Dzień Flagi, przypadający 2 maja, jest bardzo młodym świętem. Został ustanowiony przez Sejm RP 20 lutego 2004 roku ustawą o zmianie ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej. Wprowadzenie do kalendarza świąt Dnia Flagi RP ma na celu propagowanie wiedzy o symbolach narodowych, ich historii, zasadach używania godła, flagi i hymnu narodowego przez obywateli i instytucje publiczne.
W Polsce Ludowej właśnie tego dnia należało zdjąć, wywieszoną flagę z okazji 1 maja. Miało to zapobiec eksponowaniu flagi 3 maja, czyli w dzień święta pierwszej polskiej konstytucji. Święto to nie było uznawane w czasach PRL-u. Polska flaga państwowa, według obowiązującej normy, to prostokąt o proporcjach boków 5:8 podzielony na dwa poziome pasy-biały górny i czerwony u dołu. Dopuszczalne jest wieszanie flagi pionowo.
W tym wypadku barwa biała powinna się znajdować po lewej stronie. Oficjalnie, po raz pierwszy, kolory biały i czerwony uznane zostały za barwy narodowe Uchwałą Sejmu z dnia 7 lutego 1831 roku. 2 maja jest świętem państwowym, lecz nie jest ustawowo dniem wolnym od pracy. Oprócz Polaków, święto flagi obchodzą również Amerykanie, Finowie, Szwedzi,Ukraińcy, Rosjanie, Estończycy i Chińczycy.
2 maja, od 2002 roku, jest polskim świętem obchodzonym jako Dzień Polonii i Polaków za Granicą ustanowionym przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w dowód uznania dla Polonii i Polaków za ich dorobek i wkład w odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w celu potwierdzenia więzi z ojczyzną i jedności wszystkich Polaków na świecie.
Najliczniejszym skupiskiem emigracji polskiej są Stany Zjednoczone; mieszka tam około 10 mln Polaków, a także Brazylia (1,5 mln), Kanada, Niemcy i inne kraje Europy Zachodniej.
Opracował: Zbigniew Wasilewski
Grafika: materiały prasowe
