DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Monthly Archives: Sierpień 2014

Montrealczycy od A do Z – Lee

china_glossy_round_icon_640

Lee Uang urodził się pod szczęśliwą gwiazdą. Ojciec Lee był urzędnikiem w ministerstwie w Pekinie, matka i starsza siostra pracowały w fabryce włókienniczej, domem zajmowała sie babka. Mały Lee wyrastał wśród kuchennych obrządków i domowej krzątaniny, wtulony w ciepły domowy kąt i opiekuncze ramiona babki. Od urodzenia był oczkiem w głowie ojca i obiektem wiecznej troski matki, która dostrzegała jego nieśmiałość i wyjątkową wrażliwość.

Juz w szkole podstawowej, nauczyciele zwrócili uwagę na zdolności plastyczne Lee i od tamtego czasu jego losy wydawały się być przesądzone. Cała rodzina wspierała małego Lee, któremu dodatkowe lekcje z rysunku i kaligrafii wypełniały każdą wolną godzinę dnia.

“Dzieci nie powinny tracić czasu na zabawę,” mawiał ojciec.“ Każdą wolną chwilę trzeba poświęcać na naukę, tylko tak można do czegoś w życiu dojść.”

Ojca Lee rozpierała duma z powodu talentu syna, a sam Lee nabrał przekonania że za wytrwałą naukę spotka go nagroda. Toteż nie zdziwił się gdy na ostatnim roku Akademii otrzymał propozycję  kontynuacji nauki w Kanadzie.

Wśród znajomych w Pekinie, Lee został bohaterem i jako takiego przyjęła go chińska społeczność w Montrealu z ktorej to pochodził jego sponsor. Tylko wiecznie zatroskana matka Lee była pełna obaw o jego los.

China-dragon ChineseDragon

„ Przyjechałem do Montrealu latem,” wspominal Lee. „ W czasie gdy gwiazdy na niebie są najbardziej widoczne. Każdej nocy wypatrywałem swojej gwiazdy, ale nieboskłon byl tu inny. Powoli uczyłem się tracić czas. Dużo chodziłem pieszo. Podobały mi się montrealskie kolorowe ulice i styl miasta, tylko tutejszej sztuki  nie mogłem zrozumieć. W czasie studiów w Pekinie miesiącami pracowałem nad techniką. Mój profesor potrafił dostrzec każdy niewłaściwy ruch pędzla, każdą zbędną kreskę. Tutaj mało ceniono te umiejętności. Powoli traciłem zapał do dalszych studiów.  W koncu opuściłem szkołę, a mój sponsor opuścił mnie,” Lee uśmiechnął się ale oczy mu poszarzały.

post-116-0-51774000-1389460888

“ Zaszyłem się w moim domowym kącie. Bywały dni kiedy miałem zupełnie dobry nastrój. Malowałem wtedy ludzi których widziałem przez okno, ale moje obrazy nie sprzedawały się. Przestawiłem się na martwą naturę. Taką z mlekiem w szklance, albo z chlebem przekrojonym nożem…”

Lee spojrzał na niewielki obraz nad łóżkiem.

IMG_3286

“Ze wszystkich moich malowideł z tamtych czasów został mi ten jeden,” podkreślił z dumą.

Obraz przedstawiał łaciatą krowe stojącą na maleńkim skrawku trawnika otoczonego burymi ruinami miasta. Sprawiał przygnębiające wrażenie „ To mój ostatni,” pospieszył z wyjaśnieniem Lee. „Wszystkie inne oddałem właścicielowi lokum, bo nie miałem pieniędzy na czynsz. Poźniej też nie miałem…ani pieniędzy, ani obrazów, ani farb. Właściciel powiedział że mnie wyrzuci na ulicę. Mój strach miał wtedy wielkie oczy,” Lee starał się zażartować.

photodune-222069-sequence-of-hip-hop-dancer-showing-his-crazy-dancing-skills-m

„Kiedys, znajoma podarowała mi trochę farb i poprosiła o namalowanie obrazu “ z uczuciem” więc …namalowałem  ten strach w oczach,” przekornie uniół głowę i zamilkł w oczekiwaniu na komentarz. Przez moment zapanowała cisza.

centaure-lb-nboutros-12_0

“Pewnego dnia zbudziłem się z myślą, że juz czas odnaleźć moją szczęśliwą gwiazdę. Nagłe poczucie że stanąłem u progu ostatecznego rozwiązania mojej sytuacji dodało mi energii. Już wcześniej nabrałem przekonania że źle zrozumiałem  cel mojej podróży, to nie tu, na ziemi czekało na mnie szczęście, tylko tam, wśród gwiazd… Tego dnia planowanie mojej podróży do gwiazd przerwało pukanie do drzwi. Byłem pewien że to właściciel mieszkania więc zacząłem  krzyczeć o moim planie…” żachnął się.

7196845

DSC00577“ A to był listonosz. Nie myślę już o tym co by było, gdyby się wtedy nie pojawił, bo od tamtego czasu dużo się zmieniło. Powiedzieli mi że muszę się leczyć. Poznałem ludzi którzy myślą inaczej i czują więcej. To od nich nauczyłem się innego spojrzenia na siebie i na życie. Świat wydaje mi się teraz ciekawszy. Poznalem jeszcze jeden jego wymiar… Po latach przerwy odnowiłem kontakt z siostrą. Nie planuję powrotu do Chin. Poznałem siebie, nie jestem taki jak dawniej,” Lee wykonał mimowolny ruch ręką jak gdyby starał się odpędzić natrętną muchę. “Wiekszość dni spędzam w montrealskim Old Port. Każdego miesiąca wykupuję tam od miasta specjalne miejsce. Maluję kolorowe ulice albo portrety ciekawskich turystów. O dziwo sprzedają się. Myślę, że już niebawem bedzie mnie stać na moje własne, małe studio, jak przystało na kogoś kto urodził się pod szczęśliwą gwiazdą.”

Autor: Elżbieta Uher

Szkic ołówkiem: Elżbieta Uher

Zapiski z wakacyjnej walizki. Wrocławska republika krasnali

1dd39b4ecc37fa4da20286416e08293e 2

Jest ich wprost pełno,są wszędzie, w najmniej spodziewanych zakątkach Wrocławia: na słupach latarń, na chodnikach, za kratami okien, w wejściach do urzędów, na murach,placach publicznych i w parkach. Krasnale wrocławskie wrosły w pejzaż tego miasta i stały się osobliwą atrakcją. Stały się zjawiskiem społecznym obejmującym swoim zasięgiem Wrocław i okoliczne gminy, a wywierające wpływ na działania artystyczne realizowane w całej Polsce.

_DSC0130 _DSC0134 Wrocław,Ratusz_DSC0136

Krasnale posiadają swoją krótką historię,oraz swoje imiona, na powyższym zdjęciu dwa Syzyfki z ulicy Świdnickiej.

Niewielkie rzeźby krasnali , w liczbie stale rosnącej, są umieszczane we Wrocławiu sukcesywnie od 2005. Wywodzą się od malowanych w latach 80. XX wieku graffiti, a następnie happeningów organizowanych przez ruch „Pomarańczowej Alternatywy” ośmieszających w sposób pokojowy system komunistyczny. Po upadku PRL-u krasnale uległy zapomnieniu aż do sierpnia 2005, kiedy to wrocławski rzeźbiarz Tomasz Moczek ustawił pięć pierwszych krasnali.

_DSC0048 Opiłek i Ogorzałek_DSC0129 Pomnik hrabiego Aleksandra Fredry przywieziony przez repatriantów z Lwowa, który pozostał w granicach Związku Radzieckiego po II Wojnie Światowej

_DSC0217_2

Rejent

Figurki krasnali stały się integralną częścią przestrzeni miejskiej oraz zjawiskiem społecznym. Nowe postacie tworzone są przez artystów z całej Polski, a ich opiekunami są instytucje publiczne, firmy oraz osoby prywatne. Organizowane są specjalne wycieczki szlakiem krasnali, gry plenerowe, spektakle teatralne oraz wydawane mapy dla turystów chcących połączyć odnajdywanie kolejnych figurek ze zwiedzaniem Wrocławia.

_DSC0001 _DSC0004 _DSC0057

Manifest malarstwa dialektycznego został ogłoszony przez Waldemara “Majora” Fydrycha, który to w duchu marksistowskiej metody dialektycznej, bazującej na engelsowsko-heglowskiej spirali rozwoju, zminimalizował manifest do jednego zdania: “Tezą jest napis,antytezą-plama, a syntezą krasnoludek”. :) Manifest został wygłoszony przez jego autora na  posterunku milicji w obecności podejrzewam, zbaraniałych stróżów prawa z nadmiaru ładunku intelektualnego przesłania. :)

_DSC0050 _DSC0056 _DSC0065 _DSC0071

Swoje istnienie w przestrzeni miejskiej wrocławskie krasnale zawdzięczają działaczom antykomunistycznym, którzy umieszczali je na plamach farby na murach powstałych po zamalowywaniu przez władze PRL-u napisów i haseł „antysocjalistycznych”. Pierwsze dwa krasnale zostały namalowane w nocy z 30 na 31 sierpnia 1982 we Wrocławiu: pierwszy na transformatorze na Sępolnie, drugi na bloku na Biskupinie przez Waldemara Fydrycha oraz Wiesława Cupałę. W latach 1982-1983 powstało ponad 1000 krasnali w sześciu polskich miastach.

_DSC0394_2 _DSC0404_2 _DSC0405_2

Oczywiście nie zabrakło również krasnali w hallu nowoczesnego portu lotniczego im. Mikołaja Kopernika we Wrocławiu.

Krasnale masowo powróciły na ściany wrocławskich budynków w drugiej połowie lat 80. wraz z działalnością ruchu „Pomarańczowej Alternatywy”. Jego uczestnicy malowali krasnale techniką graffiti szablonowego na murach Wrocławia lub na plakatach zapowiadających happeningi organizowane przez ruch w tym mieście. 1 czerwca 1987 symbolika krasnala powróciła na czwartym happeningu „Pomarańczowej Alternatywy” – Krasnoludki na Świdnickiej. Międzynarodowy rozgłos „Pomarańczowej Alternatywy” rozpoczął się od nieplanowanego udziału w happeningu Precz z U-Pałami  i osiągnął szczyt 1 czerwca 1988 podczas happeningu Rewolucja Krasnoludków. Udział w którym wzięło według różnych źródeł od 10 000 do 20 000 uczestników, którzy w czapkach krasnali przeszli ulicami Wrocławia, a opisywała go międzynarodowa prasa. Po wyjeździe Waldemara „Majora” Fydrycha za granicę po nieudanym starcie w wyborach parlamentarnych w 1989, krasnoludki uległy zapomnieniu, aż do czerwca 2003 kiedy to Agencja Reklamowa Wanilia zaproponowała dla Biura Promocji Miasta Wrocław strategię wykreowania krasnoludka jako symbolu miasta.

Tendencja krasnalowa we Wrocku ( jak mawiają sympatycy tego miasta) jest jak najbardziej pozytywna i demograficznie kontrolowana, akceptowana oraz niczym nie zagrożona. W obecnej chwili jest tych krasnali dokładnie 300, rozsianych po całym mieście.

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot. Zbigniew Wasilewski

Źródła; Wikipedia,krasnale.pl, krasnale

Montrealczycy od A do Z – Karim

palestinian_territory_round_icon_640

Zatrzymał przy oknie, lekko pochylony, oparł rękę na chłodnym, kamiennym parapecie i spojrzał na małą wnękę w głębi korytarza. Przez chwilę przyglądał się jej w zamyśleniu, jak kot poszukujący schronienia w deszczowy dzień. W korytarzu panował półmrok. Przez zakurzoną szybę okna przezierały pojedyńcze promienie słońca. W otoczeniu żółto-szarej mgiełki porannego światła, drobna, nieruchoma sylwetka Karima nabrała odcienia stali. Panująca wokół cisza sprzyjała zadumie.  Dopiero na dźwięk kroków , Karim odwrócił się, a na jego twarzy zajaśniał uśmiech.

„Oh…to ty, zadumałem się trochę.”

„ A nad czymże to?” starała się by ton jej glosu brzmiał żartobliwie.

Zawahał się, „ Mam rodzinę w Gaza a tam teraz giną ludzie…” dodał mimowolnym szeptem.

Skinęła głową i oboje zamilkli. Pierwszy milczenie przerwal Karim. Wskazał ręką na okienny parapet i nienaturalnie głośno powiedział. „ Ładny kamień.”
Parapet był jednolicie szary i chropowaty. Nie mogla dopatrzyć sie w nim żadnego uroku. Zrozumiała że Karim szuka neutralnego tematu do rozmowy.

„Mamy dzisiaj piękny, słoneczny dzień …,”zaczęła niepewnie.
Na  czole Karima pojawiła się nagle głęboka bruzda. Spojrzal na swą rozmówczynię jak zagubione dziecko.

„ Powiedz mi czemu nie ma sprawiedliwości na świecie?”

Tyle już razy, w przeszłosci, zadawała sobie podobne pytanie. Spośród kilku własnych teorii na ten temat wybrała jedną.

„Może dlatego że pojęcie sprawiedliwości wymyślił człowiek.”

Jego dłonie zacisnęły się w pięści. Ta gwałtowna reakcja zaskoczyła ja. Znała go od niedawna. Był cichy,uprzejmy, przyjemnie się z nim rozmawiało. Wiedziała że jest z Bliskiego Wschodu, ale nie wiedziała że pochodzi z Palestyny.

IMG_3259

“Mówisz że sprawiedliwość wymyślił człowiek,”powtórzył za nią jak echo,“A ja sądzę że w głębi duszy każdy człowiek wie co jest sprawiedliwe, a co nie,” dodał z nietypowa dla niego zaciętością.

“Pod warunkiem, że ten człowiek ma wystarczająco dużo właściwych informacji i zimną głowę.” Po chwili  pożałowała własnych słów. Zabrzmiały lodowato racjonalnie, a Karim wrzał z emocji.

„ Kogo ty popierasz?” zapytał drżącym głosem.

„ Nie popieram wojny, żadnej wojny,”odparla. W moim kraju była kiedyś straszna wojna…”

Mięśnie policzków napięły mu sie jak struna a twarz straciła swój łagodny owal. Nie patrząc jej w oczy, wycedził przez zęby:“ „ I był antysemityzm…,   powinniście nas rozumieć.”

palestinian_territory_people_icon_640

Poczuła że robi jej się gorąco.

„ Gdybyś ty wiedzial co ty gadasz…!” Dopiero kilka głębokich oddechow pomogło jej odzyskac równowage.

„Nie teraz ,”pomyślała.” Moze kiedyś wrócimy do tematu. Może będę mogła podzielić się z tobą swoimi myślami o świecie, o wojnach, o sprawiedliwości.Ale nie teraz…Czy wiedziałbyś o czym mówię? Opowiedziałabym ci z jakim wysiłkiem przyszło mi zapoznać się z cieniami historii mojego własnego narodu. Jak zmagałam się z opisem wydarzeń przedstawianych mi przez tych którzy nie mogli zapomnieć krzywd wyrządzonych im przez moich rodaków. Mówiłabym jak złościła mnie czerń i biel niektorych opinii i skłonność do pochopnych oskarżeń. Czy rozumiałbyś co mam na myśli?  Mówiłabym jak mnie wkurzło gdy aspekty narodowe stawiano przed aspekyami ludzkimi.  A przecież sama czesto odwoływałam się do historycznych i narodowych aspektów, gdy  opowiadalam innym o tragediach jakie cierpieli moi rodacy.” W jakim stopniu czyny  innych mogą zmniejszyc nasza odpowiedzialnośc za nasze wlasne czyny ? ‘
Zauważyła że Karim uważnie jej się przygląda.

„ Czy głośno myślę ? ” zapytała.

„Nie wiem, miałaś taką…,”  przez chwilę szukał właściwego słowa i nie znalazłszy dodał,“…trudną do określenia minę.”  Rozluźniła się.

On też się rozluźnił.

Disappearing PalestineL

“Wszyscy boja się mówić głośno co myślą,” dodał zrezygnowanym tonem.

“Bo może nie chcą być źle zrozumiani, albo… sami nie są pewni czy dobrze wszystko rozumieją.”

“Wykręcasz się,”spojrzał z ukosa.

Wiedziała co chciał od niej usłyszeć, miał wzrok lisa z łapą w potrzasku. Coś jej podpowiadało że powinna zachować chłodny racjonalizm.

“ W Gaza toczy się walka i desperacja popycha ludzi dalej niż powinni iść , każe im płacić więcej niż powinni płacić.”

Dotknęła drażliwego tematu i spodziewała się w odpowiedzi potoku gniewnych słów.
Tymczasem Karim był zadziwiająco spokojny.

“Każdy radzi sobie z desperacja jak może. Ja opuściłem Gaza, inni zostali, walczą i giną…Teraz giną też ci co nie walczą…”
Pomyślała o jego rodzinie, o której losy tak się lękał. Czy gdyby ta rodzina była teraz przy nim, to aż tak dotkliwie odczuwałby walki w Gaza, po tylu latach od wyjazdu z tamtych stron? Czy choć przez moment przeszłaby mu przez myśl historia kobiet i dzieci ktore zginęły od bomb samobójczych, albo desperacja ludzi żyjących w nieustannym poczuciu zagrożenia?

Milczał. Jej ostatnie słowa wyraźnie dały mu do myślenia. Patrzył w kierunku okna i mróżył oczy. Słońce było teraz ostrzejsze. Po chwili przeniósł spojrzenie na cienistą, pustą wnękę. Tę samą która już wcześniej przyciągnęła jego uwagę.  Wydawała sie istnieć zupełnie przypadkowo. Z  jej nierównych ścian obłaziła szara farba. Spojrzal na papierowy kubek po kawie  ktorego  z niszy nie wymiotła maszyna do czyszczenia posadzki.

“Powinni ją pomalować i wstawić tam małą ławeczkę, przynajmniej mogłaby komuś dobrze służyć,” wskazał głową na wnękę.

“Powinni,”zgodziła się  chętnie i dodala cicho.

“Czytałam apel norweskiego lekarza który pracuje w Gaza.Gdybym była na jego miejscu też napisałabym taki apel.”

W jego oczach pojawiły sie iskierki. “Ale jesteś tu, w Montrealu. Jesteś w kraju który uchodzi za jeden z najbardziej pokojowych na świecie. I…i ja też tu jestem.”

“ I Aaron i Naomi …,”  pomyślała nagle o ich wspólnych, montrealskich znajomych. Brwi Karima uniosły sie w górę i momentalnie opadły.

“Taaak,”odpowiedział. “To fajni ludzie.”

 

Autor: Elżbieta Uher

Szkic ołówkiem: Elżbieta Uher