DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Category Archives: Kanada

Koncert zespołu Kurde-Moll

Capture d’écran 2013-09-27 à 08.20.30
Podczas tegorocznego Polskiego Festiwalu w Montrealu wśród bogatego programu mieliśmy przyjemność posłuchać polskiego zespołu rockowego o nazwie Kurde-Moll. Zespół w składzie 4 muzyków stworzył swoją formację dokładnie na 2 tygodnie przed samym festiwalem. Pomimo tak krótkiego czasu na przygotowanie programu artystycznego, ich występ  podczas festiwalu spotkał się z nieoczekiwanym wprost entuzjazmem ze strony publiczności. Rozbawiona publiczność zaczęła śpiewać razem z zespołem,tańczyć przy ich muzyce oraz falować uniesionymi w górę rękoma. Zespół przygotował program bardzo znanych polskich przebojów z lat 70-tych i 80-tych. Można uznać ich tegoroczny występ za fenomenalny sukces, artyści po skończonym koncercie zasłużyli sobie na prawdziwą burzę oklasków.

DSC0085fot:Z.Wasilewski,Na zdjęciu lider zespołu Andrzej Jurga-gitara i śpiew

Z całą pewnością takie przyjęcie ze strony montrealskiej Polonii zachęciło członków Kurde-Moll do dalszej działalności i już wkrótce w Montrealu będzie można ich posłuchać na żywo podczas koncertu w Konsulacie RP. Koncert został zorganizowany przez Radio Jedynka,Polską Fundację Społeczno-Kulturalną, Konsulat Generalny RP w Montrealu oraz Polski Festiwal w Montrealu. Tych z państwa,którzy mieli okazję i przyjemność posłuchać nowego fenomenu muzycznego w montrealskim krajobrazie kulturalnym zachęcamy do ponownego skorzystania z okazji aby zobaczyć w jakim tempie ta formacja ewoluuje. Wszystkich tych zaś, którzy nie mieli takiej możliwości zachęcam do wykorzystania tej nadarzającej się okazji. :) 1235096_10201788156526149_2022087935_n

Najpiękniejsze polskie piosenki z lat 70-tych i 80-tych przypomni grupa Kurde – Moll. Gospodarzem wieczoru będzie Bożena Szara

Na spotkanie zapraszamy wszystkich, którzy lubią polskie piosenki i nucą je często w domowym zaciszu.

Spotkanie odbędzie się dnia 3 października (czwartek) godz. 19:00 w sali Konsulatu Generalnego RP w Montrealu,1500 Avenue des Pins.

Skład zespołu Kurde-Moll:

Mateusz Jurgaperkusja

Konrad Kipczak – git. akustyczna, git. elekt. solowa

Ron Mish – git. basowa

Andrzej Jurga - git. akustyczna, elektr. oraz spiew

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Nominacja Ambasadora w Kanadzie

zz-bosacki

Fot. PAP/Leszek Szymański

W dniu 24 września 2013 r. Marcin Bosacki odebrał z rąk szefa MSZ Radosława Sikorskiego nominację na stanowisko ambasadora RP w Kanadzie. Sikorski wręczył też byłemu rzecznikowi prasowemu MSZ Odznakę Honorową “Bene Merito”. ”Kanada to kraj ważny, przyjazny Polsce, pierwszy, który ratyfikował nasze wejście do Sojuszu Północnoatlantyckiego; kraj w którym zaczynamy mieć poważne interesy gospodarcze w związku z inwestycjami KGHM i który czasami czuje się trochę na uboczu wielkiego południowego sąsiada” – mówił Sikorski wręczając Bosackiemu nominację ambasadorską.

Bosacki wyraził nadzieję, że jako ambasadorowi uda mu się na różnych polach wzmocnić współpracę Polski i Kanady. “Na pewno na polu gospodarczym jest sporo do zrobienia. Oprócz inwestycji polskich KGHM i Orlen w Kanadzie, z całą pewnością przydałyby się większe inwestycje kanadyjskie w Polsce” – powiedział. Jego zdaniem wzmocnienia wymaga też współpraca polsko-kanadyjska na polu politycznym i bezpieczeństwa, w ramach NATO. Odznakę Honorową “Bene Merito” Bosacki otrzymał za to, że jako rzecznik prasowy MSZ “w sposób wyjątkowo skuteczny realizował założenia polityki informacyjnej resortu”, a ponadto “obowiązki rzecznika wypełniał rzetelnie, profesjonalnie i z pełnym zaangażowaniem”.

Bosacki został wyróżniony także za skuteczne wdrożenie nowego portalu internetowego MSZ oraz nowych portali internetowych ambasad i konsulatów Polski na całym świecie oraz za to, że “wprowadził media społecznościowe w tym Twittera do kanonu narzędzi komunikacyjnych resortu”.

Jak napisał Sikorski uzasadniając przyznanie byłemu rzecznikowi resortu odznaki “Bene Merito”, reprezentowane przez Bosackiego “wysokie standardy oraz wiedza merytoryczna w dziedzinie Public Relations i mediów oraz zorientowanie na realizację misji MSZ wzmocniły wizerunek i pozycję Polski na arenie międzynarodowej”. ”Dzięki temu, że tak odważnie weszliśmy w promocję Polski za pomocą nowoczesnych środków łączności i forów społecznościowych dzisiaj (polskie) MSZ jest uznawane za jedno z najskuteczniejszych na świecie w tej coraz ważniejszej domenie” – powiedział szef MSZ podczas uroczystości.

Jak przekonywał, obecny portal internetowy resortu, to “nie tylko jeden z najlepszych portali w polskiej administracji państwowej, ale także jeden z najlepszych wśród portali ministerstw spraw zagranicznych na całym świecie”. ”Dzięki pana pracy – i całego zespołu – jesteśmy skuteczniejsi; nasza siła rażenia stała się mocniejsza. Muszę powiedzieć, że jako rzecznik prawie dorównał pan rzecznikowi tysiąclecia Piotrowi Paszkowskiemu, stąd ten medal” – dodał Sikorski, wręczając Bosackiemu odznakę “Bene Merito”. Szef MSZ zażartował też, że część odpowiedzialności za to, że bywa nazywany “twitterowym ministrem”, ponosi właśnie Bosacki.

Bosacki funkcję rzecznika prasowego MSZ objął we wrześniu 2010 r. Zastąpił wtedy na tym stanowisku Piotra Paszkowskiego, który rozpoczął pracę na stanowisku szefa gabinetu politycznego Sikorskiego.

Nowy ambasador RP w Kanadzie był od 2007 roku korespondentem “Gazety Wyborczej” w USA. W latach 2000-2006 kierował działem zagranicznym “Gazety”, wcześniej był jego wiceszefem i redaktorem w dziale politycznym. Pracę w “Gazecie” zaczął w 1990 roku jako reporter oddziału w Poznaniu, w latach 1991-93 był sekretarzem redakcji oddziału.

W drugiej połowie lat 80. był działaczem podziemnych Szkolnych Kół Oporu Społecznego i Niezależnego Zrzeszenia Studentów w Poznaniu, redaktorem pism “Głos SKOS-ów” i “Podaj dalej”. Ukończył historię na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest autorem książki “Podziemie w Cegielskim” oraz laureatem wyróżnienia Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za tekst “Państwo Elektromis”.

Źródło:portal Rzeczypospolita Polska,MSZ (PAP)

ZHP,chorągiew Kanada

fb86e2b0db7ac755d392bcf9ae7aeee2

Ponad sto lat temu generał Robert Baden-Powell wśród młodych żołnierzy w Indiach zaczął stosować elementy skautingu (wywiady, życie obozowe, podchody, tropienie) jako środki oddziaływania wychowawczego. Wydał książkę “Aid to Scouting”, mając na celu wychowanie młodzieży na wartościowych obywateli Anglii. Książka błyskawicznie rozpowszechniła się wśród młodzieży szkolnej. W sierpniu 1907 r. zorganizował pierwszy obóz dla 20 młodych uczestników, gdzie wypróbował i opisał swoje pomysły wychowawcze i w 1908 r. opublikował książkę “Scouting for Boys”.Idea skautingu Baden-Powella szybko spopularyzowała się w Wielkiej Brytanii i Europie. W Polsce w 1909 r. Andrzej Małkowski przetłumaczył “Scouting for Boys” i zorganizował pierwsze jednostki we Lwowie.

Wydarzenia historyczne i religijne w kraju oraz obchody kulturalne i tradycje narodowe wzbogaciły organizację i stworzyły wyłącznie polski ruch harcerski. Małkowski widział harcerstwo jako ruch wychowawczo-społeczny i razem z żoną Olgą Drahonowską-Małkowską rozpracowali “Skauting jako system wychowania młodzieży”, który do dnia dzisiejszego jest stosowany. Podczas drugiej wojny światowej harcerstwo szybko się rozwijało. Młodzież była zapalona i zaangażowana w akcje niepodległościowe. Niektórzy wybijali się jako liderzy i zajmowali coraz bardziej odpowiedzialne funkcje w organizacji. Po drugiej wojnie światowej młodzi instruktorzy i instruktorki znaleźli się rozproszeni po całym świecie. Po tych przeżyciach byli w stanie zachować najsilniejsze wartości wychowawcze.

Natychmiast stworzyli harcerstwo w krajach, w których się znaleźli, i kontynuowali pracę wychowawczą z młodzieżą polonijną na obczyźnie.W Kanadzie ZHP kwitło, i rozpoczęło się stałe kształcenie następnych pokoleń na drużynowych i instruktorów. Wyłonił się zespół doświadczonych ludzi, przygotowanych do pracy w społeczeństwie polonijnym i kanadyjskim. Pierwszy kurs drużynowych odbył się na Kanadyjskich Kaszubach w 1956 r. i od tego czasu kursy odbywają się regularnie dla harcerzy i harcerek co dwa lata. Rozpracowany system wychowawczy kontynuuje kształcenie następnych pokoleń polonijnych na szczeblach instruktorskich od przewodników do podharcmistrzów i harcmistrzów, na lojalnych obywateli, silnych liderów, oddanych swojemu pochodzeniu.

W ostatnich pięciu dekadach kursy odbyły się w ośrodkach harcerskich na Kaszubach, w Quebecu i Albercie, w Winnipegu w Manitobie, także w Banff w Górach Skalistych, Kootenay Plains w Albercie, w Whistler przy Vancouverze, w Nowej Szkocji oraz w ośrodkach skautingu kanadyjskiego przy Kingston, Port Colborne i Acton w Ontario. Programy kursu są prowadzone przez instruktorów wykształconych w swojej specjalizacji i z dużym doświadczeniem. Z inicjatywy typu “Inter-Provincial Connections” (od czasów byłego premiera Kanady Pierre’a Trudeau), zorganizowano wielkie wyprawy w ramach kształcenia, jak wędrówki z Toronto do Banff i do Vancouveru (gdzie zadaniem było zatrzymanie się w większych ośrodkach polonijnych i nawiązanie kontaktu z Polonią i ośrodkami kanadyjskimi) oraz krajoznawcza wyprawa do Nowej Szkocji.

Podczas roku harcerskiego odprawy kształceniowe dla funkcyjnych oraz kursy zastępowych przy jednostkach są organizowane przez hufce i chorągwie. Odbywają się także specjalne kursy przygotowawcze na większe wydarzenia, jak światowe zloty. Udział we wszystkich akcjach harcerskich polega na pracy bezinteresownej. Instruktorzy i instruktorki wprowadzają swoje doświadczenie w życie polonijne w licznych organizacjach polonijnych, jak: w  Zarządzie Głównym Kongresu Polonii Kanadyjskiej (dotychczas siedmiu prezesów), w zarządach okręgowych KPK, organizacjach parafialnych i społecznych (Credit Union, SPK, Fundusz Millenium), w Legionach, w szkołach polskich, Polonii Świata itd. W środowisku instruktorskim znajdują się lekarze, architekci, naukowcy, adwokaci, artyści, przemysłowcy, nauczyciele, akademicy itp.

Początki pracy harcerskiej w Kanadzie należy szukać w latach 30-tych ubiegłego stulecia, kiedy przy parafiach i społecznych polskich stowarzyszeniach powstały pierwsze jednostki harcerskie.  Polacy skupiali się w tym czasie głównie na zachodzie Kanady i w większych miastach prowincji Ontario i Quebec.  Kolebką ZHP w Kanadzie jest Winnipeg, gdzie pierwsza drużyna Harcerzy została założona przez dha Franka Zapotocznego.  Następne jed-nostki organizują się w Toronto, gdzie wśród pierwszych kierowników pracy harcerskiej wspomnieć należy ks. Klitę, drużynowego drużyny harcerzy i ks. phm. Jana Sajewicza, drużynowego gromady zuchowej.

Harcerstwo zaczęło rozwijać się w innych ośrodkach i tak powstały nowe jednostki w Winnipeg, Brandon, Montreal, Toronto i Hamilton.  Przed wybuchem II-giej Wojny Światowej istniało już 31 gromad i drużyn (harcerzy i harcerek).  Wszystkie jednostki zarejestrowane były w Boy Scouts of Canada i Girl Guides of Canada.  W drużynach polskich starano się o utrzymanie języka polskiego, a w programach kładziono duży nacisk na wiadomości o Polsce, zwyczajach, tańcach ludowych i piosenkach.

Wydział zagraniczny ZHP w Polsce starał się o współpracę z jednostkami w Kanadzie i pomagał poprzez nadsyłanie materiałów szkoleniowych.  Ponadto wydelego-wano szereg instruktorów z Polski do pomocy działającym tu kierownikom pracy.  Pierwszym instruktorem z Polski był hm. Dziekoński, następnie przyjechał hm. Leszek Domański, a na rok przed wojną hm. Franek Głogowski. Planom większego rozwoju Harcerstwa w Kanadzie przeszkodziła wojna.  Nie doszły do skutku planowane kursy dla kierowników pracy i nowe jednostki harcerskie.  Praca harcerska na okres wojny prawie ustała.

Początki działalności harcerskiej w Kanadzie po zakończeniu wojny przypadają na rok 1948.  W tym to roku przyjechał do Kanady dh hm. Wiktor Szyryński, mianowany przez naczelnictwo ZHP Delegatem w Kanadzie.  Prof. dr. Wiktor Szyryński sprawował swą funkcję delegata do 1958r., kiedy to sam ustąpił z funkcji widząc, że praca harcerska jest już zorganizowana i rozwija się pomyślnie.  W czasie sprawowania swej funkcji brał czynny udział w akcjach letnich, kursach i konferencjach instruktorskich, zawsze chętnie służył pomocą czy radą.

W pierwszych latach po zakończeniu II-giej Wojny Światowej, rozpoczyna się napływ nowej Polskiej emigracji do Kanady.  Wśród niej znajdują się instruktorki, instruktorzy oraz harcerki i harcerze z Anglii, Afryki, Indii, Libanu, Niemiec, Szwecji, Armii Polskiej na zachodzie oraz Armii Krajowej którzy mają w sercach głęboko zakorzenione idee harcerskie.  Oni to zaczynają wskrzeszać ruch harcerski w Kanadzie.

W roku 1948 odradzają się jednostki harcerzy na terenie Montrealu.  Dh Mietek Rewers organizuje drużynę  Harcerzy im. Hetmana S. Czarneckiego, a w 1950r. w dzielnicy Frontenac zastęp wędrowników “Błyskawica”.

W Montrealu w ubiegłą niedzielę odbyło się rozpoczęcie roku harcerskiego. Po uroczystej Mszy Świętej w Misji Św.Wojciecha i Św. Maksymiliana odbył się apel harcerski na terenie przykościelnym. Na uroczyste rozpoczęcie roku harcerskiego w Montrealu przybyła Harcmistrzyni Barbara Wozniak, Komendantka Chorągwi Harcerek w Kanadzie. Pani Barbara Woźniak sprawuje najwyższą funkcję w organizacji harcerek w Kanadzie.

_DSC0007 _DSC0013 _DSC0015 _DSC0017 _DSC0020 _DSC0022_DSC0025

Od lewej; przy sztandarze ochotniczka Natalia Smigielska,  Harcmistrzyni Barbara Wozniak, Komendantka Chorągwi Harcerek w Kanadzie ( najwyższa funkcja wśród harcerek w Kanadzie), Przewodniczka Marta Korwin-Szymanowska, instruktorka przy Hufcu Ogniwo, Przewodniczka Agatha Czyzykiewicz, Hufcowa Hufca Ogniwo, Przewodniczka Tamara Sztorc, Podhufcowa Hufca Ogniwo

_DSC0028 Na pierwszym planie: Harcmistrz Cezary Stawski,zastępca Komendanta na wschodnią Kanadę oraz Harcmistrz  Tomasz Pogorzelski, Hufcowy_DSC0032 _DSC0035 _DSC0040 _DSC0044 Przekazanie srebrnego sznura hufcowego. Nowym Hufcowym od tego roku jest Artur Klima. Mianowania dokonał Harcmistrz Cezary Stawski_DSC0053

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Foto: Zbigniew Wasilewski

Źródło:http://www.goniec.net/, Barbara Woźniak, http://www.zhpkanada.org/

Ora e Labora-u Św.Benedykta znad jeziora

Logo_Amis_Couleur_1,251

Benedyktyni, Zakon Świętego Benedykta (łac. Ordo Sancti Benedicti, używany skrót: OSB) − najstarszy katolicki zakon mniszy na Zachodzie, założony w 529 roku przez św. Benedykta z Nursji. Słynne motto zakonu, przypisywane założycielowi, brzmi: Ora e labora (Módl się i pracuj), zaś hasłem przewodnim jest: Ordo et pax (Ład i pokój) oraz “Aby we wszystkim Bóg był uwielbiony”. Mnisi ślubują: stałość (stabilitas), obyczaje monastyczne (conversatio morum) i posłuszeństwo (oboedientia) wobec Reguły. Benedyktyni przyczynili się do rozwoju kultury europejskiej, prowadzą słynne szkoły i zajmują się ogrodnictwem,zielarstwem,serowarstwem. Nadal produkują na bazie własnej recepty likier z 40 ziół, zwany benedyktynem.

Klasztor Benedyktynów w Saint-Benoit-du-Lac (Św.Benedykt znad Jeziora) prowincja Quebec,Kanada

Pierwsze opactwo zostało założone na wzgórzu Monte Cassino we Włoszech i istnieje do dziś. Posiada najstarszą bibliotekę w Europie, a jego scriptorium, w którym przepisywano ręcznie manuskrypty, należy do najcenniejszych na świecie zbiorów z okresu średniowiecza. W czasie II wojny światowej klasztor został zbombardowany przez wojska amerykańskie, w rezultacie czego wiele cennych dzieł zostało zniszczonych lub zaginęło. U podnóży wzgórza klasztornego toczyły się zacięte walki. Został on zdobyty 18 maja 1944 przez polską armię generała Władysława Andersa. Dziś znajduje się tam jeden z największych polskich cmentarzy wojskowych poza granicami kraju. Po wojnie klasztor odbudowano.

Członkami zakonu było 40 papieży oraz 3600 świętych i błogosławionych. Pierwszym papieżem benedyktynem był Grzegorz I Wielki, on był też pierwszym biografem Benedykta z Nursji. Do innych znanych benedyktynów należą: Anzelm z Canterbury,Pierre Abelard,Alkuin i Paweł Diakon.

Saint-Benoit-du-Lac, prowincja Quebec

Zakon benedyktyński kultywuje ubóstwo; należy opuścić wszystko, by całkowicie oddać się Bogu. Nie chodzi o to, by utożsamić się z tymi, którzy nic nie posiadają, lecz o to, by lepiej ich zrozumieć. Ubóstwo polega na bezgranicznym zaufaniu Bogu, gdyż jeśli pozbędziemy się wszystkiego, jedynym zabezpieczeniem będzie Chrystus, nie pozostanie już nic prócz wiary, że Pan zaopiekuje się swymi dziećmi i nie pozwoli im zginąć. Ubogi nie jest narażony na pokusy samowystarczalności, gdyż nie posiada niczego, co mogłoby mu wystarczyć. Benedyktyni poprzez ubóstwo pragnęli upodobnić się do Jezusa i naśladować go. Dobra doczesne są nic niewarte, gdyż prawdziwy skarb jest w niebie. Pragnęli posiadać tylko tyle, ile zaspokaja ich rzeczywiste potrzeby, resztę rozdawali, nie martwiąc się o jutro, gdyż bezgranicznie ufali Bogu. Jeszcze do niedawna benedyktyni kultywowali praktykę – “2 benedyktynów je z 1 miski, tak aby starczyło dla biedaka”.

Rok założenia klasztoru;1912

Saint-Benoit-du-Lac jest miejscowością w regionie Estrie (Quebec ) o powierzchni 227 hektarów. Głównym obiektem tej miejscowości jest klasztor Benedyktynów usytuowany nad jeziorem Memphremagog. Mieszkańcami tej miejscowości jest około 40 Benedyktynów. W 1901, prawo cywilne  antyklerykalne Francji zmusza Benedyktynów z Saint-Wandrille (Francja)na emigrację. Mnisi z Saint-Wandrille, po znalezieniu niepewnego schronienia w Belgii, rozważają osiedlenie się w Kanadzie. W 1912 roku Ojciec Dom Paul Vannier zostaje wysłany z misją, aby przygotować miejsce dla swojej społeczności . Za zgodą biskupa z miasta Sherbrooke, zakupił gospodarstwo nad jeziorem Memphremagog.

Obecna budowla klasztoru Benedyktynów powstała na przestrzeni 1990-1994 pod okiem montrealskiego architekta pochodzenia rumuńskiego Dana Hanganu. Uroczysta inauguracja nowo wybudowanego opactwa miał miejsce 4 grudnia 1994 roku. W tym roku mnisi obchodzą stulecie założenia ich klasztoru w Kanadzie i z tego też względu istnieje możliwość zwiedzenia części klasztoru.

Furta klasztorna -niestety zamknięta na dwa spusty-oddzielająca mnichów od świata zewnętrznego.

Korytarz prowadzący do kościoła i kaplicy Najświętszego Sakramentu.

Główna nawa kościoła ,ławy przeznaczone dla mnichów

Element kamienny z ruin dawnego klasztoru z Saint Wandrille w Normandii pochodzący z XIV wieku,ma symbolizować braterską więź kanadyjskich mnichów z klasztorem,z którego się wywodzą.

Benedyktyni oferują pobyt w klasztorze ludziom potrzebującym wyciszenia,modlitwy ucieczki od świata i jego stresów. Na zdjęciu budynek przeznaczony dla gości płci żeńskiej. Mężczyźni są goszczeni w budynku klasztornym.

Sad przyklasztorny

Miejsce Saint-Benoit-du-lac przyciąga rzesze gości o każdej porze roku. Jesień jest pod znakiem zbioru jabłek w sadzie. Benedyktyni są znani w okolicy z produkcji wyśmienitych serów,owoców w czekoladzie,cydru a także ze śpiewów gregoriańskich. Wszystkie te produkty łącznie  ze śpiewami gregoriańskimi na CD można zakupić w klasztornym sklepiku.


Autor:Z.P.Wasilewski

Fot:Z.P.Wasilewski

Na raucie w Konsulacie

_DSC0393

Międzynarodowa Konferencja Quo Vadis 2013 w Montrealu przeszła do historii ruchu młodzieży polonijnej na świecie jako wydarzenie o ogromnej wartości i ważności popierana przez najwyższe władze kanadyjskie i polskie a także przez Kongres Polonii Kanadyjskiej. Sukces montrealskiej konferencji stymuluje polonijną młodzież do skupiania się w innych zakątkach globu oraz udowadnia istnienie autentycznej potrzeby na tego typu wydarzenia wśród młodego pokolenia Polonii na świecie. Oficjalne zakończenia QV5 Montreal 2013 odbyło się w konsulacie generalnym RP w Montrealu 18 sierpnia 2013. Gospodarzami przyjęcia był patron konferencji, Konsul Generalny RP w Montrealu Andrzej Szydło wraz z małżonką Katarzyną Kochan-Szydło. Wieczór rozpoczął się krótkim programem artstycznym, następnie były oficjalne podziękowania dla wszystkich osób i instytucji,które czynnie przyczyniły się do ogromnego sukcesu QV5. Wieczór zakończył się rautem w sali oraz na  dziedzińcu konsulatu. Następna konferencja w Kanadzie QV6 odbędzie się w Whistler, British Columbia w 2014 roku.

_DSC0363 Kathy Carr_DSC0374 Konsul Generalny RP w Montrealu Andrzej Szydło_DSC0393 Tamara Sztorc prezydent QV5_DSC0396 _DSC0403 _DSC0406 Sztab organizacyjny QV5,od lewej;Artur Klima, Tamara Sztorc, Amanda Chalupa, spikerka Diana Skaya, Karol Antoni Usakowski_DSC0420 Przy fortepianie Roy Eaton,czarnoskóry pianista,który bardzo wiele zawdzięcza Fundacji Kościuszkowskiej_DSC0422 _DSC0435 Jerzy Barycki,patron QV5_DSC0443 _DSC0445 Edward Sliz,prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec_DSC0460 _DSC0471 _DSC0473 _DSC0476

Oda do młodości

Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy;
Młodości! dodaj mi skrzydła!
Niech nad martwym wzlecę światem
W rajską dziedzinę ułudy:
Kędy zapał tworzy cudy,
Nowości potrząsa kwiatem
I obleka w nadziei złote malowidła.

Niechaj, kogo wiek zamroczy,
Chyląc ku ziemi poradlone czoło,
Takie widzi świata koło,
Jakie tępymi zakreśla oczy.
Młodości! ty nad poziomy
Wylatuj, a okiem słońca
Ludzkości całe ogromy
Przeniknij z końca do końca.

Patrz na dół – kędy wieczna mgła zaciemia
Obszar gnuśności zalany odmętem;
To ziemia!
Patrz. jak nad jej wody trupie
Wzbił się jakiś płaz w skorupie.
Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem;
Goniąc za żywiołkami drobniejszego płazu,
To się wzbija, to w głąb wali;
Nie lgnie do niego fala, ani on do fali;
A wtem jak bańka prysnął o szmat głazu.
Nikt nie znał jego życia, nie zna jego zguby:
To samoluby!

Młodości! tobie nektar żywota
Natenczas słodki, gdy z innymi dzielę:
Serca niebieskie poi wesele,
Kiedy je razem nić powiąże złota.
Razem, młodzi przyjaciele!…
W szczęściu wszystkiego są wszystkich cele;
Jednością silni, rozumni szałem,
Razem, młodzi przyjaciele!…
I ten szczęśliwy, kto padł wśród zawodu,
Jeżeli poległym ciałem
Dał innym szczebel do sławy grodu.
Razem, młodzi przyjaciele!…
Choć droga stroma i śliska,
Gwałt i słabość bronią wchodu:
Gwałt niech się gwałtem odciska,
A ze słabością łamać uczmy się za młodu!

Dzieckiem w kolebce kto łeb urwał Hydrze,
Ten młody zdusi Centaury,
Piekłu ofiarę wydrze,
Do nieba pójdzie po laury.
Tam sięgaj, gdzie wzrok nie sięga;
Łam, czego rozum nie złamie:
Młodości! orla twych lotów potęga,
Jako piorun twoje ramię.

Hej! ramię do ramienia! spólnymi łańcuchy
Opaszmy ziemskie kolisko!
Zestrzelmy myśli w jedno ognisko
I w jedno ognisko duchy!…
Dalej, bryło, z posad świata!
Nowymi cię pchniemy tory,
Aż opleśniałej zbywszy się kory,
Zielone przypomnisz lata.

A jako w krajach zamętu i nocy,
Skłóconych żywiołów waśnią,
Jednym “stań się” z bożej mocy
Świat rzeczy stanął na zrębie;
Szumią wichry, cieką głębie,
A gwiazdy błękit rozjaśnią -

W krajach ludzkości jeszcze noc głucha:
Żywioły chęci jeszcze są w wojnie;
Oto miłość ogniem zionie,
Wyjdzie z zamętu świat ducha:
Młodość go pocznie na swoim łonie,
A przyjaźń w wieczne skojarzy spojnie.

Pryskają nieczułe lody
I przesądy światło ćmiące;
Witaj, jutrzenko swobody,
Zbawienia za tobą słońce!

Adam Mickiewicz

Autor:Zbigniew Wasilewski

Foto:Zbigniew Wasilewski

Tam tamy z Królewskiej Góry

Capture d’écran 2013-08-27 à 19.38.37

Tam tamy z Mont Royal, jest montrealskim wydarzeniem, które ma miejsce każdej niedzieli od początku maja do końca października. W spontaniczny sposób setki Montrealczyków o różnym pochodzeniu, spotykają się u podnóża pomnika Sir George-Etienne Cartier, aby spędzić czas w rozmaity sposób:  pograć w footbag, frizbee, opalać się, pograć na gitarze, zrobić piknik lub potańczyć w rytmie tam tamów. Obecni są również drobni sprzedawcy z rękodzielnictwem i artykułami spożywczymi. To niedzielne wydarzenie stało się jednym z symboli montrealskich, ukazujących różnorodność tego miasta połączoną w jednym zgodnym wydarzeniu.  Te spontaniczne zgromadzenia na zboczu góry rozpoczęły się w 1978 roku.

Wydarzenie nie jest organizowane przez jakąkolwiek instytucję ani grupę społeczną, mimo że od czasu do czasu pojawiają się w tym parku stróże prawa, czy też sanitariusze w celu zapewnienia bezpieczeństwa. Pomimo, że w całym Montrealu spożywanie alkoholu jest zabronione w publicznych miejscach, a posiadanie i palenie marihuany jest przestępstwem kryminalnym według kanadyjskiego prawa, to jakby w tym miejscu władze nie kwapią się z egzekwowaniem przepisów. W całym parku młodzież przechadza się z puszkami piwa, a w samym miejscu gdzie odbywają się koncerty bębniarzy, unosi się zapach podobny do zapachu rozjechanego skunksa :) . Generalnie jest atmosfera totalnego relaksu, wszyscy się uśmiechają, są sobie życzliwi, uprzejmi i przyjacielscy. Jednym zdaniem…atmosfera iście sielska nawet bez palenia zielska. :)

Autor: Z.P. Wasilewski

Zdjęcia: Z.P. Wasilewski

XVIII-wieczny Montreal

_DSC0609

Od dwudziestu lat na starówce montrealskiej w okresie zbiórki płodów rolnych istnieje tradycyjny rynek publiczny w kolorach i nastroju z epoki Nowej Francji,dokładnie z połowy XVIII wieku. Na rynku publicznym z tamtej epoki corocznie można zobaczyć handlarzy, rękodzielników,farmerów, szlachtę francuską, grenadierów Jego Królewskiej Mości Ludwika XV,oraz autochtonów i muzyków. Plac Królewski (fr: Place Royale) jest centrum całego wydarzenia,które mieni się barwami strojów z epoki,gwaru,muzyki śpiewu,przekrzykiwań ,scenek rodzajowych w których aktorzy przemawiają starym językiem francuskim z epoki . Muzeum Pointe-à-Callière  każdego roku pod koniec sierpnia organizuje plac targowy na uliczkach w pobliżu swojego budynku,dokładnie w tym samym miejscu gdzie to miało miejsce podczas reżimu francuskiego w latach 50-tych XVIII wieku. W tamtej epoce organizowano rynek publiczny 2 razy w tygodniu na placu targowym. Zgodnie z europejską tradycją rynek stawał się centralnym miejscem w mieście, gdzie królewski emisariusz odczytywał edykty,gdzie handlarze,rolnicy,robotnicy,podróżnicy,żołnierze,marynarze,szlachta i funkcjonariusze królewscy tłumnie przychodzili ,aby zrobić zakupy,  posłuchać grajków a także… posłuchać najnowszych plotek. Dla tych z państwa, którzy nie mogli odwiedzić w tym roku montrealskiego targu z okresu Nowej Francji,redakcja proponuje kilka zdjęć z wydarzenia.

_DSC0480 rozmowa szlachcica z kupcem _DSC0488 Powroźnik_DSC0490 Straże miejskie przyłapały złodzieja na gorącym uczynku gdy starał się ukraść koszyk kukurydzy_DSC0499 Porozrzucane kolby kukurydzy_DSC0508 Oburzenie okradzionej handlarki kukurydzą_DSC0511 Niezmącony spokój grajków_DSC0516 Straże miejskie przyprowadziły stawiającego opór złodziejaszka na Plac Królewski ,aby mu przedstawić zarzut kradzieży oraz publicznie wygłosić karę za ten haniebny czyn;jeden tydzień spędzony w lochu o chlebie i wodzie w towarzystwie szczurów._DSC0529 Uwięziony w dybach nieszczęśnik prosi o łaskę,której niestety nie otrzymuje od surowego namiestnika królewskiego. Ówczesne prawo pozwalało w tamtej epoce darować kary za drobne przewinienia jeżeli ktoś tłumu zaręczy za złodziejaszka. Scenka kończy się obietnicą ze strony skazanego dla księdza ,że przyjdzie się wyspowiadać, ksiądz daje parol namiestnikowi ,że gwarantuje poprawę skazanego w rezultacie czego strażnicy uwalniają skazanego z dybów na wolność._DSC0535 _DSC0537 Morskie opowieści _DSC0541 Płody rolne_DSC0547 Przysmaki z epoki_DSC0549 _DSC0554 Plac królewski _DSC0555 Wszędzie obecna straż miejska_DSC0557 Monsieur le Marquis z rodziną_DSC0560 _DSC0561 Inuici w trakcie pracy przy wyrobach rękodzielnictwa_DSC0562 _DSC0566 _DSC0573 Markiz i Markiza w trakcie zakupów soli mających na celu usunięcie często miewanych migren :) _DSC0580 Kompania II Batalionu Regimentu LaSarre_DSC0581 _DSC0591 Grajek grający na drumli_DSC0592 _DSC0597 Widok Placu Królewskiego_DSC0602 Przepiękna karczmareczka_DSC0608 Grupka artystów _DSC0609

Gubernator Jego Królewskiej Mości,pan  Jacques-Pierre de Taffanel, Markiz de la Jonquière

Autor:Zbigniew Wasilewski

Foto: Zbigniew Wasilewski

Konferencja QV5 Montreal 2013

373167_505537839496238_2066146082_n

W sierpniu tego roku odbyły się dwa niezwykle ważne wydarzenia. Pierwszym był Festiwal Polski w Montrealu,który po niebywałym,tegorocznym sukcesie nabył szlifów instytucji promującej kulturę polską sensu largo w Montrealu a także w prowincji Quebec. Innym bezprecedensowym wydarzeniem polonijnym była Międzynarodowa Konferencja młodzieży polonijnej z całego świata pod nazwą Quo Vadis 5. Konferencja obrała sobie za główny cel łączenie kultur oraz  dyskusje na temat miejsca młodzieży polonijnej we współczesnym świecie. Jest to bardzo młoda inicjatywa,która powstała z inicjatywy 4 polskich studentów  z Uniwersytetu Ottawskiego,następnie podchwycona przez inne środowiska polonijne w Kanadzie,Stanach Zjednoczonych i Australii. Młodzi polonijni profesjonaliści mają ambicje stworzenia światowej konferencji polonijnej lub nawet instytucji łączącej poszczególne skupiska polonijnej młodzieży rozsianej po całym świecie. Więcej o tym młodym ruch w wywiadzie na łamach Kroniki Montrealskiej :http://kronikamontrealska.com/2013/07/16/miedzynarodowa-konferencja-mlodziezy-polskiej-quo-vadis-5-montreal16-18-sierpien-2013/

Uroczyste otwarcie konferencji odbyło się w sali kongresowej hotelu Hyatt Regency w piątek 16 sierpnia 2013. Na otwarcie konferencji stawili się politycy, przedstawiciele polskiego korpusu dyplomatycznego w Kanadzie, oraz kanadyjscy działacze społeczni. W konferencji brało udział 150 delegatów z Kanady, Stanów Zjednoczonych, Australii i Anglii. Poniżej reportaż starający się oddać atmosferę tego historycznego wydarzenia.

_DSC0124 Rozpoczęcie wieczoru inauguracyjnego odśpiewaniem hymnów kanadyjskiego i polskiego w wykonaniu Katy Car, brytyjskiej piosenkarki o polskich korzeniach_DSC0126 Prezentacja gości honorowych; Ambasador Zenon Kosiniak-Kamysz z małżonką Katarzyną_DSC0128 Tim Uppal,kanadyjski Minister Wielokulturowości_DSC0131 Grzegorz Mora,Konsul Generalny w Toronto_DSC0133 Andrzej Szydło,Konsul Generalny w Montrealu,spełniający zarazem patronat konferencji_DSC0143 _DSC0157 Pożegnanie kończącego dyplomatyczną misję w Kanadzie, Jego Ekscelencję Ambasadora RP Zenona Kosiniaka-Kamysz_DSC0166 _DSC0174 Wystąpienie Konsula Generalnego RP w Toronto Grzegorza Mory_DSC0184
_DSC0187 Prezydent konferencji Tamara Sztorc_DSC0193 Konsul i Pierwszy Radca Handlowy z Wydziału Promocji i Inwestycji w Montrealu Rafał Pawlak_DSC0195 Polski członek kanadyjskiego parlamentu Ted Opitz_DSC0199 Konferansjer wieczoru Tomasz Pogorzelski oraz Prezydent QV5 Tamara Sztorc_DSC0202 Współprezydent konferencji Amanda Chalupa_DSC0205 Roy Eaton,muzyk_DSC0209 Jacques Kuba Seguin ,jazzman_DSC0216

Autor: Zbigniew Wasilewski

foto: Zbigniew Wasilewski