28 lutego 2013 roku o godzinie 20:00 papież Benedykt XVI oficjalnie przechodzi na emeryturę. Fakt ten jest niezwykle rzadki w historii koścoła katolickiego. Ostatnim papieżem przed Benedyktem XVI-tym,który abdykował był Grzegorz II ,odbyło się to 4 lipca 1415 roku. Fakt dobrowolnego odejścia na emeryturę 85-cio letniego papieża,wzbudza bardzo wiele emocji oraz tworzy klimat do powstawania teorii konspiracji. Oficjalnie podaje się,że główną przyczyną tej decyzji Benedykta XVI-tego jest jego podeszły wiek oraz stan zdrowia,który nie pozwala w pełni spełnić wymogów stanowiska przywódcy największej religii świata. Wątpliwości co do takiego oświadczenia przydaje fakt,że jego poprzednik Jan Paweł II pomimo swojej długotrwałej choroby oraz okoliczności jego śmierci,której towarzyszyły ogromne cierpienia cielesne nigdy nawet nie poddał cienia wątpliwości,że wypełni swoje posłanie do ostatniego tchnienia. W przypadku papieża Benedykta pojawiają się wątpliwości,ponieważ nigdy wcześniej nie wspominano o jego złym stanie zdrowia,wręcz przeciwnie;pojawiał się zawsze w doskonałej formie,promieniujący i uśmiechnięty.
Jest powszechnie znanym faktem,że papież Benedykt XVI,pozostawał pod wielkim wrażeniem oraz wyrażał wielki szacunek dla Świętego Celestyna,Piotra z Morrone-papieża Celestyna V,który również abdykował po pięciu miesiącach zasiadania na tronie papieskim. Wybrany na papieża 5 lipca 1294 roku po śmierci Mikołaja IV w wyniku elekcji, w której, jako niebędący kardynałem, nie brał udziału. Wskutek impasu religijno-politycznego, a także konfliktów personalnych, kardynałowie nie mogli wybrać kandydata, który osiągnąłby 2/3 głosów. W ciągu 27 miesięcy, część kardynałów dwukrotnie opuszczała konklawe, a część z nich usiłowała wybrać papieża na własną rękę. Gdy w 1293 roku do Perugii przybył Karol II Andegaweński, by ratyfikować traktat z Jakubem II Sprawiedliwym, narzucił kardynałom 4 kandydatów. Pomimo, że elektorzy nie ugięli się, to nadal nie potrafili wybrać następcy św. Piotra. Po zamieszkach jakie wybuchły w maju i czerwcu w Orvieto, zaproponowano pustelnika Piotra z Morrone. Negocjacje zarówno z Piotrem, jak i pomiędzy purpuratami, przyniosły efekt 5 lipca, kiedy to Piotr został jednomyślnie wybrany.
Celestyn V chciał się oddać całkowicie modlitwie i powrócić do swojego życia jako pustelnik, powierzając rządy nad Kościołem trzem kardynałom. Papieski pomysł spotkał się ze zdecydowanym sprzeciwem. Wówczas Celestyn polecił sprawdzić, czy jest możliwa z punktu widzenia prawa kanonicznego rezygnacja z urzędu papieskiego. Sprawę badało dwóch kardynałów: Benedetto Gaetani i Gerardo Bianchi, znanych ekspertów prawa kanonicznego. Po otrzymaniu odpowiedzi twierdzącej, co dopuszczała doktryna kościelna (choć dyskutowano nad sposobem: czy samodzielnie, czy przed soborem czy kardynałami), kilka dni później, 10 grudnia wydał bullę Constitutionem. Stwierdzał w niej, że normy ustanowione przez papieża Grzegorza X dotyczące przeprowadzenia konklawe obowiązują także w wypadku abdykacji papieża. W dniu 13 grudnia 1294 r. złożył urząd w Castel Nuovo w Neapolu odczytując w obecności kardynałów formułę własnej rezygnacji, złożył insygnia papieskie oraz poprosił ich o wybór nowego papieża. Swoimi namowami przyczynił się do tego głównie kardynał Benedetto Gaetani, który został jego następcą. Następca,Celestyna V,Bonifacy VIII , obawiał się jednak, że Celestyn V, jako były papież, może stać się elementem manipulacji ze strony kościelnych środowisk radykalnych, a może nawet doprowadzić do schizmy. Z tego powodu trzymał go pod strażą. Po kilku miesiącach Piotrowi udało się zbiec w góry, jednak został zatrzymany, dostał nakaz udania się do zamku Fumone koło Ferentino i zakaz powrotu do pustelni. Ostatnie miesiące życia przebywał tam uwięziony w ciasnej celi.
W odróżnieniu od Celestyna V,Benedykt XVI ma zapewnioną emeryturę w iście papieskich warunkach.W dniu abdykacji, Benedykt XVI śmigłowcem uda się do letniej rezydencji papieży Castel Gandolfo, ok. 30 kilometrów od Rzymu, gdzie znajdzie schronienie przed medialnym szumem związanym z wyborem jego następcy. W malowniczej miejscowości Castel Gandolfo, nad jeziorem Albano, na Wzgórzach Albańskich (wł:Colli Albani)mieszka obecnie ok. 9 tys. ludzi; znajduje się ona na liście najpiękniejszych miejscowości Italii. Ok. 1200 roku zamek wybudowała tam rodzina szlachecka Gandolfich – stąd pochodzi nazwa miejscowości. Późniejszy Pałac Apostolski trafił w 1596 roku w posiadanie Kurii Rzymskiej i w następnych dziesięcioleciach został rozbudowany. Jako pierwszy papież przybył tam w maju 1626 roku Urban VIII, aby schronić się przed uciążliwymi upałami w Rzymie. W 1773 roku papież Klemens XIV poszerzył posiadłość papieską o sąsiednią willę kardynała Camillo Cybo. W 1929 roku na mocy Traktatów Laterańskich, regulujących stosunki między Włochami Benito Mussoliniego a Stolicą Apostolską, na własność Watykanu przeszła również znajdująca się tam willa Barberinich, w której są pozostałości po willi cesarza Domicjana (81-96 r. po Chrystusie). Obecnie ciesząca się statusem eksterytorialności letnia posiadłość – willa i otaczające ją ogrody – rozciąga się na 55 hektarach, czyli zajmuje powierzchnię o 11 hektarów większą niż Watykan, najmniejsze państwo świata. W 2011 roku Benedykt XVI w następujący sposób opisywał letnią rezydencję: – Tu znajduję wszystko: góry, jezioro, a nawet widzę morze; ludzie tutaj są uprzejmi.
TEORIA KONSPIRACJI:
Przepowiednia Malachiasza:
Według tej przepowiedni po zakończeniu pontyfikatu przez Benedykta XVI do wyboru pozostał już tylko jeden papież – Petrus Romanus (Piotr Rzymianin). Interpretacje tej inskrypcji są różne. Zwolennicy teorii twierdzą, iż może być on Włochem (Rzymianin) lub papieżem innej rasy, który przyjmie imię Piotr II. Brak numeru przy ostatnim zapisie na liście może jednak sugerować, że przed nim nastąpi jeszcze dowolna liczba innych papieży. Byłoby to zgodne z innymi przepowiedniami (np. Sybilla: Jeśli dobrze czynić będą i Bogu posłuszeństwo oddadzą, On doda im lat; jeśli zaś Boga obrażać będą i w grzechach brnąć, Bóg odpłaci im się i skróci liczbę lat istnienia świata.). Można zatem przepowiednię Malachiasza potraktować jako listę papieży od Piotra do Benedykta XVI, z dodatkową notką na temat tego, który będzie ostatni. Brak numeru przy inskrypcji Petrus Romanus może też oznaczać iż odnosi się ona do ostatniego numerowanego papieża, czyli Benedykta XVI i że to on jest ostatnim papieżem. Mogłoby na to wskazywać kilka faktów:
- Powrót przez Papieża do Mszy Wszech Czasów i tradycyjnej liturgii, czyli cofanie się do korzeni chrześcijaństwa. (Piotr)
- Ograniczenie liczby pielgrzymek i dłuższe przebywanie w Rzymie. (Rzymianin)
Według przepowiedni Malachiasza papież Jan Paweł II miał przydomek: De labore Solis (z pracy Słońca) – zwolennicy tej przepowiedni zauważają, iż Jan Paweł II urodził się 18 maja 1920 w dniu zaćmienia słońca, a jego pogrzeb odbył się w czasie innego zaćmienia słońca 8 Kwietnia 2005. Przed jego śmiercią mówiło się też, że pasuje do tego określenia, bo wędruje po Ziemi (pielgrzymki) niczym Słońce. W powieści Marcina Wolskiego Według św. Malachiasza słońce zostało skojarzone z symbolem Solidarności a praca z robotniczą przeszłością Karola Wojtyły.
Gloria Olivae (chwała oliwki) przypisuje się Benedyktowi XVI, ponieważ jednym z symboli zakonu św. Benedykta jest gałązka oliwna (zwolennicy przepowiedni uważają, iż przyjęcie takiego imienia przez Papieża doskonale łączy go z zakonem Benedyktynów). Jeszcze inna interpretacja wiąże się z faktem, że Ratzinger urodził się 16 kwietnia, w dniu śmierci Św. Benedykta Józefa Labre (26 marca 1748-16 kwietnia 1783).
FAKTY:
265-ty papież abdykował 28 lutego 2013 roku i udał się na emeryturę do papieskiego pałacu Castel Gandolfo nieopodal Rzymu.
Wśród kandydatów na następcę Świętego Piotra wymieniano m.in. nowo mianowanego kardynałem Timothy Michaela Dolana, arcybiskupa Nowego Jorku. Jak pisał nieźle poinformowany watykanista John L. Allen amerykańskiego pisma “National Catholic Reporter”, na Kolegium Kardynalskim wielkie wrażenie wywarła jego przemowa o “Nowej Ewangelizacj” wygłoszona w obecności Benedykta XVI. Do dziś komentuje się ją w kręgach watykańskich, a jeden z watykanistów porównał ją do słynnego przemówienia Baracka Obamy z 2004 roku, które uczyniło przyszłego prezydenta USA polityczną gwiazdą. Zdaniem Allena w Rzymie coraz powszechniej uważa się, że Dolan byłby najbardziej prawdopodobnym kandydatem na papieża z USA. Na niekorzyść tej kandydatury może działać jednak fakt, że kardynał Dolan nigdy nie pełnił funkcjił w WatykanieWielu komentatorów podkreśla, że nowy papież powinien pochodzić spoza Europy, bo to na kontynencie afrykańskim i amerykańskim Kościół rozwija się najbardziej dynamicznie, z kolei w Europie przechodzi kryzys. Dlatego już po śmierci Jana Pawła II wśród faworytów konklawe wymieniano kardynałów z Afryki. Jednym z najczęściej wymienianych kandydatów na czarnego papieża jest 63-letni kardynał Peter Turkson z Ghany, przewodniczący Papieskiej Rady Sprawiedliwości i Pokoju. Według komentatorów jest on niezwykle popularny w Kolegium Elektorskim i mógłby się stać symbolem otwarcia Kościoła. Jednak – jak pisał John L. Allen – nie wiadomo czy kardynał ten posiada umiejętności zarządzania tak wielką strukturą jak Kościół.
Marc Ouellet,papieżem ?
Wysoko na liście kandydatów na papieża znajduje się także 67-letni kardynał Marc Ouellet z Kanady, prefekt Kongregacji Biskupów, intelektualnie uczeń Benedykta XVI. Jego wybitny intelekt oraz głęboka wiara czynią urodzonego w Quebecu kardynała jednym z faworytów do objęcia urzędu papieskiego. Krytycy mówią, że jest zbyt podobny do Benedykta XVI i ceni najbardziej życie intelektualne. Według strony paddypower typującej kandydatów na przyszłego papieża szanse kardynała Ouelleta na wybór na papieża są bardzo wysokie. Wśród innych kandydatów amerykańskich wymienia się m.in. kardynała Oscara Rodrigueza Maradiagę z Hondurasu. Duchowny ten był już wymieniany w gronie kandydatów na papieża podczas konklawe po śmierci Jana Pawła II.
Kardynał Marc Ouellet
Pochodzi z wielodzietnej rodziny, jego ojciec był dyrektorem szkoły. Kształcił się na Uniwersytecie w Laval, następnie w Wyższym Seminarium w Montrealu, gdzie obronił licencjat z teologii (1968). 25 maja 1968 przyjął w Amos święcenia kapłańskie, których udzielił mu biskup Gaston Hains, koadiutor Amos. Pracował przez dwa lata jako duszpasterz, potem wyjechał na dalsze studia do Rzymu. W 1974 obronił licencjat z filozofii na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu (Angelicum). W 1972 wstąpił do zakonu księży św. Sulpicjusza (P.S.S.), w ramach pracy zakonnej wykładał i był rektorem kilku seminariów. Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie obronił w 1983 doktorat z teologii dogmatycznej. W latach 1989-1997 był profesorem i rektorem seminariów w Montrealu i Edmonton, a od 1997 profesorem w Instytucie Jana Pawła II Badań nad Małżeństwem i Rodziną..
Opracował:Zbigniew Wasilewski
foto:internet
grafika:Chris Miekina
