DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Category Archives: Historia

Pow Wow-Tańce w rezerwacie indiańskim

Mohawk

W dniach 13-14 lipca 2013 odbywa się indianski festiwal Pow Wow w miejscowości Kahnawake. Dla spragnionych prawdziwego kanadyjskiego folkloru przedstawiamy fotoreportaż z ubiegłorocznego wydarzenia. Dzisiejszy podmontrealski rezerwat indian Mohawków  został założony w 1667 roku jako misja Irokezów w Nowej Francji i był nazwany Kentake.Miejscowość ta została przeniesiona w dzisiejsze miejsce i zmieniono jej nazwę na Kahnawakon co w języku Mohawków oznacza :Wśród Kaskad.Wioska indiańska ,gdzie znajduje się dzisiejszy rezerwat indiański ostatecznie została przeniesiona w jej aktualne miejsce w 1762 roku.Termin ;Caughnawaga pochodzący od terminologii holenderskiej i angielskiej służył na określenie tego miejsca.Dopiero w 1970 roku indiańskie centrum kultury,Kanien’kehaka Raotitiokwa wpłynęło aby powrócić do oryginalnej nazwy tej indiańskiej wioski.W 1980 roku rząd Quebecu przyznał rację Irokezom i od tego roku nazwa tego miejsca została zamieniona na oryginalną Kahnawake.  Począwszy od 1985 roku wszystkie tablice drogowe z nową nazwą tej wioski zostały poprawione.W Kahnawake co roku odbywa się festiwal tańców indiańskich w formie konkursu.  Blade twarze są bardzo mile widziane na tym spektaklu :)

http://www.kahnawakepowwow.com/

Autor:Z.P.Wasilewski

Fot:Z.P.Wasilewski

Bananowe songi w Konsulacie

captainmorgan111010

W poniedziałek 08 lipca 2013 odbył się w Konsulacie RP w Montealu koncert artystów z Polski śpiewających szanty a capella. Koncert został zorganizowany wspólnie przez konsula generalnego w Montrealu Andrzeja Szydło wraz z organizatorem Polskiego Festiwalu w Montrealu Leszkiem Kaczorem. Koncert odbył się w ramach promowania polskiej kultury w Montrealu a także promocji  zbliżającego się Festiwalu Polskiego w Montrealu,którego 3 już edycja odbędzie się w dniach 9-11 sierpnia w parku Des Faubourgs. Polski zespół Banana Boat wystąpił w Montrealu w ramach tourne w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych od 01-14 lipca 2013.

_DSC0008 Prezentacja zespołu Banana Boat przez  Leszka Kaczora w towarzystwie Konsula Generalnego RP Andrzeja Szydło_DSC0010 _DSC0014 _DSC0019 Bardzo dynamiczna brać marynarska z Górnego Śląska już od pierwszych minut wprowadziła salę w nastrój marynarskich szant czyli też wyprowadziła publiczność na wielkie morza :) _DSC0020 _DSC0022 _DSC0023 _DSC0026Na pierwszym planie,Maciej Jędrzejko,doktor nauk medycznych, twórca i wokalista zespołu Banana Boat, animator polskiego Ruchu Szantowego, założyciel i redaktor naczelny portalu Szantymaniak.pl oraz Magazynu Szantymaniak,

_DSC0034 _DSC0037 _DSC0039 _DSC0045 Wielką niespodzianką w trakcie koncertu był gościnny występ polpularnego w Quebeku piosenkarza Claude Michaud,który zaprezentował pieśń wielkiego kebeckiego poety Felixa Leclerc;Moi,mes souliers ( Ja,moje buty) o którym ukazał się wcześniej artykuł w Kronice Montrealskiej.Kliknij w zdjęcie poniżej,aby otworzyć artykuł o Felixie Leclerc

leclerc

_DSC0049 _DSC0062 Bracia Jędrzejko;pierwszy od lewej,Paweł polski literaturoznawca-amerykanista i translator, członek sekstetu BananaBoat,konferansjer i poliglota oraz Maciej,założyciel zespołu, prawdziwy urodzony wodzirej,który porywa publiczność
_DSC0067
_DSC0097 _DSC0105

Wieczór z szantami był niezwykle oryginalnym spotkaniem z marynistyczną kulturą polską na bardzo wysokim poziomie artystycznym. Ten rodzaj artystyczny został w bardzo przyjemny i zabawny sposób przybliżony polonijnej publiczności w Montrealu,która z prawdziwą przyjemnością i entuzjazmem dała się porwać żeglarskim melodiom.

Ach… byłbym zapomniał o bardzo ważnej rzeczy…otóż mit o żeglarskich szantach został obalony w ten poniedziałkowy wieczór; a mianowicie to nieprawda,że aby dobrze śpiewać marynarskie szanty trzeba wypić pół beczki rumu  Captain Morgan, wystarczy do tego butelkowana woda mineralna w wielkich ilościach,ponieważ spektakl był bardzo dynamiczny i pragnienie było wprost proporcjonalne do rytmu ,po prostu chciało się pić :)

Autor:Zbigniew Wasilewski

foto:Zbigniew Wasilewski

Jego Ekscelencja,Zenon Kosiniak-Kamysz Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Rzeczpospolitej Polskiej w Kanadzie pożegnał  Polonię Montralską

ambasador z gg

Zenon Kosiniak-Kamysz urodził się 25 lutego 1958 r. w Bieniaszowicach (woj. małopolskie). Absolwent Uniwersytetu Technicznego Wydziału Organizacji i Zarządzania w Dreźnie. Od 1982 r. specjalista w Centrali Handlu Zagranicznego Budimex oddział Kraków. W latach 1984-86 był zastępcą szefa kontraktu Krakowskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego Krakbud w Lipsku. Od 1986 roku do grudnia 1989 wicedyrektor Oddziału Polskiej Izby Handlu Zagranicznego w Krakowie. Pracę w polskiej dyplomacji rozpoczął w 1990 r., kiedy został mianowany Pierwszym Sekretarzem Ambasady RP w Budapeszcie.  W latach 1994 – 1996 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą, gdzie pełnił funkcję dyrektora departamentu. W latach 1996 – 2001 pracował jako Radca Handlowy przy Ambasadzie RP w Berlinie. Od 2001 roku do 2003 zatrudniony na stanowisku podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Od sierpnia 2003 roku do czerwca 2007 Ambasador Polski w Bratysławie. Od września 2007 roku do marca 2008 Radca Minister – Kierownik Wydziału Promocji Handlu i Inwestycji w Ambasadzie RP w Berlinie. W marcu 2008 roku powołany na stanowisko podsekretarza stanu ds. uzbrojenia i modernizacji w Ministerstwie Obrony Narodowej. Od stycznia 2010 roku Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Ottawie. Zna język niemiecki, angielski, słowacki, rosyjski.

W dniu 02 lipca 2013 w siedzibie konsulatu RP w Montrealu odbył się bardzo uroczysty wieczór pożegnalny. Konsul Generalny w Montrealu,Andrzej Szydło gościł na swojej placówce dyplomatycznej licznie zgromadzoną Polonię montrealską,która przyszła,złożyć podziękowania i pożegnać się z kończącym swoją dyplomatyczną misję w Kanadzie Jego Ekscelencją,Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym Rzeczpospolitej Polskiej w Kanadzie Zenonem Kosiniakiem-Kamysz ze swoją małżonką.Na spotkaniu pożegnalnym pojawiły się wszystkie reprezentacje polonijnych stowarzyszeń oraz osoby prywatne.

_DSC0009
_DSC0014 Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej ,okręg Quebec,Edward Śliz w towarzystwie odchodzącego Ambasadora wraz z małżonką_DSC0033 Ambasador RP w Kanadzie z małżonką w towarzystwie gospodarza wieczoru pożegnalnego,Konsula Generalnego w Montrealu, Andrzeja Szydło_DSC0035 _DSC0043 Ambasador oprócz bardzo miłych wspomnień z Kanady zabierze ze sobą do kraju wiele drobnych upominków_DSC0059 Pamiątkowym zdjęciom nie było końca_DSC0061 Jeszcze kilka ciepłych słów od wszystkich zebranych i życzenia pomyślności…_DSC0068 Ambasador RP w Kanadzie bardzo ciepło oraz z ogromną sympatią wyraził swoje podziękowanie za współpracę na placówce dyplomatycznej_DSC0074 _DSC0077 _DSC0087 _DSC0096 Polonijna pianistka z Montrealu Katarzyna Musiał,oprócz niezwykle ekspresyjnego mini-recitalu dedykowanego Ambasadorowi,wyraziła również swoje podziękowanie za mecenat dla artystów,których otaczał pan Ambasador podczas swojej kadencji_DSC0097 _DSC0099 _DSC0100 Związek Weteranów_DSC0103 Harcerze_DSC0105 _DSC0110 _DSC0111Na drugim planie,polscy dyplomaciod lewej:Joanna Walasek Konsul RP,Ewa Chmura-Golonka Konsul-Przedstawicielstwo Handlowe RP,Michał Korczak Vice-Konsul-Przedstawicielstwo Handlowe RP_DSC0119 Młoda i bardzo prężna generacja polonijna zrzeszona w Międzynarodowej Konferencji Quo Vadis,pierwsza od lewej: prezydent Quo Vadis,Tamara Sztorc_DSC0129 _DSC0130 _DSC0134 _DSC0135 _DSC0137 _DSC0139 _DSC0140 _DSC0141

Fotografia:Zbigniew Wasilewski

opracował:Zbigniew Wasilewski

Święto Kanady 2013

ballons

Święto Kanady (ang: Canada Day,fr: La fete du Canada) również nazywane Świętem Konfederacji  jest celebrowane 01 lipca na pamiątkę stworzenia Konfederacji kanadyjskiej wprowadzając Ustawę o Brytyjskiej Ameryce Północnej.Wydarzenie to miało miejsce 01 lipca 1867 r.Od tej daty liczona jest historia Kanady.W tym roku obchodzimy 146 urodziny państwa stworzonego przez emigrantów dla emigrantów.Ziemia obiecana i kraj marzeń dla tysięcy ludzi na świecie.

Canada_Day_Banner2013

Dzień 01 lipca został ustanowiony prawnie jako dzień wolny od pracy w 1879.W tamtych czasach święto było nazywane Dniem Konfederacji.Od momentu ratyfikacji Konstytucji kanadyjskiej w 1982 roku przez Królową Elżbietę II święto jest celebtrowane jako Dzień Kanady.

Canadadaylogo

Konstytucja Kanady (ang. Canada Act of 1982 / Constitutional Act of 1982, fr. Loi de 1982 sur Le Canada / Loi constitutionnelle de 1982) – ustawa konstytucyjna uchwalona przez Parlament Kanady 25 marca 1982 i proklamowana przez królową Elżbietę II 17 kwietnia tego samego roku, stanowiąca pełną suwerenność Kanady.

Konstytucja zawiera Ustawę o Ameryce Brytyjskiej z 1867, uchwaloną i przechowywaną do 1981 w Parlamencie Brytyjskim, wszystkie do niej poprawki uchwalone później (każdorazowo za zgodą Parlamentu Brytyjskiego) oraz całkowicie nowe przepisy, tworzące istotę tego dokumentu. Jej ważną częścią jest Kanadyjska Karta Praw i Swobód, gwarantująca 34 podstawowe prawa obywatelskie, między innymi wolność religijną, wolność słowa, wolność nauczania języków mniejszości kulturowych i tolerancję kulturową.

Konstytucja gwarantuje również prawa rdzennych ludów Kanady oraz definiuje zakres kompetencji prowincji i terytoriów. Konstytucja określa także procedurę dokonywania w niej poprawek. W tym celu konieczna jest zgoda co najmniej siedmiu prowincji, posiadających łącznie co najmniej 50% całkowitej populacji Kanady.

Konstytucja została uchwalona i przyjęta bez zgody Quebecu. Uzgodnienia co do repatriacji Konstytucji z 1867 r. z Londynu do Kanady i ogłoszenia niepodłegłości zapadły 4 listopada 1981 r., podczas nocnego spotkania premiera rządu federalnego oraz premierów wszystkich prowincji założycielskich Kanady oprócz Quebecu (“spotkanie kuchenne”, kitchen meeting, w Quebecu zwane “Nocą długich noży”,Nuit des longs couteaux), uznanego przez Quebec za rodzaj zamachu stanu. Próba weta ze strony Quebecu została odrzucona 06.12.1981 przez Sąd Najwyższy Kanady, który uznał, że decyzja ta była “prawomocna [skuteczna], choć bezprawna [zrodzona z nieprawego łoża]” (fr. légale, mais illégitime). Wobec powyższego Quebec nigdy nie podpisał Konstytucji Kanady (formalnie jej nie uznaje, w praktyce z jej zapisów korzysta). Jest to do dzisiaj przyczyną wielu tarć politycznych między Quebekiem a resztą Kanady oraz jedną z podstaw roszczeń separatyzmu quebeckiego.

Gigantyczne torty w formie  flagi kanadyjskiej są tego dnia oferowane dla publiczności w większych miastach kanadyjskich.

W prowicji Quebec to święto jest mało popularne.Wielu obywateli tej prowincji wykorzystuje ten dzień na przeprowadzki z racji faktu, że roczne umowy czynszowe kończą się zwyczajowo 30 czerwca.Ironicznie jest to święto  nazywane Świętem Przeprowadzek.Przeprowadzki 01 lipca w Quebecu jest szczególnym fenomenem społecznym.W Montrealu tego dnia nie braknie atrakcji ponieważ jest Międzynarodowy Fetiwal Jazzowy,manifestacje i zabawy związane z Dniem Kanady oraz pędzące ciężarówki z dobytkiem na inny adres.Nie należy do rzadkości widok materaca,krzesła czy poduszki ,na ulicach,które wypadły z transportu podczas przeprowadzki.Dla tych,którzy pragną relaksu,proponuję łono natury :)

Defilada na wzgórzu parlamentarnym w stolicy Kanady Ottawie.

Flaga kanadyjska obecna na wszystkich obiektach rządowych.

Wieczorem tego dnia są organizowane koncerty oraz sztuczne ognie poczynając od parlamentu w Ottawie a na parkach dzielnicowych wszystkich kanadyjskich miast kończąc.

Opracował:Z.P.Wasilewski

źródła:internet

Księstwo na wysokościach-Andora

14293484-andorre--bouton-drapeau-brillant

Do Andory prowadzą tylko dwie drogi wjazdowe. Do tego maleńkiego księstwa usytuowanego wysoko w górach Pirenejach leżącego między granicą Hiszpanii i Francji wjechałem od strony francuskiej,dokładnie ostry podjazd zaczął się od miasteczka Foix. Droga wjazdowa przecina całe księstwo i prowadzi do Hiszpanii. Reszta dróg lokalnych kończy się ślepymi zaułkami w samym księstwie. Z miejscowości Foix,na wysokości około 300 mnp. rozpoczął się szaleńczy podjazd pod górę krętymi drogami o zmierzchu. Droga o bardzo dobrej nawierzchni ze stromymi podjazdami oraz bardzo zawrotnymi zakrętami była prawie bezludna,jedynie mały Mini Austin na rejestracjach andorańskich nas wyprzedzał,co było bardzo pomocne podczas tej wspinaczki;po pierwsze,oświetlał drogę daleko w przedzie,po drugie nakazywał zmianę prędkości ponieważ z całą pewnością jechał tą niebezpieczną drogą nie pierwszy raz. Cała karkołomna wspinaczka na wysokość około 1000 mnp. trwała jakieś 45 minut. Stolica Andory,Andora la Vella znajduje się właśnie na wysokości 1000 metrów nad poziomem morza. Całe księstwo Andory o powierzchni 460 km kwadratowych znajduje się na średniej wysokości ok. 2000 metrów. Najwyższy punkt w Andorze to szczyt góry Pic Alt de la Coma Pedrosa (2942 m n.p.m.) .

_DSC0827
Pałac hrabiego de Foix
Według legendy to właśnie Karol Wielki założył Andorę w roku 805 w uznaniu zasług dla ludności zamieszkującej tą okolicę w zwalczaniu Saracenów.Po wielu konfliktach pomiędzy hrabstwem w Foix oraz biskupstwem w Urgell od chwili założenia Andory dotyczących pretensji terytorialnych,dochodzi wreszcie do porozumienia między dwoma zwaśnionymi stronami i kończy się w 1278 roku podpisaniem paktu dotyczącego Andory oraz nadania jej statusu współksięstwa. Aż do 1993 roku biskup Urgell oraz prezydent Francji nosili tytuły Księcia Andory. 14 marca 1994 r. księstwo Andory ogłasza swoją pierwszą w historii konstytucję i tym samym staje się suwerennym i niezależnym państwem z demokratycznymi prawami,instytucjami społecznymi, lecz pozostaje cały czas pod patronatem dwóch książąt,którzy posiadają jedynie prawo weta w kwestiach międzynarodowych.
_DSC0832 Wcześnie rano;widok z okna hotelu na zbocza Pirenejów,koniec czerwca,bardzo chłodny poranek oraz w wyższych partiach gór są jeszcze widoczne wielkie  zaśnieżone połacie terenu._DSC0833Dworzec autobusowy.
_DSC0836 Tablice rejestracyjne Andory. W księstwie nie ma ograniczenia prędkości na drogach. Kierowcy są raczej zdyscyplinowani lub być może bardziej rozważni,ponieważ widzieli przepaście przy drogach w ciągu dnia. Ja jechałem z szaleńczą prędkością pod górę ponieważ tych przepaści nigdy wcześniej nie widziałem. Lęk pojawił mi się wraz z zachwytem nad pejzażami podczas zjeżdżania z Andory._DSC0837

Podstawową działalnością ekonomiczną Andory jest turystyka oraz handel. Pomimo faktu,że księstwo nie należy do Wspólnoty Europejskiej to zaakceptowało jako walutę Euro. Cała Andora jest strefą o bardzo niskich podatkach lub wręcz nieistniejących na produkty takie jak wyroby alkoholowe,papierosy oraz na artykuły luksusowe i elektronikę. Jest prawdziwym rajem dla amatorów mody,ponieważ istniej w stolicy w Adora la Vella  wielkie centrum handlowe z najlepszymi na świecie butikami ,najlepszych kreatorów mody i to po bardzo przystępnych cenach. Turystyka jest skupiona przede wszystkim na sportach zimowych,lecz również latem ten region jest niezwykle popularny ze względu na swoje pejzaże.

_DSC0840 Migawki z centrum stolicy Andory_DSC0845 _DSC0847 _DSC0857 Co najmniej trzy restauracje McDonald w stolicy. Nie ma zbytniego wpływu hiszpańskiej gastronimii,pomimo,że Andorańczycy władają katalońskim,to jednak hiszpańskiej kuchni nie można tutaj uświadczyć._DSC0865 Jeżeli chodzi zaś o kulturę to jednak duma z katalońskiego artysty-ekscentryka,Salvadora Dali jest jak najbardziej wyeksponowana w honorowym,centralnym miejscu stolicy liczącej 22 000 mieszkańców._DSC0872 Widok na stolicę Andory położonej w dolinie z pobliskich gór._DSC0875 Całe terytorium księstwa jest usiane romańskimi kościółkami wybudowanymi na przełomie XI-XII wieku._DSC0884 Rwąca rzeka z wielkim szumem przelewająca się przez sam środek doliny_DSC0885 Romańskie budowle można zobaczyć w samym centrum stolicy Andory_DSC0892 _DSC0899 _DSC0904
Andora nie posiada armii,lecz według jej praw każda rodzina powinna posiadać broń na wypadek najazdu przez wroga. Gdyby ktoś nie posiadał broni,ta zostanie mu dostarczona z rezerw państwowych. Za jedynych żołnierzy w tym państwie jest uważanych kilkunastu wolontariuszy,którzy formują gwardię honorową. Poczta wewnątrz księstwa jest absolutnie bezpłatna co jest ewenementem absolutnie unikalnym na skalę światową. Wynika to z wiekowej tradycji w księstwie kiedy to przewożono listy i inne przesyłki z parafii do parafii przez wolontariuszy;dla przykładu;gdy ktoś z jednej parafii wyjeżdżał w odwiedziny do swoich znajomych lub rodziny w innej parafii zabierał przesyłki od sąsiadów i zostawiał je po drodze do swojego celu. Poczta Andory postanowiła podtrzymać tą tradycję. W Andorze jest znikoma przestępczość,jest jedno więzienie lecz świeci pustkami. Andorańczycy są bardzo pacyfistycznym narodem,są uczciwi,życzliwi,dumni,otwarci,radośni,skromni…tak ,jakby z baśni o Księstwie na Wysokościach :)
Autor:Zbigniew Wasilewski
Foto:Zbigniew Wasilewski

Montreal-Graffiti

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Włoskie słowo graffiti pochodzi od łacińskiego graphium (zadrapanie).W dzisiejszych czasach stało się synonimem dla jednych;wandalizmu ,dla innych zaś odmianą sztuki. Graffiti występują w bardzo różnorodnej postaci;napisów,rysunków,czy też odbitek z szablonu  na prawie każdej dostępnej płaszczyźnie,przeważnie na murach budynków,pomnikach,mostach,wiaduktach,ławkach w parkach miejskich czy nawet na dachach. Jest to czasami forma ekspresji niezadowolenia społecznego ,frustracji,złości ,chęć zemsty na instytucji lub osobie prywatnej a także wypływające z chęci bycia cool lub zdobycia popularności wśród mlodzieży. Bardzo często graffiti są używane do oznakowania swojego terytorium przez gangi miejskie.

la victoire

fot:autor. Montreal,dzielnica:Plateau Mont-Royal

Napis obok logo nawołuje do zwycięstwa poprzez wojnę narodową (La victoire par la guerre populaire),młot z sowieckiego godła zamieniony w pięść wskazuje,że wojownik o wolność ma ochotę zdrowo komuś przywalić. Z treści graffiti nie wynika niestety komu i za co :)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

grafika:Chris Miekina

553685_410798212312718_751356322_n

fot:Agnieszka Rajewska

Jeżeli można się ogólnie zgodzić,że filar wiaduktu jest ozdobiony ze smakiem a nawet odrobiną dowcipu to niestety właścicielowi obsmarowanej ciężarówki nie przyjdą na myśl bogate doznania estetyczne na widok arcydzieła na jego pojeździe a wręcz przeciwnie wyrazi swoje doznania bardzo głośno i to w najlepszej rynsztokowej łacinie :)

b30940ee427bb69f8269d48f6252

Nawet jeżeli przykład tego graffiti jest estetycznie poprawny to niestety jest przykładem wandalizmu i bezmyślności artysty,ponieważ szkody będą pokryte ze społecznych pieniędzy

DSC_4655

fot:autor.

Zamierzone graffiti przez właściciela kliniki laryngologicznej  i okulistycznej,spełniająca rolę swoistej reklamy .

Jeszcze kilka lat temu skrzynki pocztowe Poczty Kanadyjskiej bardzo często przedstawiały obraz nędzy i rozpaczy;

canada-post-mailbox-grafitti

Lecz ktoś wpadł na bardzo prosty i genialny zarazem sposøb aby zaradzić tej pladze i postanowił  udekorować skrzynki pocztowe firmowymi graffiti,które tą plagę skutecznie zahamowały:

Boites_aux_lettres_de_Postes_Canada_2006963a7ac5e7cd146f1c4c1ae177b4b97f

Jedno z bardziej udanych graffiti w Montrealu znajduje się na fasadzie Old BreweryMission,które zostało wykonane przez Jasmin Guerard-Alie oraz Simon Bachand na specjalne zlecenie w 2007 roku.

Capture d’écran 2012-09-23 à 20.33.24

W 2008 roku władze miasta Montreal,wydały na walkę z plagą graffiti 3,3 miliona dolarów.Taka kwota była potrzebna aby pokryć koszty zmywania różnego typu bohomazów ze ścian,urządzeń,umeblowania parków miejskich oraz parku samochodowego z powierzchni równej 150 000 metrów kwadratowych ( 15 hektarów). Osoby,które poświęcają się tej formie ekspresji często nie są świadome ,że ich czyny są nielegalne w świetle prawa. Narażają się na kary pieniężne a nawet w ekstremalnych przypadkach na karę więzienia.

graffiti_removal2

Najbardziej sprawdzoną metodą w walce z graffitersami jest jak najszybsze zmywanie napoczętego dzieła,w ten sposób ci artyści spod znaku Niewidzialnej Ręki zniechęcają się i już nie wracają przez dłuższy czas na to samo miejsce aby dokończyć rozpoczętego dzieła. Miasto pomaga w walce ze szkodliwą społecznie działalnością grafittersów poprzez bezpłatne udostępnianie sprzętu do zmywania graffiti lub w bogatszych dzielnicach miasta istnieją ekipy SOS do walki z tego typu wandalizmem.

Autor:Zbigniew Wasilewski

Niewygodna Archeologia

Amar_2

Zawsze zdumiewał mnie fakt, że w kontrowersyjnych historycznie miejscach, które sugerują istnienie rozwiniętych cywilizacji czy też na użycie nieznanych nam współcześnie technologii – niemal zawsze nie przeprowadza się weryfikacji czy uzupełniania poprzednich badań. Przykładem może być np. Wielka Piramida w Gizie. Przeprowadzono w niej w latach 80-tych badania z użyciem metody radiowęglowej, aby ustalić jej wiek. Wynik jaki wówczas uzyskano wskazał bez cienia wątpliwości, że piramida Cheopsa jest co najmniej 500 lat starsza niż to szacowano poprzednio, co oznacza, że data jej powstania zamiast na rok 2500 p.n.e. powinna być przesunięta na 3000 p.n.e. Nikt nie wątpił w rzetelność badań jakie przeprowadzono lecz mimo to, żaden z uniwersyteckich egiptologów nie użył nowo ustalonej daty w swojej publikacji przez ostatnie 20 lat. Egiptolodzy z jakichś powodów uznali, że takie badanie nie istnieje i do dziś je ignorują. Chronologia wydarzeń w Egipcie, utworzona przez członków Akademii ponad sto lat temu jest nadal sztucznie utrzymywana przy życiu i ignoruje wszystko, co mogłoby zmienić jej skamieniałą postać. Nie chodzi tu oczywiście tylko o to datowanie, lecz także o wiele innych podobnych informacji, ignorowanych przez sponsorowanych przez uniwersytety historyków.

Amar_2

Kryształowa czaszka Amar

Jest niemalże pewne, że takie działanie Akademii jest jak najbardziej zaplanowane. Przykładem mogą być tu publikacje popularno-naukowe, takie jak choćby magazyn wydawany przez Smithsonian Institute, które przy każdej okazji starają się zredukować nasze zrozumienie rozmaitych starożytnych kultur. Doskonałym przykładem jest tu np. definicja kryształowych czaszek jaką stworzyła Jane Walsh – czołowy archeolog tej instytucji. Kryształowe czaszki stały się niezwykle popularne w dużej mierze za sprawą ostatniej części Indiany Jonesa. Jane Walsh ze Smithsonian bez ogródek uznała, że takie czaszki nie mają większego historycznego znaczenia, że wszystkie są współczesnym fałszerstwem jakiego dokonuje się od lat w pewnej niemieckiej wiosce, gdzie doskonali rzemieślnicy rzeźbią te czaszki w krysztale i potem sprzedają na cały świat. Stamtąd miały pochodzić czaszka Mitchell-Hedges a także czaszki z paryskiego i londyńskiego muzeum. Nie miała ona żadnych dowodów aby czymś poprzeć takie radykalne wnioski mimo to, natychmiast życzliwie przyklasnął jej National Geographic i Archeology Magazine. Jane Walsh wyruszyła niemalże na prywatną krucjatę przeciw kryształowym czaszkom i np. utrzymywała publicznie, że ruchoma szczęka czaszki Mitchell-Hedges zrobiona jest ze szkła. Kiedy wykazano, że szczęka ta jest bez cienia wątpliwości kryształowa, wówczas pani Walsh uznała że musi pochodzić z innego kawałka kryształu niż reszta czaszki. To tylko pojedynczy przykład wstecznych i złośliwych działań instytucji naukowej, która funkcjonuje dzięki dotacjom państwa i jest opłacana z podatków.

Jane-Walsh
Nauka wydaje się zawsze stać po stronie prawdy, ale tylko w przypadkach, gdy ta prawda nie jest kontrowersyjna. Obok uczciwych naukowców jest też masa nieuczciwych jak choćby ci zatrudnieni w Zatoce Meksykańskiej przez BP, czy ci mówiący o globalnym ociepleniu i podrabiający dane w University of Anglia. Nawet szacowny miesięcznik „Archeology” przyznał, że są archeolodzy, którzy nagminnie oszukują i że zjawisko to wcale nie jest takie rzadkie. Mimo to pismo nie zdobyło się na publiczne potępienie takiego procederu i wskazanie palcem oszustów. Inna jest także kwestia dostępności odnalezionych do historycznych artefaktów. We Włoszech tylko 20% znalezionych przedmiotów o historycznej wartości podlega naukowemu opisaniu. Reszta leży w magazynach i nikt się tymi odkryciami nie interesuje. Z punktu widzenia historii można więc powiedzieć, że one nie istnieją. Doskonałym przykładem wstecznego działania instytucji naukowych były też wyczyny egipskiego ministra starożytności – Zahi Hawassa

W Newadzie w jaskini niedaleko miejscowości Lovelock znaleziono czaszki ludzkie, które swoją wielkością znacznie przewyższały typowy ludzki czerep. Wydawałoby się, że nie ma takiego muzeum na świecie, które nie chciałoby mieć takiej czaszki w swojej kolekcji. Nic bardziej mylnego. Jedna z czaszek rzeczywiście trafiła do muzeum, gdzie rozpłynęła się w jakimś zakamarku magazynu. Druga z nich jest wystawiona na widok publiczny w jednym z lokalnych muzeów w Reno, które jest otwarte od 9 do 11 raz w miesiącu. Z siedmiu czaszek „gigantów” jakie miały znaleźć się w muzeum – cztery zniknęły bez wieści. Wydawałoby się, że coś tak niezwykłego jak olbrzymie ludzkie czaszki powinno znaleźć się w centrum ludzkiej uwagi a tymczasem jest absolutnie odwrotnie, bo nikt o nich nawet nie słyszał. Podobne przypadki unikania przez naukę niewygodnych tematów można mnożyć i niewiele wskazuje na to, aby Akademia rychło zmieniła swoje podejście do opisywania historii ludzkości.

Autor:Chris Miekina

nowaatlantyda.com

TWÓRCA FESTIWALU W JOLIETTE

lindsay-fernand

  Ksiądz Fernand Lindsay (1929-2009) był znaną  postacią w życiu  muzycznym Quebecu, a  jego największym  osiągnięciem  było   powołanie Międzynarodowego Festiwalu  Muzycznego Lanaudiere w Joliette. Festiwal ten o światowym rozgłosie   przyciąga  od 35 lat najwspanialszych muzyków z całego swiata. Odbywa się w okresie letnim każdego roku w niedaleko położonym od Montrealu miasteczku Joliette i jego okolicach.

fernand_lindsay

 Lindsay urodził się w Trois-Pistoles w regionie Bas-Saint-Laurent.  Wielki wpływ na  rozwój jego osobowości  wywarł  wujek George Lindsay-organista w katedrze montrealskiej i dyrektor konserwatorium w Chicoutimi. W wieku lat 15 wstapił do seminarium duchownego włączając się w działalność środowiska muzycznego. Pobierał tam lekcje gry na fortepianie oraz na organach, klarnecie i fagocie. Pracę pedagogiczną rozpoczął w 1953 r., a równoczesnie zajmował się organizacją koncertów JMC w Joliette. W latach 1954-55 studiował filozofię na Uniwersytecie Montrealskim, a w 1962 roku zorganizował muzyczny festiwal-konkurs dla młodzieży powyżej 17 lat.  Jego laureatom przyznawano stypendia artystyczne  Centrum Sztuki w Orford. Z myślą o uczniach w wieku 9-16 lat stworzył obóz muzyczny w domenie Clercs de Saint-Viateur nad jeziorem Priscault w Saint-Come.  Uczestniczenie w  obozie bylo przez wiele lat ogromną radością dla tysięcy dzieci.  Każdego  poranka słychać było  śpiew chóru którym kierował  ksiądz Lindsay.  W 1965 stanął on na czele założonego przez siebie chóru ,, Des Chanteurs de la place Bouget.’’ Troskliwość i dar pedagogiczny pozwalały nazywać go ,,ojcem duchowym’’ młodych muzyków.  W 1963 roku Lindsay wyjechał do Paryża by kontynuować  na Sorbonie studia filozoficzne, a w  przerwach wakacyjnych   bywał na licznych europejskich festiwalach muzycznych. Wówczas w jego umyśle zakiełkowała  myśl  stworzenia w Quebecu międzynarodowego festiwalu muzycznego. Wybór padł na 70 tysięczne  miasteczko Joliette, które posiadało  kilka szkół muzycznych, 3 orkiestry młodzieżowe i odbywały się tam letnie obozy muzyczne. ,,Muzykalność” tego miasta mogła stanowić podatny grunt dla powołania  festiwalu. Realizacja  tych marzeń  dokonała się w 1978 r. Dużą rolę w dopięciu spraw organizacyjnych odegrała cierpliwość, siła przekonywania i charyzmat O.Lindsaya. Na ten rok  zaplanowano  8 koncertów upamiętniających 150 rocznicę śmierci Franciszka Schuberta. Wystąpiła wówczas 16-letnia ,,gwiazda’’ skrzypiec, sławna  dziś Angela Dubeau.

photo_736953_resizeAngele Dubeau,Fernand Lindsay

Tak narodzil się pierwszy, choć jeszcze skromny festiwal. Cenny wkład w organizację  wnieśli  bliscy wpółpracownicy Lindsaya: Rene Charette i Marcel Masse. Koncerty odbywały się w amfiteatrze Cegepu i pobliskich kościołach. W roku 1979 liczba  koncertów wzrosła do 35, a festiwal został oficjalnie uznany przez władze,   wybrano też pierwszą Radę Administracyjną. Stopniowo zaczęły napływać   subwencje rządowe,  które ułatwiały przygotowanie następnych festiwali.  Obecność wielu renomowanych solistów i zespołów  podnosiła prestiż imprezy. Coraz liczniejsza publiczność przemieszczała się wgłąb regionu Launadiere.  W 1987 r.

imagesfestival-lanaudiere

Fernand Lindsay został uznany za ,,osobowość roku’’na polu muzyki,  a Festiwal Lanaudiere stał się prawdziwym motorem rozwoju turystycznego i ekonomicznego dla całego regionu. W roku 1989 wraz z otwarciem nowego amfiteatru na 8 tysięcy miejsc, festiwal nabrał nowych rumienców. Ukończenie tej budowli było ukoronowaniem marzeń F.Lindsaya.

lindsay-fernand

Był on  posiadaczem najwyższych odznaczeń cywilnych w Kanadzie i w Quebecu : l’Ordre du Canada i l’Ordre National du Quebec. Otrzymał też medal JMC. W 2002 wręczono mu nagrodę Gubernatora Generalnego Kanady . Całe  jego życie było  nacechowane poświęceniem  się dla muzyki. Można powiedzieć że muzyka była jego życiem. Poszukiwał bez przerwy nowych dróg jej rozpowszechniania i w ten sposób przyczyniał się do uszlachetnienia  postaw  ludzkich przez sztukę.

Autor: Radosław Rzepkowski