.

W 1955 roku ,montrealski biznesmen i kolekcjoner zafascynowany historią Kanady, David Macdonald Stewart założył w miejscu dawnego fortu , Muzeum Wojskowe w Montrealu. Muzeum początkowo  zajmuje lokal dawnego Blokhauzu. Następnie, rośnie i sukcesywnie zajmuje koszary, mały magazyn i wreszcie arsenał zajezdni wojskowej. W 1963 roku, Muzeum organizuje bezpłatny program pokazów wojskowych z epoki świetności fortu.

Instytucja ,początkowo dostępna dla zwiedzających jedynie w porze letniej od 1975 roku jest otwarta w ciągu całego roku.

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Fleur-De-Lys,rzecz o początkach kolonizacji w Quebeku

471px-Coat_of_arms_of_Québec.svg

W herbie kanadyjskiej prowincji Quebec, znajduje się sześć bardzo ważnych elementów. Sama tarcza herbowa jest  podobna do współczesnej, francuskiej tarczy herbowej, korona nad tarczą jest stylizowaną koroną brytyjską, trzy lilie burbońskie odnoszące się do królów Francji oraz ich liczba zwracająca uwagę na Trójcę Przenajświętszą. Następnie widnieje na herbie sylwetka lwa, charakterystycznego dla heraldyki brytyjskiej i na samym dole trzy liście klonu, mające symbolizować Kanadę. Na spodzie tarczy herbowej znajduje się dewiza Quebecu – JE ME SOUVIENS – PAMIĘTAM.

 

Herb króla Franciszka I Walezjusza 1494-1547

Obraz przedstawiający moment postawienia krzyża w Gaspe. Z obrazu wynika, że autor tego dzieła niezbyt zdawał sobie sprawę z formy herbu króla francuskiego, lilijki na tarczy herbowej są trzy lecz w niewłaściwym szyku.

Pierwsza wyprawa Jacques Cartiera 1534 rok.

Po 20 dniach przeprawy przez Ocean (20 kwiecień -10 maj), Jacques Cartier dociera do wybrzeży Nowej Funlandii (fr: Terre Neuve ) wyposażony w dwa statki oraz 61 członków załogi. W lipcu tego roku załoga Cartiera w chodzi po raz pierwszy w kontakt z tubylczą ludnością z plemienia Mikmaków. W piątek, 24 lipca, załoga Cartiera stawia 10-cio metrowy krzyż w miejscowości Gaspe ,oznaczając w ten sposób przynależność regionu do króla Francji. Podczas pierwszej wyprawy na tereny Nowej Francji następuje również spotkanie Francuzów z Irokezami, których Wielki Wódz Donnacona niezbyt przychylnie odnosi się do nowych gości.

Replika krzyża postawionego przez Cartiera na zdobytym terytorium w Saint-Malo, Francja.


Tarcza herbowa Bourbonów.

Dewiza prowincji Quebec – JE ME SOUVIENS (pol: PAMIĘTAM), jest dewizą, która do dzisiaj nastręcza wiele trudności historykom w jej interpretacji. W 1883 roku, Eugene-Etienne Tache, architekt, kazał wykuć nad portykiem głównego wejścia do Parlamentu w mieście Quebec te trzy słowa, od tego czasu stają się one dewizą prowincji zaakceptowaną przez rząd prowincjonalny. Współcześni architektowi Tache nie mieli problemów z interpretacją tej dewizy, podaje się za historykiem Thomas Chapais (1858-1946), że należy pamiętać o lekcjach z przeszłości, minionych nieszczęściach oraz chwale.

W 1919 historyk, Pierre-Georges Roy zauważa w tej dewizie charakter symboliczny jako: przeszłość, teraźniejszość oraz przyszłość jedynej prowincji francuskiej należącej do konfederacji kanadyjskiej.

W 1978 roku, w odpowiedzi na artykuł opublikowany w The Montreal Star,  na temat dewizy Quebecu, do redakcji nadszedł list otwarty od niejakiej pani Helene Paquet, mieszkającej w podmontrealskim miasteczku St-Lambert, która wyjaśnia: Szanowny p. Redaktorze, pragnę wyjaśnić zamieszanie wokół dewizy JE ME SOUVIENS, otóż jest to tylko pierwsza część całości . Cała dewiza jest w takiej formie:

Je me souviens,Que né sous le lys, Je croîs sous la rose.

I remember,That born under the lily, I grow under the rose

Jestem wnuczką architekta Eugene-Etienne Tache. Moja ciotka, Clara Tache-Fragasso z miasta Quebec, jest jedyną z żyjących córek E-E Tache. Mam nadzieję, że te informacje pozwolą lepiej zrozumieć tą dewizę pana czytelnikom.

H. Paquet, St-Lambert.

Polskie tłumaczenie pełnej dewizy PAMIĘTAM, ŻE URODZONY POD LILIĄ, DORASTAM POD RÓŻĄ,  kwiat lilii jest tutaj symbolem francuskich Bourbonów a kwiat róży – symbolem brytyjskiego rodu Tudorów.

 

Obecna zwierzchniczka brytyjskiej kolonii, Kanady, Królowa Elżbieta II. Oprócz godności królowej Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jest również głową 15-tu innych państw: Antigui i Barbudy, Australii, Bahamów, Barbadosu, Belize, Grenady, Kanady, Jamajki, Nowej Zelandii, Papui-Nowej Gwinei, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint-Vincent i Grenadin, Tuvalu i Wyspy Salomona, które razem z Wielką Brytanią mają status tzw. Commonwealth realm.

Opracował:  Z.P. Wasilewski

Montrealczycy od A do Z – Joanna

Great_Britain_flag

Monotonny szum komputera przerwał ledwie słyszalny, rytmiczny  odgłos uderzeń  w klawiaturę.

„Delete”, „ delete”, „del…., ”  ręka Joanny znieruchomiała w powietrzu.  Wpatrzona w ekran Jo, przez dłuższą chwilę nie mogła uwierzć własnym oczom. Czuła że jej oddech staje się coraz szybszy.  “Czy to możliwe, aby coś co odeszło na zawsze, w jednej sekundzie mogło  znowu zaistnieć ?”

Wiele dawnych wspomnień Joanny z czasem utraciło swą barwę.  Powoli zastepowały  je nowe , w bladych jeszcze , ale już słonecznych odcieniach. To z nich powstawały jej nowe marzenia, a z marzeń – nowa rzeczywistość.

IMG_3150

Jo otarła łzę wierzchem  dłoni i głośno  przeczytała  pierwsze słowo… a ono,  w sobie tylko znany sposób, przywołało wszystkie niechciane, zamazane obrazy. Jeden za drugim wyswietlały się na ukrytym  głęboko w pamięci ekranie. Jo pragneła tylko by mijały szybko, by żaden z nich nie zatrzymał się na dłuższą chwilę. W odruchu samoobrony położyła dłoń na klawiaturze komputera i wcisnęła …”Exit”.
Miała teraz czas żeby spokojnie pomysleć … co dalej.

Z Anna znały się od niedawna, ale spotykały się czesto.  Umiały  sobie zaufać. Ich rozmowy były zawsze szczere, choć nie zawsze potrafły się nawzajem  zrozumieć.

“Nie da się pożegnać przeszłosci tak zwyczajnie, bez zmiany stosunku do dawnych zdarzeń,” glośno rozmyslała Jo uważnie śledząc ruchy siedzącej via a vis Anny.
“Wyjechałam z Londynu by zacząć nowe życie. Canada, francuska prowincja, Montreal… wydawały się być idealnym do tego miejscem. Minęło siedem lat.”

“A teraz zrozumiałaś że bez zamknięcia starej sprawy ani rusz. Tymczasem ty niczego nie zamknęłaś, ty po prostu uciekłaś,”  bezemocjonalnie skwitowala Anna.

“Nie myślałam o tym… jak o czymś ciągle jeszcze żywym. Nie myślałam że to imię może się jeszcze kiedyś, gdzieś pojawić.”

“Jo…, przecież nie on jeden nosi to imię.”

“Mylisz się, on jeden je nosi. W jakiś sposób różni się ono od wszystkich innych, nawet jeśli inne tak bardzo podobnie brzmią.”

“Co zamierzasz?”  zniecierpliwilła się Anna.

“Chcę żeby  jego imię zabrzmiało jak tysiące innych,” usta Jo wykrzywiły się  w smutnym uśmiechu.

“Jo, sama wiesz że masz doczynienia z ……. ,” Anna nie mogła znaleźć właściwego słowa. “Obawiam się że to się źle dla ciebie skończy.”

Jo spojrzała przez okno, na szarzejące w mroku drzewa, “ Ale jest szansa że się skończy,” wyszeptała.

couple

Tej nocy, mysli Jo, jak drobniutkie puzzle bezładnie rozrzucone na lustrzanym blacie, z trudem dawały się  ułożyć w całość. Zasnęła dopiero nad ranem. Obudził ją natrętny dzwonek telefonu.

„Nie miałabyś ochoty na Second Cup ?” Ton głosu Anny wykluczał odmowę.

Second Cup café na rue St. Denis była ich małą oazą. Znalazły miejsce przy oknie i przez jakś czas piły kawę w milczeniu.

Ciszę przerwała  Anna.

„ Czy Yves cię rozumie ?”

„ Yves nie ma z tym nic wspólnego i nie chcę żeby kiedykolwiek miał ,” Jo odwróciła głowę w kierunku okna. Patrzyła jak kolorowe, fikuśnie ozdobione dachy domów przezierały między koronami drzew. Ulicą przechodzili ludzie, skupieni i poważni, mijali się w pośpiechu. Czy ktoś jeszcze zauważył te kolorowe fikuśne dachy?

Second cup

“ Cudne są stare, montrealskie ulice,” powiedziała  cicho Jo.

„ Ilekroć patrzę na nie, ogarnia mnie błogi zachwyt. Nie sądziłam że tak pokocham to miasto.”

“Bo ty jesteś kochliwa ,” przypomniała jej  Anna. “ Juz zapomniałaś jakie były początki ?”
“Ale teraz jest  juz dobrze, coraz lepiej… i nic nie powinno tego zaklócić,” Jo zajrzała do wnętrza kubka z kawą. Przez chwilę wydawało jej  się że ciemny brąz kawy nabrał odcienia głębokiej czerni.

cofee

„Trzeba to wypić do końca,” westchnęła.

Anna odwróciła wzrok.

Po powrocie do domu , Jo z ociąganiem zasiadła przed komputerem, powoli przebiegła wzrokiem po klawiaturze i nieśmiło  wcisnęła…  „Enter”.

Keyboard - Enter key replace with a RED HELP Key

 

Autor: Elżbieta Ucher.

Szkic ołówkiem: Elżbieta Ucher

Montrealczycy od A do Z. Hugo

Fleur de lys

Hugo (fr: Hugues) wychował się na farmie , w okolicach St-Célestin. W jego rodzinnym domu mówiło się że prawdziwy Quebec  tworzą ludzie ziemi. O Montrealu mawiano że nawet jego najbardziej francuska część jest mało ‘quebecka’. ‘Kiedyś Montrealem rządzili anglos, chętnie  przypominał ojciec Hugona. ‘Anglos popierali tylko swoich.  Franco Canadians, na dobrą pracę nie mieli tam szans. Do dzisiaj Montreal jest pełen anglos.’ ‘Rząd sprowadza coraz wiecej emigrantów żeby zaludnić prowincję, a oni jadą do Montrealu i zamiast francuskiego uczą się angielskiego. Nie chcą być tacy jak my,’ mówiła matka Hugona.

interface_01

‘Pamiętacie jak sąsiednią farmę kupił emigrant z Holandii? Po dwóch latach sprzedał ją i wyjechał. Podobno mówił że czuł się tu obco, a jak miał się czuć jak był obcy?’ opowiadał ojciec.

‘ Obcy nie rozumieją że Quebec  to nasz kraj,’ skwitował Hugo. ‘ Może dobrze że siedzą w Montrealu, a my żyjemy sobie tutaj.’

decision-quebec-web-720x420

Aż pewnego dnia Hugo sam wybrał się do Montrealu. Wyruszył w poszukiwaniu pracy. Pamięta jak wysiadł z autobusu we wschodniej części miasta, przy szeregu małych, barwnych sklepików. To w jednym z nich, na tablicy ogłoszeń,  przeczytał o studencie poszukującym współlokatora. Oferta była interesująca,  choć niebawem okazało się że student jest samoukiem, a żądana opłata ma pokrywać koszt wynajecia całego lokum. Miejsce  było jednak przyjemne, a lokator wydawał się być, generalnie rzecz biorąc,… w porządku.  Jeszcze tego samego wieczoru Hugo rozpakowywał plecak w swoim nowym, maleńkim pokoiku.

Następnego dnia rozpoczął poszukiwanie pracy. Po tygodniu względnie dobrze znał najbliższą okolicę i był gotów wyruszyć na podbój centrum miasta. Wkurzyło go jednak że wiekszość  tamtejszych pracodawców wymaga dodatkowej znajomości angielskiego. Do zachodniej części miasta nawet nie zaglądał. Słyszał, że mieszkają tam sami bogaci i wyniośli anglos.

‘Nous sommes chez nous ( jestesmy wśrod swoich)’ powtarzał buńczucznie współlokatorowi. ‘O co chodzi z tym angielskim?’

bvn

‘Masz wybór,’ mądrzył się współlokator ‘ Szukaj pracy w naszej części miasta i wspieraj ruch separatystów, jak prawdziwy Quebecois, albo… naucz się angielskiego i zacznij mówić że jesteś  dumnym Kanadyjczykiem.’

Hugo znalazł w końcu pracę na sąsiedniej ulicy, w rozległej składnicy złomu. Wkrótce odkrył że pracowali tam głównie nowoprzybyli emigranci z Haiti i z Kongo. Trzymali się razem, a Hugonowi wytykali że mówi Joual. Zaciskał zęby i przysięgał zemstę. Po miesiącu zaczął się rozglądać za inną pracą. Okazja nadarzyła się w tym samym narożnym sklepiku, w którym znalazł ogłoszenie o wynajęciu lokum. Właścicielem sklepiku był Libańczyk. W sklepiku pracowała cała jego rodzina.  Hugo zaczął od układania towaru na półkach.

IMG_2944

‘Dobrej pracy to się tu szuka przez znajomości,’ uświadomił go współlokator.

Wtedy Hugo, nie wiedząc czemu, zaczął dopytywać się o zachodnią część miasta.

‘A więc chcesz zostać  dumnym Kanadyjczykiem,’ żartował współlokator.  ‘Za kurs angielskiego trzeba płacić. Tylko emigranci mają za darmo francuski. Możesz sie uczyć sam, z TV.’

Hugo zaczął od przełączania radia na kanał angielski. Przychodziło mu to z oporem. Dla równowagi  kibicował separatystom i w lokalnych francuskich gazetach przeglądał ogłoszenia o pracę. Pewnego dnia znalazł ogłoszenie o naborze na kurs zawodowy do jednego z dużych, montrealskich szpitali. Szpital miał status dwujęzyczny a to oznaczało, że współrządzili nim anglos.

Duma rozpierała Hugona  gdy na rozmowie wstępnej usłyszał że jego angielski jest wystarczający i że zostaje przyjęty. Tego dnia nawet nie zauważył  kiedy przełączył radio na angielski kanał.

keep-calm-and-love-quebec-4

Kurs był prowadzony po francusku, ale na przerwach często można było usłyszeć angielski. Hugo zauważył że jego radość ze znajomości angielskiego była przedwczesna,  ale przynajmniej już nie wkurzała go obecność tego języka . Wszyscy w grupie dogadywali się dobrze…mieli wspólny cel.

To od kolegi z kursu Hugo dowiedział się o atrakcyjnym mieszkanku do wynajęcia, blisko szpitala, na spokojnej ulicy w zachodniej częsci miasta. Przeprowadził się w dniu rozpoczęcia pracy. Ucieszył sie że sąsiedzi mówią po francusku, tylko jedni, ci z naprzeciwka, to byli typowi anglos chociaż nie byli bogaci, za to dość życzliwi. Pierwszy szef Huguesa był fajny, za to szef szefa, chociaż rodak, okazał się być wyniosłym, zamożnym sknerą.

plaque

‘Czy życie nie jest pełne paradoksów?’, opowiadał  Hugo w swym rodzinnym domu koło St-Célestin. ‘ Zdobyłem  zawód. Nauczyłem się drugiego języka. Poznałem dziewczynę z Armenii. Pracuję z franco-, z anglo- i z takimi z rożnych krańcow świata. Mieszkam w zachodniej części Montrealu. I… czuję się prawdziwym i dumnym Quebekiem , być może bardziej dumnym niż kiedykolwiek przedtem.’

Autor: Elżbieta Uher

Szkic ołówkiem: Elżbieta Uher

Narodowy Dzień Patriotów w Quebeku

_DSC0030

Narodowy Dzień Patriotów quebeckich jest dniem wolnym od pracy w prowincji Quebec. Święto przypada na poniedziałek poprzedzający 25 maja każdego roku. Zostało ustanowione w 2002 roku  i celebrowane po raz pierwszy w 2003. Dzień ten ustanowiony jako święto narodowe, ma podkreślać wkład walki patriotów podczas Rebelii Patriotycznej w Dolnej Kanadzie w latach 1837-1838 (fr:Rebelion des Patriotes du Bas Canada ),którzy przyczynili się do uznania ich jako narodu. Przed 2003 rokiem, poniedziałek poprzedzający 25 maja był świętowany jako Dzień Dollarda, ustanowiony jeszcze w latach 20-tych XX wieku w opozycji dla Dnia Królowej Wictorii  (ang:Victoria Day) , który świętowany jest do dzisiaj we wszystkich pozostałych prowincjach Kanady. Poniżej proponuję reportaż z obchodów święta Patriotów quebeckich  w miejscowości St-Eustache pod Montrealem z tego roku, w poniedziałek 19 maja. W miejscowości tej odbyła się bitwa podczas rebelii z lat 1837-38 pomiędzy siłami brytyjskimi i francuskimi rebeliantami . W tej krwawej potyczce straciło życie około stu rebeliantów wśród których poległ bohater narodowy Quebeków, doktor Jean-Olivier Chenier.  Obchody Narodowego Dnia Patriotów miały miejsce na byłej posesji rodziny Globenskich, polskiego rodu osiadłego w Quebeku od XVIII wieku. W najbliższym czasie ukaże się obszerniejszy artykuł poświęcony temu rodowi na łamach Kroniki Montrealskiej. Obecnie w pałacu Globenskich znajduje się ośrodek kultury.

_DSC0003 _DSC0005 _DSC0006 _DSC0009 _DSC0026 _DSC0027 _DSC0030 _DSC0031 _DSC0033 _DSC0034 _DSC0047 _DSC0050 _DSC0054 _DSC0055 _DSC0058 _DSC0060 _DSC0087 _DSC0088

Drapeau_des_Patriotes_(avec_Patriote)Oficjalna flaga Patriotów Quebeckich

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Święty Jan Paweł II

Jan-Pawel-ii

W niedzielę 18 maja w rocznicę urodzin Karola Wojtyły , Kustodia Kanadyjska Franciszkanów  Konwentualnych podkreśliła w uroczysty sposób wyniesienie na ołtarze 27 kwietnia 2014 tego wybitnego Polaka. Uroczysta akademia odbyła się pod pomnikiem JP II w parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Montrealu , nastęnie odbyło się uroczyste nabożeństwo. Całość uroczystości została zakończona koncertem poświęconym  św. Janowi Pawłowi II. W uroczystościach wzięły udział polonijne organizacje , młodzież oraz zespoły artystyczne.  Pomnik Jana Pawła II w Montrealu powstał z inicjatywy OO.Franciszkanów oraz dzięki hojności Polonii montrealskiej. Został postawiony na terenie parafii Matki Boskiej Częstochowskiej przy skrzyżowaniu ulic;Hochelaga i Gascon. Uroczystość poświęcenia miała miejsce 17 maja 2009 roku.

_DSC0002 _DSC0005 _DSC0009 _DSC0010 _DSC0017 _DSC0027 _DSC0034 _DSC0038 _DSC0048 _DSC0052

_DSC0069_DSC0071 _DSC0077 _DSC0078 _DSC0096 _DSC0097 _DSC0102 _DSC0119 _DSC0124 DSC_4693 JP II

W piątek 30 maja 2014 odbędzie się w Montrealu uroczystość na cześć 2 nowych świętych kościoła katolickiego; św.Jana Pawła II oraz św.Jana XXIII w katedrze Matki Bożej Królowej Świata

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Parlament Kanady przyznał tytuł Bohatera Ludzkości Polakowi

shadow-man

Parlament Kanady nadał tytuł Bohatera Ludzkości Janowi Karskiemu w uznaniu jego działań na rzecz powstrzymania Holokaustu. Jest to kolejny gest przypadający na rok Jana Karskiego, ogłoszony w br. przez polski Sejm z okazji stulecia urodzin słynnego kuriera. Kanadyjska Królewska Mennica uczciła pamięć Jana Karskiego jako Bohatera Ludzkości umieszczając jego podobiznę na złotej pamiątkowej monecie o nominale 10 dolarów.

rok-karskiego

“Imię Jana Karskiego jest synonimem bohaterskiej ofiarności. Ten dzielny polski oficer ryzykował życie, aby poznać los ludności żydowskiej w Europie w czasie Zagłady. Następnie starał się informować Zachód o strasznej rzeczywistości Holokaustu, za co słusznie został uznany za Sprawiedliwego wśród Narodów Świata przez Instytut Yad Vashem. Karski reprezentuje najwyższe wartości służby na rzecz bliźnich, dzięki czemu jest bohaterem dla wielu, w tym wszystkich członków kanadyjskiego parlamentu” – podkreślił minister ds. wielokulturowości Kanady Jason Kenney. To z jego inicjatywy Karskiemu nadano tytuł Bohatera Ludzkości.

Ławeczki Jana Karskiego:

Łódź.Park Ocalałych,autor.Zorro2212 Łódź, fot.Zorro 2212

Ławeczka-przed-budynkiem-Muzeum-Historii-Żydów-Polskich-w-Warszawie Warszawa,

Nowy York,konsulat, RP New York,USA

Kielce.fot-Agnieszka Markiton Kielce, fot.Agnieszka Markiton

Georgetown Georgetown,USA

Tel Aviv.aut.Avi1111Tel Aviv,Izrael

W uroczystości, która odbyła się w czwartek 15 maja 2014 w parlamencie w Ottawie, wziął udział ambasador RP w Kanadzie Marcin Bosacki. W swym wystąpieniu podkreślił, że Kanada jest krajem, który “stoi na straży wolności, pokoju i godności ludzkiej”, czego dowodem jest również upamiętnienie Karskiego.

Jan Karski (właściwie Jan Kozielewski) urodził się w Łodzi w 1914 roku, zmarł w Waszyngtonie w 2000 roku. Przed wybuchem II wojny światowej był pracownikiem MSZ. W czasie okupacji działał w konspiracji jako kurier władz Polskiego Państwa Podziemnego. Jako jeden z pierwszych przedstawił aliantom relację o eksterminacji Żydów na terenach okupowanej Polski. Jednak jego dramatyczne apele o ratunek dla narodu żydowskiego nie przyniosły rezultatów.

2014_06___karski_200zl_R

Po wojnie Karski pozostał na emigracji w USA. Podjął studia z zakresu nauk politycznych i obronił doktorat na Uniwersytecie Georgetown. Uzyskał obywatelstwo amerykańskie, a w 1994 r. honorowe obywatelstwo Izraela. W 1998 r. izraelski Instytut Pamięci Yad Vashem, który uznał Karskiego za Sprawiedliwego wśród Narodów Świata, zgłosił jego kandydaturę do Pokojowej Nagrody Nobla. W 2012 roku prezydent USA Barack Obama odznaczył go pośmiertnie Prezydenckim Medalem Wolności.

IMG_3366

W ostatnich miesiącach obchody stulecia urodzin Karskiego zorganizował Uniwersytet Georgetown, a Senat USA przyjął rezolucję upamiętniającą spuściznę i osiągnięcia polskiego emisariusza. W 2013 roku ukazało się wznowione angielskie wydanie wspomnień Karskiego “Tajne państwo”.

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Źródło: DEON.pl, materiały prasowe, Huffington Post

 

Powrót Bohatera-Pułkownik Pilot, pierwszy dowódca dywizjonu 303

dywizjon_303-1.svg

Dnia 13 maja została  sprowadzona do Polski urna z prochami pierwszego dowódcy Dywizjonu 303 płk. Zdzisława Krasnodębskiego i jego żony Wandy, żołnierza Armii Krajowej. Ceremonia przywitania odbyła się w Warszawie, na terenie Wojskowego Portu Lotniczego 1. Bazy Lotnictwa Transportowego na Okęciu. Nazajutrz, po nabożeństwie w stołecznej Katedrze Polowej Wojska Polskiego, ich szczątki spoczną w kolumbarium na Wojskowych Powązkach w kwaterze żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Legit

Płk pil. Zdzisław Krasnodębski uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r., kampanii francuskiej w 1940 roku, a wcześniej także jako nastoletni ochotnik w wojnie 1920 roku. Był absolwentem Korpusu Kadetów we Lwowie i Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, dowódcą stacjonujących w Warszawie 111. Eskadry Myśliwskiej i III Dywizjonu Myśliwskiego Brygady Pościgowej.

Dowodzenie słynnym Dywizjonem 303 RAF objął 2 sierpnia 1940 r. Jednostka weszła do walki 30 sierpnia 1940 roku. We wrześniu 1940 samolot Krasnodębskiego został zestrzelony, a pilot – ciężko poparzony – trafił do szpitala. Gen. Władysław Sikorski odznaczył go Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

dywizjon_303-2

W 1941 r. Krasnodębski udał się do Kanady, by werbować w Ameryce rekrutów do polskiego wojska. Do końca wojny pełnił funkcje dowódcze w naziemnych strukturach brytyjskiego lotnictwa wojskowego.

Dzięki staraniom Krasnodębskiego Dywizjon 303 otrzymał imię Tadeusza Kościuszki i zgodę na malowanie na kadłubach myśliwców najbardziej znanego polskiego godła lotniczego – emblematu z krakowską czapką i kosami, noszonego do dziś przez myśliwce MiG-29 stacjonujące w Mińsku Mazowieckim.

Mig29 303kosciuszko

Płk Krasnodębski zmarł w wieku 76 lat w 1980 r. w Toronto. W 2009 r. prezydent Lech Kaczyński odznaczył go pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Wanda Krasnodębska, żołnierz Armii Krajowej, uczestniczka powstania warszawskiego, zmarła w 2006 r., również w Toronto.

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Źródła: Salon24, Niezależna.pl, Wikipedia