W Montrealu istnieją liczne możliwości kształcenia muzycznego młodzieży, Nie jest ono obowiązkowe, ale doceniając korzyści jakie za sobą niesie, staje się niemal koniecznością. Edukacja muzyczna jest – jak wiadomo – ważnym czynnikiem intelektualnego rozwoju dziecka i jego zdolności twórczych. Badania potwierdzają szeroko rozumiane korzyści wyniesione z nauki muzyki. Uczniowie uczący się muzyki osiągaja zazwyczaj lepsze wyniki z innych przedmiotów, wykazują większą wrażliwość na sztukę, posiadaja większą umiejętność wyrazania uczuć i emocji. Niestety w szkołach publicznych następuje systematyczne eliminowanie z programów przedmiotu « muzyka ». W związku z tym rodzice zwracają się często do prywatnego nauczania. Ich wybór jest dodatkowo motywowany tym, że prywatny profesor muzyki gwarantuje większe zaangażowanie w pracy nad rozwojem artystycznym dziecka aniżeli nauczyciel szkoły publicznej. Dla wielu rodziców  umiejętność grania na jakimś instrumencie jest poza tym rodzinną tradycją.

Nauczanie prywatne jest jednak dość kosztowne, a alternatywa niestety niewielka. Opłata za naukę we wiodących montrealskich konserwatoriach prywatnych uznawanych przez Ministerstwo Edukacji (Mc Gill Conservatoire, Ecole de musique Vincet d/Indy ) wynosi 35-40 dol. za godzinę lekcyjną. Koszt lekcji u nauczyciela prywatnego poza szkołą jest niższy i sięga w Montrealu -35 dolarów. Trzeba dodać, \że uczniowie pobierający lekcje poza szkołami u tzw. profesorów afiliowanych są traktowani jako uczniowie szkoły po złożeniu corocznych egzaminów w swojej specjalnościi. W obliczeniu kosztów nauki należy  doliczyć jeszcze wydatki związane z kupnem instrumentu lub jego wypożyczeniem. Często dochodzą opłaty egzaminacyjne. Niektórzy uczniowie muszą płacić za akompaniament, za udział w festiwalu czy konkursie, za sesję w klasie mistrzowskiej, itd. Koszty te nieraz trzeba pomnożyc przez ilość dzieci w rodzinie pobierających naukę. Dla przeciętnie zarabiającej rodziny kształcenie muzyczne staje się więc niemal luksusem.

Alternatywą są państwowe konserwatoria muzyczne (np.Conservatoire de musique de Montreal), gdzie roczna opłata wynosi  zaledwie 200 dol. rocznie za naukę na poziomie podstawowym, średnim i collegialnym. Jednak dostać się do takiej szkoły  nie jest łatwo. Kandydaci podlegają ostrej selekcji i muszą legitymować się wysokimi notami, by nie stracić miejsca w szkole. Inna, również mniej kosztowna  jest szkoła publiczna « Ecole secondaire Pierre-Laporte » ze specjalnością – muzyka. Program muzyczny jest tam przeznaczony dla młodzieży, która przymierza się do muzycznej kariery. Kryterium zakwalifikowania jest wiek kandydata, poziom wykształcenia ogólnego i zdolności muzyczne. Promocje do wyższych klas otrzymuje się po złożeniu egzaminów z teorii i praktyki. Po ukończeniu wyżej wymienionych szkoł absolwenci mogą ubiegać  się o przyjęcie na kierunki muzyczne w Cegepach i Uniwersytetach.

W Montrealu istnieją również liczne szkoły prywatne, usytuowane często przy sklepach muzycznych. Prowadzą one klasy gry na różnych instrumentach.

Nie wszystkim rodzicom wiadomo, że istnieją formy pomocy finansowej, która może być przyznana utalentowanym i bardzo pracowitym uczniom.  Żrodłami tej pomocy są fundacje i organizacje dobroczynne, miejskie i regionalne subwencje oraz stypendia przyznawane przez szkoły. Istnieją więc organizmy wspierające utalentowaną muzycznie młodzież. Uczniowie muszą jednak wykazać się sporymi osiągnięciami na polu kształcenia muzycznego.

Autor:Radosław Rzepkowski

grafika:internet

Koszty związane z prywatnym kształceniem muzycznym dziecka są znaczne. W rodzinach  gdzie kształci się kilkoro dzieci są one jeszcze wyższe. Istnieją jednak możliwości zredukowania obciążeń finansowych, choć oczywiście nie mogą one być spełnione w stosunku do wszystkich.

Tylko utalentowani uczniowie szkół muzycznych mogą liczyć na pomoc agencji filantropijnych w Montrealu i regionie miejskim. Pomoc finansowa pochodzi od licznych fundacji i organizacji dobroczynnych. Fundacje dzielą się na dwie podstawowe grupy : publiczne i prywatne. Pierwsze gromadzą fundusze za pomoca różnych środków i z różnych zródeł, by móc wykazać się ze swej działalności. Fundacje prywatne, zwykle indywidualne posiadają pieniądze pochodzące z jednego zródła, przyznawane wytypowanym odbiorcom. Od roku 1996 istnieje w naszej prowincji fundacja publiczna, która promuje utalentowanych uczniów.

Jej założycielem jest Stowarzyszenie Profesorów Muzyki w Quebecu. Środki konieczne dla wypełnienia swych celów są zbierane podczas kampanii gromadzenia funduszy, z darów, darowizn, spadków itp. Ich dystrybucja przybiera postać stypendiów i burs. Istnieją też dodatkowe nagrody przyznawane laureatom konkursów muzycznych organizowanych przez  Stowarzyszenie. Filantrop który pragnie pomóc uczącej sie młodzieży może przyłączyć się do jakiejś fundacji bez ponoszenia dodatkowych kosztów administracyjnych, związanych z powołaniem własnej fundacji. W corocznych sprawozdaniach takiej « community foundation » umieszcza się nazwiska takich donatorów. Zostają więc oni uwiecznieni i usatysfakcjonowani. Donatorzy ci są poza tym zwolnieni częściowo z płacenia rządowych podatków.

Innym żródłem pomocy dla młodzieży muzycznej są subwencje miejskie i regionalne. Władze municypalne dokładają na ogół starań w upowszechnianie kultury muzycznej poprzez subsydiowanie orkiestr młodzieżowych, koncertów i innych imprez.. Pomoc przyznawana jest tylko tym organizmom muzycznym, które znajdują się na terenie danego miasta. Rzadkim zjawiskiem s\ą jednak subwencje przyznawane odbiorcom indywidualnym. Aplikant ma obowiazek przedłożemia Radzie miejskiej umotywowanego podania, aby mieć szanse pomocy. Np. formą pomocy może być udostępnienie sali koncertowej bez opłaty  czy też pokrycie kosztów związanych z wyjazdem na konkurs czy festiwal. Zwykle jest sprawą honoru miasta pomóc młodemu artyście, reprezentującemu jego społeczność na krajowym czy międzynarodowym konkursie muzycznym. Jeśli miasto nie dysponuje funduszami dla osób indywidualnych wnioskodawca może skierowac prośbę do którejś z organizacji społecznych np. »Optimist » czy « Richelieć Club » Można też złożyc podanie w biurze przedstawiciela  parlamentu federalnego lub prowincjonalnego.

Niekiedy zdarza się że władze miasta udostepniają szkole muzycznej własne pomieszczenia i inne wyposażenie (kserograf, drukarkę). Wówczas szkoła zobowiązuje się brać udział we wszystkich imprezach i świętach organizowanych przez te władze. Istnieją więc różne umowy dla wspólnych korzyści. Zwolnienie od opłat za pomieszczenia jest korzystne dla szkoły gdyż nadwyżki w budżecie szkoły  pociągają za sobą  podwyższenie gaż nauczycielskich.

Nie tylko w Montrealu, ale również w miasteczkach regionu istnieją fundacje przeznaczone dla utalentowanej młodzieży. One również przyznają pomoc tylko mieszkańcom swego miasta lub regionu. Zgoda na udzielenie pomocy zależy od celu prośby (np.udział w klasie mistrzowskiej), od wieku wnioskodawcy i dotychczasowych jego osiągnięć. Niekiedy wymaga się przedłożenia życiorysu. Pomoc udostępnia się tym, którzy wykazują spore zdolności muzyczne i pragną zostać profesjonalnymi muzykami. W aglomeracji montrealskiej funduszami tego typu dysponują następujące miasta : Candiac (La Fondation Helene Sentenne), Mirabel (Le Fonds de developpement des jeunes talents de Mirabel), Anjou (L’Associacion de promotion de l’elite d’Anjou), St.Bruno (La Bourse de la Fondation des elites de St.Bruno de Montarville) i inne. Fundacje regionalne posiada region Laurentides (Conseil de la culture et du communications de Laurentides) i Monteregie (Le Fonds Claude-Raymond  Inc.).

Autor:Radosław Rzepkowski

grafika:internet