Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »
Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »
Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »
Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »
Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »
Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »
Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »
Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »
Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »
Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »
W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »
Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »
W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »
W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »
Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »
Entomologicznym emblematem prowincji Quebek jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »
W robotę 17 marca 2018 r. odbył się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »
Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »
Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »
August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »
Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »
Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »
Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »
We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »
Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »
Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »
Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »
Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »
Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994. Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »
20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »
Zespół redakcyjny Kroniki Montrealskiej jednogłośnie ogłosił okres wakacji. Biuro Kroniki zostało zamknięte na okres 15-22 czerwca 2013. Grono redakcyjne życzy szanownym czytelnikom udanych wakacji oraz słońca i niezapomnianych wrażeń z turystycznych szlaków.
redakcja kronikamontrealska.com
Chiński pasztet,(fr: paté chinois),tak w dosłownym tłumaczeniu z francuskiego na polski nazywa się ogromnie popularna potrawa w kebeckich domach. Jest to niezwykle znane i bardzo łatwe w przygotowaniu danie,nawet przepis jest tak łatwy,że w najbardziej zatwardziałych głowach na sztukę kulinarną jest bardzo łatwo przyswajalny. Składniki to wołowina mielona-kukurydza-kartofle. Przysmażyć mięso mielone z cebulką,osolić popieprzyć,położyć warstwę tak przygotowanego mięsa,przykryć warstwą kukurydzy z puszki,następnie wszystko zakryć warstwą purée z ziemniaków,włożyć do piekarnika,zapiec,wyjąć z piekarnika,położyć na talerzu i skonsumować 
W wolnym tłumaczeniu na język polski ta potrawa powinna nazywać się zapiekanką,lecz pozostańmy przy chińskim pasztecie aby nie odejść zbyt daleko od folkloru kebeckiego.
Istnieje bardzo wiele teorii odnośnie nazwy tej potrawy. Sami Chińczycy,mieszkający w prowincji Quebec zaklinają się na Konfucjusza,że w ich ponad pięcio tysiącletniej tradycji takiego pasztetu niestety nie skomponowano. Niektóre źródła podają,że potrawa o nazwie chiński pasztet pojawiła się pod koniec XIX wieku podczas budowy drogi kolejowej trans kanadyjskiej przez kompanię Canadian Pacific. W tamtej epoce robotnicy, przede wszystkim pochodzący z Azji byli żywieni wyłącznie ziemniakami,kukurydzą oraz wołowiną. Były to składniki łatwo dostępne i ich koszt był niewielki. Robotnicy z tamtych czasów siłą rzeczy stworzyli to swoiste danie,które z czasem zostało zaadoptowane przez francuskojęzycznych Kanadyjczyków.
Nawet jeśli ta potrawa trafiłaby pewnego dnia na polskie stoły to niestety oryginalna nazwa jest skazana na niepowodzenie. Wyniknąć to może z faktu ,że w polskiej świadomości termin “chiński pasztet” został mimowolnie ukuty przez dziennikarzy po perypetiach z chińską firmą mającą budować polskie autostrady,która zrywając kontrakt pozostawiła po sobie niesmak,czyli tak zwany chiński pasztet. Jeżeli zaś pewnego dnia pojawi się to danie nad Wisłą i Odrą,to będzie z pewnością nazywane jako kanadyjska lub chińska zapiekanka.
Chiński Pasztet został uznany za potrawę narodową Quebecu w 2007 roku przez wielką montrealską gazetę Le Devoir po skonsultowaniu się z czytelnikami oraz przeprowadzeniu sondażu. Odpowiednikiem chińskiego pasztetu dla Francuzów będzie:
Hachis Parmentier,podobne do kebeckiej potrawy,lecz bez kukurydzy.
Szkocka odmiana:
Shepperd’s Pie
Portugalska odmiana:
Empadao
Podejrzewam,że Chińczycy gdyby wykazali odrobinę dobrej woli to również znaleźliby w swojej kuchni odpowiednik odpowiednik tej niezwykle popularnej zapiekanki.
Na łamach Kroniki Montrealskiej w kąciku gastronomicznym było już na temat:
Klikając w zdjęcie przejdziesz do artykułu.
Włoskie słowo graffiti pochodzi od łacińskiego graphium (zadrapanie).W dzisiejszych czasach stało się synonimem dla jednych;wandalizmu ,dla innych zaś odmianą sztuki. Graffiti występują w bardzo różnorodnej postaci;napisów,rysunków,czy też odbitek z szablonu na prawie każdej dostępnej płaszczyźnie,przeważnie na murach budynków,pomnikach,mostach,wiaduktach,ławkach w parkach miejskich czy nawet na dachach. Jest to czasami forma ekspresji niezadowolenia społecznego ,frustracji,złości ,chęć zemsty na instytucji lub osobie prywatnej a także wypływające z chęci bycia cool lub zdobycia popularności wśród mlodzieży. Bardzo często graffiti są używane do oznakowania swojego terytorium przez gangi miejskie.
fot:autor. Montreal,dzielnica:Plateau Mont-Royal
Napis obok logo nawołuje do zwycięstwa poprzez wojnę narodową (La victoire par la guerre populaire),młot z sowieckiego godła zamieniony w pięść wskazuje,że wojownik o wolność ma ochotę zdrowo komuś przywalić. Z treści graffiti nie wynika niestety komu i za co
grafika:Chris Miekina
fot:Agnieszka Rajewska
Jeżeli można się ogólnie zgodzić,że filar wiaduktu jest ozdobiony ze smakiem a nawet odrobiną dowcipu to niestety właścicielowi obsmarowanej ciężarówki nie przyjdą na myśl bogate doznania estetyczne na widok arcydzieła na jego pojeździe a wręcz przeciwnie wyrazi swoje doznania bardzo głośno i to w najlepszej rynsztokowej łacinie
Nawet jeżeli przykład tego graffiti jest estetycznie poprawny to niestety jest przykładem wandalizmu i bezmyślności artysty,ponieważ szkody będą pokryte ze społecznych pieniędzy
fot:autor.
Zamierzone graffiti przez właściciela kliniki laryngologicznej i okulistycznej,spełniająca rolę swoistej reklamy .
Jeszcze kilka lat temu skrzynki pocztowe Poczty Kanadyjskiej bardzo często przedstawiały obraz nędzy i rozpaczy;
Lecz ktoś wpadł na bardzo prosty i genialny zarazem sposøb aby zaradzić tej pladze i postanowił udekorować skrzynki pocztowe firmowymi graffiti,które tą plagę skutecznie zahamowały:
Jedno z bardziej udanych graffiti w Montrealu znajduje się na fasadzie Old BreweryMission,które zostało wykonane przez Jasmin Guerard-Alie oraz Simon Bachand na specjalne zlecenie w 2007 roku.
W 2008 roku władze miasta Montreal,wydały na walkę z plagą graffiti 3,3 miliona dolarów.Taka kwota była potrzebna aby pokryć koszty zmywania różnego typu bohomazów ze ścian,urządzeń,umeblowania parków miejskich oraz parku samochodowego z powierzchni równej 150 000 metrów kwadratowych ( 15 hektarów). Osoby,które poświęcają się tej formie ekspresji często nie są świadome ,że ich czyny są nielegalne w świetle prawa. Narażają się na kary pieniężne a nawet w ekstremalnych przypadkach na karę więzienia.
Najbardziej sprawdzoną metodą w walce z graffitersami jest jak najszybsze zmywanie napoczętego dzieła,w ten sposób ci artyści spod znaku Niewidzialnej Ręki zniechęcają się i już nie wracają przez dłuższy czas na to samo miejsce aby dokończyć rozpoczętego dzieła. Miasto pomaga w walce ze szkodliwą społecznie działalnością grafittersów poprzez bezpłatne udostępnianie sprzętu do zmywania graffiti lub w bogatszych dzielnicach miasta istnieją ekipy SOS do walki z tego typu wandalizmem.
Autor:Zbigniew Wasilewski
Założone w 2012 roku, Chopin Music Society of Montreal ma na celu promowanie muzyki polskiej i kanadyjskiej w Ameryce Północnej oraz pomoc w karierze młodym, obiecującym artystom.Celem stowarzyszenia jest organizowanie koncertów muzyki kameralnej, które angażują publiczność pod różnymi kątami, tworząc oryginalne wydarzenia artystyczne. Muzyce często towarzyszą recytacje listów kompozytorów oraz ich poezji. Koncerty organizowane prze Chopin Music Society of Montreal mają niekiedy powiązania z ważnymi wydarzeniami historycznymi.
Nadia Monczak,skrzypaczka
Aktywna jako solistka i kameralistka w wielu seriach koncertowych w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Polsce, Niemczech i Rosji, Nadia Monczak występowała solo, z Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia Amadeus, Brandenburgisches Staatsorchester we Franfkurcie nad Odrą, z Koszalińską Orkiestrą Filharmoniczną, Orkiestrą Symfoniczną w Toruniu i we współpracy z legendarnym polskim skrzypkiem Andrzejem Kulką, któremu towarzyszyła Lubuska Symfonietta Orkiestry Kameralnej. Nadia również została zaproszona na koncerty w Ambasadzie RP i Instytucie Polskim w Moskwie, polskiej Ambasadzie w Ottawie, Konsulacie Generalnym RP w Montrealu, Polsko-Amerykańskim Stowarzyszeniu Harrisburga, Filharmonii Gorzowskiej i Bałtyckiej, a także w wielu innych miastach w różnych zakątkach Polski. Była członkiem kwartetów smyczkowych Delos et Milos, 4PM, tango trio Porteño, duetu z gitarzystą Nicolo, Con Brio Ensemble de Montréal oraz Ensemble Viadrina. Nadia Monczak jest kanadyjską skrzypaczką urodzoną w Polsce. Naukę gry na skrzypcach rozpoczęła w wieku zaledwie 4 lat pod okiem jej ojca Mariusza. Jej muzyczny talent był kształtowany przez takich mistrzów skrzypiec jak; Eleonora Turovsky, Vladimir Landsman, Marcin Baranowski oraz Zakhar Bron. Nadia obecnie dzieli swój czas pomiędzy Montrealem, Wiedniem i Zurychem, gdzie otrzymuje regularne lekcje u legendarnego pedagoga skrzypiec, Zacharego Bron.
W niedzielę 26 maja 2013 r. o godz. 15:00 w La Petite Maison des Arts,będzie okazja posłuchać na żywo Tercetu w składzie: Nadia Monczak-skrzypce,Marek Krowicki-fortepian oraz Sonya Matoussova-wiolonczela.
Opracował:Zbigniew Wasilewski
Ville-Marie jest pierwszą francuską nazwą obecnego miasta Montreal. Niejaki Jerome le Royer,pan de La Dauversiere z północno-zachodniej Francji podczas głębokiej modlitwy w 1635 otrzymał wezwanie od opatrzności,aby założyć kolonię misyjną na wyspie Montreal.W 1640,Jerome le Royer wraz z Jean-Jacques Olier de Verneuil (założyciel świeckiego zakonu Sulpicjuszy) zakładają Towarzystwo Najświętszej Marii Panny z Montrealu d Nawracania Indian w Nowej Francji (Société de Notre-Dame de Montréal pour la conversion des sauvages de la Nouvelle France). W tym samym roku Jerome le Royer zawarł znajomość z młodym szlachcicem z Szampani Paulem Chomedey de Maisonneuve,który wyraził chęć poświęcenia się w pracy misyjnej w Nowej Francji. Na propozycję objęcia kierownictwa nowo powstałego Towarzystwa Najświętszej Marii Panny z Montrealu d Nawracania Indian w Nowej Francji ,Paul Chomedey de Maisonneuve odpowiedział; Mój Panie,jestem gotów wyjechać do Montrealu oraz poswięcić moje życie oraz złożyć w ofierze Bogu wszystko co posiadam we Francji. Mała grupa Francuzów osiedla się na stałe na wyspie Montreal 17 maja 1642 zakładając osadę Ville-Marie. Oprócz kilku rodzin,wśród kolonizatorów byli księża oraz siostry zakonne,m.in. Jeanne Mance,założycielka Hotel-Dieu de Montreal,jednego z najstarszych szpitali na kontynencie północno-amerykańskim,czy też Marguerite Bourgeoys ,założycielkę edukacji w Nowej Francji.
Pomnik bohatera Dollard des Ormeaux w Parku Lafontaine ,Montreal
W 1658 roku,młody,22-letni Dollard des Ormeaux przybywa do Nowej Francji,gdzie został mianowany komendantem garnizonu w Forcie Ville-Marie (miejsce dzisiejszego skrzyżowania ulic Mills i Commissaires). Pan Chomedey de Maisonneuve nadaje mu 30 arpentów ziemi,na której może się osiedlić. Nowy przybysz ze starego kontynentu nie kwapi się jednakoż do uprawy ziemi,według zapisów z tamtych czasów Dollard bardziej był zainteresowany sławą oraz przygodą. Istnieją podania,że Des Ormeaux uciekł z Francji z powodu pojedynku aby rozpocząć nowe życie .
Początkowo Indianie nie zdawali sobie nawet sprawy o pojawieniu się małej kolonii intruzów z Europy. Z czasem Irokezi bardzo nieprzychylnie nastawieni do Europejczyków postanawiają całkowicie rozprawić się z nimi i przepędzić na cztery wiatry. Francuzi dowiedzieli się o planach Irokezów od indiańskiego więźnia,który zdradził plany Irokezów planujących od jesieni 1659 roku wielką inwazję na Nową Francję ,poczynając od wyspy Montreal,poprzez miasto Trois Rivieres a kończąc na totalnej destrukcji miasta Quebec. Wobec takiego zagrożenia ze strony Irokezów,młody Dollard z grupą 16-tu wolontariuszy bez żadnego militarnego przygotowania wyrusza z Ville-Marie na spotkanie z Irokezami . Pierwsza potyczka z Irokezami ma miejsce w pobliżu Wyspy Sióstr (Ile des Soeurs),podczas której zostało zabitych kilku indian a po stronie Francuzów straty były oszacowane na trzech zabitych i kilku rannych.
Bitwa pod Long Sault.
1 maja 1660 roku grupa niedoświadczonych wolontariuszy pod wodzą Dollard des Ormeaux pojawia się w opuszczonej osadzie Algonkinów przy rzece Outaouais .Po wzmocnieniu palisady ,zajmują pozycje obronne ,do grupy Europejczyków dołączyło się około 40 Huronów oraz 4 Algonkinów z okolic Trois Rivieres. Nazajutrz,2 maja około 300 Irokezów zaatakowało Fort Long Sault . W czasie tej pierwszej konfrontacji jeden z wodzów irokezkich z plemienia Seneków został zabity ,jego głowa odcięta i jako trofeum nabita na jeden z pali otaczającej Fort palisady. Irokezi w wyniku częstych porażek i trudności ze zdobyciem Fortu zwrócili się o pomoc do Mohawków,którzy w sile 500 wojowników przyszli im z pomocą 5 dni później. Przerażeni Huroni,którzy współpracowali z Francuzami zdezerterowali i przyłączyli się do Irokezów. Dollard des Ormeaux zginął od granatu ręcznej roboty który był przeznaczony dla Irokezów,losy bitwy od tego momentu zostały przesądzone. Wszyscy pokonani z garnizonu Dollarda des Ormeaux,ranni czy zabici zostali spaleni na stosie zgodnie z wojenną tradycją irokezką.Pomimo faktu,że Irokezi stracili około 80 wojowników w tej bitwie wobec 16-tu ofiar po stronie francuskiej to odstąpili ostatecznie od planu inwazji Nowej Francji.
Dollard des Ormeaux uzyskał pośmiertnie wymarzoną sławę za odparcie z garstką ludzi inwazję Irokezów z 1660 roku. Ataki Irokezów od tego czasu ucichły na pewien czas co pozwoliło młodej kolonii na spokojną uprawę ziemi unikając w ten sposób widma głodu. Tymczasem niektórzy historycy nie są w stanie potwierdzić bohaterstwa Dollarda,twierdząc,że on nigdy nie miał zamiaru bronić Nowej Francji,lecz wyruszył do bitwy a Irokezami powodowany korzyściami materialnymi,chcąc rabować Indianom skóry futerkowe,na które był wielki popyt w Europie. Dollard des Ormeaux według pewnych historyków był zwykłym piratem ,mającym pecha znajdując się w nieodpowiednim miejscu o nieodpowiednim czasie. Według tych samych historyków postać tego wagabonda została wykorzystana przez władze kościelne w celu stworzenia mitu bohatera patriotycznego,łączącego nową kolonię poprzez pryzmat patriotycznego i religijnego zachowania.
Fot: autor (klikając w fotkę z muszkieterem zobaczysz artykuł o Forcie Chambly)
W 1665 roku,król Francji Ludwik XIV wysłał do Nowej Francji regiment Carignan-Salieres aby bronic nową kolonię przed atakami Irokezów. Ten elitarny regiment doprowadził do traktatu z Irokezami znanego pod nazwą Wielkiego Pokoju w Montrealu w 1701 roku.
Przez długie lata w prowincji Quebec,święto brytyjskiej królowej; Dzień Wiktorii (ang:Victoria Day,fr:Fête de la Reine) by o świętowane jako Święto Dollarda (fr: Fête de Dollard),które było i pozostało manifestacją odmienności kultury francuskiej na łonie kanadyjskiej konfederacji. Od 2003 roku rząd prowincjonalny Quebecu na mocy dekretu świętuje ten dzień jako Narodowy Dzień Patriotów.
Fot:autor (Klikając w powyższe zdjęcie znajdziesz odnośnik do artykułu o Patriotach Quebeckich )
Autor:Zbigniew Wasilewski
grafika:internet
Konferencje z cyklu Quo Vadis mają na celu wspieranie światowej sieci motywującej polską młodzież. Głównymi celami tych konferencji są; promowanie aktywności w Polonii, poznanie naszej tożsamości i kultury polskiej, podejmowanie nowych projektów, zarówno lokalnie jak i na arenie międzynarodowej, zwiększenie widoczności naszej społeczności, i zapewnienie przekazania wiedzy pomiędzy obecnymi polskimi przywódcami i przyszłym ich pokoleniem.
W ciągu ostatnich czterech lat, odbyło się pięć edycji konferencji Quo Vadis w Kanadzie i w Stanach Zjednoczonych. Konferencje te przyciągnęły wielu delegatów z Ameryki Północnej, Europy i Australii. Oprócz tegorocznej edycji Quo Vadis w Montrealu, odbędą się również dwie inne konferencje w tym roku, jedna w Sydney w Australii, a druga w New Britain, Connecticut, w Stanach Zjednoczonych.
Tegoroczne obchody polskich świąt narodowych w Montrealu odbywały się z wielkim rozmachem,były szczególnie urozmaicone i niezwykle starannie przygotowane. Szczególnie konsulat RP w Montrealu przyczynił się do uświetnienia,w pierwszych dniach maja, Święta Polskiej Flagi oraz rocznicę Konstytucji 3-go Maja. Polonia montrealska bardzo licznie asystowała w wystawie polsko-amerykańskiego malarza batalistycznego Jana Chełmińskiego (1851-1925) ,oraz w uroczystym bankiecie wydanym w konsulacie przez konsula generalnego RP Andrzeja Szydło wraz z małżonką Katarzyną Kochan-Szydło. Kongres Polonii Kanadyjskiej na okręg Quebec wraz z Towarzystwem Białego Orła zorganizowali uroczystą akademię z okazji 222 rocznicy Konstytucji 3-go Maja. Obchody rozpoczęły się w niedzielę 05 maja uroczystą mszą świętą w parafii Matki Boskiej Częstochowskiej po czym uroczysta Akademia odbyła się w sali parafialnej. W czasie akademii obecni byli zaproszeni goście honorowi,działacze społeczni oraz licznie zgromadzona publiczność. Podczas Akademii 3-cio majowej w tym roku oprócz wyróżnień dla osób zaangażowanych społecznie, wielkiego zaszczytu dostąpiła p.Maria Palczak (primo e ultimo voto: Skalak). Marysia Palczak została wyróżniona za swoje zaangażowanie i wkład w promowanie polskiej kultury i historii poprzez pracę społeczną przez Prezydenta RP p.Bronisława Komorowskiego,który nadał jej Srebrny Krzyż Zasługi. Według ustawy z 1992, Krzyż Zasługi jest nagrodą dla osób, które położyły zasługi dla Państwa lub obywateli spełniając czyny przekraczające zakres ich zwykłych obowiązków, a przynoszące znaczną korzyść Państwu lub obywatelom. Może być nadany także za:ofiarną działalność publiczną a także za ofiarne niesienie pomocy oraz działalność charytatywną.
Poniżej fotoreportaż zwydarzenia…
Uroczysta msza święta celebrowana przez O. Wacława Sokołowskiego
Pamiątkowe zdjęcie pocztów sztandarowych przed pomnikiem Jana Pawła II na dziedzińcu prafii Matki Boskiej Częstochowskiej
Konsul generalny RP w Montrealu p.Andrzej Szydło
Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej na okręg prowincji Quebec,p.Edward Sliz
Występy polskich zespołów folklorystycznych
Wręczenie orderu dla p.Marii Palczak przez konsula RP w Montrealu,p.Andrzeja Szydło
Srebrny Krzyż Zasługi
Pamiątkowe zdjęcie
Autor:Zbigniew Wasilewski
Zdjęcia:Zbigniew Wasilewski
Choć ma dopiero 18 lat, koncertował już w paryskiej Salle Pleyel, lipskim Gewandhausie i Carnegie Hall, współpracował z Emanuelem Axem i Yo-Yo Ma, występował dla królowej brytyjskiej Elżbiety II. Mowa o Janie Miłoszu Lisieckim – pianiście urodzonym w rodzinie polskiej w Kanadzie. Przez kilka lat Lisiecki skupiał uwagę świata muzycznego jako cudowne dziecko. W wieku 9 lat zadebiutował koncertem z orkiestrą. Obecnie nie jest już utalentowanym chłopcem, ale ukształtowanym artystą, mimo młodego wieku zadziwiająco dojrzałym. Krytycy piszą o nim, że jest „unikalnym talentem”, „arystokratą fortepianu”. Porównuje się go nawet do Chopina – czyniono to zwłaszcza w podczas Roku Chopinowskiego (2010), gdyż intensywnie brał udział w obchodach tego wydarzenia jako reprezentant Polski. Lisiecki jest Polakiem, to nie przesada: ma polskie obywatelstwo, posługuje się językiem polskim i podkreśla swoje związki z krajem rodziców.
Młody pianista zdobył już wiele laurów i zaszczytów. Jest laureatem siedmiu międzynarodowych konkursów w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Włoszech i Japonii. Otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. „Debut Atlantic”, tytuł „Objawienia” CBC Radio-Canada Musique (2010) i „Jeune Soliste des Radios Froncophones 2011”.
Narodowy Instytut Fryderyka Chopina wydał płytę z nagraniem dwóch Koncertów fortepianowych polskiego kompozytora, zarejestrowanych na żywo z Sinfonią Varsovią pod batutą Howarda Shelley. Album zdobył prestiżową nagrodę Diapason Découverte (maj 2010). Diapason nazwał Lisieckiego „prawdziwym wirtuozem, o wyrazistym, naturalnym stylu, któremu trudno się oprzeć”. BBC Music Magazine chwalił „Dojrzałą muzykalność Lisieckiego” i jego „wrażliwą i pełną subtelności” interpretację koncertów, które zagrał „z błyskotliwą techniką” i „charakterystycznym patosem”, podkreślając, że „wśród natłoku płyt CD to świeże nagranie jest godne uwagi każdego melomana.”
Jan Lisiecki 23 marca tego roku obchodził swoje 18-te urodziny ,mieszka z rodzicami w jego rodzinnym mieście Calgary. Młody wirtuoz z trzyletnim wyprzedzeniem, ukończył w styczniu 2011 szkołę średnią, Western Canada High School w Calgary. Od września 2011 roku kontynuuje naukę w Glenn Gould School of Music w Toronto.
Stoją od lewej;Gil Shahan,Yo-Yo Ma,Emanuel Ax,Jan Lisiecki
Spotkanie z królową Elżbietą II
Montrealczycy będą mieli prawdziwą okazję posłuchać na żywo Jasia Lisieckiego już jutro w Montrealu. Konsulat Generalny RP w Montrealu we współpracy z Orkiestrą Kameralną McGill zorganizował 6 maja wieczór galowy poświęcony Chopinowi. Koncert odbędzie się w nowym budynku Filharmonii Montrealskiej i jest wielkim wydarzeniem artystycznym w ramach obchodów polskiego narodowego Święta Konstytucji 3 Maja. W programie:
Fryderyk Chopin,Etiudy,Op.10
Stewart Grant,Spring Came Dancing
W.A.Mozart ,IX Koncert Fortepianowy, (KV 271)
Adres:
1600, rue St-Urbain
Wywiad
Zbigniew Wasilewski : Witam Cię serdecznie Jasiu na łamach Kroniki Montrealskiej . Już w ten poniedziałek 06 maja,Montrealczycy oraz Polonia montrealska będzie mogła zobaczyć i usłyszeć ciebie na żywo w nowiuteńkiej Filharmonii montrealskiej już po raz trzeci jeżeli się nie mylę ? Na wstępie chciałbym się zapytać jakiej marki jest twój ulubiony fortepian i czy podróżujesz ze swoim instrumentem po całym świecie jak to czynił ponoć wielki wirtuoz Rubinstein ? Na jakim instrumencie będziesz grać w Montrealu ?
Jan Lisiecki: Oczywiście nie podróżuję z własnym fortepianem. Każde spotkanie z nowym instrumentem jest więc dla mnie przygodą, bo każdy forepian jest inny i ma własną osobowość. Bardzo lubię takie nowe przyjaźnie. Nie miałem jeszcze próby w sali koncertowej więc nie wiem kogo tam zastanę, mam nadzieję, że się polubimy.
Z.W :Czy w twojej rodzinie są jacyś muzycy,po których odziedziczyłeś talent ? Dlaczego wybrałeś właśnie fortepian i w jakim wieku rozpocząłeś lekcje gry na fortepianie ?
J.L: Zacząłem grać mając 5 lat, w mojej rodzinie nie ma tradycji muzycznych.
Z.W : Czy lubisz podróżować i czy nie męczą cię podróże po całym świecie ? Publiczność jakiego kraju zapadła ci najbardziej w pamięci i dlaczego ?
J.L: Uwielbiam podróże, rodzice zawsze się zastanawiają, czy podróżuję żeby grać, czy gram żeby podróżować. Sądzę, że prawda leży pośrodku. Tak samo jak fortepiany sale i publiczności też się od siebie różnią: czasami wszystko jest wspaniale i wtedy koncert jest magiczny. Czasami to sala zostawia niezapomniane wspomnienia, czasem jest niezwykła cisza podczas koncertu, bo publiczność słucha tak intensywnie. Bardzo miło wspominam swój pierwszy koncert w Polsce, w Warszawie. Sala Filharmonii Narodowej jest bardzo piękna, pełna historii, publiczność rozumie muzykę a poza tym był to pierwszy raz kiedy Babcia i Dziadek siedzieli na sali i słuchali jak gram z orkiestrą. Miałem 13- cie lat i grałem koncert fortepianowy f-moll Chopina na festiwalu Chopin i Jego Europa.
Z.W : W 2015 roku odbędzie się w Polsce XVII-ty Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im.Fryderyka Chopina odbywający się co 5 lat. W histori tego konkursu jest 4 polskich laureatów i nie ma żadnego Kanadyjczyka. Czy będziesz brać udział tym konkursie i który paszport przedstawisz przy zapisywaniu się na ten konkurs;polski czy kanadyjski ?
J.L: Nie wiem jak odpowiedzieć na to pytanie. Już teraz mam więcej zaproszeń niż mogę przyjmować, mój kalendarz jest zapełniony do roku 2015, nagrywam z doskonałą wytwórnią płytową i reprezentuje mnie jedna z najleszych na świecie agencji. Co zmieniłby konkurs? Czy w pytaniu jest niewiara w to jak gram? Wygrana w konkursie to przecież dopiero początek i start, a w świecie jaki nas otacza nie gwarantuje nikomu niczego.
Z.W : Zauważyłem na twoim profilu facebooka doskonałe zdjęcia,czym jest dla ciebie fotografia,czy jest to wyłącznie hobby,lub czy traktujesz ją poważnie. Mogę ci zagwarantować,że jeżeli nie zarobisz na chleb grając na fortepianie to z pewnością nie umrzesz z głodu pstrykając fotki
J.L: Bardzo dziękuję, cieszę sie, że moje zdjęcia się podobają. Dzieki fotografii zauważam swiat i jego piękno, jego odmienność i zbieżność, trwałość i kruchość.
Z.W : Dziękuję serdecznie za ten krótki wywiad poświęcony czytelnikom Kroniki Montrealskiej,życzę wielu sukcesów artystycznych oraz udanego koncertu w Montrealu,w którym przyjmiemy ciebie zawsze z wielką radością
J.L: Serdecznie i z całego serca dziekuje.
Poniżej kilka zdjęć Jasia Lisieckiego:
Opracował:Zbigniew Wasilewski
Zdjęcia za zgodą Jasia Lisieckiego pochodzą z: http://www.janlisiecki.com/Jan_Lisiecki.html
