DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Category Archives: Kanada

Święto Kanady 2013

ballons

Święto Kanady (ang: Canada Day,fr: La fete du Canada) również nazywane Świętem Konfederacji  jest celebrowane 01 lipca na pamiątkę stworzenia Konfederacji kanadyjskiej wprowadzając Ustawę o Brytyjskiej Ameryce Północnej.Wydarzenie to miało miejsce 01 lipca 1867 r.Od tej daty liczona jest historia Kanady.W tym roku obchodzimy 146 urodziny państwa stworzonego przez emigrantów dla emigrantów.Ziemia obiecana i kraj marzeń dla tysięcy ludzi na świecie.

Canada_Day_Banner2013

Dzień 01 lipca został ustanowiony prawnie jako dzień wolny od pracy w 1879.W tamtych czasach święto było nazywane Dniem Konfederacji.Od momentu ratyfikacji Konstytucji kanadyjskiej w 1982 roku przez Królową Elżbietę II święto jest celebtrowane jako Dzień Kanady.

Canadadaylogo

Konstytucja Kanady (ang. Canada Act of 1982 / Constitutional Act of 1982, fr. Loi de 1982 sur Le Canada / Loi constitutionnelle de 1982) – ustawa konstytucyjna uchwalona przez Parlament Kanady 25 marca 1982 i proklamowana przez królową Elżbietę II 17 kwietnia tego samego roku, stanowiąca pełną suwerenność Kanady.

Konstytucja zawiera Ustawę o Ameryce Brytyjskiej z 1867, uchwaloną i przechowywaną do 1981 w Parlamencie Brytyjskim, wszystkie do niej poprawki uchwalone później (każdorazowo za zgodą Parlamentu Brytyjskiego) oraz całkowicie nowe przepisy, tworzące istotę tego dokumentu. Jej ważną częścią jest Kanadyjska Karta Praw i Swobód, gwarantująca 34 podstawowe prawa obywatelskie, między innymi wolność religijną, wolność słowa, wolność nauczania języków mniejszości kulturowych i tolerancję kulturową.

Konstytucja gwarantuje również prawa rdzennych ludów Kanady oraz definiuje zakres kompetencji prowincji i terytoriów. Konstytucja określa także procedurę dokonywania w niej poprawek. W tym celu konieczna jest zgoda co najmniej siedmiu prowincji, posiadających łącznie co najmniej 50% całkowitej populacji Kanady.

Konstytucja została uchwalona i przyjęta bez zgody Quebecu. Uzgodnienia co do repatriacji Konstytucji z 1867 r. z Londynu do Kanady i ogłoszenia niepodłegłości zapadły 4 listopada 1981 r., podczas nocnego spotkania premiera rządu federalnego oraz premierów wszystkich prowincji założycielskich Kanady oprócz Quebecu (“spotkanie kuchenne”, kitchen meeting, w Quebecu zwane “Nocą długich noży”,Nuit des longs couteaux), uznanego przez Quebec za rodzaj zamachu stanu. Próba weta ze strony Quebecu została odrzucona 06.12.1981 przez Sąd Najwyższy Kanady, który uznał, że decyzja ta była “prawomocna [skuteczna], choć bezprawna [zrodzona z nieprawego łoża]” (fr. légale, mais illégitime). Wobec powyższego Quebec nigdy nie podpisał Konstytucji Kanady (formalnie jej nie uznaje, w praktyce z jej zapisów korzysta). Jest to do dzisiaj przyczyną wielu tarć politycznych między Quebekiem a resztą Kanady oraz jedną z podstaw roszczeń separatyzmu quebeckiego.

Gigantyczne torty w formie  flagi kanadyjskiej są tego dnia oferowane dla publiczności w większych miastach kanadyjskich.

W prowicji Quebec to święto jest mało popularne.Wielu obywateli tej prowincji wykorzystuje ten dzień na przeprowadzki z racji faktu, że roczne umowy czynszowe kończą się zwyczajowo 30 czerwca.Ironicznie jest to święto  nazywane Świętem Przeprowadzek.Przeprowadzki 01 lipca w Quebecu jest szczególnym fenomenem społecznym.W Montrealu tego dnia nie braknie atrakcji ponieważ jest Międzynarodowy Fetiwal Jazzowy,manifestacje i zabawy związane z Dniem Kanady oraz pędzące ciężarówki z dobytkiem na inny adres.Nie należy do rzadkości widok materaca,krzesła czy poduszki ,na ulicach,które wypadły z transportu podczas przeprowadzki.Dla tych,którzy pragną relaksu,proponuję łono natury :)

Defilada na wzgórzu parlamentarnym w stolicy Kanady Ottawie.

Flaga kanadyjska obecna na wszystkich obiektach rządowych.

Wieczorem tego dnia są organizowane koncerty oraz sztuczne ognie poczynając od parlamentu w Ottawie a na parkach dzielnicowych wszystkich kanadyjskich miast kończąc.

Opracował:Z.P.Wasilewski

źródła:internet

Chiński pasztet

chinese-cook-smiley-hi

Chiński pasztet,(fr: paté chinois),tak w dosłownym tłumaczeniu z francuskiego na polski nazywa się ogromnie popularna potrawa w kebeckich domach. Jest to niezwykle  znane i bardzo łatwe w przygotowaniu danie,nawet przepis jest tak łatwy,że w najbardziej zatwardziałych głowach na sztukę kulinarną jest bardzo łatwo przyswajalny. Składniki to wołowina mielona-kukurydza-kartofle. Przysmażyć mięso mielone z cebulką,osolić popieprzyć,położyć warstwę tak przygotowanego mięsa,przykryć warstwą kukurydzy z puszki,następnie wszystko zakryć warstwą purée z ziemniaków,włożyć do piekarnika,zapiec,wyjąć  z piekarnika,położyć na talerzu i skonsumować :) W wolnym tłumaczeniu na język polski ta potrawa powinna nazywać się zapiekanką,lecz pozostańmy przy chińskim pasztecie aby nie odejść zbyt daleko od folkloru kebeckiego.

pate-chinois

Istnieje bardzo wiele teorii odnośnie nazwy tej potrawy. Sami Chińczycy,mieszkający w prowincji Quebec zaklinają się na Konfucjusza,że w ich ponad pięcio tysiącletniej tradycji takiego pasztetu  niestety nie skomponowano. Niektóre źródła podają,że potrawa o nazwie  chiński pasztet pojawiła się pod koniec XIX wieku podczas budowy drogi kolejowej trans kanadyjskiej przez kompanię Canadian Pacific. W tamtej epoce robotnicy, przede wszystkim pochodzący z Azji byli żywieni wyłącznie ziemniakami,kukurydzą oraz wołowiną. Były to składniki łatwo dostępne i ich koszt był niewielki. Robotnicy z tamtych czasów siłą rzeczy stworzyli to swoiste danie,które z czasem zostało zaadoptowane przez  francuskojęzycznych Kanadyjczyków.

bigstock-Shepherds-Pie-64132904

Nawet jeśli ta potrawa trafiłaby pewnego dnia na polskie stoły to niestety oryginalna nazwa jest skazana na niepowodzenie. Wyniknąć to może z faktu ,że w polskiej świadomości termin “chiński pasztet” został mimowolnie ukuty przez dziennikarzy po perypetiach z chińską firmą mającą budować polskie autostrady,która zrywając kontrakt pozostawiła po sobie niesmak,czyli tak zwany chiński pasztet. Jeżeli zaś pewnego dnia pojawi się to danie nad Wisłą i Odrą,to będzie z pewnością nazywane jako kanadyjska lub chińska zapiekanka.

ph_130110

Chiński Pasztet został uznany za potrawę narodową Quebecu w 2007 roku przez wielką montrealską gazetę Le Devoir po skonsultowaniu się z czytelnikami oraz przeprowadzeniu sondażu. Odpowiednikiem chińskiego pasztetu  dla Francuzów będzie:

hachis_parmentier_creolise_001Hachis Parmentier,podobne do kebeckiej potrawy,lecz bez kukurydzy.

Szkocka odmiana:

shep pieShepperd’s Pie

Portugalska odmiana:

empadaoEmpadao

Podejrzewam,że Chińczycy gdyby wykazali odrobinę dobrej woli to również znaleźliby w swojej kuchni odpowiednik odpowiednik tej niezwykle popularnej zapiekanki.

Na łamach Kroniki Montrealskiej w kąciku gastronomicznym było już na temat:

PASZTET Z ZAJĄCA “POD STUKNIĘTYM KRÓLIKIEM”

TRC_9324_sm1Klikając w zdjęcie przejdziesz do artykułu.
HOT DOGI PROSTO Z DROGI

1335175793930_ORIGINAL

Kliknij w powyższe zdjęcie
WYŚMIENITA WOŁOWINA WĘDZONA-SCHWARTZ’S
1331049314400_ORIGINAL
Kliknij w powyższe zdjęcie.
PUDDING KEBECKI,CZYLI GASTRONOMICZNA MASAKRA
702px-Poutine
Smacznego życzy redakcja kronikamontrealska.com :)
Autor: Zbigniew Wasilewski

Montreal-Graffiti

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Włoskie słowo graffiti pochodzi od łacińskiego graphium (zadrapanie).W dzisiejszych czasach stało się synonimem dla jednych;wandalizmu ,dla innych zaś odmianą sztuki. Graffiti występują w bardzo różnorodnej postaci;napisów,rysunków,czy też odbitek z szablonu  na prawie każdej dostępnej płaszczyźnie,przeważnie na murach budynków,pomnikach,mostach,wiaduktach,ławkach w parkach miejskich czy nawet na dachach. Jest to czasami forma ekspresji niezadowolenia społecznego ,frustracji,złości ,chęć zemsty na instytucji lub osobie prywatnej a także wypływające z chęci bycia cool lub zdobycia popularności wśród mlodzieży. Bardzo często graffiti są używane do oznakowania swojego terytorium przez gangi miejskie.

la victoire

fot:autor. Montreal,dzielnica:Plateau Mont-Royal

Napis obok logo nawołuje do zwycięstwa poprzez wojnę narodową (La victoire par la guerre populaire),młot z sowieckiego godła zamieniony w pięść wskazuje,że wojownik o wolność ma ochotę zdrowo komuś przywalić. Z treści graffiti nie wynika niestety komu i za co :)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

grafika:Chris Miekina

553685_410798212312718_751356322_n

fot:Agnieszka Rajewska

Jeżeli można się ogólnie zgodzić,że filar wiaduktu jest ozdobiony ze smakiem a nawet odrobiną dowcipu to niestety właścicielowi obsmarowanej ciężarówki nie przyjdą na myśl bogate doznania estetyczne na widok arcydzieła na jego pojeździe a wręcz przeciwnie wyrazi swoje doznania bardzo głośno i to w najlepszej rynsztokowej łacinie :)

b30940ee427bb69f8269d48f6252

Nawet jeżeli przykład tego graffiti jest estetycznie poprawny to niestety jest przykładem wandalizmu i bezmyślności artysty,ponieważ szkody będą pokryte ze społecznych pieniędzy

DSC_4655

fot:autor.

Zamierzone graffiti przez właściciela kliniki laryngologicznej  i okulistycznej,spełniająca rolę swoistej reklamy .

Jeszcze kilka lat temu skrzynki pocztowe Poczty Kanadyjskiej bardzo często przedstawiały obraz nędzy i rozpaczy;

canada-post-mailbox-grafitti

Lecz ktoś wpadł na bardzo prosty i genialny zarazem sposøb aby zaradzić tej pladze i postanowił  udekorować skrzynki pocztowe firmowymi graffiti,które tą plagę skutecznie zahamowały:

Boites_aux_lettres_de_Postes_Canada_2006963a7ac5e7cd146f1c4c1ae177b4b97f

Jedno z bardziej udanych graffiti w Montrealu znajduje się na fasadzie Old BreweryMission,które zostało wykonane przez Jasmin Guerard-Alie oraz Simon Bachand na specjalne zlecenie w 2007 roku.

Capture d’écran 2012-09-23 à 20.33.24

W 2008 roku władze miasta Montreal,wydały na walkę z plagą graffiti 3,3 miliona dolarów.Taka kwota była potrzebna aby pokryć koszty zmywania różnego typu bohomazów ze ścian,urządzeń,umeblowania parków miejskich oraz parku samochodowego z powierzchni równej 150 000 metrów kwadratowych ( 15 hektarów). Osoby,które poświęcają się tej formie ekspresji często nie są świadome ,że ich czyny są nielegalne w świetle prawa. Narażają się na kary pieniężne a nawet w ekstremalnych przypadkach na karę więzienia.

graffiti_removal2

Najbardziej sprawdzoną metodą w walce z graffitersami jest jak najszybsze zmywanie napoczętego dzieła,w ten sposób ci artyści spod znaku Niewidzialnej Ręki zniechęcają się i już nie wracają przez dłuższy czas na to samo miejsce aby dokończyć rozpoczętego dzieła. Miasto pomaga w walce ze szkodliwą społecznie działalnością grafittersów poprzez bezpłatne udostępnianie sprzętu do zmywania graffiti lub w bogatszych dzielnicach miasta istnieją ekipy SOS do walki z tego typu wandalizmem.

Autor:Zbigniew Wasilewski

Historia Dollarda-bohater mimo woli

dollard-des-ormeaux_LR

Ville-Marie jest pierwszą francuską nazwą obecnego miasta Montreal. Niejaki Jerome le Royer,pan de La Dauversiere z północno-zachodniej Francji podczas głębokiej modlitwy w 1635 otrzymał wezwanie od opatrzności,aby założyć kolonię misyjną na wyspie Montreal.W 1640,Jerome le Royer wraz z Jean-Jacques Olier de Verneuil (założyciel świeckiego zakonu Sulpicjuszy) zakładają Towarzystwo Najświętszej Marii Panny z Montrealu d Nawracania Indian w Nowej Francji (Société de Notre-Dame de Montréal pour la conversion des sauvages de la Nouvelle France). W tym samym roku Jerome le Royer zawarł  znajomość z młodym szlachcicem z Szampani Paulem Chomedey de Maisonneuve,który wyraził chęć poświęcenia się w pracy misyjnej w Nowej Francji. Na propozycję objęcia kierownictwa nowo powstałego Towarzystwa Najświętszej Marii Panny z Montrealu d Nawracania Indian w Nowej Francji ,Paul Chomedey de Maisonneuve odpowiedział; Mój Panie,jestem gotów wyjechać do Montrealu oraz poswięcić moje życie oraz złożyć w ofierze Bogu wszystko co posiadam we Francji. Mała grupa Francuzów osiedla się na stałe na wyspie Montreal 17 maja 1642 zakładając osadę Ville-Marie. Oprócz kilku rodzin,wśród kolonizatorów byli księża oraz siostry zakonne,m.in. Jeanne Mance,założycielka Hotel-Dieu de Montreal,jednego z najstarszych szpitali na kontynencie północno-amerykańskim,czy też Marguerite Bourgeoys ,założycielkę edukacji w Nowej Francji.

Capture d’écran 2013-05-19 à 17.12.39

Pomnik bohatera Dollard des Ormeaux w Parku Lafontaine ,Montreal

W 1658 roku,młody,22-letni Dollard des Ormeaux przybywa do Nowej Francji,gdzie został mianowany komendantem garnizonu w Forcie Ville-Marie (miejsce dzisiejszego skrzyżowania ulic Mills i Commissaires). Pan Chomedey de Maisonneuve nadaje mu 30 arpentów ziemi,na której może się osiedlić. Nowy przybysz ze starego kontynentu nie kwapi się jednakoż do uprawy ziemi,według zapisów z tamtych czasów Dollard bardziej był zainteresowany sławą oraz przygodą. Istnieją podania,że Des Ormeaux uciekł z Francji z powodu pojedynku aby rozpocząć nowe życie .

Początkowo Indianie nie zdawali sobie nawet sprawy o pojawieniu się małej kolonii intruzów z Europy. Z czasem Irokezi bardzo nieprzychylnie nastawieni do Europejczyków postanawiają całkowicie rozprawić się z nimi i przepędzić na cztery wiatry. Francuzi dowiedzieli się o planach Irokezów od indiańskiego więźnia,który zdradził plany Irokezów planujących od jesieni 1659 roku wielką inwazję na Nową Francję ,poczynając od wyspy Montreal,poprzez miasto Trois Rivieres a kończąc na totalnej destrukcji miasta Quebec. Wobec takiego zagrożenia ze strony Irokezów,młody Dollard z grupą 16-tu wolontariuszy bez żadnego militarnego przygotowania wyrusza z Ville-Marie na spotkanie z Irokezami . Pierwsza potyczka z Irokezami ma miejsce w pobliżu Wyspy Sióstr (Ile des Soeurs),podczas której zostało zabitych kilku indian a po stronie Francuzów straty były oszacowane na trzech zabitych i kilku rannych.

Bitwa pod Long Sault.

1 maja 1660 roku grupa niedoświadczonych wolontariuszy pod wodzą Dollard des Ormeaux pojawia się w opuszczonej osadzie Algonkinów przy rzece Outaouais .Po wzmocnieniu palisady ,zajmują pozycje obronne ,do grupy Europejczyków dołączyło się około 40 Huronów oraz 4 Algonkinów z okolic Trois Rivieres. Nazajutrz,2 maja około 300 Irokezów zaatakowało Fort Long Sault . W czasie tej pierwszej konfrontacji jeden z wodzów irokezkich z plemienia Seneków został zabity ,jego głowa odcięta i jako trofeum nabita na jeden z pali otaczającej Fort palisady. Irokezi w wyniku częstych porażek i trudności ze zdobyciem Fortu zwrócili się o pomoc do Mohawków,którzy w sile 500 wojowników przyszli im z pomocą 5 dni później. Przerażeni Huroni,którzy współpracowali z Francuzami zdezerterowali i przyłączyli się do Irokezów. Dollard des Ormeaux zginął od granatu ręcznej roboty który był przeznaczony dla Irokezów,losy bitwy od tego momentu zostały przesądzone. Wszyscy pokonani z garnizonu Dollarda des Ormeaux,ranni czy zabici zostali spaleni na stosie zgodnie z wojenną tradycją irokezką.Pomimo faktu,że Irokezi stracili około 80 wojowników w tej bitwie wobec 16-tu ofiar po stronie francuskiej to odstąpili ostatecznie od planu inwazji Nowej Francji.

dollard-des-ormeaux_LR

Dollard des Ormeaux uzyskał pośmiertnie wymarzoną sławę za odparcie z garstką ludzi inwazję Irokezów z 1660 roku. Ataki Irokezów od tego czasu ucichły na pewien czas co pozwoliło młodej kolonii na spokojną uprawę ziemi unikając w ten sposób widma głodu. Tymczasem niektórzy historycy nie są w stanie potwierdzić bohaterstwa Dollarda,twierdząc,że on nigdy nie miał zamiaru bronić Nowej Francji,lecz wyruszył do bitwy a Irokezami powodowany korzyściami materialnymi,chcąc rabować Indianom skóry futerkowe,na które był wielki popyt w Europie. Dollard des Ormeaux według pewnych historyków był zwykłym piratem ,mającym pecha znajdując się w nieodpowiednim miejscu o nieodpowiednim czasie. Według tych samych historyków postać tego wagabonda została wykorzystana przez władze kościelne w celu stworzenia mitu bohatera patriotycznego,łączącego nową kolonię poprzez pryzmat patriotycznego i religijnego zachowania.

111

Fot: autor (klikając w fotkę z muszkieterem zobaczysz artykuł o Forcie Chambly)

W 1665 roku,król Francji Ludwik XIV wysłał do Nowej Francji regiment Carignan-Salieres aby bronic nową kolonię przed atakami Irokezów. Ten elitarny regiment doprowadził do traktatu z Irokezami znanego pod nazwą Wielkiego Pokoju w Montrealu w 1701 roku.

Przez długie lata w prowincji Quebec,święto brytyjskiej królowej; Dzień Wiktorii (ang:Victoria Day,fr:Fête de la Reine) by o świętowane jako Święto Dollarda (fr: Fête de Dollard),które było i pozostało manifestacją odmienności kultury francuskiej na łonie kanadyjskiej konfederacji. Od 2003 roku rząd prowincjonalny Quebecu na mocy dekretu świętuje ten dzień jako Narodowy Dzień Patriotów.

DSC_4672

Fot:autor (Klikając w powyższe zdjęcie znajdziesz odnośnik do artykułu o Patriotach Quebeckich )

Autor:Zbigniew Wasilewski

grafika:internet

 

Quo Vadis 5

logo

Konferencje z cyklu Quo Vadis mają na celu wspieranie światowej sieci motywującej polską młodzież. Głównymi celami tych konferencji są; promowanie aktywności w Polonii, poznanie naszej tożsamości i kultury polskiej, podejmowanie nowych projektów, zarówno lokalnie jak i na arenie międzynarodowej, zwiększenie widoczności naszej społeczności, i zapewnienie przekazania wiedzy pomiędzy obecnymi polskimi przywódcami i przyszłym ich pokoleniem.

W ciągu ostatnich czterech lat, odbyło się pięć edycji konferencji Quo Vadis w Kanadzie i w Stanach Zjednoczonych. Konferencje te przyciągnęły wielu delegatów z Ameryki Północnej, Europy i Australii. Oprócz tegorocznej edycji Quo Vadis w Montrealu, odbędą się również dwie inne konferencje w tym roku, jedna w Sydney w Australii, a druga w New Britain, Connecticut, w Stanach Zjednoczonych.

21256_10101165501008567_310832594_n
Montrealska konferencja Quo Vadis V odbędzie się w dniach: 16 – 18 sierpnia 2013 r. Obecnie dynamiczni organizatorzy są w trakcie przygotowań do tego wielkiego wydarzenia. Mają bezwarunkowe poparcie Konsulatu RP w Montrealu,oraz polskiego  Ministerstwa Spraw Zagranicznych.  Organizatorzy konferencji zapraszają Polonię montrealską na oryginalną zabawę w stylu lat 50-tych w sali Towarzystwa Orła Białego w tą sobotę 18 maja 2013 o godz.19:00. Wydarzenie to ma na celu;po pierwsze zagwarantować wspaniałą zabawę w środowisku polonijnym,lecz także co jest niezwykle ważne: zdobyć środki finansowe konieczne do realizacji tego projektu. Zatem ,bawiąc się w znakomitej atmosferze,pełnej niespodzianek przyczyniamy się do realizacji szlachetnych zamierzeń nowej polonijnej generacji. Już wkrótce więcej o tym nowym ruchu polonijnym w Kronice Montrealskiej. Wywiad z władzami montrealskiego Quo Vadis 5, p. Tamarą Sztorc wraz z p.Karolem Usakowskim ukaże się w Kronice w najbliższych dniach.
Serdecznie zapraszamy.
bilety: Sandi Kosiorowska 514 559 4542
Opracował:Zbigniew Wasilewski
grafika:Quo Vadis 5

Kanada z bardzo bliska, czyli baśń o holenderskiej księżniczce Margriet i tulipanach w Ottawie

3

Margriet Francisca, Księżniczka Holandii, Księżniczka Orange-Nassau, Księżniczka Lippe-Biesterfeld jest trzecią córką holenderskiej Królowej Juliany i Księcia Bernharda z Holandii. Jest jedną z tych nielicznych osób, które urodziły się z syndromem błękitnej krwi. Od samego urodzenia od razu ma co najmniej trzy szlacheckie tytuły, z możliwością skolekcjonowania dalszych, poprzez koligacje z innymi rodami, oraz z możliwością odziedziczenia któregoś dnia holenderskiego tronu. Takich księżniczek w Europie dzisiaj jest sporo, wiodą sobie książęcy żywot, rodzą małe książęta i małe księżniczki, wychowują je, kształcą w najlepszych szkołach i żenią je, jak już dorosną z książętami i księżniczkami z innych rodów. I nikt nie dba o to dzisiaj zbytnio, i nikomu to za bardzo nie imponuje. Sam kiedyś poznałem etiopskiego księcia i od tamtego czasu mam dogłębne przekonanie, że etiopscy książęta chleją, klną, brzydko pachną, są krętaczami i mają minimum pięć paszportów.


Jednak w przypadku Księżniczki Margriet z Holandii rzecz ma się całkiem inaczej i jest godna uwagi braci Grimm. Z racji tego, że bracia Grimm nie opowiedzą już niestety tej historii, podejmuję się przybliżyć tę baśń.

W czasie Drugiej Wojny Światowej, gdy Naziści byli zagrożeniem w całej Europie, królowa brytyjska zaproponowała holenderskiej rodzinie królewskiej azyl z dala od okropności wojny w Kanadzie właśnie, w stolicy Ottawie. Od czerwca 1940-go roku, holenderska rodzina królewska przebywa zatem w Ottawie. 19 stycznia 1943, wówczas jeszcze Księżniczka Juliana, wydaje na świat córkę Margriet – trzecie z kolei dziecko pary królewskiej. Imię Margriet (stokrotka) dane jest jako symbol holenderskiego ruchu oporu. Po odzyskaniu niepodległości Holandii (w znacznej mierze dzięki kanadyjskiej armii), w roku 1945 rodzina królewska powraca do pałacu Soestdijk w Baarn, gdzie rezydowali przed wojną. We wczesnych latach 50-tych, po drugiej wojnie (niestety dokładnej daty nie udało mi się ustalić) holenderski dwór, oprócz oficjalnych podziękowań, sprawił Kanadzie prezent  godny iście królom – przysłał do Kanady transport 100 tysięcy cebulek najlepszych tulipanów, które zostały zasadzone na wzgórzu parlamentarnym i zaczęło się… Corocznie ambasada holenderska przysyła w podzięce następne 20 000 tulipanów. Od tamtej pory, co roku, zawsze w maju kwitną tulipany w Ottawie, które z czasem tą tradycję zamieniły w kanadyjski festiwal tulipanów.

Trzy lata temu, w związku z 65-tą rocznicą wyzwolenia, Księżniczka Margriet przybyła osobiście do Ottawy, aby oddać cześć nielicznym już dzisiaj kanadyjskim kombatantom, walczącym o wyzwolenie Holandii (ok 20 osób). Przyjęta została z wszystkimi honorami przez ówczesną Jej Wysokość Gubernator Generalną Jej Królewskiej Mości Królowej Elżbiety II, Michaelle Jean. Etykieta dworska pozwala nam, poddanym, tylko dowiedzieć się z oficjalnego komunikatu, że braterstwo kanadyjskie i holenderskie jest ciągiem przyjaźni i braterstwa bez końca. Pani gubernator, Michaelle Jean, obwieściła Księżniczce Margriet, że gdziekolwiek się ona w całej  Kanadzie nie uda, tam zawsze będą stały przed nią drzwi otwarte.


W czasie oficjalnej wizyty Księżniczki Margret w Ottawie, 12-16 maja 2010, Holenderskie Królewskie Stowarzyszenie Hodowców Tulipanów nazwało jeden z najnowszych odmian tulipana na cześć naszego kanadyjskiego gubernatora – oficjalnie nazywa się zatem Michaelle Jean. Tulipan charakteryzuje się tym, że ma długie płatki i jest koloru brązowego z odcieniem czerwonym.


Tekst i zdjęcia: Zbigniew Wasilewski

Od redakcji:Artykuł powyższy ukazał się w maju ub.roku na łamach Kroniki Montrealskiej. Redakcja Kroniki Montrealskiej uznała za stosowne aby wznowić publikację tej oryginalnej historii oraz przypomnieć przy okazji rosnącej liczbie czytelników Kroniki o odbywającym się obecnie Festiwalu Tulipanów w Ottawie. Festiwal Tulipanów w Ottawie 2013 rozpoczął się 03 maja i potrwa do 20-tego tego samego miesiąca. Polecamy gorąco wybrać się na to wydarzenie,ponieważ uchodzi za największy na świecie festiwal tego rodzaju i jest wart zobaczenia,atrakcja jest gwarantowana.

Centrum Sztuki w Orford

Capture d’écran 2013-05-07 à 13.52.03

Miejscowość Orford  kojarzy się na ogół  ze szczytem górskim, wyciągami narciarskimi, pięknymi krajobrazami i kampingami.  Ale  bardziej wtajemniczeni wiedzą że jest tam  również usytuowane Centrum Sztuki organizujące festiwale i letnie obozy muzyczne. Na scenie kulturalnej Quebecu,   ulokowane w sercu parku narodowego  Centrum jest jednym z ważniejszych organizmów propagujących sztukę  muzyczną.Sation-de-ski-Orford

    Jego początki  sięgają roku 1951. Wówczas to pod auspicjami ,,Les Jeunesses Musicales du Canada”  zorganizowano tam  pierwszy obóz muzyczny. Tym samym ziściły się marzenia kilku osób : Allarde-Rousseau, Laurette Desruisseaux-Boisvert, Josepha-Hector Lemieux i Gillesa Lefebvre. Ten ostatni był przez ponad 20 lat dyrektorem Centrum w latach 1951-1972. Jego zasługi dla dynamicznego rozwoju Centrum są niezaprzeczalne. Lefebvre był człowiekiem pełnym zapału, energii i odwagi, wymagającym wiele od siebie i od innych. Jego entuzjazm udzielał się wszystkim, którzy z nim współpracowali. Podczas jego kadencji wybudowano wszystkie główne pawilony, sale przeznaczone do ćwiczeń (tzw.ćwiczeniówki) i rezydencje mieszkalne. Z myślą o koncertach otwarto też w 1960 roku salę koncertową.

blogue_20110704a

      W ramach organizowanych co roku letnich festiwali muzycznych odbywa się średnio 35 koncertów w wykonaniu różnych zespołów i solistów. Ważnym rodzajem działalności Centrum są letnie obozy muzyczne przeznaczone dla absolwentów konserwatoriów i wydziałów muzycznych uniwersytetów. Ich celem jest dostarczenie młodym muzykom skutecznych i pomocnych « narzędzi » dla ich artystycznego rozwoju. Obozy te będące rodzajem stażów muzycznych odbywają sie w lipcu i sierpniu. Stażyści uczestniczą w kursach pod kierunkiem wybitnych pedagogów. Są to staże kilkunastodniowe orkiestrowe, kameralne i klasy mistrzowskie. W tym roku 2013 po raz pierwszy  Centrum oferuje staż muzyki jazzowej na którym wykładać będą najwybitniejsi jazzmani z Kanady.  Stażysci występują też na koncertach, najczęściej darmowych, dla publiczności w sali « Gilles Lefebvre » i innych pobliskich miejscowościach, nabywając doświadczenia estradowego. Występy młodych artystów odznaczają się profesjonalizmem.

img_0364

 Orford stało się niemal obowiązkowym miejscem pobytu dla wielu młodych muzyków. Siłą przyciągającą jest m.in.  międzynarodowa renoma wielu pedagogów prowadzących kursy. Pierwsi profesorowie z zagranicy przybyli tam juz w 1956 roku.Wśród tych którzy wiernie powracali byli:  skrzypek-pedagog Lorand Fenyves,  Terence Helmer (czlonek kwartetu Orford), Janos Starker, Menahem Pressler, Yuval Yaron ( z Uniwersytetu Indiana w USA), Marc Durant, Andre Laplante (solista i profesor Glenn Gould School of Music) oraz wielu specjalistów w dziedzinie instrumentów dętych (czlonkowie OSM).

W roku 1973 w ramach festiwalu odbyły się pierwsze ateliers i koncerty muzyki barokowej w  niedaleko malowniczo położonym klasztorze St.-Benoit-du Lac. Pobyt w Orford  był  zawsze wielce inspirujący dla większości młodych artystów. Od 1981 roku organizuje się koncerty festiwalowe również w katedrze św. Patryka w pobliskim mieście Magog. W latach 1996-99 miały także miejsce konkursy międzynarodowe w kategorii dyrygentury i śpiewu operowego.

l_sabord_59

Dla pełniejszego wykorzystania infrastruktury  i z myślą o turystach otwarto w roku 1995 na terenie Centrum  16 rekreacyjnych domków kampingowych i restauracje. Domki  usytuowane w pięknej, leśnej scenerii przyciągają  w okresie letnim  licznych miłośników muzyki i natury. Natchnienie z piękna górskiej przyrody czerpią tam również artyści sztuk plastycznych, którzy już od roku 1955 partycypują  w stażach ( już po zakończeniu obozów muzycznych).  Ich prace nierzadko zainspirowane są muzyką. Np. Jean Paul Mousseau zainstalował własnego pomysłu lampy w rotundzie sali koncertowej, a rzezba « Vivace » stała się symbolem wizualnym Centrum.  Odbywają się tam   również wystawy obrazów artystów-malarzy i sympozja.

 Autor:Radosław Rzepkowski

zdj∂cia:materiały prasowe

Biel i czerwień-Dzień flagi

flaga

Dwa kolory;biel i czerwień są przyjaznymi kolorami każdemu Polakowi i kojarzą się raczej z pozytywnymi elementami naszej polskiej kultury. Powszechnie biel z czerwienią utkwiły w świadomości Polaków w 1792 roku, podczas obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Konstytucji 3. Maja. Wszystkie damy ubrały wówczas białe suknie przepasane czerwonymi wstęgami. Miało to nawiązać do białego orła na czerwonym tle. Dopiero jednak 7 lutego 1831 roku, podczas obrad Sejmu Królestwa Polskiego, na wniosek Walentego Zwierkowskiego, oficjalnie ustanowiono barwy państwa i tym samym flagi narodowej. Po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku, potwierdzono te ustalenia. Czerwień i biel stanowiły składowe flagi polskiej. W dwa lata później, określono czerwień jako karmazyn, a w 1927 roku zmieniono odcień czerwieni na cynober.

flaga-polska

Polska flaga składa się z dwóch poziomych pasów – białego na górze, czerwonego na dole. Poza flagą, ważnymi polskimi symbolami narodowymi są herb i hymn.

Używany od stuleci herb Polski przedstawia białego orła w koronie. Jak mówi legenda, Lech – rzekomy założyciel państwa polskiego – zobaczył na swej drodze gniazdo orła i postanowił wybudować w tym miejscu miasto. Od słowa „gniazdo” pochodzi nazwa najstarszej polskiej stolicy – Gniezna, zaś orzeł został symbolem państwa. Wizerunek orła ulegał pewnym modyfikacjom na przestrzeni wieków. W okresie PRLu orła pozbawiono korony, by zatrzeć pamięć o polskiej historii.

Początki polskiej flagi sięgają końca XVIII wieku, kiedy to po rozbiorach patrioci i powtańcy potrzebowali łatwo rozpoznawalnego symbolu. Wybrano do tego kolory czerwony i biały, zaczerpnięte z godła. Oficjalnie flaga została przyjęta w 1831 roku, ale już w 1792 roku podczas obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja noszono biało-czerwone stroje i szarfy, symbolizujące wierność ojczyźnie. Zakazana przez carów rosyjskich, polska flaga powróciła jako oficjalny symbol Polski w 1918 roku po odzyskaniu niepodległości.

Po II wojnie światowej władze komunistyczne wprowadziły wiele restrykcji dotyczących stosowania polskiej flagi i innych symboli narodowych, zaś flaga była uważana za symbol protestu przeciwko reżimowi. Wywieszano ją podczas strajków, a „Solidarność” umieściła ją w swym słynnym symbolu. Dziś flaga wywieszana jest obowiązkowo 1 maja (Święto Pracy), 2 maja (Dzień Flagi), 3 maja (Święto Konstytucji) i 11 listopada (Święto Niepodległości).

solidarnosc-logo_gross

Obecnie najbardziej zbliżoną do polskiej flagę mają Monako i Indonezja, jednakże pasy bieli i czerwieni ułożone są w odwrotnej kolejności.

image_gallery

Dziennik Ustaw RP bardzo ściśle ustalił barwy czerwieni na polskiej fladze oraz dopuszczalne wahania w odcieniach czerwieni.

Informacja nadesłana do Kroniki Montrealskiej z konsulatu RP w Montrealu:

2 maja przypada Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Dla uczczenia tego wydarzenia uczniowie 4 polskich szkół w Montrealu zebrali się 13 kwietnia przed jednym z najpiękniejszych punktów widokowych w mieście, Oratorium św. Józefa w Montrealu, aby ułożyć „żywą flagę” z biało-czerwonych plansz. W układaniu flagi wzięło udział 150 uczniów.

Celem projektu było nie tylko podkreślenie znaczenia święta poprzez niecodzienną akcję, ale również przybliżenie uczniom znaczenia symboli narodowych i integracja pomiędzy poszczególnymi szkołami.

Patronat nad wydarzeniem sprawował Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Montrealu oraz Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, która przekazała uczestnikom sympatyczne upominki związane z parą prezydencką. Kierownicy wszystkich szkół otrzymali też biało-czerwone flagi przesłane specjalnie na tę okazję przez Pana Prezydenta.

W wydarzeniu uczestniczyło łącznie ponad 200 osób: uczniów, rodziców, nauczycieli, kierowników szkół. Wśród nich znalazła się również odchodząca Przewodnicząca Polskiej Rady Szkolnej w Montrealu, pani Weronika Schab.

Utworzenie „żywej flagi” zostało udokumentowane filmem, który zostanie opublikowany w Dzień Flagi, 2 maja 2013, na stronie Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Montrealu:www.montreal.msz.gov.pl.