DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Monthly Archives: Styczeń 2014

Wybory Miss Polonia Montreal 2014

Miss-universe-crown-design1-1

Tradycja wyborów Miss Polonia w Montrealu jest tak długa jak historia samej Polonii montralskiej. Wiadomo od starszej generacji tutejszej Polonii, że takie wybory odbywały się już na różnych balach na początku XX wieku, kiedy to w latach 30-tych, 40-tych najliczniejsze skupisko Polonii kanadyjskiej było w Montrealu właśnie. Po drugiej wojnie światowej Polonia montrealska powraca do tradycji wyborów Miss. Pierwsze, powojenne wybory Miss Polonia zostały zorganizowane z inicjatywy pana Bernarda Kmity, biznesmena i prezesa Kanadyjskiej Izby Handlowej w Quebeku , pod nazwą Miss Polonia Quebec. Pierwszą powojenną Miss Polonia została wybrana Teresa Toczko. Pan Bernard Kmita zorganizował lącznie 7-miokrotnia wybory na Miss. Następnie, po dłuższej przerwie Towarzystwo Białego Orła odnawia tą tradycję. Początkowo przy okazji organizowanych zabaw walentynkowych w sali bankietowej Towarzystwa zostają spontanicznie wybierane młode panny jako Miss Balu aby począwszy od 2002 roku ustanowić oficjalne wybory Miss Polonia Montreal z regulaminem,komisją wyborczą, nagrodami,szarfami i koroną dla wybranej Miss. Wybory Miss Polonia cieszą się olbrzymią popularnością wśród Polonii montrealskiej od samego początku a bilety na bal są wyprzedane na długo przed samym wydarzeniem. Poniżej laureatki z pięciu poprzednich wyborów na Miss Polonia Montreal.

2009Miss Polonia2009: Marta Jabłońska

2010Miss-Polonia-Montreal-2010-Alexandra-Tomczak2010: Alexandra Tomczak

2011Miss Polonia2011: Magdalena Cyga

2012Miss Polonia2012: Elizabeth Skalak

2013Miss Polonia

2013: Izabela Sokolnicka

W tym roku wybory na Miss Polonia Montreal 2014 odbędą się w sobotę 15 lutego o godz.19:00 w sali bankietowej Towarzystwa Białego Orła przy: 1956,rue Frontenac. Lista kandydatek jest otwarta do niedzieli 02 lutego włącznie. Kandydatki w wieku 17-24 lat mogą się zgłaszać do P. Pauline Topolniski tel: 514 727 5002. W regulaminie wyborów na Miss jest 5 kategorii konkursowych:

1. Prezentacja ,(krótkie przedstawienie swojej osoby, ok. 2-3 minuty)

2. Walc wiedeński, (każda z konkurentek ma za zadanie zatańczyć walc wiedeński z profesjonalnym tancerzem)

3. Odpowiedź na zadane pytanie ( jest możliwość aby się przygotować do udzielenia odpowiedzi ponieważ pytanie jest podane kandydatkom przed rozpoczęciem konkursu)

4. Talent, (kandydatki na Miss Polonia przedstawiają swoje pasje, zainteresowania,dowolna rzecz,która pasjonuje je najbardziej)

5. Ogólny styl bycia ( każda z kandydatek otrzyma od jurorów dodatkową notę za sposób bycia podczas całego konkursu, to znaczy będzie oceniony całokształt jej podejścia do konkursu, jej kulturę, zachowanie, naturalność i elegancję)

Spośród laureatek montrealskiego konkursu na Miss Polonia jest jedna osoba, która postanowiła kontynuować karięrę w tej dyscyplinie . Marta Jabłońska ,Miss Polonia Montreal z 2009 roku uczestniczyła w konkursie na Miss Universe Canada w 2012,była jedną z 12 finalistek,zdobyła nagrodę za Humanitaryzm. W tym samym roku brała udział w międzynarodowym konkursie Miss International 2012 jako reprezentantka Kanady w Okinawie ,Japonia.

2012Jablonska,Okinawa Japan Miss Int.Marta Miss International 2012

 Zjęcia Marty Jabłońskiej z konkursu w Japonii w 2012.

Jako ciekawostkę dodam, że w historii Miss Canada dwukrotnie najwyższy tytuł zdobyły Kanadyjki polskiego pochodzenia. Pierwszym razem odbyło sie to podczas wyborów Miss Dominion of Canada w 1963 roku. Zwyciężczyni tytułu nazywała się Jane Kmita pochodząca z Regina w Saskatchewan. Miss Dominion of Canada 1963 KmitaStudebaker 1964,Miss Dominion of Canada Jane Kmita

 

_DSC0014Towarzystwo Białego Orła w Montrealu,pażdziernik 1963 rok, bal Polonii na cześć Jane Kmita Miss Kanada 1963. Jane Kmita brała również udział w konkursach Miss Universe 1963, Miss World 1963 oraz Miss International 1964

Po raz drugi tytuł Miss Canada otrzymała Kanadyjka polskiego pochodzenia Małgosia Majewska z Brampton ,Ontario w 2006 roku.

154233 miss-i003Małgosia Majewska zdobyła również tytuł Vice-Miss  World Sport 2006. Brała udział w Miss Worl Americas.

Autor:Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski,materiały prasowe

Komunikat Jego Ekscelencji Ambasadora RP w Kanadzie Mariusza Bosackiego dla Polonii Montrealskiej

Konsulat 2014W dniu 28 stycznia 2014 roku w Wydziale Promocji, Handlu i Inwestycji w Montrealu na zaproszenie Konsula Generalnego RP w Montrealu Andrzeja Szydło odbyła się nadzwyczajna konferencja prasowa z obecnym Ambasadorem RP w Kanadzie Marcinem Bosackim. Na spotkaniu byli obecni wszyscy przedstawiciele polonijnych organizacji społecznych oraz media . Podczas wczorajszej konferencji prasowej Jego Ekscelencja Ambasador RP w Kanadzie powiadomił oficjalnie polonijne środowisko w Montrealu o niezwykle ważnej i historycznej decyzji rządu polskiego dotyczącej losów placówki dyplomatycznej w Montrealu. Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Montrealu z dniem 01 sierpnia 2014  zaprzestaje działalnoś w swojej dotychczasowej siedzibie i przenosi się w całości na avenue du Musée do siedziby Wydziału Promocji, Handlu i Inwestycji w Montrealu . „Konsulat Generalny” staje się przy tym „Konsulatem”. Ostatni dzień pracy obecnego Konsulatu Generalnego przewidziany jest na 31 lipca 2014.  W siedzibie WPHI będzie działał pełnowartościowy Konsulat RP w Montrealu, a pracownicy dotychczasowego WPHI będą jego etatowymi pracownikami. Będą oni faktycznie wykonywać głównie funkcje gospodarcze. Funkcje konsularne, promocyjne i polonijne zapewnią wizytujący Montreal REGULARNIE i często dyplomaci z Ambasady w Ottawie. Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Montrealu z dniem 01 sierpnia 2014 zaprzestaje definitywnie swoją działalność dyplomatyczną. Budynek, w którym mieści się obecnie Konsulat Generalny RP w Montrealu przy 1500 Avenue des Pins zostanie sprzedany.  Decyzja o zamknięciu konsulatu RP w Montrealu została podyktowana względami ekonomicznymi. Historia najstarszej placówki dyplomatycznej Rzeczypospolitej Polskiej w Kanadzie licząca 95 lat ,założona 15 grudnia 1919 zamyka się 31 lipca 2014 roku.

Zbigniew Wasilewski

Polsko – Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy, Montreal

_DSC0016

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu powstało jeszcze przed II Wojną Światową i należy do najstarszych polonijnych organizacji społecznych w naszym mieście. W tym roku przypada 75 rocznica powstania tej organizacji założonej 26 czerwca 1939 roku. Na przestrzeni lat od chwili swojego założenia PKTWP służyła pomocą polskim emigrantom przybywającym do Montrealu w pierwszych miesiącach po przybyciu. PKTWP organizowało również wiele akcji pomocy dla Polski w czasach komunizmu. Struktura PKTWP  jest podzielona na grupy i w okresie swojej świetności było ich około kilkunastu rozsianych po Montrealu. PKTWP podlega Kongresowi Polonii Kanadyjskiej. W chwili obecnej pozostało jedynie 3 grupy PKTWP, z których Grupa X jest najliczniejszą, skupiająca około stu czynnych członków. Profil działalności tego Towarzystwa uległ zmianie i w obecnych czasach jest nastawiony przede wszystkim na wydarzenia kulturalne co nie znaczy, że w każdej chwili członkowie mogą się zmobilizować aby przeprowadzić akcję zgodną z ich statutem, zależnie od potrzeb Polonii montrealskiej czy też potrzeb rodaków w Polsce.PKTWP  centrala, gr.IJolicoeurSiedziba Centrali PKTWP oraz I Grupy,2721 Rue Jolicoeur,prezes Tadeusz Nowak

Sala Paderewskiego PKTWP gr. XSiedziba X Grupy PKTWP, Sala im. Ignacego Jana Paderewskiego,3563 rue Belair,Prezes Henryk Wójcik

Chopin HallSiedziba V Grupy PKTWP,Sala im.Fryderyka Chopina,8E Avenue #685, Prezes Edward Kozyra

Styczeń w Montrealu jest miesiącem spotkań towarzyskich w prawie wszystkich organizacjach społecznych, polskich szkołach i parafiach na tradycyjnym opłatku. Poniżej fotoreportaż ze Spotkania Opłatkowego w siedzibie najbardziej dynamicznej grupy X PKTWP w Montrealu;_DSC0009Powitalne przemówienie prezesa PKTWP Gr.X, pana Henryka Wójcika

_DSC0010Błogosławieństwa udzielił Ojciec franciszkanin z parafii Matki Boskiej Częstochowskiej OFM Conv. Józef Brzozowski

_DSC0015Na spotkaniu zebrało sie około 80-ciu członków PKTWP i zaproszonych gości

_DSC0040

_DSC0019 _DSC0022Prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej wręcza złotą odznakę Kongresu, zasłużonemu działaczowi społecznemu,byłemu prezesowi PKTWP Gr. X panu Edwardowi Drążykowi

_DSC0025Od lewej: Henryk Wójcik, Edward Drążyk, Edward Śliz

_DSC0026 Spotkanie zakończyło się loterią fantową i wspólną zabawą

Autor:Zbigniew Wasilewski

Fot:Zbigniew Wasilewski

GWIAZDY POLSKIEJ MUZYKI (3)

1745730

Laureat I nagrody XV-go Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie w 2005 roku RAFAŁ BLECHACZ należy dziś do światowej czołówki pianistów młodszej generacji. Zaledwie 20-letni wówczas pianista zdeklasował swoich konkurentów, zdobywając oprócz głównej nagrody szereg specjalnych nagród za najlepsze wykonanie mazurków, poloneza, sonaty i koncertu.  Jego sukces miał miejsce po 30 latach od zwycięstwa innego słynnego Polaka-Krystiana Zimermana.

pl_Blechacz

Rafał urodził się w 1985 r. w Nakle. W wieku 5 lat rozpoczął naukę muzyki w Szkole Muzycznej im. A.Rubinsteina w Bydgoszczy, a następnie studiował w Akademii Muzycznej im. F.Nowowiejskiego w tym mieście, gdzie w 2007 roku otrzymał dyplom w klasie prof. Katarzyny Popowej-Zydroń.  W latach dziecięcych fascynowała go gra  na organach  i pragnął zostać organistą, ale wyróżnienia i nagrody na różnych konkursach pianistycznych (m.in 1996-Gorzów Wlkp, 2002-Bydgoszcz, 2003-Hamamatsu, 2004-Maroko) zaważyły na wyborze fortepianu, któremu   poświęcił  życie. Po zwycięstwie w Konkursie Chopinowskim  otworzyły się przed nim drzwi na estrady koncertowe całego świata. Ale z zaproszeń korzystał powściągliwie kończąc w międzyczasie studia muzyczne i wstępując na filozoficzne studia uniwersyteckie. Mimo to koncertował w najbardziej ekskluzywnych salach koncertowych świata: Concertgebouw w Amsterdamie, Musicverein we Wiedniu, Alte Oper we Frankfurcie, Salle Pleyel w Paryżu, Herkulessalle w Monachium, Wigmore Hall w Londynie, Sala Santa Cecilia w Rzymie i w wielu innych większych miastach Europy. Występował też na festiwalach w Salzburgu, Verbier, La Roque-d’Antheron, na Klavier Festival Ruhr w Niemczech  czy Gilmore Festival w USA. Miał zaszczyt koncertować z najwspanialszymi dyrygentami jak Charles Dutoit, Walery Gergiew, Kent Nagano, Jerzy Semkow, Jerzy Maksymiuk, Antoni Wit,  David Zinman, Daniel Harding, Trevor Pinnock. W rok po zwycięskim konkursie Rafał Blechacz podpisał  kontrakt z firmą Deutsche Grammophon i stał się drugim polskim pianistą –po K. Zimermanie-związanym z tą firmą.  Jego nagrania są bardzo wysoko oceniane.

the-complete-preludes-50eef2e917403

Dotychczas wydano: Preludia F.Chopina (2007), Sonaty J. Haydna, W.A. Mozarta i L.van Beethovena (2008), 2 Koncerty fortepianowe F.Chopina (2010),  Utwory C. Debussy’ego (2012) i Polonezy F.Chopina (2013).   Interpretacje Rafała emanują szczerością wypowiedzi i naturalnością,  a więc tym co  ,,dyktuje” mu serce.  Na tej płaszczyźnie  wypada korzystniej od wielu  pianistów.  Jego dewizą jest   naturalność w sposobie życia, która przeniesiona na pole wykonawstwa  daje wrażenie autentyczności,   ułatwiając  komunikacje z audytorium. Wydobywając z fortepianu głębokie treści muzyczne,  Rafał Blechacz jest w stanie pobudzić  u publiczności najbardziej skrywane emocje. Odnosi się to m.in. do uwielbianej muzyki Chopina która jest pełna  liryzmu i dramatyzmu, a także radości i smutku. Artysta potrafi przekazać  te uczucia w sposób szczery i bezpretensjonalny, zjednujący mu słuchaczy. W jego chopinowskich interpretacjach, szczególnie w polonezach i mazurkach, słychać  też wyraźnie  polskiego ,,ducha” chociażby przez wyeksponowanie zamaszystych rytmów narodowych. Krytyka muzyczna docenia jego intuicje muzyczną i talent. Zwraca też uwagę  na elegancje gry, młodzieńczą energię, pełną odcieni dynamikę i bogatą kolorystykę. Dlatego nie mogła nikogo zaskoczyć przyznana mu w bieżącym 2014 roku najbardziej prestiżowa  Nagroda Gilmore przeznaczona dla najbardziej utalentowanych pianistów.

cycler_blechacz_ga

Dyrektor Gilmore Artist Award  Daniel Gustin uzasadnił przyznanie nagrody w ten sposób: ,,Rafał Blechacz został przez nas wybrany jako artysta o naprawde wybitnej osobowości, którego muzykalność i oddanie się bez reszty sztuce wróżą mu długą i świetlaną karierę”. Po wręczeniu nagrody w Nowym Yorku Rafał Blechacz miał recital z muzyką Chopina, Mozarta, Beethovena i Debussy’ego. Nagroda Gilmore przyznawana jest co 4 lata, a został nią wyróżniony wcześniej (w 2002 roku) inny polski pianista Piotr Anderszewski.

Autor:Radosław Rzepkowski

Pomysł i poszukiwania: Krystyna Rzepkowska 

Polonia w La Macaza, prowincja Quebec

Polonia La Macaza

Jest małe miasteczko w prowincji Quebec oddalone o 180 km. na północ od Montrealu w Górach Laurentyńskich. Nazwa tego miasteczka La Macaza może się kojarzyć dla hiszpanofonów jako  swojsko brzmiące: Mój Dom. Niestety nazwa La Macaza nie ma żadnego związku z pierwszymi wydawałoby się latynoskimi osadnikami w tym regionie. Słowo La Macaza jest męskim imieniem w języku Indian Algonkinów i nazwa pozostała na cześć pewnego Algonkina,który zamieszkiwał w tych terenach zanim biali osadnicy nie zaczęli przybywać na ich terytoria. Pierwsi francuscy osadnicy pojawili się w La Macaza w 1886 roku. Kilka lat później w 1895 roku zostaje zbudowany pierwszy tartak w okolicy przez niejakiego Pluliasa Charbonneau. Budowa nowej linii kolejowej na przełomie XIX i XX wieku przyczyniła się do napływu nowych osadników. Na początku XIX wieku powstała w La Macaza szkoła, urząd pocztowy, kościół, sklep a nawet hotel. Począwszy od 1900 r. kilka rodzin żydowskich oraz polskich pojawia się w La Macaza zachęconych darmowymi działkami oferowanymi przez kanadyjski rząd federalny. W trakcie budowy linii kolejowej pracowało tam wielu Polaków i Rumunów, z których cześć postanowiła się osiedlić na stałe po zakończeniu budowy.

_DSC0043 Dzisiaj przeciętnemu mieszkańcowi prowincji Quebec La Macaza może kojarzyć się jedynie z federalnym więzieniem,czy też małym lotniskiem międzynarodowym obsługującym pobliski kurort zimowy Mont Tremblant. Miłośnicy kanadyjskiej historii lub architektury drewnianej z całą pewnością będą wiedzieć o zadaszonym moście wybudowanym w 1904 roku,który jest czynny do dzisiaj i stanowi swego rodzaju atrakcje turystyczną. Miejscowość La Macaza jest raczej nieznana pod względem swojej wielokulturowości. Populacja miasteczka licząca zaledwie tysiąc mieszkańców może się poszczycić aż 17 różnymi nacjami ,które są obecne do dzisiaj, lub które przyczyniły się do jego rozwoju. Według radnego rady miejskiej pana Jean Zielinski, populacja Polaków sięga nawet 25% ludności La Macaza. Dwieście pięćdziesiąt osób, które władają językiem polskim, co prawda jest to język ich rodziców z lat 40-tych i 50-tych ubiegłego wieku ale jednak. Jest wymienianych wiele nazwisk polskich takich jak; Michalczuk,Cur które należą do pierwszych polskich osadników. Brylewicz, Zagiewicz, Orzeł, Kostyka, Składanowski, Zielinski, Bacha to jedynie kilka nazwisk osób ,które były obecne na małym przyjęciu goszczącym zaproszonych gości, przedstawicieli Polonii montrealskiej w La Macaza. Przyjęcie zostało zorganizowane z inicjatywy radcy miejskiego w La Macaza pana Jean Zielinski, który zaprosił do swojej miejscowości Leszka Kaczora,organizatora Festiwalu Polskiego w Montrealu oraz redaktora Kroniki Montrealskiej. Przedstawiciele Polonii z La Macaza zdają się być prawie całkowicie odcięci od reszty Polonii w Kanadzie czy nawet w Montrealu. Jean Zielinski,który jest inicjatorem Festiwalu Wielokulturowości w La Macaza szuka kontaktu z Polonią montrealską i pozostaje otwarty na jakąkolwiek współpracę czy też wymianę kulturalną między Montrealem i La Macazą.

_DSC0012Leszek Kaczor Festiwal Polski w Montrealu, Celine Beauregard burmistrz La Macaza, Jean Zielinski radca miejski w La Macaza, autor

_DSC0015

_DSC0040Okolicznościowe przemówienie wygłosił pan Jean Zielinski

_DSC0042

_DSC0029Na pierwszym spotkaniu z przedstawicielami Polonii montrealskiej stawiło się około 30 przedstawicieli Polonii z La Macaza

_DSC0032 _DSC0034Scena w sali ratuszowej udekorowana freskiem przedstawiającym najważniejsze elementy z historii La Macazy

_DSC0045 _DSC0047Nagrobki z polskimi nazwiskami na przykościelnym cmentarzu w centrum La Macaza

_DSC0049Dokumenty rodziców pana Jean Zielinski,którzy w zawierusze II wojny światowej posługiwali się dokumentami rosyjskimi i niemieckimi aby dotrzeć do Kanady

_DSC0050 _DSC0051 _DSC0054

Sarny na posesji Jean Zielinski. Zwierzęta te są atrakcją szczególną La Macazy, żyją bowiem w symbiozie z mieszkańcami i przechadzają się po mieście jak po swoim terytorium, beztrosko…

La Macaza to także tereny rekreacyjne. Jest tutaj wiele kampingów w okolicy oraz doskonałe warunki na wypoczynek letni nad wieloma jeziorami otaczającymi misteczko. Pierwszy kontakt został nawiązany między Polonią Montrealską i La Macazy. Jest chęć oraz możliwość współpracy czy też wymiany kulturalnej między dwoma skupiskami polonijnymi. Powstał już projekt aby finał tegorocznego Polonijnego Rajdu Samochodowego  odbył się w miejscowości La Macaza. Więcej szczegółów o Rajdzie Samochodowym już wkrótce w Kronice Montrealskiej.

 Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Spotkanie opłatkowe w Kongresie Polonii Kanadyjskiej

KPK opłatej

Kongres Polonii Kanadyjskiej na okręg Quebec wzorem poprzednich lat zorganizował w ubiegłą sobotę,18 stycznia doroczne spotkanie opłatkowe w sali bankietowej Towarzystwa Białego Orła. Na spotkanie przybyli wszyscy działacze organizacji społecznych zrzeszonych w Kongresie Polonii Kanadyjskiej, zaproszeni goście honorowi, przedstawiciele rządu polskiego w osobach Konsula Generalnego RP w Montrealu oraz Konsula z Wydziału Promocji Handlu i Inwestycji a także przyjaciele i sponsorzy KPK okręg Quebec. Podczas tegorocznego spotkania przy opłatku zostały przyznane tytuły Mężczyzny i Kobiety roku 2013 wyłonione podczas plebiscytu wśród Polonii montrealskiej w grudniu ubiegłego roku. Tytuł Kobiety Roku 2013 został przyznany pani Marii Strońskiej, wieloletniej działaczce społecznej, tytuł Mężczyzny Roku 2013 zdobył pan Edward Śliz, prezes KPK okręg Quebec i wieloletni działacz społeczny. Uroczysty wieczór został urozmaicony bogatym programem artystycznym. Poniżej fotoreportaż z tego wydarzenia.

_DSC0059Powitalna mowa. Od lewej: Konsul Andrzej Szydło,  Prezes KPK Quebec Edward Śliz
_DSC0063W sali bankietowej Towarzystwa Białego Orła zgromadziło się około 150 działaczy i zaproszonych gości

_DSC0066Przedstawiciel Kustodii Kanadyjskiej Ojców Franciszkanów Konwentualnych, OFM Conv. Andrzej Szulta w towarzystwie prezesa KPK Edwarda Śliza

_DSC0067Zespół folklorystyczny Akademia Białego Orła

_DSC0069 _DSC0099 _DSC0105  Pamiątkowe zdjęcie z członkami zespołu folklorystycznego Akademia Białego Orła

_DSC0110Mini recital polskich kolęd w wyk. Martyny Bańczyk przy akompaniamencie Hanny Moszczyńskiej

_DSC0116OFM Conv. Andrzej Szulta w otoczeniu zaproszonych gości

_DSC0124Uroczyste wręczenie nagród Mężczyzna i Kobieta Roku 2013

_DSC0136Od lewej: Konsul Rafał Pawlak I radca WPHI, Konsul Generalny RP w Montrealu Andrzej Szydło, Edward Śliz, Maria Strońska, Andy Chelminsky

_DSC0137Zwycięzca plebiscytu Mężczyzna Roku 2013, Edward Śliz prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec

_DSC0141Edward Śliz w towarzystwie p. Marii Strońskiej zwyciężczyni plebiscytu na Kobietę Roku 2013.

Autor:Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Jana Twardowskiego Bliscy i Oddaleni

xjt

Jan Twardowski (ksiądz rzymskokatolicki, prałat  honorowy Jego Świątobliwości, poeta, przedstawiciel współczesnej liryki  religijnej), urodził się 1 czerwca 1915 roku w Warszawa, w rodzinie  kolejarskiej, jako syn Jana Twardowskiego i Anieli Marii Konderskiej. W  kilka tygodni później jego rodzinę zarządzeniem rosyjskich władz  kolejowych zmuszono, jak tysiące innych mieszkańców Królestwa Polskiego,  do wyjazdu do Rosji  Po trzech latach rodzina Twardowskich wróciła do kraju i zamieszkała w  Warszawie przy ulicy Elektoralnej.
W 1937 r. ukazał się pierwszy tomik jego wierszy pt. Powrót Andersena  nawiązujący do poetyki Skamandra. W tym samym roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył dopiero po  wojnie w 1947 r. W czasie II wojny światowej, podczas której zaginął  cały jego wcześniejszy dorobek poetycki, był żołnierzem Armii Krajowej,  uczestniczył w powstaniu warszawskim. Wskutek przeżyć wojennych, w tym  zniszczenia jego domu rodzinnego, w 1943 r. postanowił zostać księdzem.

W trakcie wojny w marcu 1945 r. zaczął naukę w tajnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Zaraz po studiach w seminarium przybył do parafii w Żbikowie k.  Pruszkowa, gdzie był wikarym przez trzy lata. Zajmował się nauczaniem  religii w szkole specjalnej. Od 1960 r. aż do emerytury był rektorem  kościoła sióstr Wizytek w Warszawie, gdzie głosił kazania dla dzieci, którym później zadedykował m. in. zbiory: Zeszyt w kratkę oraz Patyki i patyczki.

Wcześniej, bo już pod koniec 1945 r., powrócił do publikowania wierszy.  Jego twórczość trafiła wówczas m.in. na łamy Tygodnika Powszechnego.  Wielką popularność przyniósł mu wydany w 1970 r. tom Znaki ufności. W  1980 roku uhonorowano Twardowskiego nagrodą PEN Clubu im. Roberta  Gravesa za całokształt twórczości, w 1996 roku Orderem Uśmiechu, w 2000  roku nagrodą IKAR oraz Dziecięcą Nagrodą SERCA a rok później TOTUS,  która zwana jest również “katolickim Noblem”. Poeta Jan Twardowski zgasł 18 stycznia 2006 roku niedowierzając,że nadszedł już jego czas, nienasycony życiem,nienasycony jego pięknem,nienasycony jego niedorzecznością…. Anna Dymna wspominając tego poetę na I inauguracyjnym Salonie Poezji w Montrealu który nawiasem mówiąc był całkowicie poświęcony jego poezji, powiedziała, że pod koniec jego życia odwiedzała go w szpitalu i czytała mu poezję. Jego własną poezję i..że za każdym razem Jan Twardowski był ogromnie wzruszony pięknem słów,nie pamiętając,że to były właśnie jego własne przemyślenia. Jan Twardowski jest odmiennym poetą,jest Modiglianim słowa, malującym emocje za pomocą antynomii,potęgującej emocje. Jest poetą niepowtarzalnym. Każde pojedyńcze słowo w tych wersetach jest po trzykroć przemyślane,każde słowo jest wymowne do kwadratu,każda myśl jest błyskiem intelektu i pokory. Całość jest ambrozją zastrzeżoną nieśmiertelnym Bogom. Zastrzeżoną Bogu każdego z nas. Pijmy zatem z tej czary obfitości póki życie w nas….

 

    Ks. J. Twardowski – “Bliscy i oddaleni”

Bo widzisz tu są tacy którzy się kochają
i muszą się spotykać aby się ominąć
bliscy i oddaleni Jakby stali w lustrze
piszą do siebie listy gorące i zimne
rozchodzą się jak w śmiechu porzucone kwiaty
by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało
są inni co się nawet po ciemku odnajdą
lecz przejdą obok siebie bo nie śmią się spotkać
tak czyści i spokojni jakby śnieg się zaczął
byliby doskonali lecz wad im zabrakło
bliscy boją się być blisko żeby nie być dalej
niektórzy umierają – to znaczy już wiedzą
miłości się nie szuka jest albo Jej nie ma
nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
są i tacy co się na zawsze kochają
i dopiero dlatego nie mogą być razem
jak bażanty co nigdy nie chodzą parami
można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem

Autor: Zbigniew Wasilewski

 

GWIAZDY POLSKIEJ MUZYKI (2)

Piotr+Beczaa+Tenor+6a00d8341c4e3853ef010535c1b4a2

PIOTR BECZAŁA jest dziś jednym z najbardziej pasjonujących i wywołujących głęboki podziw  tenorów lirycznych. Jest wielce doceniany przez publiczność i krytykę za  wyjątkowo przepiękny głos i umiejętność wcielania się w różnorodne role. Dysponuje ciepłym, donośnym,  pełnym finezji  głosem i zadziwia ogromną muzykalnością. Niezależnie od walorów wokalnych przykuwa uwagę swoja grą aktorską eksponującą  wyraziście cechy osobowości każdej postaci.  Światowa krytyka plasuje go w grupie  czterech najwspanialszych tenorów wraz z Jonasem Kaufmannem, Josephem Calleja i Malcero Alvarezem.  Beczała jest dziś uznawany za jednego z największych artystów sztuki wokalnej.

PeakFormBeczalaInsideLghdl912

Artysta urodził się w Czechowicach-Dziedzicach w południowej Polsce. Studiował w katowickiej Akademii Muzycznej pod kierunkiem wybitnych profesorów: Jana Ballarina,  Pawła Lisitsiana i Seny Jurinac. Po studiach został zaangażowany  do Państwowego Teatru Muzycznego w Linzu gdzie doskonalił   warsztat wokalny.  W roku 1997 został solistą Opery w Zurichu. Dał się  tam poznać w rolach tenorowych wielu oper rozwijając jednocześnie swój talent. Szczególnie owocne w jego karierze stały się lata  2004-2006, kiedy to uzyskał międzynarodowy rozgłos po  debiutach w Royal Opera Covent Garden i w Operze San Francisco. Następnie występował na scenach w La Scali i Metropolitain Opera w Nowym Yorku, gdzie zadebiutowal w 2006 roku jako Książe Mantui w operze Rigoletto. MET otworzyła mu drzwi do światowej kariery. Oprócz  Rigoletta kreował tam wiodące partie w operach:  Łucja z Lammermooru, Eugeniusz Oniegin, Cyganeria, Romeo i Julia. Od tego czasu  pojawia się często na scenach Opery Niderlandzkiej, Opery w Hamburgu, Państwowej Opery w Berlinie, Teatru Wielkiego w Warszawie, teatrów operowych  Wiednia,  Genewy,  Bolonii, Brukseli, Aten, a także w Teatrze Mariinski w Petersburgu.  Oprócz występów operowych prezentował się  na koncertach  estradowych i na festiwalach (Salzburg, Lucerna, Graz, Montpellier), gdzie towarzyszyły mu  renomowane orkiestry. W jego repertuarze znajdują się role bohaterów z najbardziej popularnych  oper jak Alfredo (Traviata), Książe Mantui (Rigoletto), Ricardo (Bal Maskowy), Rudolfo (Cyganeria), tytułowe role w Wertherze i w Fauście, Romeo (Romeo i Julia), Leński (Eugeniusz Oniegin), Tamino (Czrodziejski flet), Don Ottavio (Don Giovanni), Włoski śpiewak (Kawaler  Srebrnej Róży), Camille de Rosillon (Wesoła Wdówka), Belmont (Uprowadzenie z Seraju).  Ostatnie   jego role to Książe (Rusałka), Pastuszek (Król Roger), Vaudemont (Jolanta) czy Sinodal (Demon).

fot;wojciech surdzielPiotr-Beczalafot: Wojciech Surdziel

Wykonawstwo Piotra Beczały jest utrwalone na wielu CD. M.in. w nagraniu na żywo  spektaklów Faust z Opery Wiedeńskiej,  Traviata z Opery w Monachium – (nagroda Grammy Award 2008), Król Roger. Jego głos słychać w nagraniu Łucji z Lammermooru pod dyrekcją sławnego Walerego Georgiewa, gdzie w roli tytułowej wystąpiła Natalia Dessay. Artysta nagrał też solowe arie francuskie i włoskie oraz kompozytorów słowiańskich (Borodin, Czajkowski, Rimskij-Korsakow, Rachmaninow, Moniuszko, Żeleński, Nowowiejski, Smetana Dworzak). Z kolei nagrania na DVD włączaja szereg przedstawień z Piotrem Beczałą w Operze w Zurichu. Są one wydane pod etykietami Arthaus, EMI, TDK, Decca, DG.

Beczala+Netrebko

W ubiegłym sezonie artysta wystąpił w MET z Anną Netrebko ( opera Manon w nowej produkcji Laurenta Pelly). Przedstawienie   było  bezpośrednio transmitowane – w ramach serii ,,Live in HD”- na ekranach kin w ponad 50 krajach. Następnie ukazało się w formacie DVD.  Piotr Beczała zaszczycił też na recitalu w Santa Monica w ramach serii Eli&Edythe Broad Stage. Na festiwalu w Salzburgu śpiewał utwory Brahmsa przy akompaniemencie orkiestry Radia Bawarskiego pod dyrekcją  sławnego Eliota Gardinera. Wysoka pozycja artysty pozwala mu na dobieranie sobie partnerów scenicznych i reżyserów. Najbardziej ceni dwóch reżyserów z którymi uwielbia pracować – Franco Zefirelliego  i Guy Joostena.

Autor:Radosław Rzepkowski

Pomysł i poszukiwania Krystyna Rzepkowska