Justyna Gabzdyl – ur. 1982; pianistka. Absolwentka AMFC w Warszawie, w klasie prof. Bronisławy Kawalla (2005). Studia z zakresu kameralistyki odbyła pod kierunkiem prof. Jerzego Marchwińskiego. Brała udział w międzynarodowych festiwalach i kursach mistrzowskich, gdzie pracowała z wybitnymi artystami jak np.: Edward Wolanin, Pascal Devoyon, Jean Philippe Collard, Philippe Entermont, Robert Roux, Oleg Krimer, Jean Eude Vaillancourt. Kontynuowała naukę w Ecole Normale de Musique de Paris / Alfred Cortot w klasie prof. Nelsona Delle-Vigne Fabbri i uzyskała I nagrodę na egzaminie konkursowym (2006).
W 2007 r. zdobyła I nagrodę na międzynarodowym konkursie sztuki dramatycznej Leopolda Bellan’a w Paryżu oraz II nagrodę na narodowym konkursie pianistycznym Lagny sur Marne (Francja). Obecnie przygotowuje doktorat z interpretacji na Université de Montréal w Kanadzie, gdzie studiuje pod kierunkiem prof. Paula Stewart’a.
Justyna Gabzdyl o sobie:
Podczas studiów doktoranckich w Kanadzie (od 2008 roku) miałam okazję poznać różne aspekty pracy w środowisku muzycznym, począwszy od działalności koncertowej, poprzez pracę w roli partnera muzycznego i pedagoga, na organizacji przedsięwzięć kulturalnych kończąc. Sezon artystyczny 2009/2010, był wyjątkowy dla większości pianistów, bo wypełniony licznymi koncertami chopinowskimi. Osobiście brałam udział w koncertach solowych i kameralnych, wykonując różne utwory Chopina takie jak: Trio Fortepianowe g-moll (praktycznie nie wykonywane w Kanadzie), Polonaise Brillante na wiolonczelę i fortepian, pieśni, kameralne aranżacje utworów orkiestrowych (Andante Spianato i Wielki Polonez oraz Fantazja na tematy polskie z towarzyszeniem kwartetu). Szczególnie miło wspominam współpracę z Małgorzatą Kubalą (sopran) i serię koncertów zatytułowanych Amitié amoureuse z aranżacjami Mazurków Chopina na głos i fortepian autorstwa Pauliny Viardot. Muzyka połączona była z czytaniem listów opisujących wzajemne relacje Chopina i Viardot. Od 2009 roku uczestniczyłam w organizowanym w Montrealu Salonie Poezji Polskiej, zainaugurowanym przez Annę Dymną, a obecnie kontynuowanym przez Lilianę Komorowską, aktorkę od wielu lat mieszkającą w Montrealu, założycielkę Fundacji swojego imienia propagującą polską kulturę. W sezonie 2011/2012 uczestniczyłam w prawykonaniu utworu elektroakustycznego Piano sur un banc de sable francuskiego kompozytora Brice’a Gatinet w ramach serii koncertów Electro Buzzzz. Jest to utwór w formie allegra sonatowego, pisany współczesnym językiem muzycznym, wzbogacony dodatkowo efektami sonorystycznymi przetworzonymi komputerowo. Żeby spotęgować wrażenia dźwiękowe, sala przed koncertem została specjalnie do tego przygotowana. W tym celu wokół widowni ustawiono głośniki z zachowaniem odpowiedniej odległości od słuchaczy, którzy zajęli wyłącznie centralna część widowni.
W lutym 2012 brałam udział w koncercie Expressions Slaves, w całości poświęconym muzyce polskiej. Grałam m.in. Fantazję polską Paderewskiego. Koncert inaugurował pierwszy sezon nowopowstałej orkiestry symfonicznej OIM – MIO (Orchestre Interculturel de Montreal). Dyrygentka i Dyrektor Artystyczny orkiestry – Silvia Tabor, zaprosiła mnie do stałej współpracy. Zostałam Dyrektorem Generalnym tej orkiestry, która liczy 60 niezwykle utalentowanych muzyków, pochodzących z różnych krajów świata. Celem nowozałożonej orkiestry jest stworzenie międzykulturowych relacji poprzez prezentację fascynującej, innowacyjnej muzyki wielu narodów, znanej i wykonywanej często lokalnie lecz rzadko na międzynarodowych scenach.Najbliższe plany koncertowe orkiestry, to Echoes of Eastern Europe z utworami mołdawskimi i rumuńskimi oraz Requiem Holocaust Borysa Pigovat upamiętniający męczeństwo ofiar faszyzmu.
W 2011 r. rozpoczęłam współpracę z serbską mezzosopranistką Martiną Govednik. Wykonałyśmy cykl recitali L’Amour en 7 langues w Polsce i Kanadzie. W planach mamynagranie płyty z muzyką serbską. Równocześnie przygotowuję swoje recitale doktoranckie. Na jednym z ostatnich, w moim programie znalazł się Koncert fortepianowy Lutosławskiego, którym jestem wprost zafascynowana! Inspiracją do pracy nad nim był wywiad w Radio Classic z pianistą Pawłem Kowalskim, jego wykonanie tego koncertu, jak też nagrania Krystiana Zimermana i Ewy Pobłockiej. Moim pragnieniem jest propagowanie kultury polskiej i podkreślanie naszej narodowej tożsamości wśród wielokulturowej społeczności nie tylko Kanady, ale i innych krajów świata.
Autor: Justyna Gabzdyl
Zdjęcie udostępnione przez: Justyna Gabzdyl
