DSC_0016

Rzeźby lodowe

Miasteczko Saint-Côme, byłoby jednym z wielu dziesiątek podobnych i nie wyróżniających się miasteczek w całej prowincji More »

_DSC0042

Indiańskie Lato

Wyjątkowo ciepła temperatura w ciągu października wystarczyła, by wszyscy zaczęli mówić o Indiańskim Lecie. Czym rzeczywiście More »

huitre

Boso ale w ostrygach

Od wieków ostrygi są wyszukanym daniem smakoszy dobrej kuchni oraz romantyków. Ostryga od czasów antycznych uchodzi More »

ville-msh1

Góra Świętego Hilarego w kolorze dojrzałej dyni

Góra Św. Hilarego ( fr: Mont St-Hilaire) jest jedną z 8 gór (a raczej wzgórz ze More »

24pazdziernika2016Wojcik1

Henryk Wójcik (1947-2018)

Polonia montrealska pożegnała Henryka Wójcika w piątek 07 grudnia 2018 na uroczystej mszy pogrzebowej w kościele More »

Domestic_Goose

Milczenie Gęsi

Wraz z nastaniem pierwszych chłodów w Kanadzie oczy i uwaga konsumentów jest w wielkiej mierze skupiona More »

rok-ireny-sendlerowej-logo

2018 rok Sendlerowej

Uchwała Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 8 czerwca 2017 r.w sprawie ustanowienia roku 2018 Rokiem Ireny More »

Parc-Oméga1

Mega przygoda w parku Omega

Park Omega znajduje się w miejscowości Montebello w połowie drogi między Gatineau i Montrealem. Został założony More »

homer-simpson-krzyk-munch

Bliskie spotkanie ze służbą zdrowia.Nowela

Nie tak bardzo dawno temu w wielkiej światowej metropolii na kontynencie północno-amerykanskim w nowoczesnym państwie Kanadzie, More »

Flower-for-mother

Dzień Matki

Dzień Matki obchodzony jest w ponad 40 krajach na świecie. W Polsce mamy świętują 26 maja, More »

DSC_0307

Christo Stefanoff- zapomniany mistrz światła i koloru

W kanadyjskiej prowincji Quebek, znajduje się miasteczko Val David otoczone malowniczymi Górami Laurentyńskimi. W miasteczku tym More »

2970793045_55ef312ed8

Ta Karczma Wilno się nazywa

Rzecz o pierwszych osadnikach polskich w Kanadzie. W kanadyjskich archiwach jako pierwszy Polak imigrant z polski More »

Capture d’écran 2018-04-01 à 20.00.04

Rezurekcja w Parafii Św. Krzyża w Montrealu

W Montrealu oprócz czterech polskich parafii katolickich, zarządzanych przez Franciszkanów jest jeszcze jedna polska parafia należąca More »

Capture d’écran 2018-03-25 à 12.47.16

Wielkanoc w Domu Seniora

W sobotę 24 marca 2018 uczniowie z montrealskiego Szkolnego Punktu Konsultacyjnego przy Konsulacie RP w Montrealu More »

DSC_4819

Gęsie pipki i długi lot do punktu lęgu

Jak się mają gęsie pipki do długiego gęsiego lotu ? A jak się ma piernik do More »

embleme-insecte-montreal

Montrealski admirał

Entomologicznym emblematem prowincji Quebek  jest motyl admirał. W 1998 roku, Quebeckie Stowarzyszenie Entomologów zorganizowało publiczne głosowanie More »

Capture d’écran 2018-03-20 à 15.21.11

XVII Konkurs Recytatorski w Montrealu

W robotę 17 marca 2018 r. odbył  się XVII Konkurs recytatorski w Montrealu. W konkursie brały More »

herb templariuszy

Sekret Templariuszy

Krucjata albigeńska, jaką zorganizował przeciwko heretykom Kościół Katolicki w XIII wieku, zniszczyła doszczętnie społeczność Katarów, dzięki More »

Capture d’écran 2018-03-14 à 17.54.19

IV Edycja Festiwalu Stella Musica

Katarzyna Musiał jest współzałożycielką i dyrektorem Festivalu Stella Musica, promującego kobiety w muzyce. Inauguracyjny koncert odbył More »

800px-August_Franz_Globensky_by_Roy-Audy

Saga rodu Globenskich

August France (Franz) Globensky, Globenski, Glanbenkind, Glaubenskindt, właśc. August Franciszek Głąbiński (ur. 1 stycznia 1754 pod More »

Bez-nazwy-2

Błękitna Armia Generała Hallera

Armia Polska we Francji zwana Armią Błękitną (od koloru mundurów) powstała w czasie I wojny światowej z inicjatywy More »

DSC_4568

Polowanie na jelenia wirginijskiego, czyli jak skrócić zimę w Montrealu

Jest z pewnością wiele osób nie tylko w Montrealu, którym dokuczają niedogodności kanadyjskiej zimy. Istnieje jednak More »

CD-corps-diplomatique

Konsulat Generalny RP w Montrealu-krótki zarys historyczny

Konsulat Generalny w Montrealu jest jednym z trzech pierwszych przedstawicielstw dyplomatycznych powołanych przez rząd polski na More »

Capture d’écran 2018-03-07 à 08.47.09

Spotkania Podróżnicze: Krzysztof Tumanowicz

We wtorek, 06 marca w sali recepcyjnej Konsulatu Generalnego w Montrealu odbyło się 135 Spotkanie Podróżnicze. More »

Capture d’écran 2018-02-24 à 09.30.00

Polsko Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy w Montrealu ( PKTWP) powstało w 1934 roku jako nieformalna grupa. Towarzystwo More »

poutine 2

Pudding Kebecki,czyli gastronomiczna masakra

Poutine jest bardzo popularnym daniem kebeckim. Jest to bardzo prosta potrawa złożona generalnie z trzech składników;frytki,świeże kawałki More »

original.1836

Sir Casimir-rzecz o gubernatorze pułkowniku jej królewskiej mości

Przy okazji 205 rocznicy urodzin przypominamy sylwetkę Kazimierza Gzowskiego (1813 Petersburg-1898 Toronto),najsłynniejszego Kanadyjczyka polskiego pochodzenia – More »

Syrop-klonowy

Kanada miodem płynąca

Syrop klonowy powstaje z soku klonowego. Pierwotnie zbierany przez Indian, dziś stanowi istotny element kanadyjskiego przemysłu More »

Capture d’écran 2018-02-22 à 12.57.23

Nowy Konsul Generalny RP w Montrealu, Dariusz Wiśniewski

Dariusz Wiśniewski jest związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych od roku 1994.  Pracę swą rozpoczął w Departamencie More »

24 marzec 2015

Chronologia sprzedaży budynków Konsulatu Generalnego w Montrealu

20 lutego 2018 roku, środowisko polonijne w Montrealu zostało poinformowane bardzo lapidarną wiadomością rozesłaną do polonijnych More »

Monthly Archives: Maj 2015

Mówisz do Boga…

Mówisz do Boga…

Wtedy, gdy mówię do Boga…
Jestem szczęśliwym sztubakiem,
Pomimo, że troska i że trwoga…
Bo wtedy marzę, aby być kolorowym ptakiem.

Wówczas, kiedy się Bogu zwierzam…
Jestem banitą wygnanym z kraju,
Mrocznym szlakiem chwastami porośniętym zmierzam…
I szukam drogi… tej powrotnej… do raju.

Kiedy z Bogiem rozmawiam i się z nim kłócę…
Mam swoje plany na przyszłość – mam przeszłość!
Do tamtych gór, jezior i lasów już nigdy nie wrócę,
I mam pamięć, mam złość lecz znam miłość.

A kiedy Bóg milczy i się nie odzywa…
Na moje słowa i myśli odbite na tafli jeziora,
Do których świerszcz zabłąkany na skrzypcach przygrywa,
Milknę i ja, i umykam, tam gdzie mój spokój, mój cień, gdzie pokora.

Autor: Monsieur LaPadite

Montrealski Salon Poezji-Słowo Zabiera Głos,poezja Księdza Jana Twardowskiego

img002

W ubiegły czwartek, 21 maja odbył się kolejny Salon Poezji w Montrealu . Wydarzenie miało miejsce w Wydziale Promocji Handlu i Inwestycji Rzeczypospolitej Polskiej przy Av. du Musée. Ostatni salon był niezwykle bogaty oraz wzorowo i rzetelnie przygotowany. Podczas wieczoru była zorganizowana wystawa prac fotograficznych Czesława Czaplińskiego zatytułowana “Można odejść na zawsze i stale być blisko”, poświęcona księdzu Janowi Twardowskiemu. Urozmaiceniem był również krótki film dokumentalny pod tytułem : “Tak” o poecie Janie Twardowskim. Poezja Jana Twardowskiego była przeplatana muzyką w wykonaniu znanej polskiej pianistki w Montrealu, Katarzyny Musiał. Ostani Salon Poezji w Montrealu odbył się w ramach obchodów 100 rocznicy urodzin księdza Jana Twardowskiego.

DSC_0602 Konferansjerka i gospodyni Salonu Poezji, pani redaktor Bożena Szara wita laureatów tegorocznego konkursu recytatorskiego w Montrealu. Laureaci zostali zaproszeni przez Lilianę Komorowską do wzięcia udziału w Salonie Poezji aby zademonstrować swój talent. Każdy z laureatów zadeklamował po jednym wierszu poety.

DSC_0604 DSC_0608 Paweł  Ludera

DSC_0611 Daniel Sikorski

DSC_0619 Powitanie Katarzyny Musiał , polskiej pianistki, wirtuoza fortepianu, założycielki festiwalu Stella Musica. O Katarzynie i festiwalu Stella Musica ukaże się w Kronice w najbliższych dniach obszerny artykuł.

DSC_0626

“Bliscy i oddaleni”

 

Bo widzisz tu są tacy którzy się kochają
i muszą się spotkać aby się ominąć
bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze
piszą do siebie listy gorące i zimne
rozchodzą się jak w śmiechu porzucone kwiaty
by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało

są inni co się nawet po ciemku odnajdą
lecz przejdą obok siebie bo nie śmią się spotkać
tak czyści i spokojni jakby śnieg się zaczął
byliby doskonali lecz wad im zabrakło

bliscy boją się być blisko żeby nie być dalej
niektórzy umierają-to znaczy już wiedzą
miłości się nie szuka jest albo jej nie ma
nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
są i tacy co się na zawsze kochają
i dopiero dlatego nie mogą być razem
jak bażanty co nigdy nie chodzą parami

można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
nasze drogi pocięte schodzą się spowrotem.

ks. Jan Twardowski

DSC_0630

Ja znam bardzo wiele interpretacji “Śpieszmy się kochać ludzi” lecz to co usłyszałem  na ostatnim Salonie Poezji w Montrealu w wykonaniu Liliany Komorowskiej jest mistrzostwem nie do pokonania. Rytm jaki nadała tym wersetom zmuszał słuchacza po pierwsze; do totalnego skupienia aby nie uronić ani jednego cennego słowa poety, Specyfika słów oraz rytm przyśpieszony zmuszały także do refleksji o końcu ostatecznym naszej egzystencji. Całość wywołała efekt troskliwości, można nawet odważnie powiedzieć: tkliwości, obawy i zatrwożenia. Wiersz jest tak silny i wymowny, że naprawdę potrzebny jest mistrz miary naszej montrealskiej gwiazdy filmowej aby wyeksponować potężny ładunek emocjonalny, który jest jest w nim zawarty.

DSC_0632 DSC_0638

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko to co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego.

Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widzieć naprawdę zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzeć
kochamy wciąż za mało i stale za późno

Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnia czy ostatnia pierwsza.

Ks. Jan Twardowski

DSC_0643 DSC_0649 DSC_0651 DSC_0664DSC_0659 DSC_0670 DSC_0674 DSC_0676 Przy mikrofonie pan Janusz Mazur z Fundacji im. Wiesława Dymnego

DSC_0677 Zaproszony gość, Martyna Anna Bańczyk-soprano, zaanonsowała nadchodzące wydarzenie kulturalne w Montrealu a mianowicie koncert fundraisingowy, który odbędzie się 18 czerwca 2015 w sali bankietowej Towarzystwa Białego Orła. Na początku czerwca ukaże się na łamach Kroniki Montrealskiej obszerny wywiad z Martyną.

DSC_0683Zaproszony gość: Diana Skaya, która zaprosiła Polonię na tegoroczny Festiwal Polski w Montrealu. Diana będzie konferansjerką na tym festiwalu.

DSC_0689Dwie gwiazdy wieczoru; pianistka Katarzyna Musiał oraz aktorka Liliana Komorowska

DSC_0694

Od lewej: Katarzyna Musiał, Edward Sliz- prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec, Liliana Komorowska, Diana Skaya

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski

Si vis pacem para bellum – rzecz o spokoju w Montrealu

6103066.bin

Już starożytni Rzymianie zauważyli, że pragnąc pokoju należy być w ciągłej gotowości bojowej. Należy się zbroić, być obecnym na wszystkich frontach, we wszystkich zaułkach, zakamarkach miasta – należy być obecnym w każdym aspekcie życia społecznego i demonstrować gotowość błyskawicznej reakcji w przypadku jakiejkolwiek akcji próbującej zakłócić istniejący pokój. Kanadyjska policja posiada uprawnienia zapewniające pokój i stabilność społeczną w trzech odrębnych i niezależnych departamentach: policja federalna, prowincjonalna oraz miejska. Dzisiaj zapraszam do zapoznania się z działalnością naszych montrealskich stróży prawa, ich twardego i bezwzględnego zawodu, który sobie wybrali wiedzeni idealizmem oraz wiarą w idealny model społeczeństwa.

- Ej…François, łańcuch mi się chyba wkręcił w szprychy…
- Nie przeszkadzaj Philippe, bo jestem w trakcie obserwowania aktu niegodziwości społecznej, a poza tym twoja trójkółka jest o napędzie bezłańcuchowym.

- Chłopaki, kończymy akcję, zdaje się, że podejrzany wyprowadził nas w pole…

Zdjęcie  za pozwoleniem autora: Pierre-Luc Daoust http://pierrelucdaoust.com

Aby rozwiać raz na zawsze wszelkie wątpliwości – montrealski Templariusz w pełnej gotowości bojowej.

Brygada Spartakusa. Niezwykle dzielna ekipa służąca do rozpędzania i obijania studentów-demonstrantów, przeciętnie raz do roku, resztę czasu spędzają na obijaniu gruchy.

- Uwaga, dzisiaj jedziemy do dzielnicy Rosemont sprawdzić czy tam nie ma niepokoju społecznego a na rogu 19-tej Avenue  i Bellechasse otworzyli nową kafejkę Tim Horton’s, szwagierka mi mówiła, że pączki są wprost odjazdowe z lukrem albo z cukrem-pudrem, kawa też jest genialna, no to na moją komendę: Na rower siad!!!

W  Polsce ponoć policjanci chodzą parami ponieważ jeden umie pisać a drugi czytać – w Montrealu można ich zauważyć w trójkę, być może ten trzeci jest biegłym tłumaczem francusko-angielskim, który również być może potrafi w ostateczności przetłumaczyć do rozsądku kidnaperowi lub złodziejowi.

Policja montrealska jest wyposażona we wszystkie dostępne środki lokomocji: wrotki, rowery, skutery, motocykle, samochody, furgonetki, konie oraz łódki. Swego czasu latał nad Montrealem policyjny helikopter, lecz został usunięty ze służby ze względu na skargi obywateli dotyczące okropnego hałasu jaki ten patrolowy helikopter robił.

Radarowiec w strefie 50km/godz: 68… 69…70!
- Ah, beh là là!!!  t’exagères mon osstie toé, tiens-toé ben, ma t’en câlisser un ticket. (tłumaczenie dla tych, którzy nie znają kolorystyki starofrancuskiego, montrealskiego slangu: Aaa… niech to !! przegiąłeś pałę mój ty dupku, zaraz ci wlepię piękny mandacik.)

Wio koniku a jak się postarasz… Na kolację zajedziemy akurat.

Policjanci montrealscy są z reguły bardzo cierpliwi i kulturalni.Są doskonale przygotowani i wyszkoleni. Są zdolni dostosować się do każdej sytuacji i w dowolnych okolicznościach. W dzielnicach, gdzie jest większe zagęszczenie czarnoskórych, obowiązkowo jeden policjant z patrolującego pojazdu jest czarnoskóry. Podobnie jest z innymi nacjami. W sąsiadującym z Montrealem Laval będzie częściej widać Araba w stroju policjanta, na południowym wybrzeżu rzeki Św. Wawrzyńca, w Brossard będzie to Chińczyk. Czy pewnego dnia zobaczymy w dzielnicy gejowskiej takiego oto stróża prawa?

Zaaresztuj mnie ty bobasku… Grrrrr…. :)

Tekst: Z. P. Wasilewski

Fot: internet

GWIAZDY POLSKIEJ MUZYKI (11)

pl_fo_jablonski_culture.pl

KRZYSZTOF JABŁOŃSKI – pianista i pedagog- rozpoczął naukę gry na fortepianie w wieku 6 lat we Wrocławiu. Akademie Muzyczną ukończył w Katowicach w 1986 r. u prof. Andrzeja Jasińskiego. Swoje umiejętności doskonalił na kursach mistrzowskich u Rudolfa Kerera  oraz Nikity Magaloffa. Od najmłodszych lat zdobywał nagrody na prestiżowych konkursach pianistycznych: w Mediolanie (1980, V nagroda), w Warszawie na Konkursie Chopinowskim (1985, III miejsce), w Palm Beach (1988, I nagroda oraz nagroda za najlepsze wykonanie utworów Chopina), w Dublinie (1988, II nagroda), Monzie (1988, I miejsce),  w Tel-Awiwie ( 1989, Złoty medal Artura Rubinsteina), w Nowym Yorku (1992 , Nagroda Specjalna im. Jorga Boleta), w Calgary (1992, II nagroda). Krzysztof Jabłoński występował na estradach Europy, Ameryki Północnej i Południowej,  Meksyku, Izraela, Japonii oraz Korei Południowej. Współpracował ze sławnymi  dyrygentami  jak Mario Bernardi, Andrey Boreyko, Franz Bruggen, Sergiu Comissiona, Jacek Kasprzyk, Jerzy Katlewicz, Jan Krenz, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Tadeusz Strugała, Witold Rowicki, Yukinori Tezuka i z innymi. Recenzje z koncertów na łamach zagranicznej prasy potwierdzają talent artysty.

pl_fo_jablonski_culture.pl

W ,,The New York Time” czytamy:,, Jabłoński grał z elegancją i niezachwianą kontrolą (…) Cnotą jego artyzmu są wysokie wymagania, a  podziw wzbudzały jego   zdolności co do  kształtowania  jasnej i  logicznej formy utworów (…) W innej gazecie ,,Israel, Yedioth Ahronoth’’ możemy przeczytać ,,(…)Publiczność zaczęła klaskać już w połowie recitalu Jabłońskiego (…) jego gra nigdy nie jest krzykliwa,  jego Sonata Haydna trzymała w napięciu,  w muzyce Liszta wydobył z fortepianu wspaniałe barwy,  a doskonałe wykonanie utworów Chopina długo pozostanie w pamięci”. Krzysztof Jabłoński   prowadzi także działalność jako kameralista. Występował z Deseret String Quartet, Israel Chamber Orchestra String Quartet, Shanghai Quartet oraz z takimi artystami  jak Andrzej Bauer, Ewa Iżykowska, Roman Jabłoński, Stefan Kamasa, Konstanty Andrzej Kulka, Shauna Rolston,  Tomasz Strahl ( z którym założył Chopin Duo). Od 2005 roku jest członkiem Kwintetu Warszawskiego założonego  w 1963 roku przez Władysława Szpilmana i Bronisława Gimpela. W 2008 r. zainicjował utworzenie Tria w składzie K.A.Kulka-T.Strahl- K.Jabłoński. Artysta nagrywał dla radia i telewizji w kraju i za granicą.

K.Jablonski PAP-EPAKrzysztof Jabłoński fot:PAP,EPA

Ma w dorobku kilkanascie płyt kompaktowych nagranych w Niemczech, Polsce i Japonii. W ramach Wydania Narodowego Dzieł Chopina nagrał komplety etiud, preludiów i impromptus F.Chopina (1998), jak również Wariacje B-dur na fortepian i orkiestrę i Rondo a la krakowiak na fortepian i orkiestrę z tow. Sinfonii Varsovii pod dyr. J.Kasprzyka (2000). Z Kwintetem Warszawskim nagrał płytę z utworami G.Bacewicz i J.Zarębskiego. Z ,,Chopin Duo” i ,,Kulka Trio”-komplet dzieł kameralnych Chopina. W sezonie 1998-99 był częstym gościem uroczystości z okazji 150 rocznicy śmierci F.Chopina. M.in. wziął udzial w koncercie w Teatrze Wielkim inaugurującym obchody Roku Chopinowskiego w Polsce oraz w koncercie kończącym Rok Chopinowski w Rosji z tow. Orkiestry Teatru Bolszoj w Moskwie. W 1999 r. Minister Kultury Turcji odznaczył pianistę za wkład w popularyzacje muzyki oraz złożył mu specjalne podziękowania za udział w obchodach Roku Chopinowskiego w Turcji.

pl.chopin.nifc.plFot:pl.chopin.nifc.pl

Od 2000 roku K.Jabłoński jest członkiem Zarządu Międzynarodowego Towarzystwa Chopinowskiego w Wiedniu.  Zajmuje się też pracą pedagogiczną. W latach 1994-95 prowadził klasę fortepianu w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, a w latach 1997-99 w Katowicach. Od 2004 roku jest wykładowcą w Akademii Muzycznej w Warszawie. W 2006 r. otrzymał tytuł profesora. Prowadzi też kursy mistrzowskie. Bierze udział w pracach jury międzynarodowych konkursów pianistycznych , m.in na XV Konkursie Chopinowskim w Warszawie, International Frederic Chopin Piano Competition in ASIA, The Seventh National Chopin Piano Competition of the United States.

Autor: Radosław Rzepkowski

Parszywa dwunastka – więzienie Nad Nurtem Rzeki

DSC_4667

Jest takie muzeum w Montrealu niepozorne, troszkę zapomniane i na uboczu, u stóp monumentalnego mostu Jacques Cartier. Budynek ten został wybudowany w latach 1830-1835 według modelu istniejącego więzienia w Filadelfii. Wokół centralnego bloku znajdują się trzy skrzydła w formie odwróconej litery T. Cele więzienne są rozłożone symetrycznie na każdym piętrze i klasyfikowane zgodnie z popełnionym przestępstwem. Na parterze znajdują się cele dla skazańców o niskim wymiarze kary, na piętrze przewidziano cele dla zatrzymanych do chwili orzeczenia wyroku, na drugim piętrze zaś przetrzymywano oszustów, wreszcie na trzecim piętrze znajdowała się kaplica oraz pokoje więźniów, którzy kierowani byli do prac związanych z utrzymaniem samego więzienia.

Most im. Jacques Cartier

Dzisiaj z całego tego przedsięwzięcia, pozostała tylko jedna część budowli, kawałek murów więziennych, brama wejściowa z napisem nad łukiem informującym o powołaniu tej budowli – Au Pied-du-Courant (pol: Nad Brzegiem Nurtu ) w domyśle rzeki Św.Wawrzyńca. Ponieważ więzienie to znajduje się nad samą rzeką i jego pensjonariusze rzeczywiście mogli eschatologicznie kontemplować mijający czas wpatrując się w nurt rzeki Świętego Wawrzyńca.

Jest też pomnik w tym miejscu i flaga powiewająca na słabym wietrze. Flaga, której kolorów nie sposób zidentyfikować, można jedynie domyślać się o związkach i podobieństwie z Włochami lub może Irlandią.

Flaga quebeckich patriotów

Samo muzeum jest bardzo trudno dostępne ponieważ znajduje się u zbiegu dwóch przelotowych arterii montrealskich i jest zakaz zatrzymywania się w pobliżu tego miejsca – parkingu również nie ma w pobliżu. Wszystko czyni to miejsce bardzo enigmatycznym lub zgoła nie wartym zainteresowania ze względu na utrudnienia.

Rok 2015 jest 178 rocznicą wielkiego i bardzo ważnego wydarzenia w historii Quebecu. Na miejscu aktualnego pomnika poświęconego 12-tu straconym patriotom quebeckim była w latach 1838-1839 zbudowana szubienica na której dokonano egzekucji

Rebelia patriotyczna w Dolnej Kanadzie – ruch społeczny, który w swej konsekwencji doprowadził do wybuchu rebelii.

Rebelia w Dolnej Kanadzie ( tak określano dzisiejszą prowincję Quebec) miała szerokie podłoże społeczne, gospodarcze, narodowe i religijne. Prowincja Quebec była rządzona przez gubernatora generalnego, który realizował interesy wąskiej grupy – konserwatywnie nastawionej elity lojalistycznej skupionej w nieformalnej grupie Chateau Clique (tzw. klika pałacowa). W istocie niewielka grupa faworyzowana przez gubernatora generalnego George Ramseya sprawowała kontrolę nad prowincją. Wybieralne ciała doradcze, w których większość mieli frankofoni, pozbawione były należnych im wpływów. Frankofoni i liberałowie brytyjscy skupieni w Parti Canadien – Partii Kanadyjskiej i posiadający większość w parlamencie w 1834 przegłosowali rezolucję składającą się 92 postulatów (Les Quatre-vingt-douze Résolutions), których realizacja była konieczna w celu uzdrowienia sytuacji i rozładowania napięcia. Do tego jednak nie doszło.

Liberałowie z Parti Canadien nie byli zgodni co do metod działania. W partii istniały zdecydowanie antagonistyczne frakcje. Umiarkowany reformator John Neilson ostatecznie opuścił partię zakładając Constitutional Association, podejmując plan ewolucyjnych zmian. Biskup Jean-Jacques Lartigue stał na stanowisku przeczekania i biernej lojalności, czym pociągnął za sobą wielu katolików. Na zdecydowanie antyrządowym stanowisku stał radykał i antyklerykał Louis-Joseph Papineau. Na czele swej Parti Patriote zdobył większość w parlamencie prowincjonalnym w 1834 i rozpoczął konstytucyjne naciski w stronę reform. Żądania zostały odrzucone przez generalnego gubernatora. W odpowiedzi na to Papineau rozpoczął organizowanie siły zbrojnej. 23 listopada 1837  rebelianci pokonali oddziały brytyjskie w potyczce pod Saint-Denis. Na tym jednak skończyły się sukcesy militarne rebeliantów. 4 grudnia 1837 po niespodziewanym ataku rebelianci zostali przez wojska brytyjskie rozproszeni. Papineau schronił się w USA. W kilku innych potyczkach na terenie Quebecu, rebelianci zostali pokonani i zmuszeni do kapitulacji. Nastąpiły liczne aresztowania i prześladowania patriotów. W kolejnym roku rebelia odżyła. Przywódcy kierujący nią z terenu USA zdołali zmobilizować pewne siły, które ponownie zostały spacyfikowane przez Brytyjczyków.

Dom gubernatora (fr: Maison du Gouverneur )

Rewolta z tamtych czasów została przypłacona życiem 12 parszywych Quebeków, w oczach ówczesnych rządów:

Egzekucje wykonano na:

  • 21 grudzień 1838
    • Joseph-Narcise Cardinal – adwokat i deputowany
    • Joseph Duquette – notariusz
  • 18 styczeń 1839
    • Pierre Decoigne – notariusz
    • Francois Hamelin – rolnik
    • Joseph Jacques Hebert- rolnik
    • Ambroise Sanguinet – rolnik
    • Charles Sanguinet – rolnik
  • 15 luty 1839
    • Amable Daunais – rolnik
    • Francois-Marie-Thomas Chevalier de Lorimier – notariusz
    • Chrles Hindelang - oficer wojskowy
    • Pierre-Remy Narbonne - malarz i komornik
    • Francois Nicolas – nauczyciel

Dłoń z obrazu w galerii muzealnej wystawiona przez patriotę…, który zdaje się wołać : O wolny Quebec od tylu lat  walczę…

Trzeci poniedziałek maja corocznie jest świętem separatystów quebeckich ( sami Quebecy preferują nazwę Suwerenność) i należy im się szacunek, tak jak oni są zdolni uszanować historię wszystkich tych, którzy nieustannie przybywają do tej prowincji.

Suwerenność ludu lub suwerenność narodu jest doktryną, zgodnie z którą lud, rozumiany jako polityczna wspólnota obywateli, jest suwerenem w państwie i od niego wywodzi się legitymizacja władzy. Zasada suwerenności ludu jest jedną z podstawowych zasad ustroju demokratycznego. Doktryna suwerenności ludu ukształtowała się w opozycji do idei legitymistycznych wywodzących władzę od Boga. Spór o uzasadnienie i pochodzenie władzy był jedną z zasadniczych kwestii europejskiej, nowożytnej filozofii politycznej.

Oficjalnie w Kanadzie to święto jest znane pod nazwą Victoria Day (Dzień królowej Wiktorii) i jest wolne od pracy, co najbardziej chyba interesuje zmęczonych separatystów i federalistów.

Quebeccy patrioci mówią dzisiaj, że ich bohaterowie przegrali w tamtym czasie, lecz mimo wszystko wygrali z historią…

Fot:  Zbigniew Wasilewski

Opracował: Zbigniew Wasilewski

Komunikat Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec

KPK_logo

Dnia 5 maja 2015 roku odbyło się nadzwyczajne zebranie KPK okręg Quebec  podczas którego omawiano problem finansowania polskojęzycznej audycji w radio CFMB 1280 AM w Montrealu. Zaproszony gość pan Walter Centa, dyrektor multietnicznej stacji radiowej CFMB 1280 poinformował o zmianach dotyczących finansowania rozgłośni w związku ze zmianą jej właściciela. Nowe władze nakładają obowiązek opłaty za czas antenowy na producentów audycji etnicznych.

Nowy właściciel ma zamiar zainwestować  million dolarów w modernizację sprzętu aby poprawić jakość nadawanych programów oraz zwiększyć zasięg terytorialny w celu dotarcia do jak największej liczby słuchaczy.

W związku z nowymi zasadami finansowymi funkcjonowania rozgłośni CFMB 1280 AM, redaktor Bożena Szara jest zmuszona zakończyć po 15 latach swoją radiową działalność. Ostatnia audycja « Jedynki » odbędzie się w niedzielę 31 maja 2015 w godzinach 18:00 – 20:00.

radio

Podczas wtorkowego zebrania kongresu, wszyscy obecni członkowie jednomyślnie zagłosowali za potrzebą istnienia polskojęzycznej audycji w montrealskim środowisku. Zapadła propozycja o wykupieniu  przez KPK okręg Quebec 1-godzinnego  bloku raz w tygodniu. Prezesi organizacji zrzeszonych w Kongresie poddadzą do konsultacji wniosek o finansowanie polskojęzycznej audycji w poszczególnych Radach Administracyjnych. W chwili obecnej do kongresu należy 27 organizacji i są to  aktywnie działające organizacje polonijne w Montrealu.

punto iterrog

W związku z nowo zaistniałą sytuacją rada Kongresu Polonii Kanadyjskiej poszukuje osób  chętnych do podjęcia się prowadzenia audycji radiowej już pod egidą KPKQ. Kandydaci proszeni są o kontakt w celu omówienia współpracy do 20 maja br. z prezesem KPKQ, Edwardem Ślizem pod tel : 514 594 3686, adres e-mail : esliz@rogers.com

redakcja: kronikamontrealska.com

Bernard Kmita, laureat tytułu Mężczyzna Roku 2014

bkmita

17 stycznia 2015 roku, na tradycyjnym Opłatku Kongresowym zorganizowanym przez Kongres Polonii Kanadyjskiej-Oddzial Quebec,zostal ogłoszony wynik konkursu:Kobieta i Mężczyzna roku 2014. W tym celu została powołana specjalna komisja w składzie:

Ojciec Dariusz Szurko-Proboszcz Parafii Świętego Antonina,

Pani Teresa Brylewicz-Prezes Polskiego Towarzystwa Bratniej Pomocy i jednocześnie Prezes Polsko Kanadyjskiej Federacji Dobroczynności oraz

Pan Henryk Wojcik-Prezes PKTWP-Grupa X i jednocześnie Prezes Centrali PKTWP.

Komisja zapoznała się z nadesłaną przez wszystkich chętnych do brania udziału w typowaniu kandydatów,korespondencją. Został ogłoszony następujący wynik: Kobieta Roku 2014 została długoletnia działaczka Polonii Kanadyjskiej-Pani Maria Krystyna Palczak a Mężczyzną Roku 2014-wybitny działacz polonijny-Pan Bernard Kmita.

DSC_0553Fot: Z. Wasilewski. Od lewej: Edward Śliz, prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej, Bernard Kmita, Maria Palczak, moment wręczenia trofeum podczas tegorocznej Akademii 3 Maja.

Dzisiaj, czytelnikom Kroniki Montrealskiej,chcielibyśmy bliżej przedstawić postać Pana Bernarda  Kmity. Rodzice pana Bernarda Kmity,wraz z dziecmi,przyjechali do Kanady w 1929 roku i osiedlili sie w miescie Ituna w Saskatchewan.Pan Bernard Kmita majac lat 12 bardzo mocno sobie postanowił,ze w przyszłości zostanie kupcem.No i zaczął realizować swoje marzenia. W wieku lat 17 przybywa do Montrealu i zostaje w nim na stałe. W 1947 roku, po utworzeniu wspólnie z panem Edwardem Marszałkiem Klubu “Tęcza” i stworzenia czasopisma “Jutrzenka” z trzema zarządami klubów młodzieżowych, wstępuje na kursy handlowe na Uniwersytecie Mc Gill i do Klubu Młodych Handlowców przy Montreal Board of Trade. W 1950 roku wraz ze wspólnikiem otwiera w Domu Polskich Weteranów im. Józefa Piłsudskiego sklep meblowy. I tu, w swoim prężnym przedsiębiorstwie, poznaje wielu nowo przybyłych z Polski rodaków, szukających pracy i organizujących swoje życie od podstaw.Pomaga im w tym.Były to bardzo trudne czasy Polskiej Emigracji. Rok 1951 jest przełomowym okresem w działalności pana Bernarda Kmity. Razem z Pawłem Chewickim, Czesławem Ochmanem i Michałem Kozickim organizuje Związek Polskich Kupców,Przemysłowców I Profesjonalistów, kreuje czasopisma”Montrealski Przegląd Handlowy” i “Głos Polski”,organizuje bazary polonijne. Wstępuje też do Towarzystwa Wzajemnej Pomocy-Grupa I. Jako firma, o pężnej nazwie Domino Furniture Company Limited, uczestniczy w dwóch poważnych wydarzeniach montrealskich: Expo w 1967 i Olimpiadzie w 1976 roku. Podczas Olimpiady poznaje polskich sportowców, ułatwia im kontakty z tutejszą Polonią i udziela im informacji turystycznych. W roku 1972 Związek Polskich Kupców,Przemysłowców i Profesjonalistów zmienia nazwę na: Polska Izba Handlowa. Pan Bernard Kmita staje na jej czele. Organizuje pierwszy z siedmiu ,organizowanych  bali Miss Polonia. Organizuje tez Bal Kongresu w 500-lecie urodzin Mikołaja Kopernika. Współpracuje cały czas, aż do dzisiaj, z wieloma organizacjami polonijnymi takimi jak:Towarzystwo Wzajemnej Pomocy, Towarzystwo Białego Orła,Instytut Dobroczynności, Komitet Pomocy Polskim Dzieciom  i  inne. Jest aktywnym członkiem American Institute of Polish Culture w Miami na Florydzie,gdzie uczestniczy w przepięknych Polonijnych Balach. Też w 1972 roku organizuje Polską Paradę w Salle de Maisoneuve, na którą przybywa ponad 1000 osób. W latach 80-90 piastuje funkcje Przewodniczącego Związku Vilage de Boulevard Saint Laurent,do którego to związku należą wszystkie sklepy znajdujące się na tej ulicy. Zdobywa fundusze na pomoc powstającej Solidarności i jej działalność podziemną.

DSC_0510Fot: Z. Wasilewski. Od lewej: Bernard Kmita, założyciel Polskiej Izby Handlowej w Quebecu oraz jej honorowy prezes, Zbigniew Wasilewski-aktualny prezes PIHwQ

Za swoją długoletnią działalność społeczną pan Bernard Kmita został wielokrotnie odznaczony. Najważniejszymi odznaczeniami otrzymane w latach 1990-2010 są: Srebrna Odznaka nadana przez Kongres Polonii Kanadyjskiej w Toronto, Złoty Medal KPK-nadany przez Prezesa Kongresu Polonii Kanadyjskiej-Pana Władysława Lizonia, Dyplom Zasługi- nadany przez Prezesa P.K.T.W.P. Centrala- Pana Henryka Wojcika, gdzie pan Bernard Kmita jest najstarszym członkiem. Dyplom Honorowy Komitetu Pomocy Dzieciom Polskim. Jest również Honorowym Członkiem Polskiej Kasy Kredytowej i Honorowym Prezesem Polskiej Izby Handlowej. Warto też nadmienić, że w 50-lecie swojego małżeństwa z panią Czesławą Jagiełło, w 2001 roku otrzymał błogosławieństwo od Jana Pawła II. Pan Bernard Kmita od ponad czterdziestu lat miał ogromne marzenie – zbudować Dom Polonijny. Obecnie to marzenie się spełnia. Pan Bernard bierze bardzo aktywny udział w powstawaniu Domu Seniora obok Instytutu Dobroczynności. Ostatnio, wraz z małżonką ,wykupił akcje na 100 000 $ aby przyśpieszyć realizację tego wspaniałego projektu. Serdecznie dziękujemy. Cala Polonia ogromnie Panu dziękuje. A my,jako Zarząd Kongresu Polonii Kanadyjskiej-Quebec,życzymy Panu dużo zdrowia,szczęścia oraz dalszych sukcesów w pracy z nami i w życiu osobistym.

W imieniu Zarządu KPK-Quebec : Krystyna Betley-Sekretarz KPK-Quebec.

Fotografia pana Bernarda Kmity w ikonie artykułu : Maria Jakóbiec, fotograf oficjalny portalu: Są Wśród Nas

Akademia 3 maja-Narodowe święto Konstytucji

3maja_logo_d

Z okazji 224 rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja  w ubiegłą niedzielę 03 maja 2015 r. w parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Montrealu odbyła się uroczysta Msza święta. Po mszy odbyła się akademia w sali pod kościołem. W uroczystościach wzięli udział przedstawiciele organizacji polonijnych, zaproszeni honorowi goście, artyści oraz polonijna młodzież. W tegorocznych uroczystościach Polonia montrealska miała zaszczyt gościć  polskiego biskupa tytularnego Stanisława Dowlaszewicza, który od 1986 roku pracuje w Boliwi.

DSC_0461 Oddanie honorów świętemu JP II, przez poczty sztandarowe polonijnych organizacji społecznych

DSC_0465 rozpoczęcie uroczystej mszy

DSC_0467 Celebrant OFM Wacław Sokołowski

DSC_0469 DSC_0470 DSC_0475 Władze Towarzystwa Białego Orła oraz Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec, od lewej: Maria Palczak, Edward Śliz.

DSC_0489 DSC_0502 Poczty sztandarowe

DSC_0504 DSC_0517 Od lewej: Maria Palczak-prezes Towarzystwa Białego Orła, biskup Stanisław Dowlaszewicz, konsul Przemysław Jenke, Edward Śliz-prezes Kongresu Polonii Kanadyjskiej, Martyna Bańczyk-soprano

DSC_0530 Hymn polski i kanadyjski w wykonaniu Martyny Bańczyk

DSC_0536 Pierwszy od lewej, prezes Polskiej Fundacji Społeczno-Kulturalnej, pan Andrzej Czyżykiewicz

DSC_0538 Przemówienie konsula Przemysława Jenke

DSC_0552 Podczas akademii 3-cio majowej zostały wręczone trofea dla laureatów tytułu Kobiety Mężczyzny Roku 2015. Od lewej; Bernard Kmita,żywa encyklopedia Polonii montrealskiej, społecznik, patriota, założyciel oraz obecnie honorowy prezes Polskiej Izby Handlowej w Quebecu, Maria Palczak-prezes Towarzystwa Białego Orła.

DSC_0560 Konges Polonii Kanadyjskiej okręg Quebec przyznał dyplomy uznania trzem działaczom społecznym z Towarzystwa Bratniej Pomocy.

DSC_0564 Część artystyczna została wykonana przez najstarszy polski zespół folklorystyczny w Montrealu , zespół Tęcza działający przy parafi MBCz w Montrealu.

DSC_0567 DSC_0569 DSC_0576 DSC_0591 DSC_0594

Autor: Zbigniew Wasilewski

Fot: Zbigniew Wasilewski