DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Category Archives: Człowiek

Jana Pietrzaka troska o Polskę aby była Polską

okladka5

Jan Pietrzak, ikona polskiego kabaretu, arcymistrz humoru, prześmiewca, żywy pomnik walki z komunistyczną zarazą w czasach PRL-u. Patriota polski o sztywnym i niezłomnym kręgosłupie ideologicznym. Montrealczycy mieli okazję na własne oczy i uszy przekonać się o wielkości tego żywego wciąż artysty na scenie podczas niedzielnego spektaklu wpisanego w kanadyjskie tournee 2016, rozpoczęte w Montrealu. Jan Pietrzak wystąpi także przed Polonią kanadyjską w Ottawie i Toronto. Montrealski spektakl odbył się w sali Uniwersytetu Quebeckiego w Montrealu dzięki współpracy polskich naukowców, którzy ułatwili zrealizowanie tego projektu; prof. Wandy Smoragiewicz (UQAM) oraz prof. Adama Skorka (UQTR). Tournee kanadyjskie Pietrzaka zostało zainicjowane i zrealizowane przez Klub Gazety Polskiej w Montrealu im. prof. Lityńskiego ( ostatniego Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie). Jan Pietrzak z wysokości swoich 79-ciu lat miewa się bardzo dobrze. Jest w doskonałej formie artystycznej. Humor, czasami sarkastyczny dopisuje mu i jest mu z tym całkowicie do twarzy. Wydarzenie z Pietrzakiem okazało się wielkim sukcesem artystycznym w środowisku Polonii montrealskiej, ponieważ zaproszenia w cenie 35 $ rozeszły się jak ciepłe bułeczki w ciągu 2 tygodni od chwili rozpoczęcia sprzedaży.  Sala widowiskowa ( 350 osób) była pełna nie tylko spragnionych widzów zobaczenia na żywo legendarnego Pietrzaka lecz także była to właśnie ta publiczność, która widzi w podobny sposób tą Polskę w jaką wierzy bardzo konkretnie i jasno widzi Jan Pietrzak. Polskę, o którą się pieczołowicie troszczy. Aby Polska była Polską. Ta akurat pieśń autorska Pietrzaka: “Aby Polska była Polską” stała się spontanicznym hymnem polskiego ruchu społecznego SOLIDARNOŚĆ, który doprowadził do upadku komunizmu w Polsce, Europie i w Rosji oraz został raz na zawsze potępiony jako system totalitarny i niepożądany jako system społeczny.

Poniżej migawki z koncertu Janka Pietrzaka.

DSC_0223 Pietrzak z gitarą

DSC_0227 Pietrzak, mistrz humoru

DSC_0231 Polonijna młodzież, w podzięce dla sponsorów tego historycznego wydarzenia artystycznego

DSC_0236 Prof. Wanda Smoragiewicz (Université du Québec à Montréal), prof. Adam Skorek (Université du Québec à Trois Rivières)

DSC_0237 DSC_0240 DSC_0242 Kwiaty i wyrazy wdzięczności Janowi Pietrzakowi przekazują przedstawiciele polskiego zespołu folklorystycznego

DSC_0251 Żeby Polska była Polską-hymn “Solidarności”

DSC_0253 Mistrz Jan Pietrzak w otoczeniu montrealskich działaczy  społecznych, bez których to wydarzenie nie mogłoby się odbyć.

DSC_0257
DSC_0261

Pośrodku: prof. Adam Skorek, Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebek, Jan Pietrzak

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot:Zbigniew Wasilewski

Uroczysty koncert ku czci Św. Jana Pawła II w Ottawie

621af27f00a529766130138442da68f7

W sobotę 2 kwietnia została upamiętniona 11 rocznica śmierci Jana Pawła II uroczystym koncertem w katedrze Notre-Dame w Ottawie. Koncert został zorganizowany przez Ambasadę Rzeczypospolitej Polskiej wespół z Archidiecezją ottawską. W koncercie brali udział polscy i kanadyjscy artyści oraz montrealski chór Du Nouveau Monde pod dyrekcją Michel Brousseau. Na uroczysty koncert w  katedrze Notre Dame w Ottawie przybyła bardzo liczna publiczność. Wśród honorowych gości byli; Jego Ekscelencja Ambasador RP w Kanadzie Marcin Bosacki wraz z małżonką, członkowie korpusu dyplomatycznego RP w Ottawie, Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebek prof. Adam Skorek, oraz przedstawiciele organizacji społeczno-kulturalnych środowisk polonijnych z Ottawy i Montrealu. Koncert poprowadziła oraz recytowała wiersze znana aktorka Liliana Komorowska. Wśród artystów polskich mogliśmy podziwiać talent sopranistki Marii Knapik z Ottawy oraz Mariusza Monczaka skrzypka z Montrealu wraz z jego kwartetem muzycznym Con Brio.

DSC_0223 Jego Ekscelencja Ambasador RP w Kanadzie Marcin Bosacki

DSC_0231 Maria Knapik sopran, Mariusz Monczak skrzypce

DSC_0233 DSC_0244 Liliana Komorowska, konferansjerka, recytatorka poezji

DSC_0246 Chór Nouveau Monde. Jedną z chórzystek tego chóru jest Polka mieszkająca w Montrealu pani Marta Rzepkowska

DSC_0253 DSC_0259 Ambasadorowa Katarzyna Bosacka, Ambasador Mariusz Bosacki

DSC_0263 DSC_0265 Kwartet skrzypcowy Con Brio

DSC_0267 DSC_0269 Pośrodku: Mariusz Monczak

DSC_0274 DSC_0277Pierwszy od lewej: Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebek prof. Adam Skorek

DSC_0280 Liliana w towarzystwie Konsula RP w Ottawie Zbigniewa Chmury

DSC_0282 Jego Ekscelencja Ambasador RP  w Kanadzie Marcin Bosacki, Liliana Komorowska

DSC_0290 Ambasadorowa Katarzyna Bosacka, Prezes KPK-Q prof. Adam Skorek, Liliana Komorowska

DSC_0293 Trzy Gracje :) . Sopranistka Maria Knapik, Ambasadorowa Katarzyna Bosacka, Liliana Komorowska

DSC_0297

Od lewej: Konsul Zbigniew Chmura, Maria Knapik, Katarzyna Bosacka, Ambasador RP Marcin Bosacki, Liliana Komorowska, Jennifer Loveless organistka, Mariusz Monczak skrzypek, Prezes KPK-Q prof. Adam Skorek.

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Nikola Tesla – elektryk, który poskromił Niagarę

2

09 lipca 2006 roku,  uroczyście odsłonięto pomnik Nikoli Tesli w Parku Królowej Wiktorii (Queen Victoria Parc), w kanadyjskim miasteczku Niagara Falls. Park znajduje się tuż przy Wodospadzie Niagara, zaś pomnik Tesli jest jakby trochę na uboczu, niepokaźnych rozmiarów i  z dala od bulwaru, po którym przechadzają się turyści. Naprawdę trzeba dziecięcej ciekawości, aby podejść kilka kroków po trawniku do pomnika i odczytać napis u stóp monumentu.

Po pierwsze niewiele osób dzisiaj wie kim był ten człowiek, po drugie jeszcze mniej zada sobie pytanie spośród tych osób dlaczego właśnie w pobliżu Wodospadu Niagara i dlaczego postawiono ten pomnik właśnie w ten konkretny dzień. Mimo to, że w dzisiejszej dobie internetu dostęp do informacji jest błyskawiczny udzielę odpowiedzi na te trzy pytania.

8 marca – zanim pojawiły się kwiatki i czekoladki

aquarelle_gourmand_bouquet_fleurs_chocolats_pralines

Cofnijmy się wstecz o 105 lat, aby przypomnieć co się wydarzyło pewnego marcowego popołudnia 25 marca 1911 roku w Nowym Jorku.The Triangle Shirtwaist Company, która była własnością dwóch przedsiębiorców Maxa Blancka i Isaaca Harrisa, zajmowała trzy ostatnie piętra dziesięciopiętrowego budynku w Nowym Jorku przy skrzyżowaniu Green Street i Washington Place na wschód od placu Washingtona. Fabryka zatrudniała około 500 robotnic, przeważnie młode emigrantki z Włoch oraz ze wschodniej Europy.


Niektóre z młodych robotnic miały po 12-13 lat. Normalnie pracowano po 9 godzin dziennie oraz 7 godzin w soboty szyjąc ubrania za ok. 1,5$ tygodniowo, co jest dzisiejszym  odpowiednikiem ok. 35$ na tydzień.

Warunki pracy w tej fabryce były typowe jak na tamte czasy. Tekstylia były składowane na całej powierzchni fabryki i byle jak, ścinki materiałów były rzucane po prostu na podłogę, papierowe wzory krojów oraz szkice były przypinane do stołów krawieckich, palenie papierosów było na porządku dziennym, oświetlenie zapewniały gazowe lampy z odkrytym ogniem no i oczywiście nigdzie nie było gaśnic.

W sobotnie popołudnie 25 marca 1911 roku, wybucha pożar na ósmym piętrze prawdopodobnie spowodowany iskrą od zapałki, niedopałkiem od papierosa lub iskrą z elektrycznego silnika maszyny do szycia – nigdy nie poznano prawdziwego źródła pożaru. Większość pracowników z ósmego i dziesiątego piętra zostało zaalarmowanych o pożarze i zdołało się ewakuować. Dziewiąte piętro nie zostało zawiadomione na czas i w chwili gdy dym i ogień wdarł się na to piętro było już za późno,wybuchła panika.

Były tylko dwa wyjścia z tego piętra – jedno kompletnie zajęte przez gęsty dym z ogniem i drugie, które niestety było zaryglowane przez właścicieli z obawy przed wynoszeniem materiałów z fabryki, robieniem sobie nielegalnych przerw lub związkowe spiskowanie przeciwko właścicielom. Uwięzione w śmiertelnej pułapce spanikowane  kobiety zaczęły wybijać okna i skakać z dziewiątego piętra po pewną śmierć. Inne otwarły na siłę drzwi nieczynnej windy aby próbować wydostać się z ognia rzucając się w  otwartą czeluść szybu windowego. Pomimo, że straż pożarna przybyła na miejsce bardzo szybko, nie zdołano niestety nikogo wydostać z płonącego piętra ponieważ drabiny strażackie sięgały tylko do piętra szóstego.
Po ugaszonym pożarze policzono 146  martwych kobiet. Właścicieli fabryki po długim procesie nigdy nie uznano za winnych całej tej tragedii. Jedynie w postępowaniu cywilnym zostali skazani na wypłacenie 75$ za każdą pracownicę, która straciła życie w tym pożarze czyli około 1750 $ na dzisiejsze czasy. Towarzystwo ubezpieczeniowe wypłaciło właścicielom kolosalną kwotę jak na tamte czasy: 60 000 $ odszkodowania, tj: 1 400 000 w dzisiejszych dolarach. W 1913 pan Blanck, który kontynuował działalność w biznesie szwalniczym został zaaresztowany za ryglowanie drzwi podczas godzin pracy. Został zwolniony z aresztu po zapłaceniu 20$ kary.

Ta tragedia jest oficjalnie uznana  i czczona jest jej pamięć przez miasto Nowy Jork oraz przez ONZ.  Pomimo, że nie jest ona bezpośrednio związana z ideą ustanowienia Międzynarodowego Dnia Kobiet, to przeszła do historii jako jeden z najtragiczniejszych epizodów eksploatacji kobiet i w związku z tym jest przypominana przy okazji Dnia Kobiet.

Informacje na temat początków ustanowienia Święta Kobiet w dniu 8 marca są różnorodne, niejasne i wiele z nich zaprzecza sobie nawzajem. Nawet potężna skarbnica wiedzy jaką powoli staje się Wikipedia podaje na polskojęzycznej stronie nieprawdziwe fakty i przeinaczenia.

Krótki zarys wydarzeń przed ustanowieniem 8 Marca jako Dnia Kobiet:

1909, 28 luty, Nowy Jork – Partia Socjalistyczna Ameryki świętuje Narodowy Dzień Kobiet na pamiątkę strajku kobiet jaki miał miejsce w tym mieście w 1908.

1910, Kopenhaga, Socjalistyczna Międzynarodówka ustanawia Dzień Kobiet o charakterze międzynarodowym tymczasem żadna data na świętowanie tego dnia nie została ustalona.

1911, 19 marzec, w wyniku inicjatywy kopenhaskiej obchodzono po raz pierwszy ten dzień w Austrii, Danii, Niemczech i Szwajcarii manifestowanych przez ponad milion kobiet i mężczyzn.

1917, Piotrogród, 08 marca (23 luty według kalendarza juliańskiego) odbyła się demonstracja w ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Kobiet, która bardzo szybko przekształciła się w generalny strajk, w wyniku którego Car Mikołaj II abdykuje a rząd prowizoryczny przyznaje kobietom  4 dni później prawo do głosowania. Te wydarzenia przeszły do historii po nazwą Rewolucji Lutowej.

Zajrzyjmy teraz do własnego ogródka:

1916, Manitoba przyznaje kobietom, jako pierwsza prowincja w Kanadzie prawo do głosowania.

1940, Quebec, jako ostatnia prowincja w Kanadzie przyznaje kobietom prawo do głosowania.

Kim Campbel – pierwsza i jedyna kobieta w Kanadzie sprawująca urząd premiera podczas 132 dni (23 -06-1993  do 04-11-1993) zastępując Briana Mulroneya.

Dotychczas urząd Premiera w rządach prowincjonalnych sprawowało 8 kobiet.

Pierwszą kobietą sprawującą urząd Premiera w prowincji Quebek była Pauline Marois od 19 września 2012 do 23 kwietnia 2014.


Autor:  Z. P. Wasilewski
Archiwalne zdjęcia: Internet

Pogrzeb Jadwigi Oczechowskiej

Capture d’écran 2016-01-26 à 23.20.41

JADWIGA OCZECHOWSKI (z domu SŁOTWIŃSKA) 1924-2016 Z wielkim smutkiem zawiadamiamy , że 9 stycznia 2016 r. odeszła na zawsze Dzidka Oczechowska. Pozostawia Ona w żałobie męża Wojciecha, z którym za parę dni miała obchodzić 65 rocznicę ślubu, dzieci: Pawła z małżonką Tanią i Barbarę z mężem Ianem, wnuki: Olivię, Stephanie oraz Nicolas, szwagra Olka Andrews, bratanice Ewę i Pamelę oraz liczne grono przyjaciół, których nie sposób tu wymienić.

Dzidka Oczechowska od lat udzielała się społecznie w Komitecie Pomocy Dzieciom Polskim, brała czynny udział w organizowaniu corocznych kiermaszów i bazarów, z których dochód służył wysyłce do Polski potrzebnej aparatury dla zakładów lekarskich czy wychowawczych takich jak Laski. Razem z mężem Wojciechem pomagała Polskiemu Instytutowi Dobroczynności im. Marii Curie-Skłodowskiej na ul. Bélanger (dom dla osób starszch), oraz wspierała Bibliotekę Polską i Polski Instytut w Montrealu. Św. pamięci pani Jadwiga Oczechowska będzie pochowana przy swojej matce, p. Słotwińskiej, w „Alei Polskiej” Cmentarza w Saint-Sauveur.

Capture d’écran 2016-01-26 à 23.20.41 2

Jadwiga Oczechowska 1924- 2016

Ceremonia pogrzebowa odbędzie się w piątek 29 stycznia 2016 r. w Kościele Notre-Dame-des-Anges

5621 Boul. Gouin Ouest, w Montrealu o godz. 11.00

W zamian za kwiaty prosimy o datek na Bibliotekę Polską

3479 rue Peel, Montréal, H3A 1W7.

Materiały: nadesłane do redakcji

Potęga Humoru – Jan Pietrzak przyjedzie do Montrealu

Pietrzak-Marszalek_Big

Jan Stefan Pietrzak, urodzony w Warszawie na Targówku 26 kwietnia 1937 roku, syn Wacława i Władysławy z Majewskich. Twórca i lider dwóch satyrycznych kabaretów: studenckiego w Hybrydach (lata 60-67) i Kabaretu pod Egidą (od 67 do…?). Autor tysięcy piosenek, monologów, felietonów oddających polskie nastroje i realia ostatniego półwiecza. Niezrównany komentator społecznych i politycznych przygód społeczeństwa przełamującego zniewolenie komunistycznego ustroju. Jego patriotyczna pieśń “Żeby Polska była Polską” stała się w 80 roku spontanicznym hymnem Solidarności. Powiedzonka, refreny, myślowe skróty pana Janka zapadły w pamięć milionom słuchaczy. Wprowadził nowy, nie stosowany wcześniej styl prowadzenia kabaretowej narracji, styl, który znalazł licznych naśladowców. Określono go mianem “ojca chrzestnego” kabaretowej branży. Patronował wielu utalentowanym osobom, doprowadzając do sukcesów i popularności znane obecnie gwiazdy estrady. Dorobił się też potężnych oponentów, nie ułatwiających mu życia. Tak już bywa, że prawdziwy satyryk płaci wysoką cenę za odwagę żartowania z nadętych wielkości.

12565542_965590990192542_3891426262847921796_n

Działalność Jana Pietrzaka po 1989 roku:

Po roku 1989 w Polsce popularnością cieszyły się organizowane przez niego Kabaretowe Kursy Śmiechoterapii. Angażuje się w życie społeczne i polityczne m.in. biorąc udział w różnych inicjatywach, pisząc np. do „Tygodnika Solidarność” czy „Dziennika Polskiego” (wcześniej także do „Gazety Polskiej”). Ubiegał się w wyborach w 1995 roku o urząd Prezydenta RP, głosząc m.in. postulaty przywrócenia kary śmierci i liberalizacji gospodarki. Ostatecznie uzyskał 201 033 głosów – 1,12% poparcia, co dało mu 10. miejsce. W wyborach parlamentarnych w 1997 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Unii Prawicy Rzeczypospolitej. Wspiera również działania zmierzające do przeprowadzenia w Polsce lustracji – stąd wyraz poparcia dla Bronisława Wildsteina w lutym 2005 roku. W 2005 członek Honorowego Komitetu Poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich, a w 2007 oficjalnie poparł Prawo i Sprawiedliwość  w wyborach parlamentarnych, a także zasiadł w komitecie honorowego poparcia PiS-u. W 2010 był członkiem Warszawskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. W 2015 roku dołączył do Ogólnopolskiego Komitetu Poparcia Andrzeja Dudy w wyborach prezydenckich.

smiech-i-zlosc-b-iext30548179

Od 2007 do 2009 w TVP Historia prowadzi program Po co nam to było…? oraz tworzy video felietony dostępne na portalu YouTube i własnej stronie internetowej, a od stycznia do maja 2010 współtworzył wraz z osobami, które towarzyszyły mu przez 50 lat pracy scenicznej program rozrywkowy Kabaretowa alternatywa emitowany przez TVP. Od 2013 roku prowadzi program satyryczny pt. Wolne żarty w stacji Telewizja Republika. We wrześniu tego samego roku został publicystą tygodnika W Sieci. Zasiadł w Radzie Fundacji Reduta Dobrego Imienia – Polska Liga przeciw Zniesławieniom. W 2015 ukazała się książka autorstwa Jana Pietrzaka pt. Śmiech i złość. Jest odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Pietrzak-Marszalek_Big

Tytuł Marszałka Humoru Polskiego przyznany przez portal koledzyzwojska.pl

dyplom_1

Dyplom z Krzyżem Jajecznych Na Polu Zwały :)

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Grafika: materiały prasowe

Źródło: janpietrzak.pl, koledzyzwojska.pl, wikipedia

Heroiczna Śmierć Sierżanta

DSC_0277

Jadąc do Nowego Jorku w pierwszy dzień Swiąt Bożego Narodzenia, aby zwiedzić otwarty w listopadzie 2014 roku One World Trade Center, powstały na miejscu World Trade Center zburzonego w zamachach terrorystycznych 11 września 2001 roku znalazłem się na autostradzie 278 w dzielnicy Nowego Jorku Staten Island, wiodącej do przeprawy promowej na Manhattan.  W czasie podróży do punktu docelowego, mój przewodnik i serdeczny przyjaciel Chris Miekina opowiadając o polskich akcentach znajdujących się w pobliżu opowiedział mi historię pewnego sierżanta armii amerykańskiej, Michaela Ollisa i spytał mnie czy ta historia jest mi znana. Odpowiedziałem, że tak, że słyszałem tu i ówdzie, że słyszałem o tym gdzieś tam i jakoś tam…

-No to dobrze,powiedział mi mój przewodnik, zobaczmy gdzie jest ten pomnik najnowszego bohatera polsko-amerykańskiego, włącz google i zapytaj gdzie znajduje się pomnik Michaela Ollisa na Staten Island.

DSC_0300

Po krótkich poszukiwaniach na google map, okazało się, że pomnik najnowszego bohatera znajduje się zaledwie o kilka minut jazdy samochodem  zjeżdżając z naszej trasy. Decyzja o zboczeniu z programowej wycieczki nie spotkała się z absolutnie żadnym sprzeciwem i po 10 minutach dojechaliśmy do miejsca gdzie kolejny, wspólny, najnowszy bohater Stanów Zjednoczonych oraz Polski znalazł miejsce swojej wiecznej chwały, wiecznego i chwalebnego spoczynku pomimo swoich 24 najlepszych lat. Dla Michaela Ollisa żywot ludzki, bohaterski zatrzymał się na misji wojskowej w Afganistanie. Służąc w amerykańskiej armii Michael Ollis, oddał dobrowolnie swoje życie aby ocalić życie swojego kolegi nie zdając sobie sprawy kim jest ten towarzysz broni. Towarzyszem broni w heroicznej historii Michaela Ollisa jest Polak; podporucznik Karol Cierpica, który zawdzięcza swoje życie Michaelowi, młodemu amerykańskiemu chłopakowi w mundurze American Marines.

DSC_0278 DSC_0280 DSC_0281 DSC_0288

 Do zdarzenia doszło 28 sierpnia br. podczas szturmu rebeliantów afgańskich na bazę wojskową w prowincji Ghazni. Jak podają źródła, ciężarówka talibów, wypełniona materiałami wybuchowymi, wjechała w ogrodzenie bazy w Ghazni i eksplodowała tworząc wyrwę w murze. Przez wyłom wdarło się na teren bazy dziesięciu uzbrojonych w karabiny rebeliantów, którzy mieli na sobie kamizelki z ładunkami wybuchowymi. Natomiast od północnej, wschodniej i zachodniej strony posypały się na bazę pociski moździeżowe, granatniki i granaty rzucane przez innych rebeliantów.     Przez 10 minut trwała zawzięta wymiana ognia pomiędzy obiema stronami. 24-letni sierżant Michael H. Ollis z 2. batalionu 22. regimentu piechoty 10. dywizji górskiej jako pierwszy ruszył ze swojego bunkra do walki u boku polskiego oficera, którego nie znał i którego nazwiska nie ujawniono. Po drodze dołączyli do oddziału żołnierzy sił specjalnych, którzy zabili ośmiu z dziesięciu napastników w kamizelkach samobójczych. Dziewiąty zabójca wyłonił się spomiędzy kontenerów, rzucił granatem i natychmiast został zastrzelony.

1_zolnierz_tb_600_400_80Sierżant Michael Ollis. Fot: archiwa armii amerykkańskiej

DSC_0275 DSC_0277 DSC_0301

Ostatni, dziesiąty napastnik z kamizelką wybuchową na sobie wyszedł zza jeszcze innych kontenerów wprost na polskiego oficera i Ollisa. Wówczas sierżant Ollis stanął przed polskim oficerem i odgrodził go swym ciałem od zamachowca. Zabójca odpalił ładunki wybuchowe i doszło do eksplozji, w wyniku której Ollis zginął na miejscu. Dziesięciu polskich i kilkudziesięciu afgańskich żołnierzy zostało rannych. Koledzy Ollisa z amerykańskiego oddziału opisują go jako odważnego i godnego zaufania żołnierza, który znany był z dużego poczucia odpowiedzialności za swoich ludzi. Mówią, że nie są zdziwieni, iż Ollis poświęcił życie, by ratować innego żołnierza. Sierżant Michael H. Ollis został nominowany do pośmiertnego odznaczenia Srebrną Gwiazdą, trzecim najwyższym amerykańskim odznaczeniem za męstwo na polu walki. Natomiast 4 września 2013 pośmiertnie nadano mu Złoty Medal Wojska Polskiego

DSC_0273 Tablic apoświęcona bohaterskiemu strażakowi Michaelowi Quilty

DSC_0284 DSC_0293 DSC_0302 DSC_0306Spotkani podczas naszej wizyty sąsiedzi Michaela, którzy z dumą wspominali bohaterskiego sierżanta.

ewajaszynski-karolcierpica

Podporucznik Karol Cierpica. Fot:Ewa Jaszynski

04 listopada tego roku pomnik bohaterskiego żołnierza oraz miejsce pamięci zostały odsłonięte na terenie szkoły średniej do której uczęszczał Michael Ollis. W tym miejscu pamięci narodowej znajduje się równiż tablica pamiątkowa innego bohatera amerykańskiego, strażaka, który zginął niosąc pomoc w tragicznych chwilach podczas zamachu na World Trade Center . Bohaterski strażak, Michael Quilty, był również trenerem żeńskiej grupy futbolowej w tej samej szkole. W uroczystości odsłonięcia pomnika wziął udział Karol Cierpica z żoną i dwójką dzieci, któremu Ollis uratował życie dwa lata wcześniej. Byli obecni również rodzice bohatera, polscy dyplomaci oraz polscy kombatanci z komendantem nowojorskiego odzdziału, Antonim Chruścielewskim na czele Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce.

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski,materiały prasowe

Źródło: Polish Slavic FCU, Michael Ollis Freedom Foundation

Balet i dyplomacja

DSC_0094

Montrealska Kawiarnia Literacka zorganizowała w połowie grudnia tego roku trzecie już spotkanie pod intrygującym tytułem: Balet i Dyplomacja. Idea Kawiarni Literackiej od samego początku swojej działalności spotkała się z bardzo żywym zainteresowaniem w montrealskich kręgach polonijnych. Twórcom tego konceptu nie brakuje oryginalności, mają ambitne plany na przyszły rok oraz dotychczasowe spotkania są niezwykle staranie przygotowane i profesjonalnie prowadzone.  Na tym ostanim spotkaniu była rzeczywiście baletnica oraz dyplomatka. Oryginalnym faktem tego wieczoru było to , że te dwie odrębne dziedziny życia artystycznego i zawodowego były przedstawione przez jedynego gościa wieczoru, panią Pię Libicką konsula Rzeczypospolitej Polskiej w Montrealu. Pani Konsul spędziła w Montrealu zaledwie kilka miesięcy z misja dyplomatyczną lecz dała się poznać Polonii Montrealskiej dzięki swojej częstej obecności na wielu uroczystościach i akademiach polonijnych. Spotkanie z Pią Libicką było również wieczorem pożegnalnym, ponieważ nazajutrz po spotkaniu powróciła do Polski. Historia pani Konsul jest niezwykła, jest to opowieść o walce , sile woli, pasji, wytrwałości i niezłomnej wierze w sukces. Pasja Pii Libickiej, jaką był od zawsze dla niej balet została brutalnie przerwana z powodu rzadkiej choroby związanej z układem kostnym. Po wieloletniej walce i zmaganiami się ze zdrowiem, Pia nigdy nie zaprzestała tańczyć. Stworzyła nawet spektakl przejmujący i wzruszający, opowiadający historię baletnicy o kulach – o sobie samej. Do dyplomacji dostała się dzięki wygranemu konkursowi organizowanemu przez MSZ oraz dzięki biegłej znajomości języków obcych.

DSC_0087Pia Libicka

DSC_0088 Prowadząca spotkanie , Bożena Szara

DSC_0089 DSC_0090 DSC_0094 DSC_0096 DSC_0097 Jerzy Peter, Karolina Mękarski

DSC_0102 DSC_0106 DSC_0115 DSC_0132 Od lewej: Bożena Szara, Pia Libicka oraz przedstawicielki Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebek; Liliana Komorowska, Krystyna Betley, Anna Dziewiszek

DSC_0146Artyści wieczoru: Jerzy Peter Karolina Mękarski

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski